Komiks wygląda niepozornie. Niezbyt duży format, miękka okładka a na niej dwóch uśmiechniętych facetów w pomarańczowych wdziankach. A w środku? Prawdziwa gratka dla wielbicieli s-f z lekkim przymrużeniem oka.  |  | ‹Chrononauci›
|
Dawno temu opisywałem w naszym cyklu „Kadr, który…” rysunek z „ Calvina i Hobbesa”, na którym widać tyranozaura w kokpicie F-15. Tekst tamten zatytułowałem „Kretyński rysunek?”. Tutaj znajdziecie podobną scenę gdy F14 przelatuje nisko nad jurajskimi gadami. Z tą drobną różnicą, że w tym przypadku wszystko trzyma się kupy. I wcale nie powinno być dziwne, że tak jest bo za „Chrononautów” odpowiadają Mark Millar („Kick-Ass”, „Wojna domowa”) i Sean Gordon Murphy („Amerykański wampir”), czyli goście, którzy wiedzą jak się robi dobre komiksy. Na początek dostajemy grotę ukrytą od tysiącleci pod piramidą Majów a w niej samoloty, samochody, czołgi i motocykle. Trochę bez sensu, ale nieco światła rzucają kolejne sceny, gdyż okazuje się, że ludzkość pracuje nad wehikułem czasu. Zaczyna się niewinnie, od czegoś co można by nazwać „satelitą międzyczasowym”, który umożliwia przesyłanie obrazów z przeszłości. I oto cała ludzkość może oglądać „na żywo” bitwę pod Gettysburgiem. Przy tej okazji poznajemy doktorów Corbina Quinna i Danny’ego Reilly, głównych bohaterów komiksów, którzy mają być pierwszymi podróżnikami w czasie. Widzimy ich w kilku sytuacjach zawodowych i prywatnych, które zaważą na ich dalszych losach. Wreszcie przychodzi moment rozpoczęcia wyprawy ale nie wszystko idzie zgodnie z planem. Po przejściu Corbina przez, nazwijmy to, „wrota czasu” następuje awaria. Reilly rusza jego śladem po dłuższej chwili bez pewności, w którym momencie w czasie wyląduje. I tutaj zaczyna się zabawa. Reilly ląduje w roku 1504 naprzeciwko szarżującej armii Mogołów. I pewnie byłby to jego koniec, gdyby nie kontratak gości uzbrojonych w karabiny maszynowe, czołgi i śmigłowce. Żeby nie zdradzać zbyt wielu szczegółów - przyczyną całego zamieszania jest fakt, że w podróż w czasie tym razem nie wysłano ideałów rodem z relaksowej „Najdłuższej podróży”. Taka wyprawa, zwłaszcza wstecz (gdy zna się przyszłość) daje duże możliwości. A gdy jeszcze ma się swobodny dostęp do artefaktów związanych z uzbrojeniem współczesnego wojska to możliwości te stają się nieograniczone. Autorzy „Chrononautów” nie wpadli na szczęście w pułapkę widowiskowego konfliktu między armiami wyposażonymi w broń z różnych epok. Millar i Murphy nie byliby sobą gdyby głównych bohaterów nie uczynili postaciami przebojowymi ale też mającymi swoje demony. Bardzo dobrze radzących sobie na pierwszym planie Corbina i Danny’ego doskonale uzupełnia galeria intrygujących postaci drugoplanowych, zarówno tych z przeszłości jak i teraźniejszości. Nie można się przyczepić do strony graficznej komiksu. Kreska jest precyzyjna, sceny akcji pełne dynamiki – Murphy w najlepszej formie. Jedyny minus to ten, że „Chrononauci” zostali wydani w typowym „amerykańskim” formacie czyli zbliżonym do B5. Ten komiks i zawarte w nim sceny naprawdę zasługują na coś większego. Swoistym zadośćuczynieniem dla czytelników niech będzie wyszukiwanie różnych smaczków i nawiązań popkulturowych takich chociażby jak pojawienie się nieśmiertelnego DeLoreana DMC-12. I w całej tej zabawie naprawdę nie przeszkadza fakt, że autorzy całkowicie pominęli kwestie paradoksów czasowych. Wiecie, chodzi o sytuacje takie jak ta gdy Marty McFly z „Powrotu do przyszłości” przeszkodził w spotkaniu swoich rodziców i zaczął znikać ze zdjęcia.
Tytuł: Chrononauci Tytuł oryginalny: Chrononauts Data wydania: 11 października 2017 ISBN: 978-83-8110-176-9 Format: 120s. 170×260mm Cena: 40,– Gatunek: SF Ekstrakt: 90% |