powrót; do indeksunastwpna strona

nr 6 (CXXXVIII)
lipiec-sierpień 2014

Urok i ulotność
Zdzisława Andrys-Arcimowicz
Jak tu nie kochać jesieni; 21×28 cm, 2010r.
Jak tu nie kochać jesieni; 21×28 cm, 2010r.
Zdzisława Andrys-Arcimowicz – filolog, surdologopeda, absolwentka UMK w Toruniu, UMCS w Lublinie, Policealnego Studium Sztuk Pięknych w Bydgoszczy. Uczestniczka plenerów i wystaw malarskich. Jej pasją jest malarstwo, sztuka użytkowa i urządzanie ogrodu.
Przygodę z malarstwem rozpoczęła wprowadzeniem do terapii dzieci z uszkodzonym słuchem, modnego wówczas, malowania na szkle. Zafascynowała ją ta z pozoru prosta technika wyrazu artystycznego. Radość tworzenia, jaką czerpała z prowadzonych zajęć terapeutycznych, rozbudziła jej tęsknoty z młodzieńczych lat. Zapragnęła malować. Przez wiele lat była uczestnikiem warsztatów artystycznych, a nauka w Szkole Sztuk Pięknych, nie tylko była dla niej pogłębieniem warsztatu malarskiego, ale stała się inspiracją do samodzielnego rozwoju artystycznego.
Lipy kwiat; 24×32 cm, 2010r.
Lipy kwiat; 24×32 cm, 2010r.
W swojej twórczości ceni sobie malarstwo olejne i akwarelowe, chętnie posługuje się pastelami, z przyjemnością zajmuje się sztuką użytkową przerabiając stare na nowe w technice decoupage, nowe na stare – metodą Tiffany’ego – w małych formach witrażowych. Nie obawia się nowych wyzwań, takich jak malowanie na jedwabiu, w czym bardzo pomagają artystce umiejętności posługiwania się akwarelą.
Rok z życia drzewa; poliptyk, każda praca 35×35 cm, 2009r.
Rok z życia drzewa; poliptyk, każda praca 35×35 cm, 2009r.
W ostatnich latach wielką pasją autorki stało się malowanie w technice akwareli, która jest nieprzewidywalna, przeznaczona dla twórców cierpliwych i pozwala na osiągnięcie nieustannej radości, zadowolenia z pokonywania kolejnych barier. Tajemnica jej kompozycji łączy się z obecnością piękna i harmonii z naturą. Posługując się barwną plamą wydobywa kształty, sugeruje światło i określa przestrzeń, tworząc atmosferę i nastrój. Najbardziej lubi malować kwiaty. Zdaniem autorki, one przemawiają barwą, finezją kształtów, pięknem, a za pomocą akwareli można wyrazić ich urok i ulotność, delikatność i świeżość. Często inspiracją do akwarelowej interpretacji są fotografie znajomych, przyjaciół artystki, która maluje z potrzeby serca przekazując odbiorcom piękno natury.
Maki obrodzą po zimie; 21×28 cm, 2013r.
Maki obrodzą po zimie; 21×28 cm, 2013r.
Prezentuje swoje prace na Facebooku i na digart.pl.


Mak; 30×40 cm, 2010r.
Mak; 30×40 cm, 2010r.


Malwy; 30×40 cm, 2013r.
Malwy; 30×40 cm, 2013r.


Na czerwonych łąkach; 34×46 cm, 2011r.
Na czerwonych łąkach; 34×46 cm, 2011r.


Rudbekie późnojesienne; 30×40 cm, 2013r.
Rudbekie późnojesienne; 30×40 cm, 2013r.


Słoneczniki; 32×32 cm, 2014r.
Słoneczniki; 32×32 cm, 2014r.


Smutna jesień; 24×32 cm, 2014r.
Smutna jesień; 24×32 cm, 2014r.


Spotkanie w ogrodach; 30×40cm, 2009r.
Spotkanie w ogrodach; 30×40cm, 2009r.


W zimowej tonacji; 24×32 cm, 2014r.
W zimowej tonacji; 24×32 cm, 2014r.
powrót; do indeksunastwpna strona

220
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.