Cedar Peak, miasteczko na południowym zachodzie stanu Maine. Jak każda amerykańska dziura – ciche, spokojne, żyjące od lat swoim leniwym rytmem. Wszyscy się tu znają i wydaje im się, że wiedzą o sobie wszystko. Jednak do czasu… Gdy w barze u Erniego błyśnie siekiera, okaże się, że to miejsce skrywa niejedną tajemnicę. Wtedy przerażającej sile spróbują stawić czoła dwaj przeciętni ludzie: architekt na skraju załamania nerwowego i prowincjonalny szeryf. Czy znajdą w sobie dostatecznie dużo odwagi i determinacji? Czy zdążą uratować życie niewinnych ludzi i to, co w Cedar Peak najcenniejsze?

Wybuchowa mieszanka Stephena Kinga, „Murder Ballads„ Nicka Cave’a i indiańskich legend. Ta książka zaskoczy cię i przerazi!

Dwie słynne powieści Simaka w jednym tomie.

„Stacja tranzytowa” to opis życia skromnego farmera ze Środkowego Wschodu, który na farmie obsługuje galaktyczną stację tranzytową dla istot pozaziemskich. A w zamian otrzymuje dar nieśmiertelności. Jego spokój zostaje jednak zmącony…

„Stacja…” otrzymała Nagrodę Hugo dla najlepszej powieści.

„Rezerwat goblinów” toczy się w świecie, w którym odkryto transmiter materii i wszystkie istoty, z dowolnych czasów, rzeczywiste bądź mityczne, mogą przemierzać Galaktykę. Ta powieść pokazuje wielką sprawność narracyjną Simaka i jego fantastyczne poczucie humoru, które zjednało mu rzesze czytelników na całym świecie.

Sir Richard Burton, dziewiętnastowieczny angielski podróżnik, pisarz i awanturnik, umiera. Jednak śmierć nie jest końcem, jest początkiem. Budzi się w dziwnym świecie – ogromnej krainie, będącej doliną nieskończenie długiej rzeki. Krainie zamieszkanej przez wszystkich ludzi, którzy kiedykolwiek żyli i umarli na Ziemi – od neandertalczyków po kluczowe postacie naszej historii.

Wraz z grupką niezwykłych towarzyszy wyrusza w podróż ku źródłom Rzeki w poszukiwaniu odpowiedzi na pytania zasadnicze – czym jest ten świat, kto go stworzył i kto w nim ustanawia prawa. Czytelnika przygniata możliwość spotkania za następnym zakrętem Rzeki osób znanych z historii. Z wypiekami na twarzy czekamy na jaką cywilizację natknie się tym razem Richard Burton i co z tego wyniknie. Jednocześnie cały czas zastanawiamy się co to za kraina i w jakim celu została stworzona?! Pierwszy tom cyklu to właściwie jedno wielkie pytanie o sens życia.

„Trylogia Zimnego Ognia” to najbardziej znana z powieści autorki, wielowątkowa saga, podejmująca tematykę odkupienia, problemu odpowiedzialności człowieka i ludzkości za dawne winy. Fabuła koncentruje się wokół historii ludzkiej kolonii na planecie Ernie, na której istnieje aktywna forma energii znana jako fae. W interakcji z ludzkim umysłem powoduje ona, że najskrytsze myśli i najgorsze koszmary mogą stać się rzeczywiste, na zasadzie podobnej jak w powieści „Solaris” Stanisława Lema. W efekcie, po około tysiącu lat, Erna zamieszkana jest przez ludzi, demony (powstałe z ich myśli, emocji i lęków) oraz Iezu, o których wierzy się, że są wyższym rodzajem demonów.

Specyfika działania fae powoduje, że złożone mechanizmy i przedmioty nie zawsze działają zgodnie ze swoim przeznaczeniem i ich funkcjonowanie jest nieprzewidywalne, co powoduje stopniowe odejście od zaawansowanej technologicznie cywilizacji do poziomu średniowiecza, a wszystkie zaawansowane technologie stały się legendą i niedoścignionym wzorem dla potomków pierwszej ekspedycji.

W takim otoczeniu z upływem lat dochodzi do ewolucji człowieka i pojawiają się osobnicy, którzy potrafią kontrolować fae a legendarny Prorok założył Kościół, który pomaga ludziom kontrolować wpływ energii fae na swój umysł.

Czy słynna królowa Egiptu Kleopatra miała urodę wiedźmy z Łysej Góry? Jak wyglądały orgie ku czci Bachusa w pompejańskich przybytkach rozkoszy? Ile jest prawdy w micie o nieziemskiej urodzie królowej Nefertiti? Czy na górze Ararat czekają na odkrywców szczątki legendarnej arki Noego? Gdzie odbywały się słynne uczty Lukullusa, symbol starożytnej dekadencji i życia pełnego rozkoszy? Co tak naprawdę zawierają owiane wielką tajemnicą zwoje z Qumran? Czy pełna skarbów piramida w Tiwanaku nad jeziorem Titicaca jest dziełem kosmitów lub pozostałością legendarnej Atlantydy? Na te i wiele innych pytań próbuje odpowiedzieć znany polski dziennikarz i historyk, zabierając nas w fascynującą podróż po niezwykłych starożytnych czasach.

Stało się.

Na świecie zapanował chaos – szczególnie w Londynie, centrum finansowym, naukowym i spiskowym Europy. Jest rok 1714. Daniel Waterhouse w nieszczególnie triumfalnym stylu wraca do Anglii. Podstarzały purytanin i naturalista, powiernik sławnych ludzi, współpracownik najgenialniejszych uczonych epoki przebył morze i przetrwał piracki atak cieszącego się paskudną sławą Czarnobrodego – wszystko po to, by na żądanie księżnej doprowadzić do pojednania między zwaśnionymi geniuszami. Jednak mimo wielu pozornych zmian hipokryzja i strach, które raz już wygnały Daniela do Ameryki, wciąż są w Anglii na porządku dziennym.

Ledwie Daniel stawia nogę na ojczystej ziemi, zostaje wplątany w mroczny konflikt, którego zarzewie tli się od dziesięcioleci. Trwa utajona wojna między genialnym, tajemniczym Królem Mennicy, alchemikiem-hobbystą Isaakiem Newtonem i jego arcywrogiem, podstępnym oszustem Jackiem Shaftoe, znanym jako Jack Fałszerz, król wagabundów. Ich wrogość sięga nieznanych wcześniej poziomów, gdy Jack planuje napad na Tower, którego celem miałoby być całkowite zniszczenie brytyjskiego systemu monetarnego.

Nikt nie wie, że to miłość pchnęła go do takich działań. Jack pragnie za wszelką cenę ocalić ukochaną – niewiarygodną Elizę, księżnę Arcachon-Qwghlm – przed tymi, którzy chcieliby ją zniszczyć. Tymczasem Daniel Waterhouse w towarzystwie niezwykłych pomocników przeczesuje miasto i kraj, próbując dociec tożsamości człowieka, który za pomocą Machin Piekielnych zamierza unicestwić naturalistów. Królowa jest umierająca; frakcje polityczne walczą o prymat w państwie. Sekret wiecznego życia, alchemiczny święty Graal, wciąż kusi Izaaka Newtona – i nadal mu się wymyka, choć i tak jest o wiele bliżej, niż ten byłby skłonny przypuszczać. W manufakturze Waterhouse’a powstaje najgenialniejszy wynalazek wszechczasów.

Świat, który znają, zmieni się na zawsze…

Autorka „Miastek Zapominanych” – niczym współczesna Szeherezada – snuje magiczną opowieść o tajemnym życiu ludzi, miejsc i przedmiotów. Dzięki niezwykłej wyobraźni wiedzie czytelnika przez zapomniane dziecięce światy, ożywiając ich ukryty sens i urok.

Z drugiej strony – proza Aleksandry Paproty to przypowieść o człowieku współczesnym; jego ambicjach, poszukiwaniach i słabościach.

Autorka pomysłowo wykorzystuje literackie inspiracje, tworząc książkę-grę i książkę-zagadkę, w której niemałą rolę wyznacza nam – czytelnikom. Czytanie jej to otwarcie skrzyni pełnej skarbów.

„Miastka Zapominane” wyróżniają się nie tylko świeżością spojrzenia na otaczający nas świat, ale też interesującą kompozycją i niebanalnym językiem.

Król Artur, pod nieobecność Merlina, realizuje swój wielki plan założenia rycerskiego bractwa Rycerzy Okrągłego Stołu i z jego pomocą wprowadzenia pokoju w królestwie i na całym świecie. W zamku Camelot pojawiają się wspaniali rycerze, jednak wcale nie są tak bez skazy, jak by nam się wydawało. Kłotniom i swarom nie ma końca, a przodują w nich przede wszystkim synowie królowej Morgause oraz nieślubny syn Artura – Mordred. Na dworze pojawia się niezwyciężony sir Lancelot, a dzieje miłosnego trójkąta Artur – Ginewra – Lancelot przesądzą los wielu rycerskich żywotów. I los bractwa. Artur, w poszukiwaniu zajęcia dla swych rycerzy, wysyła ich z misją odnalezienia świętego Graala. Kto dostąpi zaszczytu jego odnalezienia? Spróbuje wielu, uda się nielicznym…

Brian W. Aldiss (ur. 1921) to jeden z najwybitniejszych brytyjskich pisarzy SF. Krytyk, poeta, biograf. Jego powieści: „Cieplarnia”, „Non stop”, trylogia Helikonii czy „Siwobrody” weszły do kanonu światowej fantastyki. Aldiss pisze też znakomite opowiadania, ma ich na swoim koncie kilkaset. Zadziwiające i zaskakujące, dowcipne, a czasem smutne, wzruszające, nostalgiczne i intrygujące – jedno można o nich powiedzieć – czytelnik nie pozostanie wobec nich obojętny. To perełki krótkiej formy. Zebrane tu opowiadania, a jest ich 31, to przekrój najlepszych shortów, jakie pisarz napisał w ciągu półwiecza. Brian Aldiss odwiedził Polskę w 2007 roku i wybór „Chwila zaćmienia” został przez niego dokonany specjalnie dla polskiego czytelnika.

Zawartość:

„Ślepowidzenie” – przełamująca mity naukowa fikcja o Pierwszym Kontakcie

Znakomita… gęsta od filozofii, nowych pomysłów, i ostrego jak brzytwa pisarskiego stylu Wattsa. Tyleż magnetyczna, co przerażająca, wielostronnie argumentuje, że świadomość to przegrana sprawa, w którą wierzymy z przyzwyczajenia.

Peter Watts bierze główne mity opowieści o Pierwszym Kontakcie i roznosi je na strzępy. Powstaje wstrząsająca i hipnotyzująca powieść, popis talentu pełen prowokujących i niepokojących pomysłów. „Ślepowidzenie” to znakomity przykład na to, czego potrafi dokonać fantastyka naukowa i tylko ona. Fenomenalne studium nad świadomością, teoriami biologicznymi, empatią, uczuciami… ambitne w swoim rozmachu i wykonane z pełnym powodzeniem i brawurą.

Wielu krytyków twierdzi, że najlepsza fantastyka naukowa to ta mocno zakorzeniona w nauce, ale jednocześnie stanowiąca wyzwanie dzięki wykorzystaniu najnowocześniejszych jej dokonań. Jeśli tak, to w „Ślepowidzeniu” udaje się to nadzwyczajnie, chociaż zachwyt budzi także świetny styl Wattsa. Pojawiają się tam ważne kwestie… etyka, moralność, inteligencja i samoświadomość… puenta książki jest jednocześnie odkrywcza i satysfakcjonująca. Przedstawione w powieści naukowe hipotezy i fakty stymulują czytelnika o wiele bardziej niż u wielu autorów obwołanych ostatnio „Nową falą SF”. To książka pisarza, który nie obawia się użyć prawdziwej nauki jako fundamentu dla swego niezwykłego podejścia do ogranego w fantastyce motywu.

Relacja-reportaż z sześciotygodniowej podróży pisarza po Chinach z 1956 roku to jedna z najciekawszych, a zarazem niemal zapomnianych książek Pawła Jasienicy.

Choć niedoceniony przez krytykę, „Kraj nad Jangcy” stanowił istotne uzupełnienie skąpej literatury na temat intensywnie rozwijającego się kraju, w którym Jasienica już wówczas zobaczył jedną z przyszłych światowych potęg. W swoim opisie skupia się jednak nie tyle na obrazie chińskiej gospodarki, ile na życiu codziennym, w sugestywnych migawkach ukazując chłopów, studentów, mieszkańców wielkich miast, zabytki architektury, kurorty dla prominentów i spółdzielnie produkcyjne. Zagląda na dworzec, by pokazać kolejkę karnie czekającą na wejście do pociągu, do Instytutu Mniejszości Narodowych w Wuhanie i do świątyni, w której widnieje portret Mao Tse-tunga. Zwykle ogranicza się do obserwacji uzupełnionych własną refleksją, unika wykładów i ryzykownych uogólnień. Żywo polemizuje z wcześniejszą o siedem wieków relacją Marca Polo; wobec egzotycznej kultury jest pełen ciekawości i szacunku, ale i dystansu. W tej skromnie zakrojonej książce udaje mu się pomieścić niezwykłe bogactwo wiedzy i spostrzeżeń, które z pewnością mogą pomóc w rozumieniu także współczesnych Chin.

Życie zaczyna się po setce. Jadwiga właśnie skończyła sto lat i nie zawraca już sobie głowy planowaniem najbliższej przyszłości. W zamian za to żyje „do tyłu”. Buszuje w pamięci: od szczęśliwego dzieciństwa, spędzonego w czasach niewoli pruskiej w Tucholi, w domu o wyraźnych proniemieckich sympatiach, przez roztańczoną młodość w wolnym kraju, aż po II wojnę światową, która zdecydowanie odmienia jej los i spojrzenie na Niemców.

Wychowana na przykładną panią domu, wierną towarzyszkę mężczyzny, który powinien myśleć o zapewnieniu rodzinie bytu, zostaje sama z małym dzieckiem i garścią bezużytecznej wiedzy. Po trzydziestu latach tłustych przychodzą lata chude, w nowej, nieprzyjaznej rzeczywistości. Jadwiga radzi sobie, bo odziedziczyła upór po przodkach, choć także sporo ich wad. Zbliżając się do kresu ziemskiej wędrówki, znów zaczyna myśleć i mówić po niemiecku. Dlaczego? „Przebudzenie” przynosi odpowiedź i na to pytanie.

„Czarujące obiekty latające” to kolejna, po „Czarnoksiężnikach z Krainy Osobliwości”, antologia humorystycznej fantastyki. Czytelnik znajdzie tu przykłady najlepszych utworów tego gatunku, autorstwa m.in. Clive’a Staplesa Lewisa, Roalda Dahla, Mervyna Peake’a, Kurta Vonneguta Jr, Artura C. Clarke’a, reprezentujące różne odmiany fantastyki, od fantasy po science fiction.

Autorzy opowiadań: Terry Pratchett, Piers Anthony, Robert Bloch, Nelson Bond, Fredric Brown, Angela Carter, Arthur C. Clarke, John Collier, L. Sprague De Camp, Thomas M. Disch, Harry Harrison, Eric Knight, Stephen Leacock, C.S. Lewis, Micheal Moorcock, William F. Nolan, Mervyn Peake, Fletcher Pratt, Robert Sheckley, Cordwainer Smith, Kurt Vonnegut, Jr., P.G. Wodehouse, John Wyndham.

Michał jest zmęczonym życiem i związkiem na odległość asystentem na Wydziale Prawa Uniwersytetu Gdańskiego. Jego obsesją stał się czat „Klub Samobójców”. Problem w tym, że wirtualni desperaci czasem umierają naprawdę…

Magda to nieco zdemoralizowana i cyniczna absolwentka politologii, która na własne życzenie zmienia swój pobyt w Londynie w pasmo fatalnych doświadczeń. Jak znaleźć wyjście z labiryntu lekkomyślności, nie mając świadomości, że w ogóle się do niego weszło?

Maciej to młody, lecz życiowo nieporadny autor przypadkowo dobrze przyjętego debiutu, niepotrafiący sprostać wyzwaniu drugiej powieści. Czy Maciej skończył się jako pisarz, jeszcze zanim tak naprawdę się zaczął? Jest także doktor Wolniewicz, psychoterapueta, przez którego gabinet przewijają się dziesiątki ekscentrycznych, żałosnych i irytujących pacjentów. Ale jaką tajemnicę skrywa sam doktor?

„Klub samobójców” to cztery powiązane ze sobą historie ukazujące poprzez ostrą satyrę społeczną i czarny humor siłę autodestrukcji i rozpaczy, jakie wyzierają z pozornie szczęśliwej egzystencji rzekomo spełnionych ludzi.

Ziemia niczyja. Wąski pas ziemi pomiędzy liniami wrogich okopów. Kilkaset-kilkadziesiąt metrów zrytych setkami pocisków i poszatkowanych zasiekami drutów kolczastych oraz resztkami umocnień.

Na ziemi niczyjej nie obowiązują żadne prawa. Kiedy milknie artyleria, dobiega stąd jedynie brzęk pustych puszek, w których buszują szczury, i głosy rannych, konających i nawołujących swoich towarzyszy. Ale niewielu śpieszy im na ratunek. Bo tutaj na łów wyruszają snajperzy i zwiadowcy, gotowi poderżnąć ci gardło za konserwę z wołowiną, a także inne bestie — te nienazwane i prastare. Jak przed wiekami, przybywają zwabione zapachem krwi.

I właśnie tutaj, na terytorium poza wszelką kontrolą, w świecie zawieszonym pomiędzy mrokiem i cieniem, muszą przetrwać oni. Żołnierze.

W trakcie ofensywy pod Passchendaele batalion brytyjskich żołnierzy, odcięty w wyludnionym beginażu, usiłuje się wyrwać z okrążenia i rozwikłać tajemnicę wymordowanych mniszek, po których zostały jedynie resztki zwęglonych gobelinów w podziemiach kościoła.

Na wpół ślepy Rynal wyrusza na poszukiwanie swego jedynego syna, który został uznany za zaginionego dwa tygodnie po swoich osiemnastych urodzinach, kiedy prowadził żołnierzy do natarcia w bitwie pod Loos.

Matrose Johann, weteran wojny pozycyjnej, nie potrafi uciszyć głosów szemrzących w jego umyśle — lekarze tłumaczą je szokiem bitewnym, pamiątką po nawale ogniowej spod Verdun, ale on nieustannie słyszy śpiew, który przyzywa go w otchłań.

Bo na ziemi niczyjej niczego nie możesz być pewien.

No, może z wyjątkiem własnej śmierci.

Intruzi atakują Hegemonię, niszcząc kolejne planety. Ludzkość walczy już nie o zwycięstwo, lecz o przetrwanie. Na Hyperionie pielgrzymi docierają do Grobowców Czasu, gdzie przekonują się, że prawdziwym przeciwnikiem ludzkości są digitalne istoty stworzone w odległej przeszłości przez informatyczne bóstwo. Teraz wytworzyły własną osobowość i dysponują niewyobrażalną potęgą, zdolną dokonać gigantycznych zniszczeń…

Trwa wielka wojna trzech potęg, przeciwko sobie stają Rzym, Persja i plemiona dowodzone przez Mahometa z Mekki. Szczęście odwraca się od Cesarstwa Wschodu – ciężko chory cesarz Herakliusz leży przykuty do łóżka w Konstantynopolu, jego brat Teodor przegrywa wielką bitwę z pustynnymi plemionami. Zachodnie Cesarstwo wciąż naprawia zniszczenia, jakich dokonała ogromna erupcja Wezuwiusza. Ukryty w dolinie Damawand perski czarownik Dahak knuje zemstę.

Nie wszystko jednak stracone. Książę Maksjan przekonał się, że nie musi niszczyć Klątwy, wystarczy jedynie, że nieco ją zmieni. W Judei młody czarownik Dwyrin osiąga pełnię swej mocy i doskonali umiejętności podczas magicznych pojedynków z przyjacielem Odenatusem, który dowodzi teraz zdziesiątkowaną armią Palmyry. W Gocji, na północ od Dunaju, powstaje nowy legion, dowodzony przez pewnego bardzo starego generała.

Czy telekinezy można nauczyć się jak matematyki, a telepatii jak biologii? Czy przewidywanie przyszłości jest możliwe? Czy latania można nauczyć się na lekcjach wuefu?

Tak! Istnieją szkoły, które tego uczą. Ale społeczeństwo o nich nie wie. Dostać się do takiej szkoły mogą tylko osoby o specyficznych predyspozycjach. Mylisz się jednak sądząc, że nauka magii to łatwizna, klepanie formułek i machanie różdżką. A po wykładzie możesz spokojnie iść na piwo lub randkę.

Saszka jest inteligentną i zorganizowaną nastolatką. Napotkany w kurorcie dziwny mężczyzna odmienia jej życie, doprowadza do niezwykłych zdarzeń i ostatecznie do przyjęcia dziewczyny do Instytutu Technologii Specjalnych – prowincjonalnej szkoły gdzieś w Rosji, szkoły, której nie ma w wykazach akademii.

Żaden z nowo przyjętych uczniów nie wie, czemu służy program nauczania. Wykładowcy są bardzo surowi, przedmioty – lekko mówiąc – dziwaczne, a dyscyplina jak w obozach pracy. No i ci studenci starszych roczników, sprawiający wrażenie niespełna rozumu paralityków.

Uwierz nam – nauka magii to nie przelewki, a Hogwart przy Instytucie Technologii Specjalnych jest jak żłobek przy poprawczaku.

Coś strasznego zagnieździło się w pociągu kursującym przez stację King’s Cross. Giną ludzie, a ci, którym udało się przeżyć, już nigdy nie odzyskają równowagi psychicznej. Wśród cudem ocalonych jest Mark Davies, który wspólnie z byłym policjantem Lesem Chaddertonem podejmują rozpaczliwą walkę z siłami ciemności. Stawka jest ogromna, bo pociąg pędzi coraz szybciej a na jego trasie jest jeszcze wiele stacji…

Trzecia część przygód inspektora Frosta – roztrzepanego, niechlujnego, zapominalskiego detektywa, który pomimo (a może dzięki?) swoim licznym przywarom rozwiązuje zagadki, na których połamali sobie zęby znacznie bardziej „standardowi” słudzy prawa.

Tym razem musi stawić czoło nieuchwytnemu seryjnemu mordercy siejącemu postrach wśród mieszkańców Denton. Jakby tego było mało, w mieście zaczyna grasować podpalacz a pozornie oczywiste samobójstwo okazuje się mocno podejrzane. Przesympatyczny główny bohater, zabawne sytuacje i dialogi, precyzyjnie poprowadzona, wciągająca intryga.