powrót; do indeksunastwpna strona

nr 06 (CXXVIII)
lipiec-sierpień 2013

Tu miejsce na labirynt…: Z ziemi czeskiej do Polski
ciąg dalszy z poprzedniej strony
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Do reedycji kompaktowej krążka – wydanej przez Supraphon z okazji trzydziestolecia jego premiery (a więc w 2008 roku) – dorzucono sześć bonusów. Nie są to może szczególne rarytasy, wszystkie numery ukazały się bowiem wcześniej na singlach, ale na pewno fakt zebrania ich na jednym nośniku zasługuje na pochwałę. Dziwi tylko fakt, że nie ułożono ich chronologicznie. My – dla odmiany – przyjrzymy się im w takiej właśnie kolejności. „Bulgaria Express” (z 1976 roku) to jedyny kawałek na kompakcie, w którym usłyszeć można pierwszego perkusistę Bohemii, Pavela Frištenskiego. Tytuł sugeruje lekkie zabarwienie folkowe i tak właśnie jest. Skoczna melodia z klawiszami naśladującymi skrzypki wpada w ucho i tylko żałować można, że tak szybko się kończy. „King Gong” (1977) to z kolei zwrot o sto osiemdziesiąt stopni – instrumentalne fusion (ze świetną solówką saksofonu), które uznać można za rodzaj hołdu dla przeżywającej wówczas apogeum popularności multietnicznej formacji Gong. „U studánky” (z tego samego singla) opiera się natomiast na brzmieniach akustycznych – gitarze i flecie – oraz znakomicie dopełniających tło instrumentach perkusyjnych (gościnnie zagrał na nich, doskonale znany ze współpracy z Jazz Q, Jiří Tomek). „Návštěva ve Zverexu” to prawdziwy killer – z zabójczą partią Kubíka na flecie; gdyby pod tym kawałkiem zostali podpisani Ian Anderson i jego Jethro Tull, naprawdę trudno byłoby odkryć „fałszerstwo”. Dwie kompozycje z ostatniego singla Bohemii prezentują lżejsze, bardziej piosenkowe oblicze zespołu. „Co mi brání” to po prostu inteligentny rockowy przebój z wyeksponowanym saksofonem, a „Vina křídel” – utrzymany w konwencji balladowej blues, z wokalem Semelki, który potrafi i zmusić do refleksji, i zwyczajnie wzruszyć.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Po rozpadzie kapeli drogi muzyków rozeszły się. Pavel Trnavský zrealizował swoje marzenie sprzed kilku lat i przyłączył się do Jazz Q; u boku Martina Kratochvíla wziął udział w nagraniu dwóch singli – „Podzimní ohníčky / Plavec dlouhých tratí” i „Pečeť / „Křesadlo” (oba z 1979 roku) – oraz wydanego rok później longplaya „Hodokvas”; akompaniował również swojej ukochanej – zresztą wraz z Pavlíčkiem i Hálą – na płycie zatytułowanej po prostu „Jana Kratochvílová” (1980). Pavlíček podjął próbę reaktywacji Expanze, ale po roku dał sobie spokój. Od tamtej po dziś dzień nagrywa płyty z muzyką jazzową („Minotaurus”, 1991), jazz-rockową i progresywną („Stromboli”, 1987; „Big Heads”, 1992; „Čombió”, 2001; „Srdečni záležitosti”, 2010) oraz eksperymentalną i klasyczną („Černé světlo”, 1990; „Zvláštna radosť žiť”, 1991; „Symphonie Variations in the Rhythm of the Echoes”, 1997; „Music from the Scarlet Pimpernel”, 1999; „Zvláštna radosť žiť 2”, 2002). Jan Hála z kolei związał się z orkiestrą Karela Vágnera. Michal Kocáb, który jako gość wziął udział w nagraniu wszystkich kompozycji na płycie „Zrnko písku”, trafił potem do jazz-rockowego Mahagon („Mahagon”, 1978; „Slunečnice pro Vincenta Van Gogha”, 1980), orkiestry Milana Svobody Prague Big Band („Portrait”, 1978; „Reminiscence”, 1980), aż w końcu skupił się na działalności własnego bandu, któremu nadał nazwę Pražský Výběr i z którym, choć nieregularnie, nagrywa po dziś dzień – najpierw jazz („Žízeň”, 1979), potem muzykę coraz bliższą nowej fali („Straha v hrsti”, 1982; „Výběr”, 1988; „Běr”, 1997; „Tango Ropotamo”, 1998; „Vymlácený rockom palice”, 2007).
Jan Kubík został muzykiem sesyjnym. Gościnnie – jako członek studyjnej formacji Labyrint – pojawił się między innymi na płytach grup C&K Vocal („Generace”, 1977), Marsyas („Marsyas”, 1978) i Pražský Výběr („Žízeň”, 1979). Skrzydła rozwinął za to Vladimír Kulhánek (potocznie przez kolegów muzyków nazywany „Gumą”), który najpierw nawiązał współpracę z jazzowo-bluesowym wokalistą Peterem Lipą („Neúprosné ráno”, 1984), a potem z grupą Stromboli („Stromboli”, 1987), Vladimírem Mišikiem i jego Etc… („Etc… 3”, 1986; „Etc… 4”, 1987; „20 deka duše”, 1990; „Jen se směj”, 1993; „Live… Unplugged”, 1994; „Město z peřin”, 1996), Michalem Kocábem („Povídali, že mu hrali”, 1988), Heleną Arnetovą („Všechno nebo nic”, 1988; „V nijakém městé”, 1990). Dzisiaj natomiast Kulhánek udziela się w kapelach rockowych November 2nd („Midnight Desert”, 2002; „Little Miss Behavin’ & the Troublemakers”, 2005; „Night Walk with Me”, 2011) oraz T4 („Pár tónů a slov”, 2005). Lešek Semelka po rozpadzie Bohemii jako syn marnotrawny powrócił na łono Modrego Efektu i wziął udział w nagraniu dwóch kolejnych krążków tej niezwykle zasłużonej formacji – „Svě hledačů” (1979) i „33” (1981). Po czasie odżyły jednak dawne animozje pomiędzy nim a Radimem Hladíkiem i w ich efekcie klawiszowiec w 1981 roku pożegnał się z kolegami na dobre. Chwilę później stanął na czele bluesowo-progresywnego zespołu S.L.S. (względnie SLS), czyli Lešek Semelka Society. Pierwszy okres jego działalności przypadł na lata 1981-1985; w tym czasie opublikował on tylko jeden longplay – „S.L.S.” (1985), który miał też swoją wersję eksportową jako „Coloured Dreams”. Na drugi grupa musiała czekać do 2011 roku, kiedy to własnym sumptem wypuściła CD „Čas vlků”. Pomiędzy tymi wydarzeniami Semelka kontynuował karierę solową („Můj věk”, 2001), był angażowany do musicali („Kleopatra”, „Trzej muszkieterowie”, „Młot na czarownice”), by przed czterema laty znaleźć spokojną przystań w Praskiej RockOperze, gdzie pojawia się do dzisiaj między innymi w przedstawieniach zatytułowanych „Tyran Edyp” i „Antygona”.
Skład:
  • Lešek Semelka – śpiew, fortepian elektryczny
  • Michal Pavlíček – gitara elektryczna, gitara akustyczna
  • Vladimír Kulhánek – gitara basowa, śpiew
  • Jan Hála – syntezator ARP
  • Jan Kubík – saksofon tenorowy, klarnet, flet, śpiew
  • Pavel Trnavský – perkusja
Gościnnie:
  • Michal Kocáb – fortepian, fortepian elektryczny, clavinet (1-5)
  • Pavel Frištenský – perkusja (11)
  • Jiří Tomek – instrumenty perkusyjne (6-10)



Tytuł: Zrnko písku
Wykonawca / Kompozytor: Bohemia
Data wydania: 1978
Nośnik: CD
Czas trwania: 59:58
Gatunek: jazz, rock
Wyszukaj w: Matras.pl
Wyszukaj w: Kumiko.pl
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w: Amazon.co.uk
Zobacz w:
Utwory
CD1
1) Chór minulých nohou v průchodu Pasáž: 7:15
2) Zátiší peronních lístků: 6:30
3) Sen o snu: 5:53
4) Horké letní stmívání: 9:09
5) Milenci před Pollockovým obrazem: 7:18
6) Co mi brání: 3:16
7) Vina křídel: 4:58
8) King Gong: 5:32
9) U studánky: 5:30
10) Návštěva ve Zverexu: 2:37
11) Bulgaria Express: 1:40
Ekstrakt: 90%
powrót; do indeksunastwpna strona

197
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.