powrót do indeksunastępna strona

nr 07 (XCIX)
wrzesień 2010

Pot i Kreff: Rockowy Dream Team cz. 1
Deep Purple ‹Concerto for Group and Orchestra ›, Deep Purple ‹Live in Montreux 1969 ›, Deep Purple ‹Live In Aachen 1970›, Deep Purple ‹Gemini Suite›, Deep Purple ‹Scandinavian Nights›, Deep Purple ‹Live in Denmark 1972›, Deep Purple ‹In Concert 1970-1972›, Deep Purple ‹At the BBC›
Każdy fan rocka wie, że klasycznym składem Deep Purple był ten, w którym grali Ritchie Blackmore, Ian Paice, Jon Lord, Ian Gillan i Roger Glover, czyli Mark II. Stworzyli nie tylko armię nieśmiertelnych kawałków, ale również wydali „Made in Japan”, najlepszą płytę koncertową świata. Nie zapominajmy jednak, że poza nią mają na koncie jeszcze kilka innych, może już nie tak znanych, ale równie udanych koncertówek.
W 1969 roku skład Deep Purple uległ radykalnym zmianom. Było to spowodowane różnymi kłócącymi się ze sobą wizjami zespołu. Wokalista Rod Evans chciał, by zespół kroczył taką drogą jak do tej pory, czyli coraz bardziej zanurzał się w bluesowe klimaty. Ritchiego Blackmore’a natomiast ciągnęło do ostrzejszego grania, takiego, jakie na swoim debiucie zaprezentował Led Zeppelin. W efekcie Evans opuścił skład, zabierając ze sobą basistę Nicka Simpera.
Jednak nie było tego złego, co by na dobre nie wyszło. Ich miejsce zajęli bowiem muzycy średnio popularnej grupy Episode Six – wokalista Ian Gillan i grający na basie Roger Glover. Był to istny strzał w dziesiątkę. Między muzykami natychmiast wywiązała się chemia, która początkowo ujawniła się na scenie, a następnie w studio. Skład ten nagrał cztery albumy studyjne – „In Rock”(1970) , „Fireball” (1971), „Machine Head” (1972) i „Who Do We Think We Are” (1973) – z czego wszystkie, poza ostatnim, to absolutne arcydzieła.
Zawarto¶ć ekstraktu: 50%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
„Concerto for Group and Orchestra”
Mimo to pierwszym wspólnym przedsięwzięciem nowego składu wcale nie była rockowa torpeda, a jak na tamte czasy rzecz całkiem innowatorska. Zespół naciskany przez Jona Lorda postanowił spełnić jego wizję i nagrał koncertowy album łączący tradycyjny rockowy zespół z orkiestrą symfoniczną. „Concerto for Group and Orchestra”, bo taki tytuł nosi owo dzieło, zostało zarejestrowane 24 września 1969 roku wraz z udziałem The Royal Philharmonic Orchestra pod batutą Malcolma Arnolda. Projekt Jona Lorda był jak najbardziej prekursorski, stąd w czasie prób muzycy klasyczni nie bardzo potrafili się dogadać z rozrywkowymi.
Niestety ten brak wzajemnego zrozumienia słychać także w czasie koncertu. Zresztą Lordowi nie do końca udało się połączenie dwóch różnych muzycznych światów – w czasie słuchania ma się wrażenie, że Deep Purple i filharmonicy grają osobno. W pierwszym akcie zostaje to dodatkowo podkreślone, przez to, że orkiestra wchodzi dopiero wtedy, kiedy kończy grać zespół i odwrotnie.
Z dzisiejszej perspektywy „Concerto for Group and Orchestra” jawi się jako pionierskie przedsięwzięcie, które pokazało, że można spojrzeć na muzykę w zupełnie inny sposób niż dotychczas; niestety – do słuchania nadaje się średnio.
Zawarto¶ć ekstraktu: 60%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
„Live in Montreux 1969 / Kneel & Pray”
Umiejętności nowych członków zespołu możemy w pełni docenić sięgając po inną koncertówkę z tamtego okresu – wydaną w 2004 roku „Kneel & Pray”, przemianowaną w nowej edycji z 2006 na „Live in Montreux 1969”. Jest to zapis występu, jaki Purple dali dziesięć dni po wspomnianej wyżej przygodzie z orkiestrą symfoniczną.
Tu jednak nie ma już miejsca na podobne eksperymenty; zespół serwuje iście rockową jazdę. Mamy więc odlotowe, rozimprowizowane do granic możliwości wersje starych kawałków zespołu w postaci „Wring That Neck” i „Mandrake Root”. To jednak pozycje dla prawdziwych twardzieli. Poza tym znane z wcześniejszych dokonań kapeli „Hush” i „Paint it Black”.
Na uwagę zasługują dwa nowe utwory – nieco koślawa, ze zmienionym wstępem wersja „Child in Time” oraz szkic do „Speed King”, tu jeszcze pod nazwą „Kneel & Pray”. Na koniec panowie grają „Kentucky Woman”, który jest gratką dla kolekcjonerów, ponieważ jest to jedyne zarejestrowane na żywo nagranie tego utworu zaprezentowane przez MK II.
W całości album, pomimo kilku rewelacyjnych momentów przeznaczony jest jednak dla maniaków Deep Purple, którzy będą mogli prześledzić, jak pierwotnie brzmiały kawałki, które wkrótce trafiły na album „In Rock”.
Zawarto¶ć ekstraktu: 60%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
„Live in Aachen 1970 / Space vol. 1 & 2”
Kolejną okazją do posłuchania klasycznego składu jest wydany pierwotnie w 2001 roku „Space vol. 1 & 2”, który od 2005 roku został przemianowany na „Live in Aachen 1970” (ostatnio ponownie wznowiony w zremasterowanej wersji). Koncert ten odbył się 11 lipca 1970 roku i możemy go słuchać dzięki sprytnym fanom, którzy podłączyli się do stołu mikserskiego.
Niestety jakość nagrania, nawet po studyjnej obróbce, pozostawia wiele do życzenia. Najbardziej cierpi na tym wokal Gillana, który jest nieznośnie przesterowany.
Pod względem repertuarowym ponownie obcujemy z długimi improwizacjami, ukazującymi kunszt członków zespołu. Z nowości dostajemy „Black Night”, który zapowiada poważne zmiany w twórczości Deep Purple.
Zawarto¶ć ekstraktu: 70%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
„Gemini Suite Live”
Wydawało się, że po wydaniu w czerwcu 1970 roku „In Rock” Deep Purple będzie dalej podążał hardrockową drogą, rozwijając swój styl. Zresztą panowie całkiem świadomie do tego dążyli. Jon Lord po długich namowach nakłonił ich jednak, by wzięli udział w kolejnym jego projekcie łączącym rock z orkiestrą symfoniczną. Ci choć niezbyt chętnie, to jednak, zgodzili się zaprezentować „Gemini Suite” na żywo. Miało to miejsce 17 września 1970 roku w Royal Festival Hall.
Tym razem zespołowi towarzyszyła Orchestra of the Light Music Society, którą, tak jak w przypadku poprzedniego przedsięwzięcia, dyrygował Malcolm Arnold. Od razu trzeba dodać, że „Gemini Suite” jest pozycją o wiele bardziej udaną niż „Concerto…”. Lord komponując całość postarał się o większą interakcję zespołu z orkiestrą. Dzięki temu jest to dzieło o wiele spójniejsze i ciekawsze.
Interesującym zabiegiem jest również poświęcenie każdemu z członków Deep Purple osobnego aktu, by w wielkim finale wszyscy zagrali wspólnie. Blackmore, Paice, Gillan i Glover nie chcieli jednak być kojarzeni z filharmonią, dlatego też zapis występu na długie lata trafił do archiwów, a ujawniono go dopiero w 1993 roku i na pewno z korzyścią dla wszystkich – bo jest czego posłuchać.
Zawarto¶ć ekstraktu: 70%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
„Live in Stockholm / Scandinavian Nights”
Na trasę promującą „In Rock” powracamy dzięki „Scandinavian Nights”, oficjalnie wydanym w 1988 roku, a po wznowieniu w 2005 roku, znanym jako „Live in Stockholm”. Jest to zapis występu z 12 listopada 1970 roku.
To pozycja o tyle ciekawa, że łączy improwizowane szaleństwa dobrze nam znanych „Wring That Neck”, „Mandrake Root” i „Paint it Black” z nowiutkimi kawałkami. Może nie brzmią one jeszcze tak zabójczo jak na wydanym dwa lata później „Made in Japan”, ale trzeba przyznać, że panowie radzą sobie wyśmienicie. Wystarczy tylko spojrzeć na listę utworów, by przekonać się, że po prostu musi być dobrze („Child in Time”, „Black Night”, „Speed King”, „Into the Fire”).
Ten album jest najlepszą wizytówką zespołu ze wszystkich wymienionych powyżej.
Zawarto¶ć ekstraktu: 70%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
„Live in Denmark 1972”
Oficjalne wydawnictwa koncertowe nie uwzględniają niestety okresu po wydaniu świetnego krążka „Fireball” z 1971 roku, dlatego przy niniejszej pozycji przenosimy się nieco w przód do 1 marca 1972 roku. Zespół miał wtedy za sobą sesję nagraniową do albumu „Machine Head”, ale jeszcze nie włączył do set listy „Smoke on the Water”. „Live in Denmark 1972” jawi się więc jako coś pomiędzy dotychczasowym wizerunkiem scenicznym Deep Purple, a tym, co znamy z „Made in Japan”.
Z repertuaru wyleciały rozimprowizowane „Wring That Neck” i „Mandrake Root”. Nie oznacza to jednak, że zespół zaprzestał grania długich solówek – ponad siedemnastominutowy „Child in Time”, czy dwudziestopięciominutowy „Space Truckin’” sprawiają, że słuchając ich można odlecieć w świat psychodelii. Reszta utworów jest bardziej zwarta i dynamiczna.
Dodatkowego smaczku dodaje cover „Lucille” Little Richarda. Bez wątpienia „Live in Denmark 1972” to ciekawa pozycja w purpurowej dyskografii, a jej noty byłyby wyższe, gdyby nie to, że ze względu na zbieżność materiału zawsze będzie porównywany do „Made in Japan”, od którego niestety znacznie jakościowo odstaje.
Zawarto¶ć ekstraktu: 80%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
„In Concert 1970-1972”
Deep Purple, jak każdy wielki zespół, musiał pojawić się na gościnnych koncertach w BBC. Skład MK II zagrał tam 19 lutego 1970 i 9 marca 1972 roku. W 1980 oba te występy zostały wydane pod zbiorczym tytułem „In Concert 1970-1972”.
Jest to chyba najlepsza pozycja w koncertowym dorobku ówczesnego wcielenia Purpli obok „Made in Japan”. Nie tylko dlatego, że świetnie brzmi, ale przede wszystkim dlatego, że możemy zaobserwować jak przez te dwa lata zmienił się styl zespołu. W 1970 roku panowie zagrali tylko cztery utwory, stawiając głównie na improwizacje. W 1972 mamy już masę przebojów.
Poza rozwleczoną wersją „Space Truckin’”, reszta nie przekracza 10 minut. Znajdziemy tu także utwory, których do tej pory nie słyszeliśmy – „Never Before”, „Maybe I’m a Leo” i przede wszystkim zagrany po raz pierwszy na żywo „Smoke on the Water”.
„In Concert 1970-1972” to świetna pozycja, z którą powinien zapoznać się każdy, na kogo działa magia Deep Purple.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
„At the BBC”
Na koniec słów kilka o tajemniczej płycie „At the BBC”, która ukazała się tylko w Polsce nakładem nikomu nieznanego Wydawnictwa 21. Jest to nie lada rarytas, ponieważ poza nagraniami MK II, zawiera 5 kawałków składu z Nickiem Simperem i Rodem Evansem. Tak naprawdę wszystkie te utwory swego czasu trafiły jako bonusy z okazji różnych reedycji studyjnych albumów, ale fajnie je mieć razem. Ot, taka ciekawostka.



Tytuł: Concerto for Group and Orchestra
Wykonawca / Kompozytor: Deep Purple
Data wydania: grudzień 1969
Czas trwania: 59:26
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Utwory
1) First Movement: Moderato-Allegro: 19:23
2) Second Movement: Andante: 19:11
3) Third Movement: Vivace-Presto: 13:09
Ekstrakt: 50%

Tytuł: Live in Montreux 1969
Wykonawca / Kompozytor: Deep Purple
Data wydania: 28 sierpnia 2006
Czas trwania: 84:01
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Utwory
1) Speed King/Kneel & Pray: 5.54
2) Hush: 6:20
3) Child in Time: 12:38
4) Wring That Neck: 20:30
5) Paint It Black: 10:48
6) Mandrake Root: 22:08
7) Kentucky Woman: 6:00
Ekstrakt: 60%

Tytuł: Live In Aachen 1970
Wykonawca / Kompozytor: Deep Purple
Data wydania: 12 marca 2010
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Utwory
1) Wring That Neck: 20:36
2) Black Night: 6:00
3) Paint It Black: 11:42
4) Mandrake Root: 33:37
Ekstrakt: 60%

Tytuł: Gemini Suite
Wykonawca / Kompozytor: Deep Purple
Data wydania: 1993
Czas trwania: 44:34
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Utwory
1) First Movement: Guitar, Organ: 17:23
2) Second Movement: Voice, Bass: 10:19
3) Third Movement: Drums, Finale: 16:52
Ekstrakt: 70%

Tytuł: Scandinavian Nights
Wykonawca / Kompozytor: Deep Purple
Data wydania: październik 1988
Czas trwania: 116:25
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Utwory
1) Wring That Neck": 32:06
2) Speed King: 10:20
3) Into the Fire: 4:00
4) Paint It Black: 9:08
5) Mandrake Root: 28:42
6) Child in Time: 17:25
7) Black Night: 6:54
Ekstrakt: 70%

Tytuł: Live in Denmark 1972
Wykonawca / Kompozytor: Deep Purple
Data wydania: 2002
Czas trwania: 97:17
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Utwory
1) Highway Star: 8:30
2) Strange Kind of Woman: 10:10
3) Child in Time: 17:29
4) The Mule: 9:15
5) Lazy: 11:56
6) Space Truckin': 23:48
7) Fireball: 4:07
8) Lucille: 5:54
9) Black Night: 6:19
Ekstrakt: 70%

Tytuł: In Concert 1970-1972
Wykonawca / Kompozytor: Deep Purple
Data wydania: grudzień 1980
Czas trwania: 117:00
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Utwory
1) Speed King: 7:22
2) Child in Time: 11:06
3) Wring That Neck: 18:59
4) Mandrake Root: 17:38
5) Highway Star: 8:32
6) Strange Kind of Woman: 9:17
7) Maybe I'm a Leo: 6:17
8) Never Before: 4:34
9) Lazy: 10:22
10) Space Truckin': 21:46
11) Smoke on the Water: 7:09
12) Lucille: 7:21
Ekstrakt: 80%

Tytuł: At the BBC
Wykonawca / Kompozytor: Deep Purple
Data wydania: 1999
Czas trwania: 76:53
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Utwory
1) Hey Joe: 4'07
2) Hey Boppa Re Bop: 3'02
3) Emmaretta: 3'00
4) Lalena: 3'34
5) The Painter: 2'20
6) The Bird Has Flown: 3'05
7) Ricochet: 3'06
8) Speed King: 3'26
9) Jonh Stew: 3'58
10) Hard Lovin' Man: 4'11
11) Bloodsucker: 3'14
12) Living Wreck: 3'08
13) Into The Fire: 4'13
14) Black Night: 3'32
15) Grabsplatter: 4'32
16) Child In Time: 10'49
17) No No No: 7'18
18) Highway Star: 6'07
powrót do indeksunastępna strona

178
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.