Sto sześćdziesiąty drugi tom Wielkiej Kolekcji Komiksów Marvela „A-Force: Hiperczas”, ze względu na to, że jego bohaterkami są same kobiety, można by nazwać feministycznym. Gdyby nie to, że jego zawartość nie przedstawia płci pięknej w najlepszym świetle.  |  | ‹Wielka Kolekcja Komiksów Marvela #162: A-Force Hiperczas›
|
Świat superbohaterów lubi drużyny. Wcześniej, czy później każdy, nawet największy indywidualista w którejś się znajdzie, choćby na chwilę. I nie chodzi wyłącznie o Avengers. Poza nimi istnieje mnóstwo mniejszych ugrupowań, formujących się spontanicznie. Choć wydawałoby się, że tworzący je postacie całkiem do siebie nie pasują. Tak właśnie jest z A-Force. Nieformalną ekipą, na którą składają się: Meduza, Kapitan Marvel, She-Hulk, Dazzler i Nico Minoru. Panie początkowo spotkały się w Bitewnym Świecie w czasach „Tajnych Wojen”. Nic jednak z tego nie pamiętają i zapewne by tak zostało, gdyby nie ożywiony, kieszonkowy świat, posiadający własną osobowość – Singularity. Ponieważ zmiany, które ukształtowały teraźniejszość ją ominęły, pamięta, że dziewczyny były przyjaciółkami. Pojawiając się teraz, nie rozumie, czemu dziś nic ich nie łączy. Będzie jednak potrzebowała wsparcia ich wszystkich, ponieważ za nią na Ziemię przybył potężny byt, siejący spustoszenie, zwany Antimatter. I wszystko byłoby super, gdyby nie to, że scenarzysta G. Willow Wilson (w późniejszych zeszytach, wraz z Kelly Thompson), postanowił zrobić ze swoich bohaterek kretynki, a w każdym razie przedstawił je, niczym stereotypowe, rozkapryszone babska. Pięć doświadczonych superbohaterek zachowuje się jak młode nastolatki, przerzucając się złośliwościami i gadając jak nakręcone. O dziwo, najsympatyczniejszą z nich i najbardziej rozsądną okazuje się Singularity, do tego posiadającą odrębną osobowość. Jej koleżanki w każdym razie stanowią niezbyt zabawną, jednolitą masę, różniącą się jedynie umiejętnościami. Jest to dość dziwne, biorąc pod uwagę, że Meduza jest królową, Kapitan Marvel obrońcą wszechświata, a She-Hulk sprawną i inteligentną prawnik. Mam wrażenie, że na karty komiksu za wszelką cenę próbowano przemycić lekki klimat serii „Rat Queens” wydawanej przez Image. Niestety to się nie udało, a całość zamiast śmieszyć bardziej denerwuje. Niezbyt przekonująca jest również szata graficzna. Odpowiedzialny za pierwsze cztery zeszyty Jorge Molina w sumie jakoś sobie radzi, preferując czystą, niezbyt ekspresyjną kreskę, jaka jest ostatnio modna. Z drugiej strony stworzył najbrzydszą wersję Dazzler w historii, wyglądającą, jakby ostatnie pół roku spędziła na niezbyt udanym odwyku. O wiele gorzej jest jednak w ostatnich trzech częściach, będących „dziełem” Bena Caldwella. Wszystko jest tu fatalne – od umownego, niedbałego tła, po wyjątkowo paskudne twarze głównych postaci. „A-Force: Hiperczas” to pozycja, bez której WKKM byłaby o wiele ciekawszą serią. Oto bowiem kolejna zapchajdziura, która ma nas szczęśliwie doprowadzić do zakończenia Kolekcji. Potwierdza się to, że zapowiedziany na 170 numer finisz jest ze wszech miar słusznym posunięciem.
Tytuł: Wielka Kolekcja Komiksów Marvela #162: A-Force Hiperczas Data wydania: 6 lutego 2019 Cena: 39,99 Gatunek: superhero Ekstrakt: 40% |