powrót; do indeksunastwpna strona

nr 6 (CLVIII)
lipiec-sierpień 2016

Tu miejsce na labirynt…: Tercet Egzotyczny? Nie! Kwartet Perkusyjny
The Rempis Percussion Quartet ‹Cash and Carry›
Nie trafia się chyba zbyt często muzyk tak skromny, jak Amerykanin Dave Rempis. Co jest najlepszym dowodem na jego umiarkowanie? Otóż fakt, że samemu będąc saksofonistą, swój sztandarowy projekt nazwał… Kwartetem Perkusyjnym. Ma to swoje wyjaśnienie – wszak dwóch członków zespołu to bębniarze. W drugiej połowie czerwca światło dzienne ujrzał siódmy album tej formacji – „Cash and Carry”.
ZawartoB;k ekstraktu: 80%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Kwartet Dave’a Rempisa, istniejący oficjalnie od dwunastu lat, to kolejna (free)jazzowa supergrupa, których w tym środowisku artystycznym nie brakuje. Tworzą go muzycy mający olbrzymie doświadczenie sceniczne, angażujący się w niezliczone projekty, mający na koncie po kilkadziesiąt płyt. Sam Rempis czytelnikom „Esensji” znany jest już dobrze ze współpracy z Kenem Vandermarkiem („What Thomas Bernhard Saw” Audio One) oraz Michaelem Zerangiem („Hash Eaters & Peacekeepers” i „Songs from the Big Book of Love” grupy The Blue Lights). W pierwszym składzie jego Kwartetu Perkusyjnego znaleźli się jeszcze: kontrabasista Anton Hatwich, który wytrwał do 2009 roku, oraz dwaj bębniarze: Tim Daisy (patrz: „In This Moment” nagrane w duecie z Mikołajem Trzaską oraz Made to Break Vandermarka) i Frank Rosaly. W takim zestawieniu osobowym zarejestrowali materiał na cztery płyty: „Circular Logic” (2005), „Rip Tear Crunch” (2006), „Hunter Gatherers” (2007) oraz „The Disappointment of Parsley” (2009), która ujrzała światło dzienne nakładem krakowskiej wytwórni Not Two Records.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
W 2009 roku z kolegami pożegnał się Hatwich; na jego miejsce Amerykanie zdecydowali się przyjąć muzyka z odległej Norwegii – nie mniej od nich doświadczonego Ingebrigta Håkena Flatena (vide Nu Ensemble i The Thing Matsa Gustafssona, Starlite Motel Jamiego Safta i Atomic Håvarda Wiika i Magnusa Broo). Pierwszą płytą, na której kwartet zaprezentował się w nowym składzie, był album „Montreal Parade” (2011), dwa lata później ukazał się „Phalanx”, a po trzech kolejnych latach – „Cash and Carry”. Wprawdzie na najnowszy, opublikowany w drugiej połowie czerwca przez należącą do lidera The Rempis Percussion Quartet chicagowską firmę Aerophonic Records, krążek nie trafiły nagrania najświeższe, nie ma to jednak tak naprawdę większego znaczenia. Free jazz bywa bowiem jak wino – im jest starszy, tym lepszy! „Cash and Carry” zawiera materiał nagrany przez Rempisa, Flatena, Daisy’ego i Rosaly’ego ostatniego dnia sierpnia 2014 roku w bardzo gościnnym dla artystów z kręgu jazzu improwizowanego klubie Hungry Brain w Chicago.
Najnowszy album Kwartetu Perkusyjnego zawiera dwie rozbudowane improwizacje, które w sumie trwają prawie pięćdziesiąt pięć minut. Fani free jazzu powinni być więc po jego „lekturze” wielce ukontentowani, tym bardziej że zawarta na nim muzyka jest w stanie przenieść do raju każdego, kto gustuje w twórczości wymykającej się wszelkim regułom. Początek (niemal) czterdziestominutowego „Water Foul Run Amok” jest bardzo energetyczny. To głównie zasługa Dave’a Rempisa, którego saksofon od pierwszych sekund mocno wrzyna się w uszy, ale i pojawiający się w tle kontrabas Flatena byłby w stanie zdemolować mózg, gdyby go tylko podgłośnić; z kolei Daisy i Rosaly przez cały czas pozostają w nader konstruktywnym dla słuchacza sporze. Lecz Amerykanie i Norweg potrafią popisywać się nie tylko impulsywnością; gdy jest taka potrzeba, biorą głęboki oddech i bardzo konsekwentnie – niemal od zera, czyli całkowitego wyciszenia – budują nastrój. Zrazu bardzo stonowany, niemal nostalgiczny, z czasem jednak podkręcają tempo i powracają do punktu wyjścia. Nie brakuje też przy okazji popisów solowych (Rempis) bądź porywających duetów (Flaten – Daisy / Rosaly, Flaten – Rempis).
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Druga (i ostatnia na płycie) kompozycja – „Better Than Butter” – początek ma bardzo eksperymentalny, minimalistyczny, znaczony aleatorycznymi tonami kontrabasu i perkusji. Kiedy pod koniec trzeciej minuty do kolegów dołącza Dave Rempis, z miejsca robi się melancholijnie. Od tej pory saksofon będzie zresztą na planie pierwszym do samego finału – raz ostrzejszy, to znów spokojniejszy, rozwibrowany, innym razem brzmiący bardzo przestrzennie. Sekcja rytmiczna w tym samym czasie przyjmuje na siebie rolę służebną; jej zadaniem staje się budowanie solidnego fundamentu, na którym lider może wznieść nad wyraz pokaźną konstrukcję. Warto przy tym dodać, że Rempis dba o bogactwo brzmieniowe swych partii solowych; dlatego sięga po różne saksofony – altowy, tenorowy oraz barytonowy. Dzięki temu nawet powroty do raz wykorzystanych już motywów nie grożą słuchaczowi znudzeniem. Lider Kwartetu Perkusyjnego należy do artystów bardzo pracowitych. Jeżeli więc mało Wam jego dokonań, możecie sięgnąć po inne, wydane w ostatnich miesiącach jego płyty: „Polynya” (pod szyldem Gunwale), „Perihelion” (z Joshuą Abramsem, Avreeaylem Ra i Jimem Bakerem), „Nettles” (z Joe Morrisem, Tomeką Reid i wspomnianym już Bakerem), „Neutral Nation” (z Darrenem Johnstonem i Larrym Ochsem) czy „Wistfully” (z Elisabeth Harnik i Michaelem Zerangiem).
Skład:
Dave Rempis – saksofon altowy, saksofon tenorowy, saksofon barytonowy
Ingebrigt Håken Flaten – kontrabas
Tim Daisy – perkusja
Frank Rosaly – perkusja



Tytuł: Cash and Carry
Wykonawca / Kompozytor: The Rempis Percussion Quartet
Data wydania: 23 czerwca 2016
Nośnik: CD
Czas trwania: 54:43
Gatunek: jazz
Wyszukaj w: Matras.pl
Wyszukaj w: Kumiko.pl
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w: Amazon.co.uk
Zobacz w:
Utwory
CD1
1) Water Foul Run Amok: 39:14
2) Better Than Butter: 15:29
Ekstrakt: 80%
powrót; do indeksunastwpna strona

117
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.