powrót do indeksunastępna strona

nr 08 (C)
październik 2010

East Side Story: Autostopem do mitycznej Szambali
ciąg dalszy z poprzedniej strony
Osobnym wątkiem opowieści Aleksandra Pankratowa jest pierwiastek religijny. I to on może wywołać, zwłaszcza wśród widzów poza Rosją, najgorętsze dyskusje. Obraz można bowiem uznać za kolejną w ostatnich latach w rosyjskiej kinematografii – po „Cudzie” Aleksandra Proszkina, „Popie” Władimira Chotinienki (oba z 2009 roku) czy też „Spalonych słońcem 2” (2010) Nikity Michałkowa – apoteozę Cerkwi Prawosławnej. Wywodząc się ze świata odgórnie pozbawionego Boga, wychowani w ateizmie, młodzi podróżnicy w swej drodze na Wschód stykają się z różnymi wierzeniami – buddyzmem (reprezentowanym przez Szambalę), szamanizmem (w czasie pobytu na stepie), starożytnymi wierzeniami Scytów (vide złoty bożek odnaleziony przez archeologa Aleksieja). Ostatecznie jednak wybierają tę jedyną właściwą wiarę – jedynego Boga, który jest w stanie wyciągnąć ich z poważnych tarapatów, w jakie się wpakowali. Czy bez owego religijnego „le grand finale” dzieło straciłoby na wyrazistości i jakości? Zapewne nie. Może nawet przeciwnie; otwarte zakończenie otworzyłoby przecież przez widzami znacznie więcej tropów interpretacyjnych.
Zbiorowym bohaterem „Podróży autostopem” jest radziecka młodzież, a przede wszystkim hipisi i ich sympatycy. Dlatego też w głównych rolach Pankratow obsadził aktorów znajdujących się dopiero na dorobku bądź amatorów niemających wcześniej żadnego kontaktu z kamerą. Błękitnookiego Dobrego Człowieka zagrał dwudziestoczteroletni Dmitrij Sołomykin, absolwent stołecznej Wyższej Szkoły Teatralnej imienia Borisa Szczukina sprzed dwóch lat, a obecnie aktor Teatru imienia Jewgienija Wachtangowa. Na scenie zadebiutował jako czternastolatek w spektaklu Państwowego Akademickiego Teatru Dramatycznego imienia Lwa Tołstoja w Lipiecku. Przed kamerą po raz pierwszy pojawił się w 2006 roku, kiedy zaproszono go do udziału w jednym z odcinków serialu kryminalnego Gieorgija Nikołajenki „Zakon i poriadok”. Obecnie znajduje się w ekipie aktorskiej dwóch telenowel: „Papiny doczki” (od 2007) oraz „Naszy sosiedi” (2010). W jego ukochaną Lenkę wcieliła się młodsza o rok Jewgienija Wodzinska. Karierę sceniczną zaczęła już jako sześciolatka, regularnie występując w studiu teatralnym „Kalejdoskop” w Rostowie nad Donem. Po ukończeniu Rosyjskiej Akademii Sztuk Teatralnych (RATI) przyjęto ją przed dwoma laty do składu Moskiewskiego Akademickiego Teatru Artystycznego (MChAT). Będąc studentką, dostawała epizody w filmach telewizyjnych; nieco głośniej zrobiło się o niej dopiero, kiedy zagrała komsomołkę w „Bikiniarzach” (2008) Todorowskiego juniora. Nieco większe doświadczenie zawodowe ma za to Siergiej Biełow (filmowy Nikołaj), rówieśnik Sołomykina, który profesji uczył się pod okiem Aleksieja Batałowa w szacownych murach WGIK-u. Dzisiaj pracuje w stołecznym Teatrze Młodego Widza (TJuZ). Wybił się dzięki drugoplanowej roli w telewizyjnym thrillerze Konstantina Statskiego „Kazaki-razbojniki” (2008). Szczególnie udanym jest dlań jednak dopiero 2010 rok, który zaczął od występu w kontrowersyjnym młodzieżowym serialu Walerii Gaj Giermaniki „Szkoła”; potem pojawił się jeszcze w serialowej kontynuacji sensacyjnego „Uczitiela w zakonie” Aleksandra Mochowa, by ostatecznie wylądować na dużym ekranie w kryminale Władimira Winogradowa „Głuchar’ w kino”.
Grający hipisa o ksywce Parteigenosse Anton Priesnow (rocznik 1987) przyszedł na świat w podmoskiewskim Dołgoprudnym i tam też dziś występuje na deskach Teatru „Gorod”. Przed kamerą zadebiutował w rosyjsko-ukraińskim obyczajowym obrazie Gieorgija Szengieliji „Agienstwo Mieczta” (2008), a później pojawił się jeszcze w komedii przygodowej „Niewinnyje sozdanija” (2008) Jewgienija Julikowa i Jurija Bierdnikowa oraz serialu historycznym „W liesach i na gorach” (2010) Aleksandra Zamiatina, którego emisję kanał Rossija-1 rozpoczął w połowie września. Najstarszą z młodej ekipy „Podróży autostopem” jest filmowa Natasza, czyli – urodzona w 1983 roku – Maria Buszmieliowa. Ukończywszy RATI, często znajdowała zatrudnienie w kinie i telewizji; do tej pory jednak oferowano jej jedynie epizody i role drugoplanowe – między innymi w melodramatach „Wirtualnaja Alisa” Piotra Striepina i „Piesocznyj dożd’” Aleksandra Mochowa (oba sprzed dwóch lat) oraz serialowej adaptacji „Braci Karamazow” Fiodora Dostojewskiego, dokonanej przez Jurija Moroza w 2009 roku. Pierwszą główną rolę powierzyła jej dopiero Maria Maksimowa w melodramacie „Bud’ so mnoj” (2009), w którym Buszmieliowej partneruje Artur Smoljaninow. Aktorzy starszego pokolenia też nie należą do najbardziej rozpoznawalnych w Rosji. Ojca Leny zagrał Aleksandr Bazojew (rocznik 1955), widywany przede wszystkim w serialach. Choć zdarzyło mu się na przykład zagrać u boku Erica Robertsa i Karen Black we thrillerze „Zarażenije” (2007) Rodiona Nachapietowa. Na emisję czeka natomiast miniserial historyczno-polityczny „Beria. Proigrysz” (2010) Maksima Iwannikowa, opowiadający o ostatnich miesiącach życia osławionego szefa stalinowskiego NKWD, w którym zobaczyć będzie można również Bazojewa. W matkę Leny wcieliła się Jelena Waliuszkina, znana chociażby z „Czarnej Błyskawicy” (2009) Aleksandra Wojtinskiego i Dmitrija Kisieliowa. Dla Olega Jemieljanowa (generał KGB) oraz Konstantina Spirina (archeolog Aleksiej), na co dzień aktorów teatru w Jekaterynburgu, występ w „Podróży autostopem” był w zasadzie pierwszym poważniejszym akordem w ich karierze filmowej.
Autorem zdjęć do filmu Pankratowa jest niespełna czterdziestoletni Andriej Bystrow, którego – mimo niemłodego już wieku – uznać można w zasadzie za debiutanta. Trzy lata temu pracował on już wprawdzie przy „Krejku” Mariny Kazminej, ale na planie tego obrazu fantasy dla dzieci musiał jeszcze dzielić się obowiązkami z Anatolijem Liesnikowem. Opracowując ścieżkę dźwiękową, Aleksandr Andriejewicz sięgnął po kompozycje zmarłego przed szesnastoma laty Nikołaja Karietnikowa, najbardziej znanego dzięki antywojennemu dramatowi Aleksandra Ałowa i Władimira Naumowa „Pokój przychodzącemu na świat” (1961). Ich wykonawcą jest między innymi jazzowy gitarzysta Władimir Frołow, który w 2007 roku koncertował w Polsce (w Krakowie i Iławie) z zespołem Walerija Kisieliowa.



Tytuł: Podróż autostopem
Tytuł oryginalny: Путешествие автостопом
Zdjęcia: Andriej Bystrow
Scenariusz (film): Aleksander Pankratow
Rok produkcji: 2009
Kraj produkcji: Rosja
Czas projekcji: 90 min.
Gatunek: dramat
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Ekstrakt: 60%
powrót do indeksunastępna strona

94
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.