Tacy jak Mike Blueberry zawsze znajdą jakiś sposób na powrót. Jak nie album „zerowy” to spinoff. Najważniejsze aby był to powrót udany, a tak właśnie jest w przypadku „Marshalla Blueberry”.  |  | ‹Blueberry: Marshal Blueberry›
|
Przygoda Jeana Girauda (zwanego czasem Moebiusem) z serią o poruczniku Blueberrym trwała czterdzieści lat. W tym czasie ukazało się 28 albumów narysowanych i w większości napisanych przez twórcę Arzacha. W latach 1991-2000 wydana została także seria poboczna „Marshall Blueberry”. Składa się ona z trzech tomów, do których scenariusz napisał Giraud, ale narysowanie powierzył już innym artystom. „Marshall Blueberry” zaczyna się od hitchcockowskiego trzęsienia ziemi. Sytuacja w rejonie Fortu Navajo osiągnęła stan wrzenia. Indiański renegat Chato wraz ze swoją bandą morduje białych. Bez różnicy – mężczyzn, kobiety i dzieci. Główny bohater zostaje wysłany do indiańskiej starszyzny z zadaniem uspokojenia sytuacji. Z jakiegoś (raczej nielogicznego) powodu przełożeni narzucili Blueberry’mu konkretny termin realizacji tego celu. Na chwilę przed tym terminem głównodowodzący pułkownik Clark wysyła narwanego porucznika Garretta (taki młodszy Custer) z rozkazem pacyfikacji wszystkich okolicznych Indian. W forcie pozostaje niewielka grupa żołnierzy, co wykorzystuje Chato napadając na Navajo i niemalże doprowadzając do masakry. Całe zamieszanie to jednak tylko przygrywka do głównego wątku, którym jest misja specjalna, którą Blueberry’emu zlecił generał Sherman. Mike ma na chwilę zrzucić mundur, udać się do miasteczka Heaven i objąć tam funkcję marshala. Ma to być tylko pretekst do poprowadzenia śledztwa w sprawie przemytu broni do Meksyku. Trochę dziwny pretekst bo akurat kto ma się interesować kontrabandą jak nie marshal. W każdym razie robi się ciekawie bo miasteczko nawiązując w szczególny sposób do swojej nazwy jest piekłem na ziemi. Coś jak Rio Klawo przed przybyciem Binio Billa. Giraud całkiem sprawnie wywiązał się z zadania scenarzysty. Choć podejrzanych udało się namierzyć dosyć szybko, to nie wszystko i nie wszyscy są tymi, za których chcą być uważani. Blueberry popełnia poważne błędy i do ostatniej chwili nie wiadomo, jak całość się zakończy. Pojawiają się starzy kumple - tacy jak Red Neck czy Mclure. A także nowe postacie, jak ślicznie narysowana przez Vance’a Tess Bonaventura. Może to właśnie przez tę jej urodę Blueberry popełnił tyle szkolnych błędów? Jak wspomniałem wcześniej Giraud odpuścił sobie w tym przypadku rysowanie. Dwie pierwsze części („Na rozkaz Waszyngtonu” i „Misja Sherman”) narysował Wiliam Vance, którego chyba reklamować nie ma najmniejszej potrzeby. Epizod zamykający („Krwawa granica”) to dzieło Michela Rouge’a, również utytułowanego rysownika. Między innymi przejął po Hermannie rysowanie cyklu „Comanche”. Mnie osobiście bardziej przypada do gustu Dziki Zachód w wersji Vance’a.
Tytuł: Blueberry: Marshal Blueberry Data wydania: 6 czerwca 2018 ISBN: 9788328135024 Format: 144s. 215x290 mm Cena: 99,99 Gatunek: western Ekstrakt: 80% |