Sugestywna opowieść „z czasów gospodarczo-uczuciowego zamętu”, z akcją w Warszawie, napisana językiem pomysłowym i ostrym, jak nasza rzeczywistość. Gutkowski, trzydziestotrzylatek, jest coraz bardziej sfrustrowany: miał być dramaturgiem, a nie pracownikiem reklamy! W korporacji czuje się fatalnie. Wyrzucony, powinien się cieszyć z wolności, ale ma do spłacenia wielki kredyt. Przerażony, wraca do firmy w towarzystwie pewnego ducha… Dlaczego stajemy się konformistami? Gdzie giną nasze marzenia? Mocne.

Społeczna historia międzywojnia wzbogacona unikatowymi fotografiami z epoki

Mundur oficerów Wojska Polskiego na ulicach międzywojennej Polski symbolizował odzyskaną niepodległość oraz ciężką i odpowiedzialną służbę. Oficerowie byli ucieleśnieniem takich zasad, jak honor, patriotyzm, uczciwość, wysoka kultura osobista i szarmanckie zachowanie wobec kobiet. W II Rzeczypospolitej budzili ogromne zainteresowanie wśród pozostałej części społeczeństwa, stanowili obiekt westchnień przedstawicielek płci pięknej, byli pożądani zarówno jako dobra partia do zamążpójścia, jak i uczestnicy balów, rautów i przyjęć. Dla wielu młodych ludzi z mniej zamożnych warstw kariera oficerska była szansą na awans społeczny, lepszą przyszłość oraz życiową przygodę.

To książka wyjątkowa, łącząca cechy monografii naukowej, efekt wieloletnich badań autora oraz poprowadzonej z wielką pasją opowieści. Ujęto tu nie tylko zasady pragmatyki oficerskiej w omawianym okresie – autor ukazał także aspekty socjologiczne opisywanych zjawisk, analizując wiele indywidualnych karier oficerskich. Szereg barwnych epizodów odnalezionych w licznych źródłach w sposób zaskakujący ukazuje społeczną historię międzywojnia. Uzupełnienie tekstu stanowi kilkadziesiąt unikatowych fotografii ze zbiorów prywatnych, w dużej większości publikowanych po raz pierwszy.

Siódmy tom znakomitego cyklu Josepha Delaneya „Kroniki Wardstone”.

Stracharz, Tom i wiedźma Alice wracają z Grecji do Chipenden i odkrywają, że miejsce, w którym żyli, znikło z powierzchni ziemi. Kraj jest ogarnięty wojną, a zniszczenia nie ominęły również domu starego Gregory’ego. Sadybę stracharza spalono aż po fundamenty, a po kryjącej bezcenne woluminy bibliotece nie zostało ani śladu… Zmuszeni do ucieczki, Tom, Gregory i Alice trafiają na terroryzowaną przez szalonego szamana wyspę Mona. Szybko okazuje się, że wpadli z deszczu pod rynnę – ich tropem podążają nadzwyczaj liczni i pozbawieni skurupłów łowcy czarownic. Gdy Alice wpada w ich ręce, wydaje się, że sytuacja nie może być już gorsza. A jednak. Na wyspie pojawia się jeszcze jeden śmiertelny wróg. Koścista Lizzie, która po latach wydostała się z więzienia stracharza chce objąć Monę we władanie… Wiedźma łaknie również krwawej zemsty na dawnym ciemiężycielu i jego podopiecznych.

Relacja znanego brytyjskiego komika z podróży do miejsc niekojarzonych z wypoczynkiem czy turystyką.

Dziennikarz Dom Joly, chcąc zweryfikować medialny obraz najniebezpieczniejszych regionów, wybrał się w podróż do Iranu, Stanów Zjednoczonych, Kambodży, Czarnobyla, Prypeci, Korei Północnej i do Bejrutu. W książce opisuje nie tylko kraje naznaczone piętnem dyktatury czy te, gdzie ludzie żyją praktycznie na polu bitwy, ale także miejsca zabójstw Kennedy’ego i Kinga oraz ruiny WTC. Autor z dystansem, poczuciem humoru i ze świeżością w przełamywaniu stereotypów, którymi częstują nas media, prezentuje to, co zobaczył na własne oczy w czasie swoich podróży.

Czarna śmierć, zakazana miłość i Święta Inkwizycja… Drugi tom oryginalnej, rozgrywającej się na przestrzeni tysiąclecia, tetralogii „Porta Coeli”.

Enrique, drugi syn hrabiego Rascon y Carnejo, wie doskonale, że znakomite pochodzenie niczego mu nie zapewni. Pozbawiony tytułu, złakniony zaszczytów młodzieniec godzi się na zostanie agentem Arcybiskupa i infiltrację Toledo, w którym doszło ostatnio do serii dziwnych zaginięć. Wielokulturowe miasto jest solą w oku kościelnych namiestników i, wedle powszechnej opinii, siedliskiem zakazanych kultów. Enrique zrobi wszystko, by tylko wykazać się przed zwierzchnikiem – od tego, czy osiągnie sukces, zależy przyszła kariera młodego agenta. Współpracując z Inkwizycją i zagłębiając się coraz bardziej w zagmatwany labirynt uliczek i podziemi Toledo, Enrique nie przypuszcza, ze już niebawem będzie musiał zweryfikować całą wiedzę na temat otaczającego go świata. Gdy na jego drodze staje Veridiana, nieszczęśliwie zakochana w mnichu uciekinierka z Francji, kościelny agent odkrywa, że poza ziemskimi zaszczytami jest również coś więcej… Zupełnie inny świat – w przenośni i całkiem dosłownie.

Po latach rządów, zgodnie z obietnicą kapłanek, w spokoju i ciszy odeszła namiestniczka Enrissa Złotowłosa. Władzę w Imperium Anryjskim przejęła jej następczyni, Salome Jasna. Brak jej jednak siły charakteru poprzedniczki, co wykorzystuje Wielka Rada, sprawująca faktyczną władzę.

Tymczasem kraj dotykają nieszczęścia. Słabość nowej namiestniczki wykorzystują także wielbione przez nią elfy. Stają się brutalne i butne, wdają się w spory z ludźmi. Nienawiść między nimi a innymi mieszkańcami Imperium rośnie. W miastach płoną stosy.

Zaraza zbiera krwawe żniwo.

Jedyną nadzieją dla udręczonej krainy jest powrót prawowitego władcy – króla, o którym mówi proroctwo.

„Czarna Bezgwiezdna Noc” to zbiór 4 opowiadań mistrza grozy Stephena Kinga, które ujawniają jedną wspólną tajemnicę – ciemną stronę każdego z nas.

„Wierzę w to, że w każdym człowieku jest drugi człowiek, obcy…” napisał Wilfred Leland James bohater pierwszego mrocznego opowiadania, zatytułowanego „1922”. Kiedy jego żona Arlette proponuje sprzedanie domu i przeprowadzkę, spirala morderstw i szaleństwa zaczyna się nakręcać. Tess, bohaterka kolejnego opowiadania dostrzega obcego w sobie samej, gdy zgwałcona i porzucona na śmierć, zaczyna obmyślać zemstę na swoim oprawcy. Humorystyczne, choć najbardziej nieprzyjemne opowiadanie ukazuje Harry’ego Streetera, który zawiera pakt z diabłem i tym samym ratuje się od raka. Ostatnie „Dobre małżeństwo” definitywnie się kończy, gdy Darcy Anderson odkrywa obcego wewnątrz swojego męża, kiedy on wyjeżdża w kolejną podróż służbową.

Podobnie jak opowiadania zebrane w tomach „Cztery pory roku” oraz „Czwarta po północy”, „Czarna Bezgwiezdna Noc” dowodzi, że Stephen King to mistrz długich opowieści.

Książka opowiada o życiu Jezusa z Nazaretu w jego najbardziej ludzkim wymiarze, jakiego nigdy nie odważamy się objąć wyobraźnią. Poznajemy trudne relacje młodego Jezusa z rodziną i związek z Marią Magdaleną, małżeństwo Marii z Józefem i ich codzienne życie, ówczesne zwyczaje, towarzyszące wszystkim emocje i osobiste dylematy. Jesteśmy świadkami jedynego w swoim rodzaju spotkania Jezusa z Bogiem i szatanem. Wszystko to autor odtwarza – czy raczej tworzy – z wizjonerską wręcz pasją i ogromną dbałością o realia.

Ta wyjątkowa powieść, którą czyta się jak autobiografię Jezusa, ukazuje absurdalność wymagań Boga żądnego władzy i wyznawców, każe się zastanawiać nad sensem ofiary Chrystusa i naturą szatana gotowego pójść z Bogiem na kompromis.

„Ewangelia według Jezusa Chrystusa” skłania do głębokiej refleksji, prowokuje, lecz nie chce obrażać. To inspirująca i poruszająca lektura.

z posłowia Stanisława Lema do pierwszego wydania Ubika.

Specjalna, kolekcjonerska edycja „dzieł wybranych” Philipa K. Dicka. Po raz pierwszy wydane będą w jednolitej szacie graficznej, w twardej oprawie. Autorem okładek i opracowania graficznego jest Wojciech Siudmak, znany doskonale naszym czytelnikom m.in. ze wspaniałego opracowania cyklu „Diuna”. Każdy z tomów oparzony będzie dodatkowym opracowaniem przygotowanym przez czołowkę polskich znawców gatunku – pisarzy, recenzentów, krytyków. Do tego tomu dotatkowy teks napisał Łukasz Orbitowski, jeden z najzdolniejszych autorów młodego pokolenia.

Kiedy ludzie zwracają się przeciw czarownicom, cierpią niewinni.

Tiffany Obolała jest czarownicą. Bardzo się stara, pomagając mieszkańcom Kredy. Nawet jeśli jej praca obejmuje głównie bandażowanie nóg i ma niewiele wspólnego z… no magią. I utrudnia sen.

Ale gdzieś, kiedyś istniał splątany kłąb zła i pogardy, nienawiści i wrogości. Teraz się przebudził. Budzi też dawne opowieści, te o złych, starych czarownicach. I nagle Tiffany nie jest już taka pewna, czy postępuje słusznie. A jej mali sprzymierzeńcy – waleczni Nac Mac Feeglowie – tylko wszystko komplikują. Sytuacja powinna się poprawić, kiedy Tiffany wreszcie porządnie się wyśpi. Ale wcale się nie poprawia.

I wkrótce stanie się o wiele, wiele gorsza…

Wiosną 1994 roku, kiedy zaczęły się rzezie Tutsich przez Hutu w Rwandzie, Jean Hatzfeld był w Sarajewie. Dziennik „Libération” wysyła go do Stanów Zjednoczonych, by relacjonował mistrzostwa świata w piłce nożnej. W hotelowym pokoju w San Francisco dowiaduje się z telewizji o ludobójstwie w Rwandzie. Później zostaje wysłany do Rwandy, by pisać o ucieczce setek tysięcy Hutu do sąsiednich krajów. Po powrocie do Paryża zastanawia się, dlaczego media tak mało miejsca poświęcają ludziom, którzy ocaleli. W 1997 roku wraca do Rwandy, by wysłuchać tych, którzy przeżyli. Świadectwa trzynastu z nich, pierwszych, którzy zdecydowali się mówić, składają się na książkę „Nagość życia. Opowieści z bagien Rwandy”.

Trzynastu Tutsich opowiada o tym, jak przeżyli, całymi tygodniami nie wychodząc z bagien, leżąc w błocie, kryjąc się pod wielkimi papirusami, a ich lakoniczne, często metaforyczne słowa ocierają się niemal o poezję. Opowiadają o tym, jak ich sąsiedzi Hutu zabijali maczetą ich rodziców, ich dzieci, ich przyjaciół, jednak językiem tak lekkim, że ból wydaje się mniej bolesny, okrucieństwo nie tak okrutne. Mówią też, dlaczego nie rozumieją tego, co się stało, dlaczego tak mało jest w nich nienawiści, w jaki sposób zdołali powrócić do życia, choć stracili wszystko, rodziny, domy, stada, choć dotarli do kresu życia, do „nagości życia”, jak mówi jeden z nich. Jean Hatzfeld opisuje ich wioski, rwandyjskie pejzaże, portretuje osoby składające świadectwa: nauczyciel Innocent Rwililiza, wypasający bydło Janvier, szwaczka Jeannette, osoby, z którymi polski czytelnik spotkał się już w trzeciej części rwandyjskiej trylogii Hatzfelda zatytułowanej „Strategia antylop”.

Naddusza uświadamia sobie, że nie może już skutecznie ochraniać mieszkańców Harmonii przed ich autodestrukcyjnymi skłonnościami. W celu dalszego wypełniania swojej misji musi uzyskać pomoc od Opiekuna Ziemi – nadrzędnej sztucznej inteligencji. Ingeruje zatem w umysły wybranych ludzi, aby skłonić ich do powrotu na opuszczoną przed milionami lat ojczystą planetę…

Czy jadąc na wakacje, możemy „płacić i wymagać"? Za parędziesiąt euro kupić „koloryt lokalny"? Wierzyć, że tygodniowe all-inclusive ma coś wspólnego z podróżą? Czy na egzotycznych wyspach pozostało jeszcze coś do odkrycia, oprócz jednakowych hoteli, zastawionych leżakami plaż, straganów pełnych pamiątek i kontynentalnego menu?

Jennie Dielemans przez kilka lat przyglądała się turystom marzącym o nieskażonych cywilizacją, dziewiczych rajach, będących oazą autentyzmu i antidotum na nużącą codzienność zachodniego świata. W czasach, gdy przemysł turystyczny stał się dla wielu krajów główną gałęzią gospodarki i źródłem utrzymania dla mieszkańców, szwedzka dziennikarka sprawdza, jak zmasowany ruch turystyczny wpływa na miejscową ludność i środowisko. Opisuje korupcję, samowolę budowlaną, góry śmieci i dewastację środowiska. Portretuje mieszkańców wiosek, którzy – dostosowując się do oczekiwań żądnych „autentyczności” turystów – godzą się na zaglądanie do garnków.

Efektem jej wędrówek i bacznych obserwacji jest fascynujący zbiór reportaży – alternatywny przewodnik o „Zachodzie na wakacjach” i brzemiennej w skutki konfrontacji z lokalnymi kulturami.

Porywająca opowieść o niezwykłej miłości i wielkiej przygodzie, która na zawsze odmieniła życie wszystkich bohaterów. Jacob Jankowski to żywiołowy student weterynarii, jego świat przewartościowuje wiadomość o śmierci rodziców. Pod wpływem impulsu rzuca studia i przyłącza się do wędrownego cyrku, który staje się dla niego zarówno zbawieniem, jak i piekłem na ziemi. Z determinacją próbuje odnaleźć się w tym pełnym skrajnych emocji świecie, sytuację komplikuje jednak uczucie do pięknej Marleny, żony charyzmatycznego tresera Augusta.

„Woda dla słoni” to mądra, wzruszająca i zabawna powieść, barwni bohaterowie i porywająca narracja wciągają bez reszty.

W bestsellerach „Przestrzeń Objawienia”, „Migotliwa Wstęga”, „Arka Odkupienia”, „Otchłań Rozgrzeszenia” i „Prefekt” Reynolds przedstawia mroczny świat XXVI wieku. Ludzkość, podzieloną na wrogie frakcje, prześladują pozaziemscy drapieżcy, a skrajne odłamy ludzkiej kultury są równie dziwne jak obce cywilizacje.

Jednakże nie wszystko jest posępne i mroczne. Istnieją osoby gotowe podjąć wyzwanie, choćby Richard Swift, apatyczny poszukiwacz przygód z noweli „Diamentowe Psy”. Stary przyjaciel namawia go na wyprawę do Wieży Krwi – tajemniczej budowli, pod którą leżą kości tych, którzy wcześniej próbowali ją zdobyć. Swift eksploruje Wieżę, ale płaci za to niewyobrażalną cenę: czeka go los okrutniejszy niż śmierć.

Są również bohaterowie gotowi bronić idei, choćby Naqi, młoda uczona z „Turkusowych Dni”. Czuje się współwinna przypadkowej śmierci swojej siostry, próbuje o tym zapomnieć i poświęca życie badaniu Żonglerów Wzorców – amorficznych, morskich organizmów z planety Turkusowej. Potrafią one magazynować i zmieniać ludzką pamięć. Na planetę przylatuje grupa podająca się za uczonych. Naqi początkowo z nimi współpracuje, mając nadzieję, że uda jej się zniszczyć własną przeszłość. Ma w tym pomóc tajemnicza toksyna, znaleziona jakoby w Wieży Krwi. Ale przeszłość się nie poddaje…

Jesteś pewien, że nie można na ciebie znaleźć żadnego haka?

Dwóch bezwzględnych zawodowców w morderczej rozgrywce, która zdecyduje o życiu lub śmierci niewinnego detektywa i jego rodziny.

Kiedy FBI dowiaduje się, że Henry Loving, płatny morderca i „zbieracz” wynajmowany do wydobywania informacji od ofiar, otrzymał zlecenie porwania Ryana Kesslera, detektywa stołecznej policji, policjantowi i jego rodzinie zostaje przydzielona ochrona. Nie wiadomo, kto jest zleceniodawcą, nie wiadomo, jakie informacje chce uzyskać. Osoba odpowiedzialną za ochronę jest Corte, funkcjonariusz specjalnej agencji rządowej, który dobrze zna brutalne metody Lovinga – kilka lat wcześniej zbieracz zamordował bliską mu osobę. Corte, miłośnik gier i błyskotliwy strateg, rozpoczyna pojedynek z dawnym przeciwnikiem, wiedząc, że musi pogodzić konieczność zapewnienia swoim podopiecznym bezpieczeństwa z pragnieniem zemsty na zabójcy, który by wykonać zadanie, nie zawaha się przed użyciem żadnego haka.

Wszystkie anioły umarły, a bogowie odeszli. Magia dzieli się na srebrną i czarną; ta druga jest skażona, wyklęta. Po ziemi grasują demony, czyhające na dusze śmiertelników.

W Shan Vaola nad Zatoką Snów pojawia się obłąkany człowiek, który twarz ma pociętą ranami, a ze swej przeszłości pamięta jedynie urywki. Walcząc o byt w światku żebraków i przestępców, stopniowo buduje sobie nową tożsamość. Jego perypetie splatają się z losami całej gamy postaci – bezdomnego chłopca imieniem Znajda, alchemika, na którym ciąży paskudna klątwa, szczurołapa, którego córkę uwiódł i porzucił pewien nicpoń, arystokratki, której brat zginął zabity przez srebrnych magów… A w tle toczy się intryga uknuta przez Otchłań.

Mroczne, lecz bez epatowania makabrą, pełne plastycznych szczegółów obyczajowych, Dwie karty otwierają cykl powieściowy o świecie Zmroczy.

Historie o Krzyczącym w Ciemności podobały mi się, odkąd przeczytałam w „Feniksie” „Białe dłonie”, pierwsze opowiadanie z cyklu. Do gustu przypadł mi główny bohater, zagadkowy i niejednoznaczny moralnie (ale nie banalnie ewoluujący od złego do dobrego, o nie), zauroczył mnie świat, kojarzący się tyleż z mrocznym, jak na prawdziwą dark fantasy przystało, średniowieczem, co z barwnym steampunkiem. W „Dwóch kartach” powracamy do czasów, gdy Brune Keare otrzymuje swoje drugie imię, człowiek o zniszczonej przeszłości przemienia się w maga. A że powieść ta jest początkiem większej całości – tym lepiej dla czytelników, którzy jak ja lubią opowieści zarazem posępne i fascynujące, napisane z wielką wyobraźnią i subtelnym wyczuciem emocji.
– Anna Kańtoch

Na powierzchni rządzone przez magów bogate kupieckie miasto. Pod ziemią – lochy zamieszkane przez gildię śmieciarzy. Na nieboskłonie rozpięta zasłona utrudniająca przenikanie demonów… Tylko utrudniająca. W którymś z domów ukryty śmiertelnie niebezpieczny artefakt mogący przynieść zagładę. Tunelami błąka się okaleczony, na wpół obłąkany i pozbawiony pamięci przybysz… Na powierzchni dwa demony przybrawszy ludzką postać szukają magicznej kuli. Debiutancka powieść fantasy autorstwa Agnieszki Hałas przenosi nas do niezwykłego bogatego i starannie skonstruowanego świata. Pozwala zanurzyć się w przesyconej magią rzeczywistości. Uwagę czytelnika zwraca lekkość pióra, potoczystość narracji oraz perfekcja warsztatowa młodej autorki…
– Andrzej Pilipiuk

W oślepiającym blasku trzech fioletowych słońc troje wędrowców – stara Meksykanka, zautomatyzowany samochód terenowy i brontozaur – od setek lat brną przez pustynię. Nie wiedzą, czy pustynia gdzieś się kończy, a jeśli nawet tak, to co znajdą na jej krańcu. Czasem napotykają idealnie zachowane, ale całkiem bezludne miasta. Nigdy nie spada ani kropla deszczu. Najgorsze jednak jest to, że nie pamiętają nic ze swojego życia przed pustynią – tylko nocą, w snach, przypominając sobie strzępy dawnych przeżyć.

Noc sprowadza jednak szaleństwo burz piaskowych, które zamieniają ich ciałami, w jakiejś metafizycznej odmianie zabawy w komórki do wynajęcia. Dysfunkcyjni i zdezorientowani, wielokrotnie zabijają się nawzajem, nigdy jednak nie udaje im się umrzeć. Gdzie są? I jak mogą stamtąd uciec?

„Trojkę” wychwalali za oryginalność i rozmach wizji tacy pisarze, jak John Shirley, Kathe Koja, Brian Stableford, Alan Brennert, Lance Olsen, Kathleen AnnGoonan, Brian Evenson, Paul Riddell, and Don Webb. Twórczość Stepena Chapmana wielokrotnie porównywano do dzieł Philipa K. Dicka, Terry’ego Southerna, Kurta Vonneguta, Mervyna Peake’a, Angeli Carter i innych znakomitości literackich. Chapman potwierdza swoją renomę „Trojką”, która jest pewnym kandydatem do miana kultowej powieści fantastycznej.

Niezwykła tetralogia znanej hiszpańskiej pisarki Susany Vallejo, laureatki Alfaguara Jaen Award i nagrody Edebe.

Początek XIV wieku. Bernardo, niegdyś wojownik na służbie Zakonu Świętej Cekliny, spotka starego przyjaciela. Nunio, z którym Bernardo walczył niegdyś ramię w ramię, twierdzi, jakoby natknął się w okolicach Almacei na jednorożca i inne dziwne, pochodzące z innego świata, stworzenia. Mężczyźni wyruszają, by zbadać zagadkę i przekonać się, czy mityczne istoty naprawdę istnieją. W trakcie wędrówki dołącza do nich Yebra, młoda, oskarżona o posługiwanie się czarami, posiadająca niezwykłe moce kobieta. Czy dziewczyna jest wiedźmą? A jeśli tak – skąd wzięła się jej magia? Odpowiedź kryje się za murami Zakonu Świętej Cekliny… Członkowie bractwa od dawna poszukują i strzegą wiedzy – również tej zakazanej. W ich posiadaniu znajduje się nieistniejąca oficjalnie księga Porta Coeli, która może być bramą do innego świata…

Czwarty tom bestsellerowej serii GONE: Zniknęli Michaela Granta, współczesny, postapokaliptyczny thriller dla młodzieży.

Nie ma już nadziei w Perdido Beach. Ulice zamieniły się areną, na której rosnąca armia mutantów walczy o panowanie nad ETAPem z tymi, których pozbawiono nadnaturalnych mocy. Ale prawdziwa bitwa toczy się niezauważenie w niewielkim pokoju, w domu na granicy Perdido Beach… Mały Pete, autystyczny brat Astrid, śni w morderczej gorączce. Jednak jego upiorne wizje, to nie majaki szaleńca – gdy rozum śpi, budzą się upiory… Coś szuka dostępu do miasta, coś bardzo, bardzo złego, coś, czego nie można zobaczyć ani pokonać na jawie