Sensacyjna monografia przedstawiająca dzieje czarów, czarownic, czarowników i czarnoksięstwa, a także legend związanych z czarami i walką z diabłem od czasów najdawniejszych, aż po współczesne.

Magia jest jedną z cech charakterystycznych homo sapiens i ukształtowała się już w czasach prehistorycznych. Odgrywała ogromną rolę w starożytności, jeszcze większą w świecie islamu. Średniowieczna Europa zapisała okrutną kartę w historii czarnoksięstwa poprzez stosy, na których nieszczęsne kobiety czarownice płonęły aż do XVIII stulecia. Nawet nasze zdawałoby się racjonalne czasy nie są wolne od przesądów i zabobonów związanych z czarami.

Sam przeciw wszystkim.



W 1939 roku Polska została podbita przez agresorów. Po dwóch miesiącach bohaterskiej obrony pododdziały Wojska Polskiego wycofały się do Rumunii, tym którym się to nie udało, trafiły do niemieckiej lub sowieckiej niewoli.

 Wielu żołnierzy nie godzi się z klęską. Wśród nich jest młody plutonowy Stanisław, doskonały strzelec i znawca broni. Jego schronieniem stają się lasy. Gdy zdobywa pierwszy karabin, rozpoczyna bezlitosną krucjatę przeciwko najeźdźcy.

Postać głównego bohatera jest hołdem dla tysięcy bezimiennych żołnierzy podziemia – mieliśmy wszak podziemne państwo i całą armię ludzi gotowych umierać dla Polski. Niech będzie również hołdem dla żołnierzy wyklętych, których pamięć wymazywano przez – już powojenne – dziesięciolecia.

Rosja znalazła sposób, by znów realizować imperialne marzenia. Rozwiązaniem jej problemów ekonomicznych ma być ekspansja na terenach Arktyki i aneksja dwudziestu pięciu procent światowych złóż ropy.

Kurs potężnych lodołamaczy atomowych „Jamał” i „Rassija” staje się kursem zdeterminowanego państwa. Błyskawicznie rosną bazy wojskowe i porty na syberyjskich wybrzeżach, wzmocniona zostaje potężna Flota Północna.

Problemy techniczne związane z wydobyciem cennych kopalin w tak ekstremalnie trudnych warunkach klimatycznych są jednak niczym wobec groźby, jaką stanowią pozostali chętni do podziału złóż.

Norwegia wraz ze Szwecją tworzą pakt o wzajemnej pomocy i zwiększają swój potencjał militarny. Nie oddadzą bez walki ani kropli ropy.

Amerykanie i Brytyjczycy, również zaniepokojeni poczynaniami Rosji, wysyłają na Morze Barentsa okręt podwodny klasy Virginia. Dowodzący nim komandor William Kent, as marynarki podwodnej, musi zebrać jak najwięcej informacji i jednocześnie pozostać w ukryciu. Trafia jednak na godnego przeciwnika.

Stojący na czele Floty Północnej Michaił Lipatow długo czekał na taką chwilę. Zrobi wszystko, żeby ochronić wody, które uważa za rosyjskie. Nie powstrzyma go nawet groźba wybuchu trzeciej wojny światowej.

Napięcie rośnie, sytuacja komplikuje się z każdą chwilą, a o swój interes musi walczyć także Polska. Kapitan Andrzej Wirski wyrusza w kolejną misję. Tym razem jednak nie może wystąpić w mundurze z biało-czerwoną naszywką.

Demoniczna lokomotywa mija stację… w oknach wagonów brakuje szyb, a z pustki przedziałów zieje piekielna groza… Wraz z gwizdem rozchodzi się jęk potępionych dusz widmowych pasażerów… Wędrowny demon kolei przetacza się po chłodnej stali torów, pałając żądzą prędkości. Zbliża się herold śmierci…

„Demon ruchu” to zbiór najlepszych opowiadań Stefana Grabińskiego, mistrza grozy, nazywany polskim Edgarem Allanem Poe i H.P. Lovecraftem. Historie wypełnione są tym, co dla Grabińskiego najbardziej charakterystyczne – potrzebą eksploracji tajemnych sił w gwałtownie zmieniającym się świecie początków XX wieku. Od widmowych pociągów, przez demony zamieszkujące kominy, po żywiołaki wzniecające pożary – horror Stefana Grabińskiego smakuje jak nigdy przedtem. I straszy, jak niewielu dzisiaj.

Wszyscy na pokład! Demon ruchu odjeżdża. Podróż będzie niesamowita!

Na początku zeszłego wieku ten niedoceniony wówczas polski pisarz zdawał się zauważać grozę nawiedzającą współczesność. Jego duchy i demony nie zamieszkiwały cmentarzy czy ruin, ale gnieździły się w parowozach, kablach elektrycznych czy gwałtownie rozrastających się miastach. To antyteza nostalgicznej fantastyki!
– China Miéville, autor „Dworca Perdido” oraz „Miasto i miasto”

Najlepsza powieść Marcina Wolskiego, polskiego mistrza literatury o nieskrępowanej wyobraźni.

Młody radiowiec, Gwidon Michałowicz, przejmuje popularne słuchowisko, którego twórca zginął w niewyjaśnionych okolicznościach. Próbując dopisać zawieszoną historię i rozwiązać tajemnicę śmierci poprzednika, Gwidon prosi o pomoc aktorów, którzy współpracowali przy realizacji programu. W ten sposób poznaje Agnieszkę, młodą techniczkę, która wydaje się nie pasować do rzeczywistości lat siedemdziesiątych. Niespodziewanie Gwidon przenosi się do świata ze słuchowiska. Jednakże urok międzywojennej Warszawy szybko znika wraz z kolejnymi doniesieniami o spisku, który uknuł tajemniczy doktor Styks.

Tymczasem sytuacja zaczyna się wymykać spod kontroli, bowiem bohaterowie programu radiowego zaczynają przenikać do rzeczywistości Michałowicza.

Gwidona goni czas, śledztwo wymaga rozwiązania, a w dodatku z każdym kolejnym krokiem postawionym pomiędzy światami wzrasta zagrożenie dla obu rzeczywistości. A doktor Styks tylko na to czeka.

Minęła pora modlitwy, ale pora pieniędzy – jeszcze nie.
Stambuł, Królowa Miast, budzi się z krzykiem.

W hałasie budzącego się miasta wybuch przechodzi niemal niezauważony. Głuchy trzask. Potem cisza.

W sennej dzielnicy Eskiköy stoi dawny dom wirujących derwiszy Mistrza Adema. W ciągu pięciodniowej fali upałów w Stambule, życie sześciorga bohaterów splata się w historię o korporacyjnych knowaniach i machinacjach, islamskim mistycyzmie, intrydze politycznej i gospodarczej, tajemnicach dawnego imperium osmańskiego, nowym, przerażającym zagrożeniu terrorystycznym oraz nanotechnologii mogącej potencjalnie odmienić życie wszystkich mieszkańców Ziemi.

Zbiór nadzwyczajnych opowiadań osadzonych w Indiach przyszłości „Rzeki Bogów”.

„Rzeka Bogów” Iana McDonalda, obwołana przez „Asimov’s Science Fiction” arcydziełem, chwalona przez „Washington Post” jako „wielkie osiągnięcie autora, który staje się właśnie jednym z najwybitniejszych współczesnych powieściopisarzy” – kreśliła żywy obraz Indii w bliskiej przyszłości, w stulecie niepodległości. Zrewolucjonizowała nową generację fantastyki, przyjmując perspektywę, która nie była ani europejska, ani amerykańska. Nominowano ją do nagród Hugo i Arthura C. Clarke’a, zdobyła nagrodę BSFA; bogata sceneria tej powieści zainspirowała McDonalda do ponownej wizyty – w serii opowiadań, których fabuła także odbywa się w świecie „Rzeki Bogów”.

„Dni Cyberabadu” to triumfalny powrót do Indii roku 2047, nowego, prężnego supermocarstwa mającego półtora miliarda mieszkańców, w epoce sztucznych inteligencji, suszy wywołanej zmianami klimatycznymi, wojen o wodę, osobliwych nowych płci, genetycznie ulepszonych dzieci, starzejących się dwukrotnie wolniej od zwykłych ludzi, i ludności, w której mężczyzn jest czterokrotnie więcej niż kobiet. Same Indie rozpadły się tu na kilkanaście państw, od Kerali, po górne dopływy Gangesu w Himalajach.

„Dni Cyberabadu” to zbiór siedmiu opowiadań, wśród nich jedno nominowane do Hugo i jedno będące zdobywcą tej nagrody oraz osiemdziesięciostronicowa mikropowieść.

Jak zwykle w przypadku utworów McDonalda, i o tej książce będzie się w tym roku wiele mówić.

Pierwsza część niezwykłej serii z gatunku urban fantasy.

Garet James nie jest taka jak inni młodzi, przebojowi single z Nowego Jorku. Tyle tylko, że jeszcze o tym nie wie. Zaczyna się od starej srebrnej szkatułki zamkniętej na amen. Garet ma ją po prostu otworzyć na prośbę słabowitego właściciela sklepu z antykami. Któż by nie odmówił pomocy? Jednak zaraz potem, ni stąd, ni zowąd, wszystko się zmienia. Miasto, w którym się wychowała, zaczyna ukazywać długo skrywane oblicze – mroczne i niebezpieczne: równoległy świat chaosu, dymu i krwi. Puszka Pandory została otwarta, a to, co z niej wyszło, wcale nie zamierza wracać z powrotem…

Los Angeles, połowa lat 60. Znajdujący się wiecznie na haju, lekceważący wszelkie normy strojów i obyczajów prywatny detektyw „Doc” Sportello, regularny czytelnik i prenumerator czasopisma „Nagie Nastoletnie Nimfetki”, dostaje cynk od swojej byłej dziewczyny Shasty o planowanym porwaniu jej obecnego przyjaciela, potentata budowlanego Michaela Wolfmanna. Niedługo potem znika nie tylko Wolfmann, ale i Shasta. Dręczony wyrzutami sumienia Doc próbuje rozwiązać zagadkę ich zaginięcia. Przemierza rozległe metropolis, napotykając na swojej drodze zblatowanych gliniarzy z Bjornsenem „Wielką Stopą” (ksywka nadana z racji preferowanej przez niego metody wchodzenia do budynków) na czele, motocyklistów z faszyzującego Bractwa Aryjskiego, surferów, narkomanów, rockmanów, szmuglujące prochy stewardesy, a także złowrogą i tajemniczą organizację Złotego Kła, związaną niepokojąco blisko z „agencjami kontroli i nadzoru”. Nikt nie ufa nikomu, miasto ogarnięte jest paranoją. Prowadząc śledztwo, Doc odkrywa mimochodem „wadę ukrytą” amerykańskiej cywilizacji, która skazuje ją na upadek.

Pod koniec dwudziestego pierwszego wieku, stara, mieszkająca w Kornwalii kobieta ratuje z oceanu nagiego młodzieńca i zabiera go do swego pięknego domu. Bohaterka jest światowej sławy skrzypaczką i – mimo nowoczesnych metod przedłużania życia – zbliża się do kresu swych dni. Niedoszły topielec z kolei cierpi na utratę pamięci, nie wie o sobie nic. Kobieta nadaje mu imię Adam. Zaczyna opowiadać mu swoje wspomnienia, on okazuje się wiernym słuchaczem. Opowieści bohaterki są przerywane scenami z codziennego życia w kornwalijskim domu. Barwne, pełne wydarzeń życie artystki prawie pozwala nam zapomnieć, że cała historia rozgrywa się w chaotycznym i niebezpiecznym świecie epoki. MacLeod przedstawia w książce specyficzną, fascynującą wizję dwudziestego pierwszego stulecia – wieku katastrof i nowych, śmiertelnych chorób. Niemniej, jak często w pisarstwie tego autora, okazuje się, że historia osobista zawsze jest ważniejsza od tej powszechnej.

– Ray Olson, Booklist

Rozgrywająca się w niedalekiej przyszłości, ossadzona w Anglii „Pieśń czasu” jest bogatą i subtelną opowieścią, dotykającą tematu pamięci i tożamości, ożywioną przez mistrzowsko nakreślone, ludzkie, aż nazbyt ludzkie, postacie bohaterów.

– Paul Billinger.

MacLeod pisze niewiarygodne opowiadania. Od otwierającej tom „Opowieści młynarza” po finałową „Drugą podróż króla” trafiamy do światów pełnych zapierającego dech piękna, straszliwego cierpienia i przyjemnej przeciętności. Szczególnie dobrym przykładem talentu autora do tworzenia światów i snucia w nich opowieści jest wspomniana „Opowieść młynarza” – piękna historia ostatniego właściciela starego wiatraka, którego z wiatrem łączy coś więcej niż przelotny romans. „Druga podróż króla” jest nieziemsko zrelacjonowaną opowieścią o drugiej wyprawie do Betlejem jednego z Trzech Króli. „Żywioły” z kolei rozgrywają się w epoce pary i przedstawiają życie człowieka, który sądzi, że odkrył nowe źródło energii, okazujące się z czasem czymś o wiele starszym. „Dywan z Hobów” to dziwaczna i zapadająca w pamięć medytacja na temat niewolnictwa i strasznego, osuwającego się w dekadencję świata. Wszystkie zawarte w tym tomie teksty lśnią podobnym blaskiem jak powieści MacLeoda.

– Regina Schroeder, Booklist.

Nowa powieść laureata literackich nagród: Arthura C. Clarke’a, Locus oraz Hugo.

„Kraken”, najnowsza powieść Chiny Miéville’a, to jedna z najdziwniejszych, najzabawniejszych i najbardziej mrożących krew w żyłach książek, jakie można przeczytać zarówno w tym, jak również w dowolnym innym roku. Autor uchyla drzwi do Londynu, jakiego nie widuje się codziennie: to niezwykła metropolia, poruszana odwiecznymi prądami mitów i magii, miejsce, gdzie przestępcy, policjanci, kultyści i magowie uwikłani są w bezwzględną wojnę, która może wywołać – lub zatrzymać – ostateczny koniec.

Głęboko w skrzydle badawczym Muzeum Historii Naturalnej znajduje się bezcenny eksponat – jeden z tych, które trafiają się badaczom rzadziej niż raz na pokolenie – idealnie zachowana kałamarnica olbrzymia. Co może oznaczać nagłe tajemnicze zniknięcie tego okazu?

Dla kustosza muzeum, Billy’ego Harrowa to jedynie początek drogi wiodącej w sam środek podziemnego Londynu, pełnego walczących kultów, surrealistycznej magii, apostatów i zawodowych zabójców. Możliwe, że istota, którą zakonserwował w formalinie, jest nie tylko biologiczną ciekawostka – niektórzy uważają, że to sam bóg.

Bóg, którego wyznawcy modlą się o koniec świata.

Napisane z niezwykłym polotem, niespotykanie zwariowane, skrzące się dowcipem…

J. W. Wells to z pozoru poważne przedsiębiorstwo, tak naprawdę jednak firma, która wypłaca Paulowi Carpenterowi pensję, jest nadzwyczaj złowrogą organizacją z niezmiernie dziwacznym kierownictwem.

Paul już myślał, że zaczyna się orientować w sytuacji (zwłaszcza kiedy zakochał się bez pamięci w swojej niewytłumaczalnie ponętnej koleżance Sophie), ale gdy pracuje się w J. W. Wells, śmierć zawsze jest tuż, w odróżnieniu od wiecznie nieobecnego zszywacza. Nasz zakochany na śmierć bohater wkrótce odkryje, że w oku obserwatora jest nie piękno, lecz budyń. I że strasznie piecze.

Niesłychanie zabawne opowieści fantastyczne Toma Holta zaludnione są przez złe gobliny, irytujące duszki i ludzi takich jak my. Sęk w tym, że nie zawsze da się poznać, kto jest kim.

Jak masz bronić miasta otoczonego przez wrogów i rojącego się od zdrajców, kiedy sprzymierzeńcy nie są godni zaufania, a twój poprzednik zniknął bez śladu? Wystarczy, by oprawca chciał umknąć – gdyby mógł chodzić bez laski – lecz inkwizytor Glokta musi poznać odpowiedzi na pewne pytania, nim armia gurkhulska zapuka do bram.

Przez granicę Anglandu wlewają się szerokim strumieniem Północni, by wzniecać pożogę i zabijać w zimnym i skutym lodem kraju. Następca tronu, książę Ladisla, pragnie pokonać ich i zdobyć wieczną chwałę. Jest tylko jeden problem: ma pod swymi rozkazami najgorzej uzbrojoną, najgorzej wyszkoloną i najgorzej dowodzoną armię na świecie.

Bayaz, Pierwszy z Magów, prowadzi grupę śmiałków przez ruiny przeszłości, by wypełnić misję. Kobieta, która budzi najgłębszą nienawiść na Południu, mężczyzna, który budzi największy strach na Północy, i najbardziej zarozumiały i samolubny młodzieniec w Unii to niezwykli towarzysze i jednocześnie śmiertelnie groźni – gdyby nie darzyli się nawzajem tak głęboką nienawiścią.

Pradawne sekrety zostaną ujawnione. Krwawe bitwy będą kończyć się zwycięstwem albo klęską. Zawzięci wrogowie otrzymają przebaczenie – nie wcześniej jednak, nim zawisną na szubienicy.

Najgorszy koszmar każdego gliniarza – gdy na linii strzału znajdzie się jego dziecko.

O masakrach uczniów w Virginia Tech i Columbie słyszał cały świat. Ale dlaczego Liceum Świętego Patryka?

Nie minęła godzina od powrotu detektywa Jacoba Strikera z sześciomiesięcznego urlopu, a już jego pierwszy dzień w pracy zdążył zmienić się w koszmar. Przyjeżdża do liceum swojej córki i zaledwie pięć minut później jest świadkiem masakry. Trzej mężczyźni w hokejowych maskach – czarnej, białej i czerwonej – wdarli się z bronią palną na teren szkoły i otworzyli ogień do uczniów. Striker natychmiast przystępuje do akcji. W ciągu kilku minut ginie dwóch zamachowców. Ale wtedy ostatni napastnik podbiega do zastrzelonego kompana i wypala pięć kul w jego zwłoki, deformując je nie do poznania. I zanim Striker zdoła zareagować, zamachowiec w czerwonej masce ucieka.

Ścigając się z czasem, Striker próbuje rozwikłać zagadkę zabójstw, których motywu nikt nie zna. Niebawem śledztwo zawiedzie go w naprawdę mroczne miejsca. Im bliżej prawdy, tym więcej niebezpieczeństw czyha na detektywa. W końcu przemoc dosięgnie jego najbliższych…

Rok 72. Marek Dydiusz Falko wyrusza z Rzymu w swojej najbardziej jak dotąd niebezpiecznej misji. Zadanie odnalezienia zaginionego organisty, grającego na organach wodnych, oraz imperialny rozkaz znalezienia Kraju Wschodu posyła Falkona i jego arystokratyczną przyjaciółkę, Helenę Justynę, przez morze do Petry. Jednak czerwone jak róża miasto okazuje się nie takie różane, kiedy para odkrywa morderstwo rzymskiego dramaturga i musi uciekać z jego byłymi pracodawcami.

Klienci firmy Time Warner Time każdego dnia wsiadają do wehikułów czasu i usiłują zrobić jedyną rzecz, której robić nie powinni: zmienić przeszłość. Gdy któryś z nich wpadnie w tarapaty, Charles Yu śpieszy mu z pomocą. Czyhające na samotnych seksboty, paradoksy skaczące jak ceny akcji na giełdzie, więżące nieuważnych podróżników pętle czasowe – na użytkowników komercyjnych wehikułów czeka wiele niebezpieczeństw.

Wszystko to blednie jednak w porównaniu z kłopotami, w jakie wplątał się Yu. Zaczęło się od tego, że zastrzelił przyszłego siebie. Teraz, mając za towarzyszy: TAMMY, czyli popadający w depresję system operacyjny, oraz Eda, nieistniejącego, ale ontologicznie niesprzecznego psa, Charles spróbuje ocalić swoją przyszłość. Wyrusza w nieznane, w przeszłość i w czas poza czasem.

Nie miał domu, był całkiem sam, nikt nie wie, dlaczego musiał umrzeć w taki sposób…

Pewnej burzowej nocy, na jednym z krakowskich osiedli, od silnego uderzenia w głowę, ginie mężczyzna. Nie ma przy sobie dokumentów, ale wszystko wskazuje na to, że był ubogim i bezdomnym alkoholikiem.

Śledztwo prowadzi komisarz Bartnik. W dochodzeniu, pomaga mu nieco wścibska starsza pani – dawniej jego nauczycielka, a teraz mentorka. Na pierwszy rzut oka, sprawa nie wydaje się skomplikowana. Tyle że z jakiegoś powodu, rutynowe działania policji nie przynoszą efektów. Śledztwo nabiera tempa, kiedy Bartnik odkrywa, że zamordowany mężczyzna nie był pospolitym kloszardem. Zaskakujące szczegóły z życiorysu ofiary naprowadzają śledztwo na nowe tory. Wiele wskazuje na to, że dziwna przeszłość zamordowanego mężczyzny to klucz do zagadki jego śmierci.

Po mistrzowsku prowadzona fabuła, doskonały warsztat pisarski, a do tego prawdziwie przerażająca historia…

Do Patricka Kenzie i Angeli Gennaro zwróciła się znana bostońska doktor psychiatrii. Kobieta nie bezpodstawnie obawia się o swoje życie. Czy grozi jej zemsta mafii? A może próbuje ją zastraszyć niepoczytalny pacjent? Sprawa przybiera nieoczekiwany obrót, gdy w mieście dochodzi do serii makabrycznych zbrodni – ktoś krzyżuje ofiary. Kim są i co je łączy? Czy detektywom uda się znaleźć sprawcę?

Długie i skomplikowane śledztwo odsłania ponurą i szokującą prawdę…

„Człowiek z Wysokiego Zamku” to jedna z najlepszych książek Dicka. Rzecz dzieje się w świecie, w którym historia potoczyła się inaczej – Niemcy i Japonia wygrały II wojnę światową, Stany Zjednoczone Ameryki podzielone są na strefy okupacyjne. Podziemnym bestsellerem jest powieść science fiction, w której USA wojnę wygrały. Miłośnicy fantastyki dobrze wiedzą, kim jest Philip Dick, ale znaczenie tego pisarza wykracza daleko poza granice tej literatury – to po prostu jeden z najciekawszych autorów amerykańskich drugiej połowy XX wieku.

W europejskich stolicach dochodzi do serii brutalnych zabójstw, których ofiarami padają podróżujące po kontynencie młode pary. Przed każdą zbrodnią do dziennikarza miejscowej gazety przychodzi wysłana przez zabójców pocztówka z cytatem z Szekspira. W Sztokholmie jej adresatką jest Dessie Larsson, researcherka z redakcji „Aftonposten”. Wkrótce kontaktuje się z nią ścigający przestępców na własną ręką nowojorski policjant, Jacob Kanon, którego córka zginęła jako jedna z pierwszych. Tymczasem w sztokholmskim Grand Hotelu zostają znalezione kolejne ofiary. Kamery monitoringu rejestrują twarze kobiety i mężczyzny, którzy jako ostatni odwiedzili Duńczyków w hotelowym pokoju. Czy to ono są pocztówkowymi zabójcami? Sztokholmska policja i prokuratura są bezradne. Odpowiedzi będzie szukać szwedzka dziennikarka i nowojorski policjant.

„Prawdziwki i zmyślaki” to wznowienie, pierwsze w Bellonie, tytułu z dorobku satyrycznego Autora. Wznawiamy publikację, gdyż spisane w niej historyjki nie są znane młodemu czytelnikowi Krzysztofa Daukszewicza.

Wszystkie one albo wydarzyły się naprawdę, albo tchną autentyzmem lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Są one swoistym zapisem rzeczywistości czasu transformacji, opowiedziane naturalnie piórem satyryka, pozbawione zadęcia, pełne wnikliwej obserwacji. Dotyczą społeczeństwa i jego elit, przemiany obyczajów, jakiej byliśmy świadkami. Niektóre należą już do historii, ale pozostałe zachowały aktualność i nadal mówią wiele o polskim społeczeństwie, ze wszystkimi jego zaletami i przywarami.

Wyjątkowo upalne lato sprawiło, że na Gotlandię ściągają tłumy turystów. Ogromnym szokiem dla letników odpoczywających na jednym z campingów jest morderstwo dokonane z nietypowej broni na jednym z gości. Ofiarą jest najzwyklejszy z pozoru obywatel i drobny przedsiębiorca Peter Bovide. Śledztwo prowadzone przez komisarza Knutasa i jego zastępcę Karin Jacobsson przebiega wielotorowo i wymaga międzynarodowej współpracy.

Z biegiem czasu okazuje się bowiem, że ofiara była uwikłana w nielegalne formy zatrudniania pracowników zagranicznych oraz być może w równie niezgodny z prawem handel alkoholem. Dochodzenie jest niezwykle trudne i początkowo niezbyt owocne. Analiza różnych wątków każdorazowo doprowadza bowiem policjantów na ślepy tor. Kolejnym wstrząsem dla śledczych staje się drugie morderstwo, popełnione kilka tygodni później przez najwyraźniej tego samego sprawcę.

Pozorny brak motywów działania mordercy jak też powiązań pomiędzy obiema ofiarami, stanowi wyjątkowo trudny orzech do zgryzienia. Zaskakujące zwroty akcji ukazują, jak wskutek kilku zbiegów okoliczności pewne tragiczne zdarzenia sprzed wielu lat zaważyły na losach ludzi, których przypadek znowu ze sobą zetknął.

Pierwszego dnia po wakacjach dwójka dzieci przychodzi wcześniej do szkoły. W sali gimnastycznej dokonują makabrycznego odkrycia – na linach pod sufitem zwisa pięć zmasakrowanych ciał. Brutalność morderstwa i podejrzenie, że stoi za nim jakiś poważniejszy zamysł, stawiają duńską policję na nogi. Szef wydziału zabójstw, Konrad Simonsen, dostaje wolną rękę w prowadzeniu śledztwa. Dochodzenie jednak wolno posuwa się naprzód, a gdy mimo policyjnego nadzoru znika jedyny człowiek, do którego prowadzą wszystkie poszlaki, trafia w ślepy zaułek.

Tymczasem w internecie zaczyna krążyć informacja, że zbiorowe morderstwo było sprawiedliwym samosądem dokonanym na pedofilach, których nie spieszy się ukarać państwo. Powolna identyfikacja pierwszych ofiar zdaje się potwierdzać te plotki. W obliczu narastających obaw i wrogości opinii publicznej Konrad Simonsen stara się nie dopuścić do przecieku sensacyjnych wiadomości do prasy.

Mistrzowsko poprowadzona fabuła i doskonałe wyczucie współczesnych lęków – kryminał rodzeństwa Hammerów to połączenie wciągającej intrygi z opowieścią o manipulacji, sile demagogii i braniu sprawiedliwości we własne ręce.