powrót; do indeksunastwpna strona

nr 6 (CLXVIII)
lipiec-sierpień 2017

Co by tu jeszcze spieprzyć?
Wiktor Talaga, Jakub Topor ‹Spieprzyłem›
W życiu niemal każdego człowieka przychodzi taki moment, w którym nieuchronnie uświadamia on sobie, że spieprzył swoje życie. Bohaterowie komiksu Wiktora Talagi i Jakuba Topora dochodzą, do tej dość przygnębiającej konstatacji na różnych etapach swojej egzystencji i różna jest także skala problemów, z jakimi muszą się zmierzyć. Łączy ich natomiast jedno – za każdym razem są nieco zdziwieni całą sytuacją.
ZawartoB;k ekstraktu: 70%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Jakuba Topora mieliśmy już okazję poznać jako autora interesującego komiksu „Rodacy”. Tym razem, wspólnie z debiutującym w roli scenarzysty komiksowego Wiktorem Talagą, rysownik przedstawia nam inną wariację na temat niełatwego życia Polaków (choć nie tylko Polacy w tym komiksie występują). „Spieprzyłem” to zbiór kilku satyrycznych historyjek o ludziach, którzy – zgodnie z tytułem – spieprzyli swoje życie, a przy okazji narobili poważnych kłopotów bliźnim. Wszystko pokazane jest tu w undergroundowej stylistyce – zarówno surowe rysunki, jak i mozaikowa narracja tworzą dość chaotyczną całość.
Komiks otwiera sekwencja, w której występują Hitler, Goebbels, Lenin, Stalin i Gorbaczow. Wszyscy opowiadają o tym, jak spieprzyli życie swoje oraz innych. Niestety nie do końca jasne jest, dlaczego akurat te postacie rozpoczynają komiks i jaki jest ich związek z dalszą narracją. Choć to otwarcie niezbyt dobrze komponuje się z kolejnymi historyjkami, to samo w sobie pozostaje dość interesujące. Szczególnie historia przywódcy III Rzeszy, martwiącego się między innymi tym, że popsuł Ewie miesiąc miodowy, ma w sobie coś upiornego. Danie główne serwowane przez autorów tego komiksu rozpoczyna się jednak dopiero później. Są to już mianowicie dłuższe lub krótsze historyjki ukazujące perypetie Polaków.
Trzeba od razu zaznaczyć, że portretowane przez autorów komiksu problemy są naprawdę zróżnicowane. Widzimy tu bowiem zarówno prawdziwe dramaty, jak i historie znacznie bardziej trywialne, a wszystkie przedstawione zostały – co często wywołuje konsternację – zrównującej je, satyryczno-ironicznej konwencji. Do tych pierwszych zaliczyć należy między innymi historię nastolatki, która spieprzyła sobie życie zachodząc w ciążę, czy też przypadek ojca rodziny, który popełnia samobójstwo, pozostawiając swoją rodzinę w katastrofalnej sytuacji. Do tych drugich na pewno należy natomiast problem nastolatka dość niefortunnie przyłapanego przez matkę na… masturbacji. Talaga i Topor przedstawiają też ostrą satyrę na współczesny kościół katolicki handlujący czym popadnie, oraz policję wykorzystującą do rekrutacji szczerą do bólu postać będącą specyficznym połączeniem Robocopa, Sędziego Dredda i Likwidatora. Dostaje się także psychiatrom, którzy choć sami nie za bardzo wiedzą, na czym polega ich praca, rzadko ponoszą konsekwencje nieudanych działań (w komiksie oczywiście krwawe konsekwencje spieprzonej terapii są nieuniknione). W trafny, choć przewidywalny, sposób wskazane zostało także to, co stanowi dziś najtrwalszy fundament każdego związku – i nie chodzi tu rzecz jasna o miłość.
Graficzna warstwa komiksu bardzo przypomina to, co widzieliśmy już w „Rodakach”. Czarno-białe, proste rysunki utrzymane pozostają w stylistyce charakterystycznej dla satyry prasowej. Toporna – nomen omen – kreska, brudne, wypełnione sporą ilością tuszu kadry, groteskowo przerysowane postacie i mocno eksperymentalne kadrowanie, nadają komiksowi publicystyczno-satyryczny charakter, co sprawia że czytelnik bardziej koncentruje się na treści przekazu, niż na jego formie.
Choć komiks jako całość jest dość nierówny – dobre historyjki przeplatają się ze słabszymi – to całość prezentuje się jako dość interesujący komentarz na temat współczesnego społeczeństwa polskiego. Można go rozpatrywać na dwóch płaszczyznach. Po pierwsze, sama formuła komiksu eksponuje i piętnuje polską skłonność do narzekania, rozpamiętywania i użalania się nad sobą. Choć niektórzy bohaterowie komiksu faktycznie swoje życie skomplikowali, to i tak uderza wyolbrzymiona, irytująca za sprawą swej powtarzalności, skłonność do nieustannego i systematycznego sytuowania samego siebie w roli ofiary. Choć można także powiedzieć, że bohaterów komiksu od przeciętnych Polaków różni jednak to, że oni sami siebie oskarżają o spieprzenie życia. Tymczasem – jak powszechnie wiadomo – przeciętny Polak doskonale wie, że jego życie spieprzyli przecież inni. Po drugie, autorzy dość trafnie wybierają tematy, które zdają się dziś absorbować uwagę społeczną. Oczywiście wszystkie bolączki, jakie pojawiają się na planszach komiksu, zostały przerysowane i zniekształcone, by łatwiej było je wyśmiać i napiętnować. Po raz kolejny jest to niestety śmiech przez łzy.



Tytuł: Spieprzyłem
Scenariusz: Wiktor Talaga
Data wydania: 23 maja 2017
Rysunki: Jakub Topor
ISBN: 9788365527479
Format: 144s. 150x210 mm
Cena: 19,99
Wyszukaj w: MadBooks.pl
Wyszukaj w: Selkar.pl
Wyszukaj w: Kumiko.pl
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w: Amazon.co.uk
Zobacz w:
Ekstrakt: 70%
powrót; do indeksunastwpna strona

131
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.