11 lutego 1979 w Iranie zwyciężyli zwolennicy rewolucji islamskiej. Huszang Asadi zawsze pragnął wolności i sprawiedliwości, był żarliwym patriotą i wierzył, że w nowej rzeczywistości już nikt nie będzie głodny i bezdomny, a dyktatura szachów przejdzie do historii. A potem znalazł się w piekle. Trafił do więzienia na fali rozprawy z opozycją. Śledczy kazali nazywać się braćmi, bo w Islamskiej Republice każdy prawowierny mężczyzna nosi to miano przed imieniem. Bracia kontrolowali jego sen, jedzenie i każdy ruch. W imię religii używali bata i kajdanek. Decydowali, kiedy wolno mu zdjąć przepaskę z oczu. Poniżali i torturowali. Po 682 dniach Asadi wyrzekł się godności i ideałów. Dzięki kłamstwu ocalił życie. Po dwudziestu pięciu latach, na wygnaniu, na przypadkowej fotografii rozpoznał jednego ze swoich oprawców. Brat Hamid pełnił wówczas funkcję ambasadora Iranu. Asadi zaczął pisać do niego listy, które miały mu pomóc rozliczyć się z przeszłością. Nie przewidział jednak, że powrót do niej będzie ponownym przejściem przez piekło.

Między Polską i mną coś po prostu jest. Mam wydania w siedemnastu językach, nagrody w czterech krajach, a nominacje pewnie w dwa razy tylu. Z jakiegoś powodu jednak to w Polsce jestem najbardziej obecny. To w Polsce zdobyłem pierwszą nieanglojęzyczną nagrodę. MAG był jednym z pierwszych wydawnictw na świecie, które wydało „Ślepowidzenie”. Przez lata robili ze mną wywiady goście z kilkunastu krajów, ale w Polsce mam comiesięczny felieton. Podróżowałem w czapeczce pisarza do Norwegii, Szwecji, Francji, Niemiec i Australii (a także Finlandii i Rosji, zależy kiedy ukazują się te słowa) – lecz tylko w Polsce byłem dwukrotnie w jednym roku.

Doskonale więc pasuje, że to polski wydawca publikuje najobszerniejsze wydanie moich opowiadań w jakimkolwiek języku. Amerykański zbiór to raczej składanka przebojów, hiszpański – minizbiorek pięciu opowiadań. A o kanadyjskim to w ogóle lepiej nie mówić. Natomiast „Odtrutka na optymizm” zawiera wszystkie moje opowiadania, wydane do roku 2011, poza jednym (to się zresztą nie liczy, bo „Nisza” to tak naprawdę początek powieści „Rozgwiazda”).

– Ze wstępu autora

Przygoda, emocje i podróże w czasie znalazły swoją kontynuację w drugiej części bestsellerowego cyklu Carda.

Gdy Rigg z przyjaciółmi przeszedł Mur oddzielający jedyny znany im świat od świata, którego nie potrafią sobie wyobrazić, miał nadzieję, że prowadzi ich w bezpieczne miejsce. Ale zagrożenia, jakie niesie ten świat, nie tak łatwo dostrzec. Rigg, Umbo i Param wiedzą, że nie mogą ufać Vadeshowi – maszynie w ludzkiej postaci, stworzonej po to, by oszukiwać i zwodzić – ale teraz stracili też pewność, że mogą ufać sobie nawzajem. Jednak nie mają wielkiego wyboru. Rigg potrafi odczytać ścieżki przeszłości, ale jeszcze nie dostrzega czekającego ich niebezpieczeństwa: w stronę Ogrodu zmierza niszczycielska, śmiertelnie groźna siła. Jeśil Rigg, Umbo i Param nie zdołają działać wspólnie, by zmienić przeszłość, nie będzie już przyszłości…

Spadkobierca Novrona został odnaleziony, wojny ustały, a architekci nowego imperium nie żyją. Powinien nastać czas pokoju i dobrobytu, ale skończył się Uli Vermar i nadciąga armia elfów, siejąc po drodze spustoszenie. Ludzkość i świat Elanu może ocalić jedynie starożytny przedmiot, lecz jego odzyskanie wymaga dotarcia do miasta, które zniknęło przed wiekami. Imperatorka Modina wysyła grupę starannie dobranych ludzi na niebezpieczną wyprawę do Percepliquisu…

Italo Calvino (1923-1985) przestudiował niezliczone opowieści ze wszystkich regionów Włoch, gromadzone i spisywane w ciągu stulecia przez badaczy folkloru. Tłumaczył je z dialektów, systematyzował, porównywał i opowiadał na nowo, uświetniając przekazy tradycji ludowej pisarskim kunsztem i pomysłowością. Powstało dzieło imponujące rozmachem, na miarę monumentalnej pracy braci Grimm, pozwalające z nowej perspektywy spojrzeć na autora powieści takich jak „Jeśli zimową nocą podróżny” czy „Rycerz nieistniejący” oraz „Wykładów amerykańskich”. Prezentujemy pierwsze pełne polskie wydanie dwustu baśni włoskich, opatrzone wstępem i komentarzami autora. Edycja trzytomowa.

Gdy Halcyon dostaje tajemniczy list, jest zdruzgotana. Ojciec, który ją samotnie wychował, kłamał, twierdząc, że matka dziewczyny zginęła w pożarze. W rzeczywistości uprowadził swoją małą córeczkę. Co naprawdę zaszło trzydzieści lat wcześniej? Wstrząśnięta Halcyon wyrusza w podróż na wyspę pośród Wielkich Jezior, gdzie do niedawna mieszkała jej matka. Miejscowi przyjmują ją bardzo wrogo. A w wiktoriańskim dworze, który odziedziczyła, dzieją się dziwne rzeczy…

Daphne, urodzona w Kenii w rodzinie brytyjskich osadników, zawsze czuła się ściśle związana z naturalnym dla niej światem afrykańskiej sawanny i zamieszkujących ją dzikich zwierząt. Kiedy wychodziła za mąż za Davida, jednego z prekursorów ochrony przyrody i pracownika nowo powstałego Parku Narodowego w Tsavo, było dla niej jasne, że chce poświęcić swoje życie opiece nad afrykańską fauną, coraz bardziej zagrożoną przez człowieka.

Założyła między innymi jeden z pierwszych zwierzęcych sierocińców, gdzie do dziś przysposabia do samodzielnego życia na wolności porzucone słoniątka, małe antylopy oraz nosorożce. Ponadto wraz ze strażnikami parku prowadzi pionierskie badania nad komunikacją i obyczajami zwierząt.

Życie Sheldrick, opisane przez nią samą szczerze i otwarcie, jest również podróżą przez cały XX wiek, tak rzadko oglądany przez nas z afrykańskiej perspektywy; od ugruntowywania się europejskiego osadnictwa, przez niełatwy okres dwóch wojen światowych, aż po równie burzliwe czasy dekolonizacji. Wszystkie te wydarzenia w mniejszym lub większym stopniu odbiły się również na niemych świadkach historii – dzikich zwierzętach Afryki – które dla Sheldrick i jej bliskich zawsze pozostaną pełnoprawnymi mieszkańcami Czarnego Lądu.

Powieść Viana zaskakuje nie tylko absurdem i isurrealizmem. Najdziwniejsze jest to, że – mimo całego purenonsensowego sztafażu, kpiarskiej energii, niezwykłej lekkości i anarchistycznej swobody – Piana dni jest właściwie melodramatem, stworzonym przez pisarza, którego trudno byłoby podejrzewać o podobne zamiary.

Colin jest wynalazcą, twórcą „pianoktajlu” – połączenia instrumentu muzycznego i maszyny do przygotowywania koktajli. Inny bohater powieści zajmuje się głównie trwonieniem pieniędzy na rękopisy i pamiątki po swoim idolu Jeanie-Solu Partrze (ewentualnie jego partnerce – księżnej de Bovouard). Z kolei służący Colina jest chlubą swojej rodziny, której wielu innych członków stoczyło się w godny pożałowania sposób – zostali absolwentami filozofii lub, o zgrozo, profesorami matematyki.

Historia miłości Colina i Chloe jest prosta, ale trafia w najczulszy punkt. Miłość, choć odarta z mitycznej podniosłości, okazuje się tutaj główną siłą napędzającą wszystkich bohaterów do działania. W dodatku kończy się źle – i przez to „Piana dni” porusza jeszcze bardziej.

I choć wydana po raz pierwszy w 1947 roku nie traci na świeżości, o czym najlepiej świadczy to, że doczekała się właśnie drugiej adaptacji filmowej – na początku lipca 2013 wchodzi do polskich kin „Dziewczyna z lilią” w reżyserii Michela Gondry’ego z Audrey Tautou i Romainem Durisem w rolach głównych.

„Może jest tak, że wyobcowanie rodziców zagnieżdża się w dziecku, że czyni je obcym dla samego siebie i całego świata. Tak jak było kiedyś z moją matką i jak zawsze będzie z moją córką”. Ja duży mamy wpływ na swoje życie? Czy sami siebie stwarzamy, czy może nasz los jest z góry przesądzony?

Małe szwedzkie miasteczko. Jesienny sztorm. Nadciąga powódź. Grupa mieszkańców znajduje schronienie w restauracji Minny. Z czasem aż trudno uwierzyć, że to przypadek ułożył listę przepełnionych trwogą gości…

Restauracja staje się dla nich więzieniem. Schwytani w pułapkę, z godziny na godzinę coraz bardziej rozpaczliwie wypatrują ratunku. Stres wyzwala w nich skrajne emocje, uwalnia demony przeszłości, na jaw wychodzą coraz mroczniejsze tajemnice…

W swojej najnowszej powieści Axelsson pokazuje, jak głęboko potrafią tkwić rany zadane w dzieciństwie. Nie chcąc powtarzać błędów rodziców, niektóre dorosłe matki wychowują swoje dzieci dokładnie na odwrót w stosunku do tego, jak same były wychowywane – czym wyrządzają im jeszcze większą krzywdę. Opowiedziana w „Pępowinie” historia stanowi dowód na to, że nadmiar miłości może być równie katastrofalny w skutkach jak jej brak.

„Trzeci policjant” to najgłośniejsza powieść w dorobku O’Briena – gorzka, groteskowa i oniryczna, zawieszona pomiędzy przygodami Alicji w Krainie Czarów a thrillerem kryminalnym. To w niej objawia się postać szalonego naukowca de Selby’ego oraz sformułowana zostaje teoria atomowa dotycząca niebezpiecznych związków ludzi i rowerów. Pytania o to, czy Ziemia istotnie ma kształt kiełbasy, czym jest omnium oraz po co wynaleziono skrzynię wodną pozostają wciąż aktualne i nurtują kolejne pokolenia badaczy i komentatorów.

Unikatowa publikacja kompleksowo prezentująca europejskie fortyfikacje z czasów II wojny światowej – od Wału Atlantyckiego do Linii Mołotowa

Ponad 100 rysunków technicznych i planów, 60 fotografii i 45 map

Nowe, poprawione wydanie książki ukazującej ze szczegółami fortyfikacje, zbudowane i wykorzystywane w Europie przed II wojną światową i w czasie jej trwania. Fortyfikacjom mniejszych krajów, takich jak Belgia czy Holandia, które dodały ważne elementy do większych systemów obronnych, poświęcono taką samą uwagę, jak bardziej znanym obiektom. Wyczerpująco przedstawiono również pozycje i linie umocnień w Europie Wschodniej.

Każdy rozdział ukazuje tło historyczne, omawia lokalizację i topografię bronionego terenu, opisuje fortyfikacje, określa ich najważniejsze elementy składowe i prezentuje krótką historię systemów obronnych w czasie II wojny światowej.

Opisy i charakterystyki europejskich fortyfikacji uzupełniają znakomite rysunki autorstwa Roberta M. Jurgi.

„Starałam się przekazać choć w części, co znaczyło być Bizantyjczykiem, i dać wyobrażenie o kosmopolitycznym, miejskim społecz „Starałam się przekazać choć w części, co znaczyło być Bizantyjczykiem, i dać wyobrażenie o kosmopolitycznym, miejskim społeczeństwie, którego członkowie, obdarzeni historyczną świadomością własnej tożsamości i pobożną wiarą w życie przyszłe, byli tak różni od nas, a zarazem tak bardzo do nas podobni”. Judith Herrin

Przez tysiąc lat niezwykłe imperium sprawiało, że Europa mogła stać się tym, czym jest obecnie. Śmiałe i prężne, ale słabo dziś znane państwo, łącząc ortodoksyjną wiarę chrześcijańską z pogaństwem, klasyczne greckie wykształcenie z rzymską siłą oraz sprawnością administracyjną, stworzyło wielką, twórczą cywilizację, która przez całe wieki stawiała opór nawale islamu.

Zwięzła, a zarazem fascynująca książka Judith Herrin odchodzi od standardowego, chronologicznego ujęcia dziejów Bizancjum. Każdy z krótkich rozdziałów koncentruje się na określonym temacie, takim jak budowla (imponujaca świątynia Hagia Sophia), spór religijny (ikonoklazm), płeć i władza (rola kobiet oraz eunuchów), wybitna postać (historyk Anna Komnena), symbol cywilizacji (widelec) czy walka o terytorium (krucjaty). Dzięki takiemu podejściu długie dzieje cesarstwa bizantyjskiego, począwszy od założenia wsp ania łej stolicy, Konstantynopola (dzisiejszy Stambuł) w roku 330, aż po jej zdobycie przez Turków osmańskich w roku 1453, stają się łatwiejsze do ogarnięcia.

Barwna, a przy tym wiernie oddana panorama sił i wierzeń kształtujących owo bizantyjskie milenium stanowi zarazem oryginalny wkład w nauki historyczne. Oparta na wynikach najnowszych badań ukazuje przeciętnemu czytelnikowi żywy obraz mało znanej epoki, kładąc kres stereotypowym wyobrażeniom o bierności i dekadencji Bizancjum.

Mark Sołonin obala mity i demaskuje kłamsta o Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej.

W ostatnich latach mnożą się grafomańskie dzieła rozpowszechniające „fałszywki historyczne”. Mark Sołonin uważa, że środowisko naukowe powinno bardziej zdecydowanie walczyć z tym zjawiskiem, więc swoją najnowszą książkę poświęcił obalaniu mitów i demaskowaniu kłamstw. Opierając się wyłącznie na faktach, logice i zdrowym rozsądku, krytykuje nieudolne zabiegi szarlatanów serwujących publiczności tanie pseudosensacje, godne serialu o Stirlitzu. Analizuje liczne wymysły z epoki radzieckiej i czasów współczesnych – „porozumienie generalne NKWD i gestapo”, „tajne rozmowy Stalina z Wolffem w Mceńsku”, „plan obrony z 1941 roku”, „przerzucanie oddziałów Armii Czerwonej nad kanał La Manche” – i ukazuje obraz wydarzeń, który wyłania się z dostępnych, rzetelnych źródeł.

Pierwsze kompletne, uzupełnione i poprawione wydanie książki, która stała się sensacją na rynku czytelniczym.

„Wiedeń Hitlera” to biografia obejmująca młodzieńcze lata Hitlera, Autorka ukazuje w niej sylwetkę młodego, osamotnionego człowieka z prowincji na tle szerokiej kulturalnej, społecznej i politycznej panoramy Wiednia lat 1907-1913. Tak niezwykle burzliwy okres w historii wielonarodowego państwa Habsburgów nie mógł pozostać bez wpływu na przyszłego dyktatora. Szczególnie wiele przejął on od najgłośniejszego propagatora antysemityzmu i germańskiego kultu wodza w monarchii austro-węgierskiej – Georga Schönerera. To wtedy w umyśle Hitlera zaczął się kształtować jego przyszły światopogląd, przeświadczenie o wyższości narodu niemieckiego i jego szczególnej misji. Dokonując krytycznej analizy wielu dokumentów archiwalno-źródłowych, wspomnień ludzi, którzy znali Hitlera, relacji jego współpracowników oraz jego własnych wypowiedzi, autorka dostarczyła czytelnikom wspaniałe źródło rzetelnej wiedzy o wczesnych latach życia przyszłego Führera Trzeciej Rzeszy.

Polska dwa lata po nuklearnym piekle. Świat ruin, gdzie pieczony szczur to nie lada przysmak, a włosy i gładka skóra znamionują wyklętych. „Wybrańców”, którym dane było dni zagłady przeczekać w przeciwatomowych schronach. Pan Jan ma wizję. Supermocarstwowej Czwartej Rzeczpospolitej odbudowanej na zgliszczach wypalonej nuklearnym ogniem Europy. Do rządzonego przez niego żelazną ręką Wrocławia wjeżdżają pancerne kolumny „Wybrańców”. Wraz z nimi notable żądni powrotu do władzy. Doborowe oddziały stają przed tłumem skazanym na powolną śmierć od ran i promieniowania. Rozpoczyna się podstępna gra, której stawka jest większa niż życie. Utopia staje się rzeczywistością, a rosnąca armia postnuklearnego dyktatora rozszerza granice Wolnego Miasta Wrocław. Jednak na drodze do urzeczywistnienia planu podboju świata staje nie tylko niezależna Wielkopolska, ale i inny, kto wie, czy nie groźniejszy przeciwnik…

Wydanie poprawione i lekko zmienione.

Mroczna, błyskotliwa i wysoce uzależniająca lektura.

„Ghostman” zwiastuje pojawienie się nowej gwiazdy thrillera.

Gdy napad na kasyno w Atlantic City kończy się niepowodzeniem, jego organizator wzywa na pomoc człowieka znanego nielicznym jako Jack. Nikt nie zna jego prawdziwej tożsamości – Jack żyje poza społeczeństwem i ukrywa się nawet przed innymi przestępcami. Jego specjalność to znikanie i dlatego jest on idealną osobą do wypełnienia delikatnej misji – szybkiego zatarcia śladów prowadzących do zleceniodawcy skoku. A są to ślady nie byle jakie: zastrzelony bandyta na parkingu, jego ranny kumpel, który zniknął z ponad milionem dolarów, tajemniczy snajper. Jack będzie musiał wykorzystać cały swój talent, pomysłowość i doświadczenie, zwłaszcza że zaginionych pieniędzy poszukują także funkcjonariusze wszelkich możliwych służb państwowych, z FBI na czele, oraz wysłannicy miejscowego gangu…

Powieść wciąga z ogromną siłą w wyrafinowany świat Jacka, a w miarę upływu godzin doznania stają się intensywniejsze. Dzięki świetnie zawiązanej akcji, chwytliwej fabule i mistrzowskiej intrydze Roger Hobbs wkracza do grona najbardziej cenionych twórców thrillerów.

9.11.2001. Fanatyczni chrześcijańscy fundamentaliści z Ameryki Północnej porywają cztery samoloty. Dwa z nich uderzają w bliźniacze wieże w Bagdadzie, który należy do największych miast Zjednoczonych Państw Arabskich, światowego supermocarstwa. W odwecie arabskie władze, wspierane przez perskich i izraelskich sojuszników, ogłaszają wojnę z terroryzmem. Siły koalicji rozpoczynają inwazję na Amerykę i po odniesieniu zwycięstwa wyznaczają Zieloną Strefę w Waszyngtonie.

2009. Mustafa al-Baghdadi, agent Arabskich Służb Bezpieczeństwa Narodowego, przesłuchuje amerykańskiego zamachowca samobójcę. Więzień utrzymuje, że cały świat jest tylko mirażem – że w rzeczywistości to Ameryka jest supermocarstwem i nie istnieje żaden związek arabskich państw. Inni schwytani terroryści również wygłaszają podobne opinie i niebawem okazuje się, że zagadką mirażu interesuje się wiele wpływowych osób, między innymi gangster Saddam Husajn i bohater wojenny, senator Osama bin Laden…

Na „Fortecę w cieniu” składają się dwie kolejne powieści z cyklu „Imperium Grozy": „Ogień w jego dłoniach” i „Nie będzie litości”.

Niegdyś było to potężne królestwo, teraz panuje w nim chaos… Na pustyni młody chłopak cudem unika śmierci, a potem objawia mu się misja, jaką ma wypełnić. Staje się El Muridem, Adeptem, który przysięga zaprowadzić święty ład i boskie prawo wśród pustynnych ludów Hammad al Nakir. Ogień w jego dłoniach sprawia, że gromadzą się wokół niego plemiona, a on buduje nowe imperium na krwi swoich wrogów. Przeciwstawia mu się już tylko ostatni z królewskiego rodu Hammad al Nakir, którego wspiera kilku młodych najemników. Trwa rozpętana przez El Murida święta wojna, w której nie będzie litości. Wkrótce ujawniają się jednak dziwne, tajemnicze siły… Kto tak naprawdę stoi za El Muridem i jego ambitną wizją świętego królestwa?

Szesnastoletnia dziewczyna zostaje znaleziona uduszona na promie kursującym między Szwecją a Finlandią. Policjantka Petra Westman podczas joggingu znajduje w krzakach bardzo wycieńczone niemowlę, a w pobliżu odnaleziona zostaje martwa kobieta, przy której nie ma żadnego dowodu tożsamości. W tym samym czasie trzyletnia dziewczynka budzi się i stwierdza, że jest całkiem sama. Jej ojciec jest za granicą, a wszystko wskazuje na to, że mama zabrała ze sobą jej młodszego brata i się wyprowadziła. Hanna jest sama, zamknięta na klucz w mieszkaniu. A czas płynie. Inspektor Conny Sjöberg musi działać szybko.

Ponadczasowa kolekcja absolutnie klasycznych opowieści sf napisanych przez mistrza gatunku. W ich centrum znajdują się roboty związane Trzema Prawami Robotyki, w myśl których nie mogą wyrządzić krzywdy człowiekowi, muszą słuchać wydawanych przez ludzi poleceń i starać się zachować własne istnienie. W dużym stopniu to dzięki maszynom ludzkość wciąż istnieje i zaczyna kolonizować Galaktykę. Ale same roboty przechodzą ewolucję od zaprogramowanych pomocników przez świadomych towarzyszy ludzi do ich – czy im się to podoba czy nie – przywódców.

To niezwykłe historie robotów popadających w obłęd, miewających zdolności telepatyczne i poczucie humoru, tworzących własnych bogów, i w końcu – świadomych własnej inteligencji i siły – prowokujących najważniejsze pytanie: o istotę człowieczeństwa.

Historia i współczesność, miłość i wojna, zakazany romans i dzika zazdrość, tajemniczy obraz i opętanie chciwością – ta wspaniała powieść zachwyca, przeraża i wciąga bez reszty.

Madryt, początek XXI wieku. Ana pracuje w Muzeum Prado, prowadzi spokojne życie u boku Konrada, bogatego niemieckiego kolekcjonera dzieł sztuki, aż do chwili, gdy pewien list napisany podczas drugiej wojny światowej naprowadza go na ślad tajemniczego obrazu Astrolog przypisywanego Giorgionemu, malarzowi epoki renesansu. Skuszony wielką wartością tego dzieła, Konrad przekonuje Anę, żeby zajęła się jego poszukiwaniem. Mimo piętrzących się trudności Ana odkrywa nie tylko zawiłe losy rodziny, która od pokoleń strzeże Astrologa, ale i niezwykła prawdę, która całkowicie zmienia jej życie.

Paryż podczas niemieckiej okupacji. Major SS Georg von Bergheim, żołnierz elity i bohater wojenny, dostaje rozkaz: ma odnaleźć obraz Giorgionego znany jako Astrolog. Hitler jest przekonany, że dzieło kryje wielki sekret – kto go odkryje, będzie rządził światem. Poszukiwania prowadzą majora do Sarah Bauer, francuskiej Żydówki. Rozpoczyna się niebezpieczna gra, której konsekwencje będą zaskakujące dla nich obojga.

„Szmaragdowa Tablica” to nie tylko napisana z rozmachem historia o poszukiwaniu zagadkowego dzieła sztuki, ale i niezwykła opowieść o zakazanej miłości, która zdarzyła się wbrew wszelkim przeciwnościom.

Maria Kallio wraca ze stresującej i pełnej niebezpieczeństw podróży służbowej do Afganistanu. Na odpoczynek nie ma szans, bo w Finlandii od razu musi się zmierzyć ze sprawą zniknięcia w Espoo trzech młodych muzułmanek. Na domiar złego w śniegu zostaje znaleziona czwarta ofiara – dziewczyna uduszona własną chustą. Czy te przypadki coś ze sobą łączy? Czy dziewczęta padły ofiarą seryjnego mordercy? A może to ich rodziny mają coś wspólnego z zaginięciami?

„Gdzie się podziały dziewczęta?” to surowy opis zderzenia odmiennych tradycji we współczesnej, wielokulturowej Finlandii. Kto ma rację w sytuacji, w której dochodzi do konfrontacji dwóch prawd?

„Wdrapałem się na piedestał” to długo oczekiwana, pierwsza w Polsce antologia poezji rosyjskiego samizdatu. Ta kapitalna pozycja obejmuje ponad pół wieku rozwoju poezji rosyjskiej – od lat pięćdziesiątych do czasów obecnych. Autorski tom przekładów wybitnego tłumacza i rusofila Jerzego Czecha to pasjonujący przegląd twórczości szesnastu poetów, należących do kilku pokoleń. Są to poeci bardzo różni, jednak nierozerwalnie połączeni silnym poczuciem przynależności do drugiego obiegu kultury. „Wdrapałem się na piedestał” to barwny kalejdoskop rozmaitych poetyk, to tutaj – niepokornie i dynamicznie – wiersze regularne sąsiadują z wolnymi, a miniatury poetyckie przeplatają się z długimi poematami. A co najważniejsze – te ironiczne, groteskowe, pełne czarnego humoru utwory nie mają, wbrew przekornemu tytułowi, nic wspólnego z „piedestałem”! Nawet Josif Brodski pokazuje swoje rubaszne i obsceniczne oblicze, jakże dalekie od tego, do którego przyzwyczaił się polski czytelnik.

To obowiązkowa pozycja dla wszystkich, którym słowo „poezja” wciąż kojarzy się wyłącznie z podniosłym nudziarstwem.

Kiedy na olimpiadzie w Pekinie wybucha afera dopingowa, kariera Ayanleha Makedy kończy się równie niespodziewanie, jak się zaczęła. Z podium i salonów śmietanki towarzyskiej trafia wprost do okopów w ogarniętej wojną ojczyźnie. Rozpoznaje go zafascynowany sportem francuski dziennikarz i na własną rękę próbuje zgłębić okoliczności skandalu, który zakończył karierę Ayanleha. Długie rozmowy Fryderyka z bliskimi i współpracownikami wybitnego maratończyka rzucają światło nie tylko na tajemniczą sprawę, ale są także źródłem wiedzy o stereotypach i uprzedzeniach, z którymi stykają się na co dzień i biali, i czarni.

W swoich telewizyjnych reportażach Barbara Włodarczyk przybliżyła Rosję polskim widzom; teraz po raz pierwszy odłożyła kamerę i sięgnęła po klawiaturę.

Rosja z książki Włodarczyk to nie tylko Moskwa i stołeczny glamour. Dziennikarka podpatruje nastolatki w czasie szkoleń ze strzelania w moskiewskiej szkole kadetek, śledzi historię dziewczyny porwanej w Dagestanie, w wiosce Niżniewasiliewka spotyka milionera, który przeżył nagłe nawrócenie duchowe. Bohaterowie jej opowieści to ludzie prości, z pozoru wręcz przeciętni, a jednak zdumiewający, podobnie jak czasy, w którym przyszło im żyć.

Ich losy pozwalają czytelnikowi dojrzeć wszystkie przemiany, które zaszły w Rosji w ostatnich dwóch dekadach. Książkowy debiut Barbary Włodarczyk to świadectwo wieloletniej, rzetelnej pracy dziennikarskiej. Zbiór reportaży, napisanych z werwą i prostotą, odsłania cząstkę owej jakoby nieuchwytnej „rosyjskiej duszy”.

Pasjonująca powieść oparta na losach dziennikarki Emily Hahn w okupowanym Hongkongu w czasach drugiej wojny światowej, uznana przez „Spectator” za książkę roku.

Lato 1940 roku. Stevie Steiber, młoda amerykańska dziennikarka w Hongkongu, nie przejmuje się trwającą w Europie wojną. Chociaż marzy o poważnym pisarstwie, dni upływają jej głównie na zbieraniu plotek i chodzeniu na przyjęcia. Jishang, jej chiński znajomy, próbuje przeciągnąć Stevie na właściwą stronę dziennikarskiej barykady i angażuje ją w działalność swojego opiniotwórczego, kontrowersyjnego pisma.

Major Harry Field został wysłany przez jej Królewską Mość do śledzenia podejrzanej aktywności na terenie kolonii. Intryguje go tajemniczy Jishang, lecz piękna korespondentka budzi w nim nie mniejszą fascynację. Z chwilą ataku Japończyków kipiący życiem, urokliwy i dekadencki Hongkong pokazuje swoje straszne wojenne oblicze. Jak daleko posuną się szpieg i dziennikarka, by zapewnić sobie bezpieczeństwo?

Kolejne znakomite powieści jednego z najwybitniejszych amerykańskich pisarzy.

W „Nieznanemu bogu” i „Pastwiskach Niebieskich” powraca temat dwudziestowiecznej Kalifornii i jej mieszkańców – farmerów, którzy poszukują swojego miejsca w świecie, własnego kawałka ziemi, mierząc się z lękami i namiętnościami.

„Złota Czara” natomiast to historia młodzieńca, który zafascynowany opowieściami o podróżach, przygodach i bogactwie, postanawia opuścić rodzinny dom i zostać korsarzem. Pewny siebie, z mnóstwem pomysłów, lecz bez doświadczenia, zaciąga się na statek płynący do Indii. Oszukany, trafia w końcu na Barbados, gdzie jako niewolnik planuje swoją dalszą przyszłość. Za wszelką cenę pragnie zostać pierwszym, który posiądzie tajemniczą piękność, La Santa Roja, i podbije opływającą w złoto i inne kosztowności Panamę, tytułową Złotą Czarę.

Książka będzie zapewne zaskoczeniem dla czytelnika, że oto o religii postanowili rozmawiać: były ksiądz jezuita i były ideowy komunista. Lektura od pierwszych stron pokazuje, że mamy do czynienia z współczesną wersją platońskiego dialogu, który w atmosferze przyjaźni i tolerancji porusza tematy fundamentalne.

O czym rozmawiają? O Bogu jednym i wielu bogach, o tolerancji, o poszukiwaniu jedynej prawdy, o tym czym jest doświadczeni religijne, o relacjach między Bogiem a człowiekiem, o roli przypadku w życiu i o swoich mistrzach, na koniec o nadziei.

Można wymieniać licznych przywoływanych filozofów, teologów, pisarzy wspólne inspiracje i lektury rozmawiających, m. in: Pascal. Lewinas, Jaspers, Gadamer, Sartre, Arendt, Lem, Goethe, Kołakowski, Kertesz, Twardowski, Lem.

Stanisław Obirek nie kryje, że w koncepcjach Baumana znalazł potwierdzenie wielu swoich intuicji, ujętych precyzyjniej, niż sam by to umiał sformułować. Zygmunt Bauman zaskakuje znajomością problematyki teologicznej i to on właśnie formułuje przejmujące w wymowie przesłanie o nieśmiertelności nadziei.

Rozmówców łączy to samo poszukiwanie odpowiedzi na pytanie o rolę religii w życiu człowieka. Wbrew oczekiwaniom podążają wielokrotnie tymi samymi drogami. Znakomicie się porozumiewają, dyskretnie przywołują osobiste doświadczenia. Rozmowę moderuje umiejętnie Stanisław Obirek.

Uczestniczenie poprzez lekturę w takiej rozmowie to ogromna satysfakcja intelektualna. Czytelnik ma większą szansę rozumienia poruszanych problemów, niż w przypadku czytania eseju – bo wypowiadane poglądy dynamizuje od razu odpowiedź.

Spośród licznie przeprowadzanych rozmów z Zygmuntem Baumanem ten dialog zdecydowanie wyróżnia pogodny przyjacielski klimat, sprzyjający swobodzie formułowania myśli.

Po doskonałym debiucie sprzed 45 lat, Wydawnictwo Literackie przedstawia polskim wielbicielom opowiadań Alice Munro najnowszy tom kanadyjskiej pisarki. Książka „Drogie życie” miała swoją światową premierę w listopadzie 2012 roku, a już w maju tego roku trafi do naszych księgarń. Scenerią dla prostych, czasami strasznych, innym razem ciepłych historii stały się tym razem miasteczka otaczające kanadyjskie jezioro Huron. Los niemal wszystkich bohaterów determinują wydarzenia związane z II wojną światową.

Tom „Drogie życie” to Alice Munro w najlepszym wydaniu.

Człowiek bez k-ości, realia współczesn-ości, wiele możliw-ości…

Już w czerwcu! Najnowsza powieść Ignacego Karpowicza – laureata Paszportu Polityki – o zagmatwanej naturze relacji międzyludzkich, pełnych gier i sądów. Czasem pół-, a czasem serio. I bardzo dobrze. Bardzo.

Kot Bury zdechł. A to dopiero początek zamieszania… Maja oskarża Szymona o romans. Ninel, która dla swojej matki wciąż jest Kubą, wiąże się z Norbertem, poznanym po konkursie drag queens. Ten jednak od lat kocha się w Krzysiu, którego związek z Andrzejem stanął właśnie pod znakiem zapytania.

Jak zrozumieć człowieka, który wykasował profil na facebooku? Czy warto słuchać rad zachłannej tchórzofretki? Czy żona może polubić kochankę męża?

W końcu – co może łączyć małżeństwo, gejowską parę, mężczyznę zupełnie pozbawionego owłosienia oraz kobietę o niejednoznacznej tożsamości? Wbrew pozorom – bardzo wiele…

Hiszpania, II połowa XIV wieku. Esther, piękna córka wpływowego i bogatego rabina gminy żydowskiej w Toledo, kocha Simóna, syna lokalnego kupca. Ojciec zaplanował dla niej małżeństwo z Rubénem, ortodoksyjnym rabinem lokalnej wspólnoty, uważanym za świetną partię. Nie mając innego sposobu, aby być razem, Esther i Simón decydują się na ucieczkę, lecz ich plany krzyżują zamieszki, które wybuchają w Wielki Piątek: podburzani przez biskupa Toledo chrześcijanie napadają na dzielnicę żydowską, dokonując pogromu, niszcząc i paląc wszystko na swojej drodze. Ścieżki kochanków muszą się rozejść, by po licznych perypetiach ponownie zejść w Sewilli… Niemcy za rządów nazistów, lata 1935-1945. Hitlerowskie ustawy antyżydowskie zmuszają mieszkającą w Berlinie rodzinę bogatego jubilera Leonarda Pardenvolka do szukania schronienia za granicą, w Wiedniu. W kraju pozostają jego dwaj dorośli synowie, Manfred i Siegfried. Wkrótce dołącza do nich Hanna, bliźnicza siostra Manfreda, która wraca do Niemiec pod zmienionym nazwiskiem. Każde z trójki rodzeństwa, na swój sposób, prowadzi walkę z „brunatnym” reżimem. Siegfried zostaje specjalistą od fałszowania dokumentów; obracając się w kręgach wojskowych, zdobywa informacje przydatne ruchowi oporu. Manfred, członek partii komunistycznej, walczy z faszyzmem na ulicach Berlina i Rzymu. Hanna wiąże się z organizacją antynazistowską Biała Róża; w jej szeregach próbuje uświadamiać studentów. Za swoje zaangażowanie zapłacą życiem, lub życiem swoich bliskich.

Dorota Danielewicz-Kerska przyjeżdża do Berlina na początku lat osiemdziesiątych XX, gdy jest podzielony na dwie, w założeniu przeciwstawne, części. Kilka lat później ma okazję obserwować, jak po okresie rozdarcia zabliźniają się miejskie rany. W ciągu trzech dekad w mieście nad Szprewą zaszły zmiany, dzięki którym dziś wymyka się ono wszelkim próbom zaszufladkowania. Ta metropolia zaskakuje swoją różnorodnością. Tu także jak nigdzie indziej indywidualne losy splatają się nierozerwalnie z europejską historią XX wieku.

W sentymentalnej wędrówce przez stacje metra, dzielnice i parki towarzyszą nam bohaterowie filmów Wima Wendersa i Toma Tykwera oraz muzyka U2, Davida Bowiego, Tangerine Dream i Nicka Cave’a. W każdej opowieści, autorka dyskretnie wskazuje kolejny nietypowy, nieoczywistey sposób na zwiedzanie miasta.

(fragment)

„Władysław Kopaliński w znakomitym Słowniku mitów i tradycji kultury podaje różne znaczenia terminu »mit«. Wśród nich jest opowieść »pozornie relacjonująca wypadki historyczne«. Właśnie to […] staram się pokazać w tej książce. Historyk powinien badać mity, bo można się z ich analizy wiele dowiedzieć o społeczeństwie. Nie może ich jednak tworzyć, bo dopuszcza się nagannej manipulacji” – pisze we wprowadzeniu do „Siedmiu mitów Drugiej Rzeczypospolitej” prof. Andrzej Garlicki.

Złożona sytuacja Polski międzywojennej – struktura narodowościowa z mniejszościami narodowymi, konflikty polsko-ukraińskie, podziały ideowe i polityczne zrodziła wiele mitów i nieprawd historycznych. W książce „Siedem mitów Drugiej Rzeczypospolitej” prof. Garlicki z wieloma z nich stara się rozprawić. Poddaje m.in. analizie kwestię solidarnej współpracy polskich polityków po odzyskaniu niepodległości w 1918 r., powszechny pogląd o nieuciekaniu się w czasach Drugiej Rzeczypospolitej do zabójstw w walce politycznej czy przekonanie o jedności Polaków w obliczu narastającego zagrożenia wojną w 1939 r. Autor uważa bowiem, że dla historyka ważniejsza jest troska o to, jak było naprawdę, niż wpisywanie się w bieżącą politykę historyczną.

Krotowice – miasteczko zagubione gdzieś w Karkonoszach. Jedenastoletnia Marta nie wraca do domu na noc. Policja rozpoczyna poszukiwania i szybko odnajduje pedofila, który przyznaje się do gwałtu i zabójstwa. Ale to tylko początek. Stare uranowe sztolnie kryją bowiem wiele tajemnic.

Dla komisarza Jakuba Mortki staż w Krotowicach miał być odpoczynkiem i spokojną chwilą na przemyślenie własnego życia. Zamiast tego będzie zmuszony szukać sprawcy makabrycznej zbrodni, której okrucieństwo przerasta wszystko, z czym do tej pory się spotkał.

Spokój dusznego namibijskiego wieczoru w białej dzielnicy Windhuk przerywają strzały. Ofiara – mężczyzna w średnim wieku – ginie na miejscu. Zabójstwo wygląda na egzekucję. Dla inspektor policji kryminalnej Clemencii Garises sprawa komplikuje się z każdym krokiem. Rodzina zamordowanego odnosi się do niej nieufnie i ukrywa informacje o jego – być może nie tak świetlanej – przeszłości. Koledzy niespecjalnie palą się do pomocy, nawet przełożeni najchętniej szybko zamknęliby sprawę. Okazuje się jednak, że śmierć w Windhuk jest dopiero początkiem żmudnego dochodzenia, które korzeniami sięga aż do tajemniczego zabójstwa pewnego zwolennika namibijskiej niepodległości w 1989 roku.

Jaumann niezwykle umiejętnie łączy prawdziwe zdarzenia historyczne z trzymającą w napięciu fikcją.

„Ziemię po jej stopami”, jedną z wielkich powieści Rushdiego, można czytać jako przypowieść o nas wszystkich, rozdzieranych sporem między Domem a Dalą; między przywiązaniem do korzeni a wyzwaniami świata i pędem do przekraczania granic. Można ją też czytać jako opowieść – konkurującą z najlepszymi – o sztuce w najwspółcześniejszym wydaniu, z gwiazdami rock and rolla i światowej fotografii. Można w tej historii iść śladem niełatwych zmagań rzeczywistości z Nieznanym, rozumu z tajemnicą, prawdy faktów z prawdą uczuć; wreszcie można podziwiać zawsze obecne u Rushdiego skutki zderzenia odmiennych cywilizacji czy syntezy drugiej połowy XX wieku.

Można, ale to przede wszystkim olśniewająca, pisana ze zdumiewającym rozmachem, wspaniała powieść o miłości, której klamrę stanowi mit Orfeusza i Eurydyki.

Spojrzenie na jedną z najważniejszych postaci kina polskiego oczami grona autorek i autorów związanych ze środowiskiem Krytyki Politycznej. Po publikacjach przedstawiających twórców zapoznanych, proponujących alternatywny kanon historii kina polskiego (Żuławski, Barański, Skolimowski), proponujemy książkę, sięgającą do samego jądra kanonu.

„Wajda. Przewodnik Krytyki Politycznej” to próba twórczego, partnerskiego zmierzania się z dorobkiem reżysera, którego twórcza droga przebiega przez pół wieku historii polskiego kina, niemal połowę jego dziejów. Chcemy pokazać, że Andrzej Wajda ciągle potrafi nas drażnić, kłuć w bolesne miejsce, że jego filmy – pozornie dawno już zastygłe w kanonie – są zdolne otwierać dyskusje dotyczące naszej współczesnej tożsamości. Nie tylko w wąsko rozumianych, narodowych kategoriach.

Choć należy dodać, że kategoria narodu, narodowej tożsamości, kina jako medium odbijającego, reprezentującego i tworzącego narodową wspólnotę wraca w szeregu esejów w książce. Jakub Majmurek pokazuje, w jaki sposób kino Wajdy zamknięte jest w ruchu między konfrontacją z największymi polskimi traumami i reprodukcją narodowych stereotypów – a mapę tego ruchu wyznacza jego adaptacja Wesela. Cezary Michalski z kolei pokazuje, jak „Popiół i diament”, przeprowadzając radykalną krytykę tradycyjnych form polskości, nie jest w stanie – jak całe pokolenie w imieniu którego przemawia – wypracować jej radykalnie nowych form.

Wspólnota narodowa to jednak nie tylko wspólnota symboli, wspólnie przeżywanych bitew, klęsk i zwycięstw. To także wspólnota tworzących ją mężczyzn i kobiet. W naszych esejach przyglądamy się także temu, w jaki sposób kino Wajdy konstruuje męskość i kobiecość. Od strony ciała, płciowych stereotypów, relacji tego co męskie i kobiece, do tego co uniwersalne i narodowe. O rozprawach reżysera z kobietami pisze w swoim pełnym pasji eseju Agnieszka Wiśniewska, a Eliza Szybowicz analizuje wzorce kobiecości i męskości ożywiające postacie „Panien z Wilka”. Stawką tych wszystkich analiz jest nie tylko nowe otwarcie dyskusji o Wajdzie, ale także o współczesnej polskiej tożsamości.

Jak każda filmowa publikacja Krytyki Politycznej „Wajda. Przewodnik Krytyki Politycznej” nie jest zbiorem uczonych, poważnych, obiektywnych filmoznawczych rozpraw. To zbiór esejów krytyków filmowych, ale także osób nie zajmujących się kinem na co dzień – wszystkich autorów i autorki łączy tylko to, że z Wajdą i jego kinem mają coś do załatwienia przez swoje teksty.

Tu nie ma zmierzchu ani świtu. Czas stracił znaczenie. Opuściliśmy świat rzeczywisty i wkroczyliśmy do krainy snów.

Jest ich pięciu. Gruby Algie, ciemnowłosy Hugo, Teddy z wyłupiastymi oczyma, przystojny Gus i ubogi Jack, który musiał pożegnać się z marzeniami o zostaniu fizykiem na rzecz pracy w fabryce papeterii. W lipcu 1937 roku postanawiają wyruszyć w roczną wyprawę badawczą na Spitsbergen. Dla Jacka to ostatnia szansa, by zrobić coś z beznadziejnym życiem. Wyprawę od początku prześladuje pech i do spokojnej zatoczki Gruhunken dociera tylko on wraz z Gusem i Algiem. Stary kapitan odradza im zakładanie obozu w tym miejscu, ale ignorują jego ostrzeżenia. Gdy słońce po raz ostatni wzejdzie nad horyzontem i rozpocznie się długa noc polarna, Jack zostanie zupełnie sam. Jego całym światem staną się arktyczne przestrzenie, trzeszczący lód i przytłaczająca cisza. Coś kryje się w mroku. Coś złego. Coś, co nie jest tylko wytworem jego wyobraźni.

Zeruya Shalev, jedna z najpoczytniejszych współczesnych pisarek izraelskich, powraca w głośnej powieści, która znalazła się na szczycie list bestsellerów już tydzień po publikacji.

W „Co nam zostało” znów po mistrzowsku zagłębia się w pajęczynę ludzkich emocji. Chemdale leżąc w szpitalnym łóżku, dokonuje gorzkiego rozrachunku ze swoim życiem. Dzieciństwo i młodość spędziła w domu, w którym panowały surowe zasady narzucone przez ojca. Owocem pozbawionego miłości małżeństwa z ocalałym z Holokaustu konserwatywnym mężczyzną jest dwójka dzieci.Awner, którego zawsze kochała za bardzo, wyrósł na rozżalonego, sfrustrowanego człowieka, niepotrafiącego zaznać szczęścia ani w pracy, ani w małżeństwie. Dina, zmuszona przez całe dzieciństwo zmagać się z brakiem matczynej miłości, za wszelką cenę chce dać swojej nastoletniej córce ciepło, którego sama nigdy nie zaznała. Co się stanie, kiedy dziecko ją odrzuci?

Trudne uczucia i skomplikowane relacje rodzinne opisane subtelnym piórem autorki obdarzonej niezwykłą wnikliwością.

Wesołe miasteczko Zagłada?

Wstrząsająca opowieść o komercjalizacji zbrodni.

Młody mężczyzna ucieka z Terezina – czeskiej twierdzy, na terenie której hitlerowcy założyli obóz koncentracyjny. Jego jedyny bagaż to Pajączek – pendrive zawierający bazę kontaktów do bogatych osób ocalonych z holokaustu. Za ich pieniądze wspólnie z wujkiem Lebo i młodymi ludźmi z całego świata założyli komunę: turystom odwiedzającym Terezin sprzedawali T-shirty z Franzem Kafką, serwowali getto pizzę, organizowali dla nich Warsztaty Radości. Jednak władzom nie spodobała się ta działalność, więc postanowiły ją ukrócić. A teraz mężczyzna wyrusza na Białoruś, by zaangażować się w budowę nowego muzeum…

Czy pamięć o największych zbrodniach totalitaryzmów można przekuć w lukratywny biznes, a symboliczne miejsca kaźni zamienić w najbardziej pożądane cele turystycznych wycieczek?

Topol po raz kolejny okazuje się mistrzem groteski, wrzuca czytelnika w niemal karnawałową, surrealistyczną fabułę. Jednak po drodze do masowych grobów w Europie Wschodniej zadaje podszyte subtelną ironią pytania o istotę naszej pamięci, o naszą refleksję nad historią i o obraz świata, który się z niej wyłania.

Tsukiko Ōmachi jest samotną trzydziestoośmioletnią kobietą. Wolne dni przesypia. Regularnie chodzi do baru pana Satoru.

Sensei Harutsuna Matsumoto, były nauczyciel języka japońskiego, dobiega siedemdziesiątki, ale dzięki górskim wędrówkom wciąż jest w doskonałej formie. Kolekcjonuje zużyte baterie, pisze haiku, lubi od czasu do czasu zasmakować hazardu.

Pewnego dnia w barze pana Satoru tych dwoje składa identyczne zamówienie. Od tamtej pory los nieustannie ich ze sobą styka. Z czasem Sensei staje się dla Tsukiko kimś więcej niż tylko życiowym przewodnikiem. A wtedy na horyzoncie pojawia się jej miłość sprzed lat – Takashi Kojima…

Nareszcie w życiu Haley Randolph wszystko zaczyna się układać: razem z przyjaciółką Marcie odnoszą sukcesy w branży torebkowych prywatek, bohaterce udało się zaliczyć egzaminy semestralne w college’u, chłopak proponuje jej wspólne mieszkanie.

Haley nie wierzy w klątwy, aż do czasu, gdy jedna z jedna z jej klientek, dziwna starsza pani, rzuca na nią urok! Nagle wszystko zaczyna – czasem dosłownie – walić jej się na głowę!

Dziewczyna postanawia wyjechać do Las Vegas, lecz i tak nie zazna spokoju – znajduje zwłoki dawnej koleżanki z liceum, z którą nie była w najlepszych relacjach!

Wyjaśnienie tajemnicy zabójstwa Courtney zaprowadzi Haley w mroczny świat brudnych interesów, z rosyjską mafią w tle…

Czy Haley rozwiąże tajemnicze zabójstwo, pokona zły urok, wyjaśni miłosne dylematy i najważniejsze – czy zdobędzie wymarzoną torebkę?

Opowieść o kolejach losu i naukowych dociekaniach jednego z najbardziej niezwykłych, najwyżej cenionych i obdarzonych największym hartem ducha ludzi naszych czasów.

Stephen Hawking jest jedną z najwybitniejszych postaci naszych czasów – geniusz z Cambridge, który zyskał międzynarodową sławę jako błyskotliwy fizyk teoretyk oraz stał się inspiracją i objawieniem dla tych, którzy byli świadkami jego triumfu nad niepełnosprawnością. Oto opowieść o życiu i naukowych dokonaniach Hawkinga spisana przez Kitty Ferguson, autorkę mającą dar objaśniania laikom języka fizyki teoretycznej, której nadzwyczajnej pomocy udzielił sam Hawking i jego bliscy współpracownicy.

Dwadzieścia lat temu książka Kitty Ferguson „Stephen Hawking: Quest for a Theory of Everything” została bestsellerem i szturmem zdobyła świat. Teraz pisarka powraca do tematu, tworząc pełną, starannie opracowaną i wyczerpującą biografię, obejmującą zarówno prywatne życie Hawkinga i jego niezwykłe zmagania z chorobą, jak i – równie niesamowite – dokonania w pracy naukowej, zmierzającej do zrozumienia i wyjaśnienia otaczającej nas rzeczywistości.

Wzbogacona ilustracjami i fotografiami, które ukazują życie od wczesnego dzieciństwa do czasów obecnych, książka „Krótka historia Stephena Hawkinga” jest napisana z klarownością, za którą ceniono wszystkie książki Kitty Ferguson. W efekcie otrzymujemy urzekającą relację, przybliżającą zarówno niezwykłe koleje życia Hawkinga, jak i najnowsze osiągnięcia nauki w zrozumieniu Wszechświata.

Pod koniec roku 1991 na ulicach Sztokholmu pojawił się zabójca – mężczyzna uzbrojony w karabin z laserowym celownikiem. Aż jedenaście razy próbował zabić przypadkowo napotkane osoby – wszystkie podejrzewał o to, że są imigrantami. W tym samym czasie Szwecja przechodziła przez najcięższy w ciągu ostatnich dekad kryzys ekonomiczny i społeczny. Centra przyjęć uchodźców rozsiane po całym kraju zostały obrzucone bombami zapalającymi i koktajlami Mołotowa. W szwedzkim parlamencie Nowa Demokracja podgrzewała nastrój wrogości wobec imigrantów. Snajperskie ataki zapoczątkowały największą od czasów morderstwa premiera Olofa Palmego obławę na zabójcę. Po dziesięciu miesiącach mężczyzna, później znany jako mężczyzna z laserem, został namierzony przez policję i aresztowany w dramatycznych okolicznościach. Mimo że zaprzeczył wszystkim oskarżeniom, skazano go na dożywocie. Po około dziesięciu latach spędzonych w więzieniu zdecydował się przyznać do wszystkich ataków oraz do dwudziestu napadów na bank. Poza policją zgodził się rozmawiać o tym tylko z jedną osobą – dziennikarzem i autorem książki Gellertem Tamasem.

Wydany w 2002 roku „Mężczyzna z laserem” spotkał się z ogromnym zainteresowaniem i zdobył uznanie krytyków. Gellert Tamas otrzymał za swoją książkę prestiżową nagrodę Szwedzkiego Stowarzyszenia Dziennikarzy Śledczych Guldspaden. Książka została także zaadaptowana na miniserial telewizyjny w reżyserii Mikaela Marcimaina, uhonorowany Nagrodą Szwedzkiej Telewizji Kryształ w kategorii „Widowisko dramatyczne roku”.

Sentymentalna podróż dwóch kobiet, pełna wzruszeń i dobrego humoru, z zaskakującym, iście filmowym zakończeniem.

Anna Rosenthal nie może się otrząsnąć po śmierci męża. Niechętnie wychodzi z domu i godzinami rozpamiętuje długie miesiące choroby ukochanego. Pewnego dnia odbiera niespodziewany telefon od babci Goldie, z którą nie kontaktowała się od pięciu lat. Ekscentryczna staruszka domaga się przyjazdu wnuczki do Nowego Jorku, skąd mają wspólnie zawieźć zbór niezwykle cennych japońskich rysunków dawnemu przyjacielowi Goldie, mieszkającemu w odległej Kalifornii. Anna nie ma innego wyjścia, jak tylko spełnić prośbę babci.

Okazuje się, że Goldie nie była z nią szczera co do motywów podróży. Słuchając opowieści starszej pani Rosenthal o tym, co spotkało ją w San Francisco w latach 40. i konsekwencjach przyjaźni z rodzeństwem Nakamura, Anna stopniowo poznaje rodzinne sekrety, które mogą odmienić jej życie. Co jeszcze spotka ją w słynnym kalifornijskim Ogrodzie Herbacianym?

Siła woli, przełomowe dzieło amerykańskiego psychologa Roya F. Baumeistera, napisana wraz z dziennikarzem naukowym „New York Timesa”, Johnem Tierneyem, w rewolucyjny sposób zmienia rozumienie jednej z najwyżej cenionych ludzkich cech – samokontroli. Autorzy korzystają z rewolucyjnych badań oraz dogłębnej, specjalistycznej wiedzy, aby poinstruować nas, jak można zmienić życie dzięki skupieniu własnej energii. Ta książka jest znakomitą lekturą obowiązkową dla wszystkich, którzy pragną uprawiać ćwiczenia fizyczne, przestrzegać diety, skutecznie zarządzać czasem, oszczędzać i opierać się pokusie.

Findus codziennie o czwartej rano rozpoczyna serię skoków po swoim nowym łóżku. Pettson ma już tego dość i ostrzega kota, że jeśli Findus nie skończy skakać, będą musieli wynieść łóżko. Kot uważa, że jest to doskonały pomysł – będzie mógł wówczas skakać po łóżku, ile tylko zechce. Czy jednak mieszkanie w swoim domku jest naprawdę fajne? A jeśli w okolicy pojawi się lis?

Piaskowy Wilk uwielbia trudne pytania. To dlatego tak dobrze się czuje w towarzystwie Karusi. Opowiada jej rzeczy zapierające dech w piersiach i razem tłumaczą sobie zagadki otaczającego świata. Karusię ciekawi wszystko – komary i miłość, puste kieszenie, nieposłuszne nogi, krótkie chwile, które bywają długie, wszechświat bez końca i czerwone kalosze.

45 niezwykłych opowiadań o Piaskowym Wilku i Karusi, ukochanych tak przez dzieci, jak i przez dorosłych – teraz w jednym tomie.

Wydanie prezentowe.

Zawiera: „Piaskowy Wilk”, „Piaskowy Wilk i ćwiczenia z myślenia” oraz „Piaskowy Wilk i prawdziwe wymysły”. Obdaruj kogoś, kogo lubisz!

Åsa Lind pokazuje świat na pograniczu rzeczywistości i dziecięcej fantazji, świat widziany oczami dziecka. Jest bardzo świadoma języka, smakuje go i bawi się nim, podobnie jak robią to dzieci. Rysunki Kristiny Digman w znakomity sposób współtworzą klimat opowieści.

Dziesięć opowiadań o nietuzinkowej parze przyjaciół – Mamie Mu i Panu Wronie – czyli dużo czytania i jeszcze więcej śmiechu!

Na prośbę dawnego kumpla z wojska, niewidomego inwalidy przebywającego w domu opieki dla weteranów, McGee zgadza się pomóc jego pięknej młodszej siostrze, Ninie Gibson. Narzeczony Niny, specjalista od finansów, został w trakcie napadu rabunkowego zamordowany na ulicy Nowego Jorku. Przeglądając rzeczy zabitego, dziewczyna znajduje dziesięć tysięcy dolarów w gotówce. Podejrzenie, że jej chłopak mógł być uwikłany w coś nielegalnego, wytrąca ją z równowagi. Chce poznać prawdę, która okazuje się równie skomplikowana, co niebezpieczna. Travis wpada na trop gigantycznego szwindla, w którym stawką są miliony dolarów należące do multimilionera, Charlesa Armistera. Porwany, wbrew swojej woli umieszczony w szpitalu psychiatrycznym i poddany działaniu środków halucynogennych, McGee zaczyna postrzegać rzeczywistość w sposób całkowicie zniekształcony…

Druga z książek o Travisie McGee, „rycerzu w przybrudzonej zbroi”, jednym z najsłynniejszych seryjnych bohaterów amerykańskiej powieści kryminalnej.