29 marca katowicka galeria Rondo Sztuki obchodzi piąte urodziny. Na tę okazję jubilatka przygotowała ciekawe wystawy i koncerty. Esensja jest jednym z patronów tej uroczystości. Rondo Sztuki działa od 2007 roku jako jednostka Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Stawia na prezentowanie różnorodnych odmian sztuki: malarstwa, grafiki, ilustracji książkowej, fotografii, dizajnu czy instalacji multimedialnych. Do tej pory gośćmi Ronda Sztuki byli m.in. Maciej Bieniasz, Waldemar Świerzy, Janusz Karbowniczek, Ewa Zawadzka czy Ireneusz Walczak. Galeria organizuje również duże międzynarodowe projekty wystawiennicze, takie jak Międzynarodowe Triennale Grafiki, „Video Re:view. Kino (re)wizytowane przez sztukę wideo”, Międzynarodowe Biennale Studenckiej Grafiki Projektowej „Agrafa” czy Międzynarodowa Wystawa Grafiki Japońskiej – Japonia i Polska. PROGRAM WYDARZEŃ Wstęp na wszystkie wydarzenia jest bezpłatny. Na koncerty wstęp z zaproszeniami, które będzie można wylosować m.in. w Esensji.  | Fot. Michał Jędrzejowski/Rondo Sztuki
|
Bogdan Kosak: „Wiosna pomysłów”; Poziom 0, do 30 marca Budząca się do życia przyroda każdego wprawia w dobry nastrój, a projektantów dodatkowo potrafi zainspirować świeżymi pomysłami. Bogdan Kosak za pomocą taśmy izolacyjnej stawia na nogi, a raczej na patyki porcelanowe naczynia – Patyczaki. Dobrze znanym przedmiotom nadaje inną funkcję, zachęca do swobodnego traktowania i nieskrępowanego korzystania z ich formy. Nogami Patyczaków mogą być gałęzie ulubionego drzewa lub krzewu, albo listewki czy też aluminiowe pręty – wszystko zależy od potrzeb i pomysłowości. Otoczaki to przedmioty uniwersalne, naczynia wykonane z twardej szlachetnej porcelany. Ich organiczna i niejednoznaczna forma pozwala na wiele skojarzeń i interpretacji. Otoczaki jako przedmioty użytkowe w różnych wielkościach, można dowolnie łączyć i zestawiać, zależnie od pomysłowości i potrzeb właściciela. Każdy może być po części projektantem, wystarczy obserwować świat, wtedy pomysły rodzą się same.  | Ireneusz Walczak, „My house is my castle”, olej na płótnie, 150x150 cm, 2009 r.
|
Ireneusz Walczak: „My house is my language”; Rondo Sztuki, do 30 marca Ireneusz Walczak jest znanym i cenionym malarzem oraz grafikiem. Uczestniczył w wielu prestiżowych pokazach oraz wystawach typu biennale, gdzie często był nagradzany. Przygotowywana dla katowickiego Ronda Sztuki wystawa pt. „My house is my Language” jest rozwinięciem i jednocześnie sumą jego wcześniejszych poszukiwań. Przed niespełna dwoma laty zarys tego projektu był pokazywany w warszawskiej Galerii Krytyków Pokaz. Tym razem artysta pokaże już niezwykle reprezentatywny cykl prac oraz wątków, które odwołują się do problematyki szeroko i wąsko postrzeganej tożsamości, pamięci, identyfikacji z językiem oraz współczesną kulturą. Prace Ireneusza Walczaka są niezwykle piękną, a jednocześnie interesującą próbą uniwersalizacji tego, co lokalne i jednostkowe. Stąd też artysta m.in. interpretuje śląskość we wszystkich jej odmianach – dotyka ziemi, człowieka, duchowości. Najczęściej przywołuje on i rekonstruuje spotkania różnych języków, słowników, historii; w tym też celu odtwarza nie tylko swój dom, ale ważne i rozpoznawalne miejsca w krajobrazie czy lokalnej historii – kopalnie, przestrzenie wypoczynku, miejsca kaźni. Tworzy ich plany, szuka powiązań, uaktywnia „białe plamy”. Znakowym i estetycznym rezultatem tych zabiegów staje się językowy i obrazowy melanż. Ale równie dobrze można analizować najnowsze prace artysty pod kątem zobrazowanych w nich emocji i sentymentów biograficznych czy historycznych. Zresztą pojawiające się w obrazach Walczaka narracje i (jej domyślni) narratorzy dowodzą, że przeszłość (postrzegana jako historia) to dyskurs kumulatywnie w nas obecny. Ireneusz Walczak (ur. 1961) ukończył Wydział Grafiki krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, oddział w Katowicach (dyplom w 1988). Wystawiał w wielu prestiżowych galeriach w kraju i za granicą, uczestniczył w kilkudziesięciu wystawach zbiorowych i problemowych. Laureat kilku ważnych nagród artystycznych, m.in. Grand Prix I Światowego Triennale Małych Form Graficznych w Chamalieres (Francja), Grand Prix Konkursu Malarskiego im. Rafała Pomorskiego, Grand Prix „Bielskiej Jesieni”, Nagrody Konsula Austrii Międzynarodowego Biennale Grafiki „Wobec wartości”. Był stypendystą Ministra Kultury i Sztuki Fundacji The Pollock-Krasner. Jest profesorem katowickiej Akademii Sztuk Pięknych. Mieszka i pracuje w Siemianowicach Śląskich.  | Fot. Michał Jędrzejowski/Rondo Sztuki
|
Katarzyna Wolny: „Living spaces”; Galeria+, do 25 marca Ferdinand de Saussure wprowadził ważkie dla semiotyki rozróżnienie między językiem i mową. Język jest w jego ujęciu zbiorem pozbawionych cech personalnych struktur, które w stosownym kontekście mogą być użyte przez jednostkowe ego jako zindywidualizowana mowa. Na podobnej zasadzie oparto estetykę blokowisk z czasów socfunkcjonalizmu. Wielka płyta i meblościankowe segmenty tworzą jednakowe systemowe struktury, które zyskują indywidualne oblicze dopiero wówczas, gdy zostaną zagospodarowane przez ich mieszkańców, wprowadzających do architektury subiektywnie dobierane przedmioty, kolory, zapachy, dźwięki – składające się na unikatową aurę danego miejsca. Nawet zunifikowane produkty seryjne mają zawsze pewne cechy indywidualne: niedbałe wykończenie, krzywy kant, usterkę, wybrzuszenie lub dziurę. Te unikatowe anomalia, wraz z osobistymi śladami zadomowienia w postaci książek, ścierek, odzieży, dekoracyjnych tkanin i zdjęć portretowych, zostały poddane transformacji za pomocą obiektywu aparatu fotograficznego z dość specyficznym filtrem. Katarzyna Wolny – autorka tej swoistej deformacji – nałożyła na socfunkcjonalistyczne mieszkania konsekwentnie skonstruowaną metastrukturę, przekształcającą je w pryzmatyczne przestrzenie kubistyczne, wielowymiarowe zarazem pod względem formy i treści. Nadała im charakter zunifikowanej nadrzeczywistości, przeobrażając je w artystyczne fotoświaty, działające na widza wysublimowaną estetyką, przywołującą skojarzenia z architekturą dekonstruktywistyczną. Perspektywa Kasi Wolny prowadzi patrzącego do świata znajdującego się po drugiej stronie krzywego zwierciadła, w którym zasady egzystencji podyktowane są metafizyką poetyckiej metafory. Katarzyna Wolny – jest studentką V roku grafiki warsztatowej na katowickiej ASP. Dyplom realizuje w pracowni Grafiki Książki i z tą dziedziną sztuki wiąże większość swoich działań. Laureatka międzynarodowego konkursu na książkę artystyczną Artists’ Books on Tour organizowanego przez MAK – Austrian Museum of Applied Arts/Contemporary Art w Wiedniu wspólnie z MGLC – International Centre of Graphic Arts w Lublanie iUPM – Museum of Decorative Arts w Pradze. Uczestniczka wielu wystaw w kraju i za granicą, część grupy Kokoło. Prace zaprezentowane na wystawie w Rondzie Sztuki stanowią część realizacji dyplomowej pod tym samym tytułem.  | Fot. Joanna Chudy
|
Joanna Chudy: „Śląski Ulisses”; Galeria +, od 30 marca do 20 kwietnia, wernisaż: 30 marca, godz. 18.00 Projekt „Śląski Ulisses” jest fotograficznym zapisem wędrówek po ulicach miast współczesnego Górnego Śląska, przede wszystkim po osiedlach górniczych, które powoli odchodzą do przeszłości. Zdaniem autorki zdjęć, Śląsk – w swoim bogactwie, różnorodności i kontrastowości – kryje obrazy podobne do tych, jakie jawiły się bohaterowi osadzonej w realiach Dublina powieści Jamesa Joyce′a. Sposób, w jaki Joyce napisał „Ulissesa”, stał się dla artystki kanwą i inspiracją do sfotografowania Śląska. Celem natomiast było zredukowanie obrazu fotograficznego do zwykłej codzienności, gdzie życie toczy się od poranka do późnej nocy i jest miniaturą ludzkiego bytu. Autorka zrywa z konwencjonalnymi przedstawieniami Śląska; wykracza poza ramy fotografii dokumentalnej czy reportażowej. Historię Śląska opowiada prostymi, codziennymi obrazami, które kontrastują z impresjonistyczną formą fotografii. Joanna Chudy jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (2002) oraz Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, w której uzyskała dyplom w pracowni fotografii kreacyjnej (2009). W tym samym roku rozpoczęła studia doktoranckie ze specjalizacją fotografia na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Artystka brała udział w licznych zbiorowych wystawach fotograficznych, m.in. w Galerii Miejskiej BWA w Tarnowie, Galerii Pakamera w Suwałkach, czy w Galerii El w Elblągu oraz indywidualnych w Galerii Bielskiej BWA, Galerii FF w Łodzi czy Galerii Obok w Warszawie. Była finalistką konkursu ShowOff w ramach Miesiąca Fotografii w Krakowie 2010, laureatką Grand Prix VI Warszawskiego Festiwalu Fotografii Artystycznej w 2010 roku. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w roku 2010. |