powrót; do indeksunastwpna strona

nr 1 (CLXXXIII)
styczeń-luty 2019

Poznańska orkiestra jazzowa gra ponownie!
Maciej Fortuna, Jerzy Milian, Poznańska Piętnastka ‹Big Club Band›
Wszystko wskazuje na to, że ani wytwórnia GAD Records, ani poznański trębacz Maciej Fortuna nie dadzą umrzeć pamięci o legendarnym polskim wibrafoniście jazzowym Jerzym Milianie. Ten ostatni wydał już drugą w ciągu dwóch lat płytę poświęconą twórczości wybitnego Wielkopolanina. Tym razem nagrał ją z odtworzoną przez siebie orkiestrą Poznańska Piętnastka, a zatytułował – „Big Club Band”.
ZawartoB;k ekstraktu: 70%
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Chociaż przez ostatnie lata swojej zawodowej aktywności, przed przejściem na zasłużoną emeryturę, Jerzy Milian związany był przede wszystkim ze Śląskiem – jako dyrektor i kierownik artystyczny Orkiestry Rozrywkowej Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach – pamięć o nim jest w Poznaniu, mieście jego narodzin (w kwietniu 1935 roku) nieustannie podtrzymywana. W dużej mierze za sprawą młodszego od Miliana o dwa pokolenia trębacza i bandleadera Macieja Fortunę. To za jego sprawą Stowarzyszenie Jazz Poznań – wspierane przez władze lokalne – wydało w grudniu 2016 roku doskonały album „Jerzy Milian. Music for Mr. Fortuna”. Wtedy Mistrz jeszcze żył i wydawało się – wprawdzie wbrew zdrowemu rozsądkowi – że tak będzie wiecznie.
Niestety, 7 marca 2018 roku, mając niespełna 83 lata, Milian zmarł. I to w momencie, kiedy po raz kolejny znalazł się na fali wnoszącej. Ukazała się bowiem właśnie jego książkowa autobiografia „Wiem i powiem. Życiorys dobrze brzmiący” (2017), poza tym GAD Records wydał „Pretekst” (2017), czyli zbiór nagrań katowickiego big bandu z lat 1974-1975, oraz kolejną (siódmą już) płytę z archiwalnej serii „Jerzy Milian Tapes” – „Circulations” (2018). Po śmierci artysty nastąpił dalszy wysyp wydawnictw, wszystkie zawierały utwory zrealizowane przez wspomnianą wcześniej orkiestrę działającą w stolicy Górnego Śląska: „Bez przesady” (z lat 1975-1976) oraz – wyśpiewane przez Zbigniewa Wodeckiego – „Sny podróżnika” (lata 1975-1977); jakby tego było mało, Warner Music Poland dorzucił na jednym dysku – zatytułowanym „Orkiestra Rozrywkowa PRiTV w Katowicach 1975-1977” – reedycję dwóch longplayów z oryginalnego katalogu Polskich Nagrań.
Wielbiciele artysty nie mogli czuć się zaniedbani. A to przecież nie wszystko. W 2017 roku, a więc jeszcze za życia Mistrza Maciej Fortuna postanowił reaktywować Poznańską Piętnastkę, taneczno-jazzowy big band, który działał w mieście nad Wartą od 1957 roku, a w którym grał i dla którego przez lata komponował Jerzy Milian (ale także Jan Ptaszyn Wróblewski, Janusz Hojan czy Benon Hardy). Po niemal dwunastu miesiącach prób w drugiej połowie października ubiegłego roku zespół wszedł do studia Estrady Poznańskiej i zarejestrował materiał, który niespełna dwa miesiące później – trzeba przyznać Fortunie, że potrafi działać bardzo szybko i skutecznie – ukazał się na płycie. Na płytę trafiło siedem kompozycji słynnego wibrafonisty (niektóre dobrze znane, inne kompletnie zapomniane) oraz – jako nad wyraz interesująca ciekawostka – orkiestrowa wersja rockowego numeru Skaldów „Street 2000” (który zresztą Milian grywał z muzykami z Katowic).
Odnowioną Poznańską Piętnastkę tworzą muzycy młodzi, w tym również byli uczniowie (studenci) Macieja Fortuny z Akademii Muzycznej w Poznaniu. Trębacz objął nad nimi kierownictwo artystyczne, ale wspomaga ich również na scenie i w studiu. Muzyka zawarta na albumie ma nade wszystko korzenie czysto rozrywkowe (by nie rzec taneczne), ale zaaranżowana została na jazzowo, a w jednym przypadku (wiadomo – „Street 2000” – nawet na jazzrockowo). Czy to jej coś ujmuje? W żadnym wypadku! Milian był przecież twórcą wybitnym, nawet jeżeli spod jego ręki wychodziła muzyka lżejsza gatunkowo, to nigdy nie schlebiała ona prostackim gustom. W najbardziej rozkołysanych utworach wibrafonista przemycał elementy nadzwyczaj wartościowe, nawiązujące czy to do przedwojennych tradycji rodzimego jazzu („Kłopoty pana naczelnika”), czy jazzu modalnego z lat 50. i 60. XX wieku, który grywał w formacjach Krzysztofa Komedy i Jana Praszyna Wróblewskiego („Spotkanie w metrze”, w mniejszym stopniu „Młoty na widowni”), ba! nawet na wskroś popowy „Waleczny biedron” ma swój niezaprzeczalny urok.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Milian, jako wzięty jazzman, wiele podróżował po świecie. A że był wyczulony na twórczość ludową egzotycznych państw, jakie przy okazji tras koncertowych odwiedzał, jej pierwiastki przenikały również do jego własnych kompozycji. Stąd wziął się dynamiczny „Bazar w Aszchabadzie” czy rozkołysana, ale jednocześnie wbijającą swą potęgą w fotel „Melodia turecka” (mogąca kojarzyć się nieco z pamiętną pieśnią Włodzimierza Wysockiego „Na bolszom Karietnom [Большой Каретный]”). Z nieco innej bajki są natomiast, podrasowany soulowymi improwizacjami kwartetu wokalnego, „Motive in Blues” oraz finałowe, podzielone na dwie części – „Prolog” i właściwą kompozycję – „Street 2000” Andrzeja Zielińskiego i Skaldów. Fortuna postanowił pójść tutaj, podobnie jak w przypadku wcześniejszych kompozycji, drogą wyznaczoną przez Miliana i nie pozbawił tego utworu progresywno-rockowego charakteru. Przeciwnie, dzięki wykorzystaniu sekcji instrumentów dętych (trąbki, saksofony, puzon) przydał mu mocy.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
„Big Club Band” to pierwszy album, na jakim zarejestrowano utwory legendarnej Poznańskiej Piętnastki Radiowej (bo tak oryginalnie nazywała się grupa). Mam jednak ogromną nadzieję, że nie ostatni. Choć podobno są wielkie problemy ze zdobyciem partytur sprzed kilkudziesięciu lat, o czym Maciej Fortuna przekonał się, przygotowując premierowy materiał. Ale może gdy już uda się przezwyciężyć największe trudności, przyjdzie czas na sięgnięcie po kompozycje innych, niż Milian, współpracowników big bandu, jak na przykład Jan Ptaszyn Wróblewski…
Skład:
Maciej Fortuna – trąbka, kierownictwo artystyczne
Hanna Gieda – śpiew
Natalia świerczyńska – śpiew
Marek Kraśkiewicz – śpiew
Artur Kamiński – śpiew
Jaku Domański – trąbka
Łukasz Skrzypczak – trąbka
Łukasz Gowarzewski – trąbka
Fabian Kubiszyn – puzon
Seweryn Graniasty – saksofon altowy
Maciej Sokołowski – saksofon tenorowy
Damian Kaczmarek – saksofon barytonowy
Michał Pijewski – saksofon barytonowy
Emma Kluczyńska – fortepian
Artur Pacak – gitara
Maciej Adwent – gitara basowa
Jakub Miarczyński – perkusja, instrumenty perkusyjne
Bartłomiej Krawczak – perkusja
Robert Buszkiewicz – elektronika
Iwona Witek – aranżacje i instrumentacje



Tytuł: Big Club Band
Data wydania: 9 grudnia 2018
Nośnik: CD
Czas trwania: 30:18
Gatunek: jazz
Wyszukaj w: Skąpiec.pl
Wyszukaj w: Amazon.co.uk
Zobacz w:
W składzie
Utwory
CD1
1) Spotkanie w metrze: 02:32
2) Bazar w Aszchabadzie: 02:34
3) Waleczny biedron: 03:23
4) Kłopoty pana naczelnika: 04:29
5) Młoty na widowni: 03:18
6) Motive in Blues: 03:49
7) Melodia turecka: 02:32
8) Street 2000 – Prolog: 01:01
9) Street 2000: 06:42
Ekstrakt: 70%
powrót; do indeksunastwpna strona

186
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.