powrót; do indeksunastwpna strona

nr 9 (CLXXI)
listopad 2017

Superbohaterska nostalgia
Jeff Lemire, Dean Ormston ‹Czarny Młot #1: Tajna geneza›
Podczas lektury „Czarnego młota” można – w każdym razie początkowo – odnieść wrażenie, że jest to kolejna, typowa współczesna wariacja na superbohaterskie tematy. Bardzo szybko jednak staje się jasne, że opowieść Jeffa Lemire’a na tle podobnych komiksów wyróżnia się nieco nostalgiczną atmosferą i wielowymiarowymi charakterystykami bohaterów.
ZawartoB;k ekstraktu: 80%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Na farmie położonej nieopodal małego miasteczka mieszka sobie dość dziwna rodzina. Choć być może "rodzina" nie jest tu najodpowiedniejszym określeniem. W każdym razie sześć osób tworzy specyficzną wspólnotę. Mamy tu starszego mężczyznę, dziewięcioletnią dziewczynkę, czarownicę, robota, czerwonego stwora i staruszka, który jest najwyraźniej zagubiony w czasie i przestrzeni. Mieszkają na uboczu, zatem mogą tę swoją wyjątkowość ukrywać przed oczami innych. Tym bardziej, że w razie potrzeby potrafią zmieniać postać, by nie rzucać się za bardzo w oczy. Jak to jednak zwykle w małych miasteczkach bywa, wcześniej czy później odmienność musi stać się powodem kłopotów. Tym bardziej, że ta dziwna rodzina to… superbohaterowie, którzy podczas jednej ze swych epickich walk zostali w tajemniczy sposób przeniesieni na tę farmę. Żyją tu od dziesięciu lat i nie mogą jej opuścić.
Jeff Lemire snując swoją opowieść koncentruje się przede wszystkim na analizie psychologicznych właściwości swoich bohaterów, rekonstruując krok po kroku różne formy dostosowania się byłych herosów do nowej sytuacji. Widzimy zatem, jak Abraham Slam próbuje poukładać sobie jakoś nowe życie i stworzyć dom dla swoich towarzyszy, zbuntowana Gail zupełnie nie radzi sobie z życiem w ciele dziewięciolatki (naprawdę ma lat pięćdziesiąt), Barbalien chce wreszcie coś zrobić ze swoją odmiennością (i nie tylko o jego nietypową powierzchowność tu chodzi), Madame Dragonfly zaś trzyma się na uboczu w swojej upiornej chatce. Dodajmy do tego robota budującego kolejne sondy, by zbadać co kryje się poza okolicą, w której żyją, i Pułkownika Weirda błąkającego się gdzieś, w jakiejś bezkształtnej parastrefie. Każdy z nich boryka się z poważnymi problemami.
Ten psychologicznych aspekt opowieści jest wzbogacony charakterystyką superbohaterskich własności każdej z postaci, a ich rozterki i dylematy ubarwiane są przebitkami z wypełnionej spektakularnymi walkami przeszłości. Na tym poziomie opowieści scenarzysta pełnymi garściami czerpie z komiksowej klasyki oraz literatury pulpowej, z ogromnym wyczuciem dopasowując te inspiracje do nieco surrealistycznej sytuacji, w jakiej znaleźli się jego bohaterowie. Równolegle do opowieści o tym, jak poszczególne postacie radzą sobie na farmie, śledzimy ich – do pewnego stopnia analogiczne – superbohaterskie perypetie. Lemire nie bawi się tu w żadne subtelności i jednoznacznie wskazuje bohaterów i historie, na których wzorował się tworząc swoją drużynę. Mamy zatem na przykład młodzieńca zbyt cherlawego, by trafić do wojska, dziewczynkę, która zyskuje moc wypowiadając imię sędziwego czarodzieja, czy łowcę z Marsa, który przybywa na Ziemię. Brzmi znajomo? Co więcej, scenarzysta nie poprzestaje na odwoływaniu się do konwencji superbohaterskiej, ale też wprowadza do swojej historii elementy zaczerpnięte z komiksów grozy. Tu również niejednokrotnie puszcza oko do czytelnika. Na przykład imiona mężczyzn, którzy próbują wedrzeć się do chatki czarownicy to Bernie oraz Len. Żadnemu fanowi amerykańskich komiksów grozy nie trzeba mówić, że jest to ukłon w stronę twórczości Berniego Wrightsona i Lena Weina. Dziwnym także nie jest, że w rezultacie tej niefortunnej wizyty zostaje powołany do życia stwór niepokojąco przypominający Swamp Thinga.
Rysunki Deana Ormstona sprawdzają się tu doskonale, tworząc atmosferę pasującą zarówno do sekwencji superbohaterskich, jak i dla fragmentów utrzymanych w konwencji horroru. Już pierwszy rzut oka na plansze pozwala stwierdzić, że to nie będzie typowy komiks z głównego nurtu. Nieco wydłużone sylwetki bohaterów i ich posępne oblicza nadają kadrom złowieszczy i odrealniony charakter. Niezwykle efektownie prezentują się również tła – zarówno okolice farmy, jak i kosmiczne przestrzenie. Mamy tu też szereg efektownych cytatów graficznych z klasycznych komiksów, a ich rozpoznawanie stanowi dodatkowy smaczek tego komiksu. W albumie znalazło się także miejsce na interesujące dodatki graficzne – szkice postaci Jeffa Lemire’a oraz Deana Ormstona posłużyły jako ilustracje do tekstu scenarzysty o genezie tej opowieści.
Atutem komiksu jest umiejętne połączenie intrygującego dramatu psychologicznego z hołdem składanym klasycznym opowieściom superbohaterskim. Wszystko to zostało przyprawione elementami opowieści grozy oraz subtelnego poczucia humoru. W efekcie dostajemy interesującą opowieść o tym, jak superbohaterowie radzą sobie w niezbyt pasującej im rzeczywistości. Całość prezentuje się bardzo ciekawie i na pewno warto zaglądać na tę dziwną farmę, by przekonać się, jakie będą dalsze losy jej mieszkańców.



Tytuł: Czarny Młot #1: Tajna geneza
Scenariusz: Jeff Lemire
Data wydania: 20 września 2017
Rysunki: Dean Ormston
Wydawca: Egmont
ISBN: 9788328119710
Format: 180s. 170x260 mm
Cena: 49,99
Gatunek: superhero
Wyszukaj w: MadBooks.pl
Wyszukaj w: Kumiko.pl
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w: Amazon.co.uk
Zobacz w:
Ekstrakt: 80%
powrót; do indeksunastwpna strona

93
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.