Nie żebym zupełnie nie wiedział o istnieniu videorecenzji – co to, to nie. Jednak zwykle kojarzyły mi się one z bardziej „wizualnymi” sztukami pokroju filmów, seriali czy, chyba najpopularniejszymi, gier wideo. Ba! Sam niejednokrotnie po nie sięgałem przed decyzją o zakupie. Ale książki? To już coś nowego.

Przykładowa recenzja polega w przypadku, który mi pokazano, na oglądaniu recenzenta (nie książki), który z zacięciem opowiada o przeczytanym dziele, dzieląc się przy tym z czytelnikami… pardon, widzami, co bardziej mięsistymi cytatami (wyświetlają się one obok głowy tegoż recenzenta). W porywach, by podkreślić co istotniejsze punkty swojego wywodu, aktor… pardon, autor zawzięcie gestykuluje, robi dramatyczne pauzy lub dziwne miny.

Bo oczywiście nie chodzi o to, by zachęcić kogokolwiek do jakiejkolwiek lektury (przynajmniej w videorecenzji, którą mi pokazano o to nie chodziło), ale by zapewnić widzom odrobinę rozrywki i pokazać, jak kiepskiej jakości książki się wydaje. Choć należy pochwalić determinację twórcy (widać bowiem, że faktycznie się przyłożył do swojej pracy i książkę przeczytał ze zrozumieniem… nawet jeśli zbyt wiele do rozumienia tam nie było), to jednak – podobnie jak większość takich cudacznych pomysłów pojawiających się na youtubie – jego głównym celem było zapewnienie widzom rozrywki.

Nie obawiam się zatem o to, że gatunek pisanych recenzji zacznie wymierać, bo kto czyta książki, ten gotów jest także przeczytać i recenzje. A pozostali? Dla nich rozważamy uruchomienie kanału na youtube, ale jego zawartość trzymamy w największej tajemnicy.

PS. Dla tych, którzy nie tylko lubią czytać recenzje, ale także chcą spróbować swoich sił w ich pisaniu, przypominamy o Wielkim Konkursie na Recenzję Książkową, trwającym jeszcze tylko przez kilka tygodni.