System edukacji nigdzie i nigdy nie będzie idealny. Trzeba jednak podejmować wysiłki, aby jak najmniej szkodził uczniom i społeczeństwu. Mogą w tym pomóc rozmowy Aleksandry Szyłło z wieloletnimi praktykami edukacji zebrane w tomie pt. „Godzina wychowawcza”.  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Słowo-klucz: dobra szkoła. Tylko do takiej chcą posyłać swoje dzieci rodzice. Kiedy jednak zaczynamy się zastanawiać, co to określenie oznacza, zaczynają się trudności. Dobra szkoła – czyli jaka? Wylęgarnia geniuszy-olimpijczyków, szczycąca się najwyższą średnią ocen w województwie czy też taka, w której uczniowie dobrze się czują, a nauczyciele dostrzegą wysiłek każdego z nich, nawet najsłabszego i zmotywują do przekraczania granic własnych możliwości? Jakie zadania powinna dzisiaj spełniać szkoła? Tylko uczyć czy wychowywać? Jaki ideał wychowania miałoby się wcielać w życie? Od czego zacząć? Czy temu trudnemu zadaniu podołają nauczyciele, sami zmagający się z systemowym chaosem, niepewnością zatrudnienia i kryzysem społecznej rzeczywistości? Te i wiele innych pytań towarzyszą zapewne tym, którzy zdecydują się sięgnąć po „Godzinę wychowawczą”. Aby narodziły się dobre pomysły i inspirujące idee, trzeba rozmawiać, wymieniać myśli, szukać przestrzeni dialogu i refleksji. Dziennikarka Aleksandra Szyłło przeprowadziła siedem wywiadów z osobami, które mają wieloletnie i wszechstronne doświadczenie jako nauczyciele, wychowawcy i pedagodzy. Tematem tych rozmów jest szeroko pojęta rzeczywistość edukacyjna. Nie brakuje wspomnień z przeszłości – czyli przypomnienia, jak wyglądały realia polskiej szkoły w czasach przed 1989 rokiem. Wywiady pozwalają na szeroki punkt widzenia, przede wszystkim dlatego, że rozmówcy reprezentują bardzo odmienne środowiska. Jest w ich gronie Krystyna Starczewska, współtwórczyni i dyrektorka znanych warszawskich szkół: liceum „Bednarska” oraz gimnazjum „Raszyńska”. Jej diagnoza rzeczywistości edukacyjnej jest głęboka i poparta szeroką wiedzą. Jacek „Jac” Jakubowski i Łukasz Ługowski dzielą się swoimi doświadczeniami jako współzałożyciele ośrodka socjoterapii dla narkomanów, doskonale rozumieją zatem problematykę trudności wychowawczych. Jacek Strzemieczny jest prezesem Centrum Edukacji Obywatelskiej. W wywiadzie z nim dużo miejsca zajmują zagadnienia związane z misją szkoły i wskazywaniem kierunków zmian. Romuald Sadowski, wychowawca z pięćdziesięcioletnim stażem, opowiada o blaskach i cieniach resocjalizacji, która jest czymś o wiele więcej niż stereotypowe „wyciąganie pomocnej dłoni”. Maria Mach skupia się na dzieciach wybitnie zdolnych, ale też zwraca uwagę na to, że dzisiejsza szkoła po cichu wycofuje się z pełnienia funkcji wychowawczej. Elżbieta Piotrowska-Gromniak, założycielka Stowarzyszenia „Rodzice w Edukacji” przybliża problemy współpracy szkoły z rodzicami. Pada tu wiele gorzkich słów, jak można się spodziewać, a diagnozy nie są zbyt optymistyczne. Polska szkoła jest w kryzysie – i aby to zauważyć, nie trzeba być ekspertem od edukacji. Rozmówcy Aleksandry Szyłło wskazują na paradoksy, „ślepe uliczki” i niepotrzebne, a także niebezpieczne działania na rzecz zmian w edukacji. Ale to nie jest główny wątek tych rozmów. Ich wspólnym mianownikiem jest bez wątpienia przesłanie, że kompetentny, zaangażowany nauczyciel jest w stanie bardzo wiele zmienić. Że system – to jedno, ale najwięcej zależy od tego, jak w nim będą działać ludzie. Sukcesy pedagogiczne można odnosić nawet w trudnych czasach, czego dowodzą liczne osiągniecia z czasów PRL-u, które bohaterowie tych wywiadów mają na swoim koncie. Polecam tę książkę zwłaszcza początkującym wychowawcom, a nawet studentom, którzy być może zastanawiają się, czy dobrze zrobią, wybierając zawód „tego, co cudze dzieci uczy”. „Godzina wychowawcza” skłoni do niejednej refleksji również doświadczonych nauczycieli. Wiele korzyści z lektury tej książki będą mieli rodzice. Dostrzegą i zrozumieją, jak ogromny wysiłek i odpowiedzialność kryje się za niedocenianą i często lekceważoną pracą wychowawców ich dzieci. Obecnie brakuje szczególnie dialogu i porozumienia między nauczycielami a rodzicami. I rzecz ostatnia. Kto wie, czy nie najbardziej optymistyczna? We wstępie Aleksandra Szyłło wyznaje, że na dwa tygodnie przed ukończeniem trzeciej klasy wyrzucono ją ze szkoły (z liceum Batorego). Dzisiaj jest dziennikarką i publicystką. Płynie z tego wniosek, że porażki o niczym nie przesądzają i można je przekuć w sukces. Oby to samo można było mówić o rzeczywistości edukacyjnej w Polsce.
Tytuł: Godzina wychowawcza Data wydania: 29 marca 2017 ISBN: 978-83-8049-457-2 Format: 160s. 133×215mm; oprawa twarda Cena: 39,90 Gatunek: non-fiction |