Od 24 września do 2 grudnia w Bydgoszczy odbędzie się wystawa „Wielość w jedności. Techniki wklęsłodruku w Polsce po 1900 roku”.  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Ekspozycja nawiązuje do wystawy i sesji naukowej „Wielość w jedności. Drzeworyt w Polsce po 1900 roku”, zorganizowanej w bydgoskim Muzeum w 2009 roku. W ramach współpracy z SMTG w Krakowie, w kolejnych latach planujemy kontynuację naszego cyklu wystaw, prezentując zasadnicze grupy technik graficznych, następujące w historii po druku wypukłym i wklęsłym – druk płaski oraz techniki cyfrowe i grafikę multimedialną. Wystawa „Wielość w jedności. Techniki wklęsłodruku w Polsce po 1900 roku” będzie obrazowała dzieje jednej z klasycznych już grup technik graficznych – wklęsłodruku. Na ekspozycji przedstawimy zespół ponad 200 plansz graficznych, autorstwa wybitnych twórców, dla których główną formę artystycznej wypowiedzi od strony warsztatowej stanowił i stanowi druk wklęsły. Tradycyjne techniki metalowe, zarówno cięte (miedzioryt, mezzotinta, sucha igła), jak i trawione (akwaforta, akwatinta, miękki werniks, odprysk) uzupełnią techniki wklęsłodruku realizowane na nietypowych podłożach (fluoroforta, ceratoryt i aktualne niekonwencjonalne rozwiązania). Pomiędzy tym bogactwem samodzielnych technik zaistnieją grafiki wykonywane w technikach mieszanych i autorskich.  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Zespoły grafik, obejmujące wybrane zagadnienia problemowe, ukażą najważniejsze zjawiska w historii i współczesności wklęsłodruku, m.in. genezę kształcenia w zakresie technik metalowych w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, rozwój tej dziedziny grafiki w środowisku warszawskim, znaczenie I Konkursu Graficznego im. Henryka Grohmana w Zakopanem (1911) i bogactwo eksperymentów warsztatowych w dwudziestoleciu międzywojennym w oparciu o dominujące ośrodki Krakowa i Warszawy oraz kształtujące się środowiska – Lwowa i Wilna. Na ekspozycji zaakcentowana zostanie powojenna kontynuacja poszukiwań nowych rozwiązań warsztatowych w obrębie wklęsłodruku, ale przede wszystkim nowatorska twórczość mistrzów lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX wieku. Rozwój technik druku wklęsłego w grafice ostatnich dziesięcioleci zaprezentowany zostanie w oparciu o przegląd dzieł twórców działających w różnych ośrodkach artystycznych, ukazując inspiracje grafiką dawną (powrót do małego formatu i „czystej” techniki), jak i indywidualne doświadczenia warsztatowe.  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Bogaty zespół tak różnorodnych rycin zobrazuje przemiany jakie zaistniały w obrębie tradycyjnych technik metalowych i pokrewnych, zarówno w zakresie zagadnień warsztatowych, jak i formalno-stylistycznych oraz ikonograficznych. Na tytułową „wielość” złożą się m.in. subtelne suche igły Józefa Pankiewicza, głęboko trawione akwaforty Jana Rubczaka, wielobarwne akwatinty Wandy Komorowskiej, monochromatyczne akwatinty Zofii Stankiewicz oraz przypominające szkice miękkie werniksy Józefa Mehoffera. Podobną różnorodność wykorzystania możliwości techniki – w innym wydaniu formalnym i tematycznym – zobrazują światłocieniowo „rysowane” akwaforty Mieczysława Wejmana, rozedrgane fakturalnie płaszczyzny plansz Haliny Chrostowskiej (techniki metalowe mieszane), przesycone światłem mezzotinty Włodzimierza Kotkowskiego, wirtuozersko cięte miedzioryty Krzysztofa Skórczewskiego, wyciszone barwne akwatinty Barbary Narębskiej-Dębskiej oraz wielkoformatowe, ekspresyjne w formie i kolorze plansze Henryka Ożoga (sucha igła z mezzotintą). Odmienne efekty fakturalne przybliżą grafiki powstałe w wyniku eksperymentowania z matrycą, widoczne w planszach Krzysztofa Tomalskiego i Marcina Surzyckiego lub stanowiące połączenie skrajnych technik druku, np. wklęsłego z cyfrowym, stosowane w pracach Andrzeja Węcławskiego i Mateusza Dąbrowskiego. Ingerencją w przestrzeń są wycięte po konturze formy Grzegorza Hańderka (intaglio), a multiplikacją motywu, ukazującą bogactwo rozwiązań warsztatowych – plansze Stanisława Wejmana (barwna akwaforta z akwatintą). Odbitki stanowe, wersje kolorystyczne i matryce do wybranych technik częściowo odsłonią tajemnice graficznego warsztatu.  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
|