powrót; do indeksunastwpna strona

nr 02 (CXXIV)
marzec 2013

Kac Atlanta
Robert Zemeckis ‹Lot›
„Lot” Roberta Zemeckisa to film, który ukazuje się u nas w niemiłej, mglisto-brzozowej atmosferze. A przecież tak naprawdę nie jest to film o katastrofie lotniczej – tylko o katastrofie osobistej.
ZawartoB;k ekstraktu: 70%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Rutynowy lot z Atlanty do Orlando zmienia się w przerażającą tragedię, gdy zablokowane przyrządy kierują samolot dziobem ku ziemi. Dzięki niestandardowemu manewrowi pilotowi, Whipowi Whitakerowi (Denzel Washington), udaje się wylądować i uratować większość z dwóch setek pasażerów i załogi. Jednak dochodzenie po wypadku doprowadza do niepokojących ustaleń: we krwi Whitakera znajdowały się alkohol i kokaina. Skutkiem tego bohaterski lotnik może wylądować w więzieniu na długie lata.
„Lot” (a przynajmniej maszyna marketingowa wokół niego) jest niewątpliwie odpowiedzią na zainteresowanie publiki, wywołane w Ameryce cudownym wodowaniem airbusa na rzece Hudson w 2009 r. W Polsce to zainteresowanie związane być może tak z katastrofą smoleńską, jak i lądowaniem boeinga bez podwozia na warszawskim Okęciu w 2011 r. Jednak w pewnym sensie plakaty i trailery „Lotu” wprowadzają w błąd: widzowie mogą oczekiwać katastroficznych ujęć, żmudnego dochodzenia do przyczyn katastrofy, śledztwa i rekonstrukcji zdarzeń, traumy ocalałych i konfrontacji z rodzinami ofiar, a także walki prawników i profesjonalisty o oczyszczenie z niesłusznych zarzutów. Z drugiej strony to wszystko w tym filmie jest. Ale już pierwsze minuty projekcji dają do zrozumienia, że sytuacja jest zupełnie inna – zarzuty są słuszne, a podstawowym zadaniem dzielnego pilota Whitakera będzie pozostanie trzeźwym na tyle długo, by się z nich wyłgać.
To właśnie kwestia alkoholizmu, nałogów oraz budowanej wokół nich otoczki kłamstw jest prawdziwym tematem „Lotu”. Alkoholik Whip oraz narkomanka Nicole (Kelly Reilly), poznana przez niego w szpitalu, podejmą odmienne kroki wobec nałogu po bliskim zetknięciu ze śmiercią. To właśnie tym zmaganiom będziemy towarzyszyć przez większość filmu, zaś śledztwo powypadkowe i zacieśniająca się wokół Whipa sieć podejrzeń będzie jedynie kontekstem, zewnętrznym odpowiednikiem wewnętrznej negacji i wyparcia, które coraz trudniej pogodzić z kreowanym na użytek innych i samego siebie obrazem przyzwoitego człowieka i bohaterskiego pilota. Paradoksalnie Whip aby wygrać, musi przegrać – jedyne, co może wybrać, to sfera, w której dozna porażki: publiczna czy psychiczna.
Bardzo dobre kreacje stworzyli aktorzy drugoplanowi: Kelly Reilly, Don Cheadle, Bruce Greenwood i przede wszystkim John Goodman, w kreacji kumpla-dilera łączący szaleństwo Waltera Sobchaka („Big Lebowski”) z kombinatorstwem Wielkiego Dana Teague’a („Bracie, gdzie jesteś?”). Kreacja Greenwooda i jego relacja z Whitakerem z kolei przywodzi na myśl Wilsona i House’a, których toksyczna przyjaźń także miała związek z nałogiem.
Skąd zatem umiarkowana ocena tego obrazu? Film jest zrobiony solidnie, aktorzy grają dobrze, świetnie dobrano muzykę… Jednak niektóre wybory Whitakera mogą wydać się niewiarygodne, niektóre sceny niepotrzebnie wzmocnione spowolnionymi ujęciami (choćby scena z alkoholową „małpką” w hotelu), a końcówka filmu skażona nadmiernym patosem. To nie dyskwalifikuje filmu – nadal warto „Lot” obejrzeć, jednak obniża nieco jego ocenę.



Tytuł: Lot
Tytuł oryginalny: Flight
Dystrybutor: UIP
Data premiery: 22 lutego 2013
Reżyseria: Robert Zemeckis
Zdjęcia: Don Burgess
Scenariusz: John Gatins
Rok produkcji: 2012
Kraj produkcji: USA
Czas projekcji: 138 min
Gatunek: dramat
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w: Amazon.co.uk
Zobacz w:
Ekstrakt: 70%
powrót; do indeksunastwpna strona

90
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.