powrót; do indeksunastwpna strona

nr 06 (CXXVIII)
lipiec-sierpień 2013

Transatlantyk 2013: Dzień 4
ciąg dalszy z poprzedniej strony
ZawartoB;k ekstraktu: 50%
‹Wielkie wejście›
‹Wielkie wejście›
Wielkie wejście (Le grand soir, reż. Gustave de Kervern, Benoît Delépine)
Francja czasu kryzysu. I rodzina Bonzinich, która potrafi zamieszać bardziej niż ich słynny rodak, inspektor Clouseau. Głównie dlatego, że Clouseau był jeden, a Bonzinich jest czworo. Ojciec Rene (Areski Belkacem) – najnormalniejszy z całego grona – prowadzi restaurację o wielce oryginalnej nazwie „Królestwo Ziemniaków”; matka (Brigitte Fontaine), sprawiająca wrażenie starej hipiski, która nigdy nie wytrzeźwiała po szaleństwach lat 60., przeszkadza mu… tfu! to znaczy stara się pomagać mu w tym, jak tylko można. Starszy syn Benoît, zdecydowanie już po pięćdziesiątce, jest bezkompromisowym punkiem – każe nazywać się Not (Benoît Poelvoorde) i taki też tatuaż piętnaście lat temu, gdy zdecydował się zmienić swoje życie, wyrył sobie na czole. Mieszka na ulicy, utrzymuje się z drobnych kradzieży i żebrania. W ten sposób walczy z systemem, którego częścią jest młodszy z synów, Jean-Pierre (Albert Dupontel), sprzedawca materacy. Recesja daje się jednak i jemu we znaki. Nie potrafiąc wykazać się wysokimi wynikami sprzedaży, może lada dzień zostać zwolniony z pracy. Na dodatek wali się w gruzy jego życie rodzinne; żona marzy nie tylko o rozwodzie, ale także o odebraniu mu domu i praw do wychowywania córeczki. Gdy staje się najgorsze, w sukurs Jean-Pierre’owi przychodzi Not, który pragnie zaszczepić bratu własne anarchistyczne poglądy. A to nie wróży nic dobrego! Film urodzonego na Mauritiusie Gustave′a de Kerverna oraz Benoît Delepine′a to satyra na czasy kryzysu – przynajmniej w założeniu, bo w rzeczywistości realizacja tego ambitnego planu mimo wszystko się nie powiodła. „Wielkie wejście” okazało się zbiorem mniej lub bardziej udanych gagów i anegdot; scenariuszowi zabrakło jednak jakiejś myśli nadrzędnej, wspólnego mianownika, silnego akcentu, który pozwoliłby głośno i wyraźnie wyartykułować sprzeciw wobec zaistniałej sytuacji. Widok pięćdziesięciolatka z irokezem na głowie (Not) i niewiele od niego młodszego kolesia w obszarpanym garniturze i pod krawatem (Jean-Pierre) to mimo wszystko za mało, aby śmiać się do rozpuku, widząc w nich bohaterów mierzących się z systemem, ba! Systemem. Plus za zabawny epizod, w którym pojawia się pewien znany aktor francuski z paszportem rosyjskim.
Sebastian Chosiński


ZawartoB;k ekstraktu: 70%
‹Ludzki wymiar›
‹Ludzki wymiar›
Ludzki wymiar (The Human Scale, reż. Andreas Dalsgaard)
„Elementarz etyczny każdego urbanisty” – tak mógłby brzmieć alternatywny tytuł eseju wizualnego Andreasa Dalsgaarda. To dokument w rodzaju tych, w których więcej stawia się pytań niż udziela konkretnych odpowiedzi. Pewne rozwiązania są wprawdzie w filmie przedstawione, lecz nie jest to wiedza, dzięki której zbuduje się miasto (o mieście właśnie traktuje ten szkic); jest ona raczej zaczątkiem dalszej dyskusji o metropoliach, w których żyjemy, o krokach, które powinno się podejmować i o błędach, widocznych często nawet dla laików – zwykłych użytkowników przestrzeni publicznej. Twórcy przyglądają się miastom USA, Włoszech, Danii, Chin, Bangladeszu i Nowej Zelandii i zastanowiają się nad kryteriami rozwoju stolic – kulturowymi, społecznymi, ekonomicznymi i środowiskowymi. Przedstawiają perspektywy na przyszłość wielkich miast, które, jeśli jeszcze nimi nie są, do końca wieku staną się zapewne gigamiastami. Szacuje się bowiem, że pod koniec XXI wieku metropolie zamieszkiwać będzie 80% ludzkości. Przy takim tempie napływu ludności warto znać antropologiczne mechanizmy funkcjonujące w miastach – radzą urbanistom wypowiadający się „Ludzkim wymiarze” specjaliści. Jak bardzo rezydenci dużych miast lgną do siebie? Czy wolą się separować, czy może jest odwrotnie i dosłowna segmentyzacja społeczeństwa (by wspomnieć choćby wieżowce, w których mieszkamy) przeszkadza im? Nie sposób udzielić stuprocentowo pewnych odpowiedzi, ile bowiem mieszkańców, tyle indywidualnych zapatrywań. Proksemiczne uwarunkowania (zależności kontaktów międzyludzkich od przestrzeni, w której przebywamy) nie mają wszędzie takiej samej racji bytu. Gdyby antropologia zadowalała wszystkich, jej profesorami stałyby się komputery. Tak jednak nie jest i dlatego należy stwarzać warunki przyjazne do życia we wspólnoście, lecz nie przymuszać do korzystania z nich; zapraszać ludzi do przestrzeni publicznej, a nie zmuszać ich do korzystania z niej wbrew ich woli. „Wystarczy być miłym”, słyszymy. Ten elementarny wniosek na pierwszy rzut oka nie zmienia może świata, lecz może być pierwszym krokiem do zmiany na lepsze także polskich miast, którym, jak wiemy, bardzo daleko do ideału.
Gabriel Krawczyk



Tytuł: Oto Martin Bonner
Tytuł oryginalny: This Is Martin Bonner
Reżyseria: Chad Hartigan
Zdjęcia: Sean McElwee
Scenariusz: Chad Hartigan
Rok produkcji: 2013
Kraj produkcji: USA
Czas trwania: 83 min
Gatunek: dramat
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w: Amazon.co.uk
Zobacz w:
Ekstrakt: 80%

Tytuł: Zagrywka Czarnego
Tytuł oryginalny: Svartur á leik
Muzyka: Frank Hall
Rok produkcji: 2012
Kraj produkcji: Islandia
Czas trwania: 104 min
Gatunek: kryminał, thriller
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w: Amazon.co.uk
Zobacz w:
Ekstrakt: 80%

Tytuł: Pocałuj mnie
Tytuł oryginalny: Kyss mig
Dystrybutor: Solopan
Data premiery: 17 maja 2013
Zdjęcia: Ragna Jorming
Muzyka: Marc Collin
Rok produkcji: 2011
Kraj produkcji: Szwecja
Czas trwania: 105 min
Gatunek: dramat
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w: Amazon.co.uk
Zobacz w:
Ekstrakt: 70%

Tytuł: Piękne motyle
Tytuł oryginalny: Bellas mariposas
Reżyseria: Salvatore Mereu
Zdjęcia: Massimo Foletti
Rok produkcji: 2012
Kraj produkcji: Włochy
Czas trwania: 100 min
Gatunek: dramat
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w: Amazon.co.uk
Zobacz w:
Ekstrakt: 60%

Tytuł: Wielkie wejście
Tytuł oryginalny: Le grand soir
Rok produkcji: 2012
Kraj produkcji: Belgia, Francja, Niemcy
Czas trwania: 92 min
Gatunek: komedia
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w: Amazon.co.uk
Zobacz w:
Ekstrakt: 50%

Tytuł: Ludzki wymiar
Tytuł oryginalny: The Human Scale
Reżyseria: Andreas Dalsgaard
Scenariusz: Andreas Dalsgaard
Rok produkcji: 2012
Kraj produkcji: Chiny, Dania, Nowa Zelandia, USA
Czas trwania: 83 min
Gatunek: dokument
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w: Amazon.co.uk
Zobacz w:
Ekstrakt: 70%
powrót; do indeksunastwpna strona

19
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.