powrót; do indeksunastwpna strona

nr 8 (CLXXX)
październik 2018

„Kiedy w coś wierzysz, to coś naprawdę istnieje”
Bruno Cannucciari, Emiliano Pagani ‹Kraken›
Osobiste demony, z jakimi zmagają się ludzie, są w stanie zamienić życie w prawdziwy koszmar. „Kraken” to komiks opowiadający właśnie o takich koszmarach oraz o braku możliwości wyzwolenia się od nich.
ZawartoB;k ekstraktu: 80%
‹Kraken›
‹Kraken›
Serge Dougarry to były prezenter telewizyjny zajmujący się niegdyś problematyką morską, który od kilku lat boryka się z osobistymi problemami. Nie pracuje już w telewizji, zmaga się z alkoholizmem i próbuje jakoś poukładać swoje życie po rozwodzie. W tych trudnych chwilach odwiedza go chłopiec zafascynowany jego telewizyjnymi opowieściami o Krakenie – morskim potworze czyhającym gdzieś w mrocznych głębinach. Czternastoletni Damien stracił ojca i brata, którzy zginęli podczas sztormu na morzu. Z katastrofy kutra uratował się tylko on – dzieciak, który teraz nie może wyzwolić się z tej traumy i próbuje sobie z nią radzić tłumacząc swoje nieszczęścia wpływem mitycznego potwora. Jego matka uważa, że chłopak pogrąża się w szaleństwie. Zrozpaczona kobieta postanawia zatem poprosić Dougarry’ego o pomoc. Ten niechętnie, ale jednak zgadza się na przyjazd do Selalgues, małej wioski rybackiej, w której mieszka tak tragicznie doświadczona przez los rodzina. Tu okazuje się, że mała społeczność przeżywa trudne chwile związane z kryzysem ekonomicznym. Brak ryb, brak pracy i brak perspektyw to problemy niszczące życie społeczne. W tej sytuacji Damien wraz ze swoimi dziwactwami traktowany jest jak szaleniec. Poszukujący morskiego potwora chłopiec, który jako jedyny przeżył katastrofę kutra pełnego doświadczonych marynarzy, staje się kozłem ofiarnym.
Serge Dougarry, dziennikarz z wielkiego miasta próbuje zatem przeciwstawić się przesądom pokutującym w tej rybackiej wiosce i jakoś pomóc biednemu chłopcu. Stopniowo jednak poznaje historię tej wyspy i dowiaduje się, że katastrofa kutra to nie jedyny wypadek, jaki zdarzył się u jej brzegów. Zdarzyła się tu jeszcze jedna tragedia i ona również może mieć jakiś związek z Damienem. W końcu nie przez przypadek skały tworzące nieopodal brzegu małą wysepkę noszą miano Wyspy Krakena. Emiliano Pagani snuje swoją opowieść, niepostrzeżenie przechodząc od konwencji dramatu obyczajowo-społecznego do horroru. Okazuje się, że demony zatruwające życie we wiosce stają się tym bardziej realne, im bardziej ludzie w nie wierzą. Ta obserwacja nie jest rzecz jasna ani nowa, ani specjalnie odkrywcza, ale scenarzysta nadaje jej całkiem nowy wymiar. Damien wierzy w istnienie Krakena, mieszkańcy wioski wierzą w szaleństwo Damiena, a jego matka wierzy w możliwość uratowania swojego syna. Jedynie Serge Dougarry przedstawiony jest jako cynik, który wszelką wiarę stracił dawno temu. Czy z tego zderzenia przesądów i cynicznego racjonalizmu może wyniknąć coś dobrego? Czy walczący z własnymi demonami dziennikarz może pomóc biednemu chłopcu? A może to on sam potrzebuje pomocy? Jedno jest pewne – czytelnicy „Krakena” będą zaskoczeni odpowiedziami, jakie znajdą w finale tej opowieści.
Ta mroczna historia została świetnie zilustrowana przez Bruno Cannucciariego. Jego rysunki mają w sobie cartoonową przejrzystość i lekkość, ale nie brakuje im także pewnej nastrojowości i powagi. Gruba, zdecydowana kreska, kojarząca się trochę ze stylistyką Craiga Thompsona, pozwala autorowi na wykreowanie wyrazistych postaci. Twarze bohaterów są bardzo ekspresyjne, być może nawet nieco zbyt przerysowane, ale dzięki temu można łatwo odczytywać targające nimi emocje i poznawać dręczące ich dramaty. Tła rysowane są już w bardziej realistyczny sposób, ale przedstawiając różne miejsca, w których rozgrywa się akcja komiksu, rysownik również nadaje im mroczny, czasami nieco odrealniony charakter. Cannucciari często eksperymentuje również z kompozycją plansz, dostosowując układ paneli do rytmu i nastroju opowieści. Mrocznej atmosfery całości doskonale dopełnia kolorystyka. Autorzy zdecydowali się na utrzymanie całości w monochromatycznych odcieniach morskiej, zimnej raz po raz wpadającej w szarość zieleni, która szczególnie dobrze sprawdza się w sekwencjach rozgrywających się na morzu.
„Kraken” jest podobny pod pewnym względem do również wydanego we wrześniu komiksu „Murderabilia”. O ile jednak Alvaro Ortiz zaczął swoją opowieść niczym rasowy horror, by niepostrzeżenie zamienić go dramat obyczajowy, o tyle utwór Emiliano Paganiego i Bruno Cannucciariego rozpoczyna się jak opowieść obyczajowa, by w finale przerazić czytelnika scenami rodem z horroru. Obie historie rozgrywają się w małych społecznościach, tworzonych przez ludzi zniewolonych przez stereotypy i uprzedzenia. Za każdym razem te społeczności odwiedzane są przez pozornie bardziej oświeconych, racjonalnych bohaterów dostrzegających ograniczenia tych wspólnot, ale skazanych na porażkę w walce z nimi. Zmagania z osobistymi potworami oraz walkę z uprzedzeniami i stereotypami autorzy „Krakena” potraktowali w sposób daleki od oczywistości. Dzięki sprawnej żonglerce różnymi konwencjami udaje im się zaskoczyć czytelnika, nieprzygotowanego chyba na tak spektakularny finał.



Tytuł: Kraken
Scenariusz: Emiliano Pagani
Data wydania: wrzesień 2018
ISBN: 9788365527806
Format: 104s. 165x240 mm
Cena: 49,00
Gatunek: groza / horror
Wyszukaj w: MadBooks.pl
Wyszukaj w
:
Wyszukaj w: Amazon.co.uk
Zobacz w:
Ekstrakt: 80%
powrót; do indeksunastwpna strona

73
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.