Wywiad przeprowadził Jean-Philippe de Tonnac.

Czy świat bez książek to tylko futurystyczna wizja czy realne zagrożenie i efekt daleko idącej technizacji życia? Czy rzeczywiście grozi nam „bibliocaust”, a jeśli nawet, czy byłoby to wydarzenie bez precedensu? Wiadomo przecież, że od dawien dawna książki dławił pożar, palono je na stosach i poddawano ingerencji cenzury. Słowo pisane było także wydane na pastwę ludzkiej ignorancji i głupoty. To zaś, co zastało jako spuścizna, jest ledwie strzępem twórczości minionych pokoleń.

Dwaj bibliofile, Umberto Eco i Jean-Claude Carrière, diagnozują zjawiska współczesnej kultury, to znaczy internet i elektroniczne nośniki pamięci. Według autorów Nie sądź, że książki znikną, nowe formy, choć coraz bardziej powszechne, nie wyprą tradycyjnych woluminów. Czy taka dość optymistyczna wizja nie jest jednak tylko marzeniem intelektualistów?

Współczesny Iran. Sara – piękna studentka uniwersytetu w Teheranie i Dara – absolwent szkoły filmowej, wyrzucony z uniwersytetu i prześladowany za lewicowe poglądy, poznają się w bibliotece i zakochują w sobie. Wkładają dużo wysiłku w organizowanie swoich spotkań, ponieważ kobiety i mężczyźni w ich kraju nie mają prawa przebywać wspólnie w jednym miejscu. Wiele przeszkód musi pokonać także Shahriar – alter ego samego autora. Krok w krok podąża za nim wścibski cenzor, z którego pisarz kpi, uprzedzając jego działania. Własnoręcznie skreśla nieprawomyślne fragmenty, dając jednak czytelnikowi dostęp do całości tekstu. Łącząc fikcję literacką z faktami, Mandanipour wiernie portretuje swój kraj, tworzy szokujący obraz codziennej walki o zachowanie prywatności i wciąga czytelnika w grę pełną ironii i czarnego humoru.

(Przekład z języka angielskiego)

Kamienica w Krakowie. Rodzina właścicieli odzyskuje kolejne mieszkania i łączy je w jeden wielki Dom – samoistny, wielopokoleniowy organizm pełen ukrytych przejść, wielkich sal i krętych schodów. Nowa sytuacja przemienia dotychczasowe relacje i ujawnia drzemiące w ludziach namiętności. Czy wszystkim jest z tym dobrze? Każdy coś przed kimś ukrywa i w tym niedostatku prawdy zaraża się skłonnością do mistyfikacji.

W lutym 1961 roku, po całodziennej rewizji w mieszkaniu Grossmana, kagebiści skonfiskowali wszystkie kopie „Życia i losu” – nawet bruliony i kalkę z maszyny do pisania. Jakimś cudem zostawili jednak w spokoju maszynopisy kolejnej, kto wie, czy nie bardziej nieprawomyślnej, powieści „Wszystko płynie”.

ZSRR, niedługo po śmierci Stalina. Iwan Grigoriewicz odzyskuje wolność po trzydziestu latach łagrów. Odwiedza stryjecznego brata, robiącego karierę naukową w Moskwie, jedzie do Leningradu, gdzie spotyka się z kolegą ze studiów, o którym nie wie, że niegdyś na niego doniósł, znajduje pracę jako ślusarz. W opis wydarzeń związanych z powrotem Iwana wplecione są jego wspomnienia z więzienia i obozów, refleksje na temat wolności, zniewolenia i mechanizmów działania władzy oraz historie ludzi – współlokatorki Iwana, która była świadkiem głodu na Ukrainie, ukraińskiej rodziny Karpienków, starego bolszewika, który padł ofiarą wielkiej czystki, żony wroga ludu aresztowanej i wywiezionej do łagru.

„Wszystko płynie” to nie tylko niepospolite dzieło literackie i głęboki traktat historiozoficzny, ale także autentyczna opowieść o ludzkich losach, której nie można czytać bez głębokiego wzruszenia.

Młoda kobieta, porwana i brutalnie zgwałcona przez trzech zamaskowanych mężczyzn, zostaje następnie spalona żywcem przez trzynastoletniego chłopca, który sam płonie jak pochodnia. Sprawą zajmuje się inspektor pożarowy Ruth Cutter. Zbrodnia wymyka się wszelkim racjonalnym wyjaśnieniom. Stopień zwęglenia zwłok wskazuje, iż ciało ofiary zostało poddane temperaturze znacznie przekraczającej tysiąc stopni. Samozapłon? Nauka wyklucza taką możliwość. Tymczasem mają miejsce kolejne gwałty i okrutne morderstwa, popełniane zawsze przez tych samych trzech

sprawców. Każdorazowo na miejscu zdarzeń pojawia się tajemniczy nastolatek, po czym dochodzi do jego zapalenia się razem z ofiarami. W rozwiązaniu tajemnicy pożarów pomoże Ruth jej własna córka Amelia, cierpiąca na rzadką chorobę genetyczną, zwaną zespołem Williamsa, która objawia się niezwykle wrażliwym słuchem. Dziewczynka słyszy i czuje ludzi szykujących się do powrotu na Ziemię z Piekła, i pragnących uciec od niewyobrażalnych katuszy, jakie muszą tam przechodzić...

Porywająca powieść przygodowa pióra autora niezapomnianego „Parku Jurajskiego”, który tym razem sięga po tematykę piracką. Pełna niesamowitych zwrotów akcji i charakterystycznych bohaterów opowieść przywołująca na myśl „Piratów z Karaibów”.

Jamajka w 1665 roku, samotny przyczółek brytyjskiej potęgi wśród hiszpańskich posiadłości na spalonych słońcem Karaibach. Stolica Jamajki, Port Royal, miasto rzezimieszków, pijaków i nierządnic to ostatnie miejsce, skąd można przypuścić atak na pobliską hiszpańską twierdzę. A jednak właśnie taki plan obmyślił znany korsarz, kapitan Charles Hunter, za cichym przyzwoleniem gubernatora króla Karola II. Celem jest Matanceros, gdzie rządzi krwiożerczy Cazalla – chroniona przez strome skały i potężne działa niezdobyta forteca. Hunter wraz z załogą, w której skład wchodzą między innymi cichy jak śmierć skrytobójca Sanson, wielki niby góra Maur Basso oraz sokolooka Lazue, będą musieli stawić czoła nie tylko hiszpańskiej flocie. Na ich drodze staną huragany, kanibale, a nawet morskie potwory. Lecz jeśli niesforna banda Huntera odniesie sukces, zapisze się na kartach historii. I zdobędzie skarb – ilość złota zdolną skusić każdego pirata.

„Ender na wygnaniu” to długo wyczekiwana odpowiedź na pytanie dręczące czytelników: co działo się z Enderem między „Grą Endera” a „Mówcą Umarłych"?

Trzynastoletni Ender Wiggin powinien wracać do domu jako bohater po zwycięstwie odniesionym nad Robalami. Ponieważ jednak jednocześnie uznano go za niebezpiecznego i postanowiono trzymać z daleka od Ziemi, decyduje się na przyjęcie stanowiska gubernatora pierwszej ludzkiej kolonii na planecie, która kiedyś należała do wroga. Jego ukochana siostra Valentine dołącza do niego, ale nie jest w stanie zburzyć muru, który wokół siebie wzniósł. Dręczony wyrzutami sumienia z powodu Ksenobójstwa Ender szuka przyczyny, dla której obcy pozwolili mu się unicestwić…

Trzymający w napięciu thriller historyczny, który ujawnia tajemnicę tożsamości jednego z największych odkrywców w dziejach – Krzysztofa Kolumba.

Pół miliona dolarów – tyle oferuje tajemnicza American History Foundation z Nowego Jorku za rekonstrukcję badań profesora Martinha Toscano z Uniwersytetu Klasycznego w Lizbonie, który zmarł niespodziewanie w pokoju hotelowym. Dla Tomása Noronhy, portugalskiego historyka i zarazem doświadczonego krypto analityka na życiowym zakręcie, to kwota nie do pogardzenia. Wkrótce po przyjęciu zlecenia ze zdziwieniem odkrywa, że Toscano wcale nie zajmował się badaniami na temat odkrycia Brazylii (jak utrzymuje fundacja), ale próbował poznać prawdziwą tożsamość Krzysztofa Kolumba. Krocząc śladami Toscana – od Lizbony i Nowego Jorku do Rio de Janeiro i Jerozolimy – Tomás rozwiązuje kolejne zagadki oraz odszyfrowuje zakodowane informacje pozostawione przez profesora.

Życie osobiste historyka komplikuje się, gdy wikła się w niebezpieczny romans ze zmysłową studentką Leną. Okaże się, że piękna Szwedka nie jest osobą, za którą się podaje…

Włodzimierz Majakowski umarł trzy razy. Pierwsza śmierć miała miejsce w 1930 roku, kiedy (najprawdopodobniej) popełnił samobójstwa. Druga nastąpiła sześć lat później: Stalin wydał jego dzieła w setkach tysięcy egzemplarzy, a poetę ochrzcił największym piewcą epoki radzieckiej. Trzeci raz umarł po upadku komunizmu, gdy żaden Rosjanin, zmuszany do czytania Majakowskiego przez całe dziesięciolecia, nie chciał już o nim słyszeć.

„Stawką było życie” to portret poety otoczonego mitami. Opowieść o człowieku, który po rewolucji 1917 roku stał się bohaterem narodowym: pisał zaangażowane wiersze i malował plakaty propagandowe, ale z czasem coraz bardziej krytycznie oceniał skutki rewolucji. W jego twórczości nastąpił rozdźwięk – Majakowski ze strachem patrzył, w jakim kierunku podąża komunizm. Przeżywał także rozdarcie w życiu osobistym. Jedne z najpiękniejszych wierszy miłosnych w rosyjskiej poezji to te, w których wychwalał swoją muzę, Lili Brik. Legendarny trójkąt między Majakowskim, Lili i jej mężem wszedł na stale do historii literatury.

Bengt Jangfeldt, pisząc biografię Majakowskiego, opierał się na nieznanych wcześniej źródłach, dotarł do archiwów dotychczas zamkniętych. „Stawką było życie” to nie tylko biografia znakomitego poety, ale tekże kronika mrocznych czasów Związku Radzieckiego.

W roku 1296 doszło do potyczki weneckich i genueńskich galeonów handlowych. Nie wiadomo, gdzie to się stało ani jaki był wynik starcia. Możemy sądzić, że górą byli genueńczycy, ponieważ o bitwie tej wiemy dziś dzięki temu, że w jej następstwie do genueńskiego więzienia trafił Marco Polo. To ironia losu – przewędrował wcześniej pół świata, w tym wiele krain, w których nigdy dotąd nie stanęła stopa białego człowieka, by trzy lata po powrocie wskutek lokalnego konfliktu znaleźć się we włoskim więzieniu. Mamy jednak prawo przypuszczać, że gdyby nie miesiące przymusowej bezczynności, „Opisanie świata” nigdy by nie powstało, bo właśnie za kratami Marco Polo zaczął dla zabicia czasu opowiadać współwięźniom swoje przygody. Traf chciał, że jednym z jego słuchaczy był Rusticiaus z Pizy, autor romansów rycerskich, zawsze żądny nowych, atrakcyjnych tematów. Spisał on opowieści wielkiego podróżnika (być może posiłkując się przy tym jego zapiskami) i w ten sposób stworzył dzieło, które od siedmiuset lat cieszy się niesłabnącą popularnością. Przypisy Mariana Lewickiego do najnowszego wydania „Opisania świata” zostały uaktualnione: uwzględniono w nich współczesny stan wiedzy.

Bomba podłożona na dworcu kolejowym Grand Central w Nowym Jorku zabija przypadkowe osoby, a wśród nich inwestora giełdowego Charlesa Friedmana. Tego samego dnia dochodzi do śmiertelnego wypadku samochodowego w dzielnicy, gdzie mieszkają Friedmanowie – ginie młody mężczyzna. Detektyw Ty Hauck, szef lokalnego wydziału dochodzeniowego, odkrywa dziwne powiązanie między tymi pozornie odmiennymi sprawami. Karen, żonę zabitego biznesmena, zaczynają nachodzić niebezpieczni ludzie sugerujący, iż jej mąż miał długi sięgające setek milionów dolarów. Czy spokojne życie Friedmanów było jedną wielką mistyfikacją? Hauck orientuje się, że intryga, którą próbuje rozwikłać jest znacznie bardziej skomplikowana niż początkowo myślał. Jemu, Karen i jej dzieciom grozi śmiertelne niebezpieczeństwo…

Pierwsza w Polsce obszerna kronika liczącego prawie 40 lat przemysłu elektronicznej rozrywki. Rozpoczyna się od stworzonego pod koniec lat 50. „Tenis for Two”, poprzez powstanie firmy Atari, modę na kawiarniane automaty, inwazję pierwszych konsol, epokę komputerów ośmiobitowych, nadejście Amigi, rozpowszechnienie się komputerów PC, triumf PlayStation do powstania „Sims 3”. Książka jest również opowieścią o ludziach, którzy stworzyli wielomiliardowy przemysł gier komputerowych i wideo, o meandrach ich karier oraz o niebanalnych pomysłach, jakie rodziły się w ich głowach.

„Lód i woda, woda i lód” to napisana z rozmachem historia rodzinnych napięć, rozłamów i tragedii, które infekują kolejne pokolenia. Historia sióstr, które z wiekiem stają się sobie obce, i matek odrzucających swoje dzieci. Elsie i Inez jako małe dziewczynki są nierozłączne. Później ich drogi się rozchodzą. Elsie buntuje się przeciwko tradycyjnej roli kobiety i zostaje marynarzem. Inez rezygnuje z marzeń o studiach literaturoznawczych i całe życie podporządkowuje wychowaniu Björna, syna Elsie. Wychodzi za mąż, by miał ojca, rodzi mu siostrę. Björn wyrasta na charyzmatycznego wokalistę grupy rockowej. Nie radzi sobie ze sławą, uwielbieniem kobiet i zazdrością kolegów z zespołu. Sytuacji nie poprawia fakt, że Elsie próbuje po latach zbliżyć się do syna. Tragedia, która zrujnuje życie Inez i Elsie, naznaczy na zawsze siostrę Björna, Susanne. Axelsson pisze o samotności w relacjach z najbliższymi i o pozornie przypadkowych wydarzeniach, które nieuchronnie zmieniają nasze życie. Sięga po tematy tabu, takie jak brak miłości macierzyńskiej czy bezwzględna konkurencja między rodzeństwem.

Znakomity thriller z ciekawą, nietuzinkową fabułą, uhonorowanego wieloma prestiżowymi nagrodami, amerykańskiego twórcy literatury sensacyjnej, ojca kultowej dla wielu zachodnich czytelników postaci Joego Picketta.

Jak byś się czuł, gdyby ktoś zażądał od zwrotu adoptowanego dziecka? Dla mieszkających w Denver Jacka i Melissy McGuane malutka Angelina stała się uśmiechem losu. Jednak ich szczęście nie trwa długo. Ledwie dziewięć miesięcy po adopcji, do domu państwa McGuane dzwoni telefon. To agencja adopcyjna z informacją, że świeżo upieczeni rodzice muszą oddać Angelinę biologicznemu ojcu. Osiemnastoletni Garrett nigdy nie zrzekł się praw do córki i chce, by ta do niego wróciła. Za plecami chłopaka murem stoi jego ojciec – potężny, wpływowy sędzia, John Moreland. McGuanowie są gotowi zrobić wszystko, by Angelina wychowywała się otoczona miłością… Jednak spotkanie z Garrettem i jego ojcem upewnia Jacka i Melissę, że dla Morelandów dziewczynka jest jedynie cennym przedmiotem, który będą mogli wykorzystać dla swoich celów. Sędzia daje młodym małżonkom trzy tygodnie na pożegnanie z dzieckiem. Coraz silniej naciskani przez elitarną rodzinę, McGuanowie zadają sobie pytanie – dlaczego Johnowi Morelandowi tak strasznie zależy na odzyskaniu wnuczki? Dlaczego Angelina jest dla niego tak cenna? Z pomocą przyjaciół Jack i Melissa wszczynają śledztwo – śledztwo, które zawiedzie ich w miejsca, których dotąd nie znali, do świata wielkich fortun, korupcji, brutalnej walki o władzę i handlu dziecięcą pornografią.

„Wyspa”, nowa powieść Dmitrija Strelnikoffa, to utwór z pogranicza jawy i snu. O poszukiwaniu siebie. O błędach młodości. I o tym, czy można je naprawić.

W życiu osiągnął wszystko: ma rodzinę, pieniądze, pozycję zawodową. Czy jednak jest szczęśliwy? Patrzy na swoje zdjęcie z wakacji, zrobione, gdy miał pięć lat, i nagle uświadamia sobie, że gdzieś zatracił ważną cząstkę siebie. Postanawia wyruszyć na wyspę widoczną na fotografii. Nigdy tam nie był, lecz czuje, że właśnie tam znajdują się odpowiedzi na dręczące go pytania.

Samochód jest niestety popsuty i bohater musi jechać nocnym pociągiem. W ostatnim momencie do przedziału dosiada się kobieta. Jej twarz wydaje się mężczyźnie znajoma. Czy to możliwe? Skąd się tu wzięła? Najprościej byłoby zapytać, ale czy na pewno warto pozbawiać się złudzeń? Podobieństwo może być przypadkowe, a tamta historia jest zamkniętą kartą.

Podróż trwa wiele godzin, współpasażerka snuje bolesną opowieść o swym życiu, a konduktor zdaje się wymieniać z nią porozumiewawcze spojrzenia. Im bardziej pociąg zagłębia się w noc, tym bohater mniej jest pewny, że doczeka świtu…

Między życiem i śmiercią, snem i jawą, przy dworcu kolejowym poza krańcami świata znajduje się miasto Palimpsest. Trafienie do niego jest cudem, tajemnicą, darem i przekleństwem; podróż jest zastrzeżona dla tych, którzy zawsze wierzyli, że istnieje jeszcze inny świat poza tym, który na co dzień postrzegamy. Ci, który dane jest do niego trafić, zostają naznaczeni – po upojnej nocy na ich skórze pojawia się wytatuowana mapa cudownego miasta. Do tego królestwa pociągów-widm, lwich kapłanów, żywych kanji i kanałów pełnych śmietanki przybywa czworo podróżnych: Oleg – ślusarz z Nowego Jorku; November – pszczelarka; Ludovico – introligator, specjalista od oprawiania białych kruków; i młoda Japonka imieniem Sei. Każde z nich straciło coś ważnego – żonę, kochanka, siostrę, cel w życiu. to, co znajdą w Palimpseście, przejdzie ich najśmielsze wyobrażenia. Cudownie napisany i zachwycająco pomysłowy „Palimpsest” to książka dla wszystkich tych, którzy kochają stare mapy i odczuwają tęsknotę na dźwięk turkoczącego nocą pociągu. Współczesne arcydzieło, opowiedziane niepowtarzalnym głosem i z wyjątkową wrażliwością

Zielone oczy, ciemne włosy, łuskowe rękawice, miecz przy boku i peleryna spięta klamrą. Tak wyglądał Corwin, książę Amberu. Przeżył kilkaset lat na Ziemi, walczył o tron prawdziwego świata, ale teraz słuch o nim zaginął… Do Corwina podobny jest jego syn, Merlin, który, wciąż rozdarty między Amberem i Chaosem, poszukując swego przeznaczenia, zajął miejsce ojca na dworze Amberu.

Oto drugi wolumin cyklu „Amber”, w którym jesteśmy zaledwie cieniami ludzi żyjących w Amberze, prawdziwym świecie, tak jak nasz świat jest jedynie ułomnym odbiciem, cieniem rzucanym przez wspaniały Amber.

Cykl Rogera Zelazny’ego o Amberze zaliczany jest do najściślejszego kanonu literatury fantastycznej wszech czasów i stawiany obok „Władcy Pierścieni” Tolkiena, „Diuny” Franka Herberta, „Fundacji” Isaaca Asimova czy „Ziemiomorza” Ursuli K. Le Guin. Dzięki nieokiełznanej wyobraźni, umiejętnemu połączeniu wątków zaczerpniętych z tradycyjnej fantasy z elementami nowoczesnego science fiction Roger Zelazny, zdobywca wielu renomowanych wyróżnień, w tym sześciokrotnie Hugo Award, trzykrotnie Nebula Award i dwukrotnie Locus Award, uważany jest powszechnie za prekursora wielu popularnych obecnie odmian fantastyki.

Rok 3580.

W centrum Drogi Mlecznej znajduje się czarna dziura zwana Pustką – sztuczny wszechświat, stworzony miliardy lat temu przez obcych. Jej otoczka jest bardziej zabójcza niż horyzonty zdarzeń naturalnych czarnych dziur. Aby funkcjonować, Pustka stopniowo pożera materię Galaktyki. Odwieczni wrogowie Pustki – rasa raielów – bez większego powodzenia usiłują powstrzymywać ten proces.

Pustka to pierwsza z Trylogii Pustki, świat wykreowany przez ekstrapolację współczesnego poziomu nauki i technologii, pełen idei i gadżetów. Niezwykłe pomysły biotechnologiczne, gadżety i kreacje technologiczne potwierdzają niekwestionowaną pozycję Hamiltona jako lidera współczesnej brytyjskiej space opera. Pustka ukaże się 27 lipca.

Inigo dostaje z Pustki przekaz: serię snów pod horyzontem zdarzeń. Za pośrednictwem sieci mentalnej, „gajasfery”, dzieli się swym snem z innymi ludźmi i zyskuje miliardy żarliwych wyznawców, którym takie życie wydaje się bardzo atrakcyjne. Kiedy Inigo w tajemniczy sposób znika, jego wyznawcy postanawiają wyruszyć na pielgrzymkę do Pustki, by żyć zgodnie z wizjami swego mesjasza. Raielowie uważają, że pielgrzymka wywoła katastroficzną fazę ekspansji Pustki.

Aaron to człowiek, który pamięta jedynie swoje imię. Nie wie, kim był ani kim jest. Wie jedynie, że ma odnaleźć zaginionego mesjasza i powstrzymać pielgrzymkę. Nie jest pewien, jak to zrobić, ale nieznany mocodawca wyposażył go w imponujący zestaw różnorodnych broni.

Tymczasem wewnątrz Pustki zdolny młodzieniec o imieniu Edeard rozwija w sobie potężne siły parapsychiczne. Niedoceniony początkowo, zostaje młodszym konstablem w mieście Makkathran i mimo niskiego statusu postanawia walczyć z korupcją i zepsuciem i obudzić nadzieję w swych biernych współobywatelach. Edeard nie zdaje sobie jednak sprawy, jak daleko zaprowadzi go ta misja.