powrót; do indeksunastwpna strona

nr 07 (CXCIX)
wrzesień 2020

Cierpienia młodego Petera
Mark Bagley, Brian Michael Bendis ‹Ultimate Spider-Man #7›
Ostatni album „Ultimate Spider-man” wskazywał na lekkie zmęczenie materiału. Na szczęście główni twórcy serii Brian Michael Bendis i Mark Bagley w tomie siódmym wracają do formy.
ZawartoB;k ekstraktu: 80%
‹Ultimate Spider-Man #7›
‹Ultimate Spider-Man #7›
Przypomnijmy szybko, że świat Ultimate to alternatywna wersja podstawowego uniwersum Marvela. Powstał na początku XXI wieku by przyciągnąć nowych czytelników. Dlatego też nie stanowi on kompletnej wariacji na tematy dobrze nam znane, a pokazuje wszystko od nowa z lekkimi modyfikacjami, których wyłapywanie może stanowić niezłą zabawę dla fanów. Spider-Man wciąż jest piętnastolatkiem, który niedawno zdobył moce i wciąż musi godzić życie zamaskowanego stróża prawa z byciem „zwyczajnym” nastolatkiem.
Ostatnio w jego życiu sporo się działo, jednak tą najważniejszą tragedią, która dotknęła go osobiście była śmierć koleżanki Gwen Stacey. Co prawda nie zginęła z ręki Zielonego Goblina, jak oryginalnie, a w wyniku pasożytniczego działania Carnage′a, ale niezmiennie stanowiło to dla niego ogromny cios, po którym w dalszym ciągu nie może się pozbierać. Tak bardzo, że nabiera przekonania, iż każdy, kto z nim przystaje, wkrótce umrze. Dlatego też oddala się coraz bardziej od swojej miłości Mary Jane. Sprawy nie poprawia nagłe pojawienie się Harry′ego Osborna, syna Normana, czyli wspomnianego Goblina. Niby sprawia wrażenie, że poradził sobie z rodzinną traumą, ale Peter ma co do tego inne przeczucia.
Powyższy wątek zajmuje połowę albumu i trzeba przyznać, że został bardzo sprawnie rozpisany. Bendis bardziej się do niego przyłożył, niż do śmierci Gwen i poprowadził akcję spokojnie, bez pośpiechu. Owszem, może trochę zbyt melodramatyzował, ale przecież mamy do czynienia z pozycją dla nastolatków. Gdy się przyjrzeć, widać, że podobnie pisał Stan Lee. Dlatego nie odbieram tego, jako zarzutu, a kupuję wraz z dobrodziejstwem inwentarza.
Niemniej ci, którym brakuje akcji, nie powinni być zawiedzeni drugą połową komiksu. Pojawia się w niej cała gama wielobarwnych postaci, zarówno po jasnej stronie mocy (Iron Fist, Shang-Chi, Moon Knight), jak i po ciemnej (Kingpin, Hammerhead, Elektra). A wszystko to, by zaprezentować widowiskową walkę o wpływy po tym, jak Wilson Fisk musiał wycofać się na chwilę z przestępczego półświatka. Na szczególną uwagę zasługuje też udział w zamieszaniu Czarnej Kotki, która romansuje ze Spiderem, jednocześnie snując mordercze plany względem Fiska, a do realizacji których Parker nie może dopuścić. W efekcie wszystko się jeszcze bardziej gmatwa, niż na początku.
Od strony graficznej dostajemy to, do czego Mark Bagley zdążył nas przyzwyczaić: dynamiczne rysunki, spore głowy postaci i nieproporcjonalne chude ciała. Owszem, osoby mające świra na punkcie anatomii, czy stawiające na realizm, mogą mieć z tym problemy, ale trzeba przyznać, że jego styl jest przy okazji lekki, dzięki czemu komiksy z jego pracami bardzo przyjemnie się czyta. Nie inaczej jest tym razem.
Tom siódmy „Ultimate Spider-Man” przywraca wiarę w tę serię. I bardzo dobrze, bo już się obawiałem, że teraz będzie tylko pikowanie w dół, przynajmniej do momentu, kiedy na scenie nie pojawi się Miles Morales. A to przecież dopiero za kilkadziesiąt zeszytów.



Tytuł: Ultimate Spider-Man #7
Data wydania: 1 lipca 2020
Rysunki: Mark Bagley
Przekład: Marek Starosta
Wydawca: Egmont
ISBN: 9788328196759
Format: 344s. 170x260mm
Cena: 99,99
Gatunek: superhero
Zobacz w:
Ekstrakt: 80%
powrót; do indeksunastwpna strona

93
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.