Jakub Nurzyński Pomysł nakręcenia fanowskiej wersji „Wiedźmina” pojawił się w lipcu 2015 roku, a przynajmniej tę datę można przyjąć jako umowną. Produkcja zajęła twórcom (jak widać) dobre kilka lat i ostatecznie pierwsi widzowie mogli obejrzeć „Pół wieku poezji później – Alzur’s Legacy” 7 grudnia 2019 roku. Na facebookowym fanpage’u można przeczytać, że Alzur’s Legacy to społeczność składająca się z profesjonalnej kadry. Projekt ten powstał na zasadzie non-profit, czyli nikt z grupy nie uzyskał jakichkolwiek korzyści majątkowych. Jak sami twierdzą, kreacja ta była dla nich czymś w rodzaju zaszczytu. Każdy z artystów biorących udział w tym przedsięwzięciu czuje się mocno związany ze światem wykreowanym przez Sapkowskiego. Siłą rzeczy musiał więc powstać film, który do dziś można oglądać na YouTube. Jako widz śledziłam poczynania grupy niemalże od początku. Kiedy ogłoszono datę premiery, krążyłam pomiędzy komputerem a telefonem. Nie zawiodłam się. Obraz ukazał się niemalże równocześnie z netflixowym „Wiedźminem”, jednakże chwycił za serce o wiele bardziej. Z ogromną przyjemnością więc wysunęłam propozycję nominacji reżysera Jakuba Nurzyńskiego do tegorocznej Śląkfy. Marcin „Alqua” Kłak Marcin „Alqua” Kłak to osoba bardzo dobrze znana nie tylko członkom polskiego fandomu, lecz także gościom konwentów oraz czytelnikom fantastycznych pism. Zaczynał jako koordynator imprez typowo mangowych. Pisywał do fanzinu „Smokopolitan” oraz do magazynu „DOJI”, a kilka lat temu zaczął interesować się fandomem międzynarodowym, o którym szerzej wspomina na swoim blogu „Fandom Rover”. Na tej platformie można przeczytać wpisy nie tylko w naszym rodzimym języku, ale i po angielsku. W 2017 roku został jednym z organizatorów Worldconu w Helsinkach, na którym dostąpił zaszczytu wręczania jednej z nagród Hugo, a dwa lata później ponownie dołączył do grona organizatorów Worldconu w Dublinie. Dzięki funduszowi fanowskiemu GUFF w roku 2018 wyruszył na podbój Australii. Przez ostatnie lata był chyba najbardziej aktywnym ambasadorem polskiego fandomu, dlatego właśnie nominuję go do tegorocznej Śląkfy. Magdalena Smyczek Ślakfa ma dostrzegać nie tylko wielkie wydarzenia, ale też ciężką pracę tych, którzy środowisko dopiero budują, a o których często się zapomina. Takimi osobami są pracownicy małych ośrodków, bibliotek czy domów kultury, którzy często przy niewielkim wsparciu wkładają mnóstwo pasji i serca, by do fantastyki zachęcić ludzi jeszcze nie wiedzących, że mogą się nią zainteresować. Taką osobą jest Magdalena Smyczek z Miejskiej Biblioteki Publicznej w Żorach, która olbrzymią pracę, by zorganizować BiblioteCon – Dni Fantastyki, wykonała właściwie sama – zarówno szukając kontaktów, układając program, jak i zdobywając finansowanie. Nie był to może wielki konwent, ale był początkiem. Takie zarzewia są bardzo ważne, to właśnie od nich zaczynają się środowiska. Dlatego też nominację Magdaleny Smyczek do Śląkfy w kategorii Promotor Roku uważam nie tylko za słuszną, ale i ważną. Piotr Derkacz i Paweł Ostrowski Nagroda imienia Janusza A. Zajdla istnieje dzięki nieustannemu zaangażowaniu wolontariuszy: fanów fantastyki dokładających starań, by była jak najlepszą formą oceny literatury fantastycznej przez czytelników. W roku 2019 nagroda im. Zajdla zyskała długofalowe wsparcie promocyjne oraz finansowe największego festiwalu fantastyki w Polsce – Pyrkonu. Wsparcie to było efektem inicjatywy i współpracy Pawła Ostrowskiego, prezesa ZSFP, oraz Piotra Derkacza, prezesa Klubu Fantastyki „Druga Era”. Nominuję zatem obu z nich do nagrody Śląkfa w kategorii Fan Roku. Tomasz Kozłowski W widowisku „Wciąż patrzą” odwiedzamy lovecraftowskie Ulthar – miasteczko, w którym nikomu nie wolno zabić kota. Poznajemy historię „Kotów z Ulthar” wzbogaconą o odrobinę współczesności w postaci nowych przyjezdnych. A tymczasem koty tańczą – coraz mniej niewinnie, coraz bardziej złowieszczo. W tle zaś toczy się opowieść, od której zahipnotyzowany widz nie odrywa ani uwagi, ani wzroku. Wciąż patrzy. I właśnie za to – więcej fantastyki w teatrze i grozę, która zyskuje wymiar wizualny bez tracenia na tajemniczości – nominuję do tegorocznej Śląkfy w kategorii Fan Roku Tomasza Kozłowskiego, reżysera i scenarzystę spektaklu. Bo razem z Teatrem Improwizacji i Zespołem NOX udało mu się na chwilę przenieść „Koty…” do naszego wymiaru.
Nazwa: Śląkfa Opis: Śląkfa jest istniejącą od 1984r. nagrodą, przyznawaną przez Śląski Klub Fantastyki. Laureaci wybierani są w trzech kategoriach: Twórca, Wydawca, Fan. Wyboru dokonuje jury, w skład którego wchodzą członkowie zarządu Klubu oraz inne zaproszone osoby. Statuetkę zaprojektował Marian Knobloch. |