powrót; do indeksunastwpna strona

nr 04 (CCVI)
maj 2021

Surowy w treści, surowy w formie
Jeff Lemire ‹Zagubione psy›
Jeff Lemire to obecnie gwiazda światowego komiksu. Wydawnictwo KBOOM postanowiło nam przybliżyć jego początki, serwując niewielki tomik „Zagubione psy”, będący debiutem artysty.
ZawartoB;k ekstraktu: 60%
‹Zagubione psy›
‹Zagubione psy›
Co tu dużo mówić, „Zagubione psy” skierowane są przede wszystkim do fanów Lemire′a, którzy chcą prześledzić drogę, jaką przebył ten kanadyjski scenarzysta i rysownik od wydawnictw niezależnych, robionych niemal chałupniczą metodą, do megaprodukcji firmowanych przez Marvela i DC Comics. Ci zapewne doznają szoku w zetknięciu z surową formą, ale odnajdą tu zalążki stylu, który w przyszłości dał nam rewelacyjne pozycje pokroju „Łasucha”, „Royal City”, czy „Podwodnego spawacza”. Bo nie oszukujmy się, nie jest to dzieło wybitne, zarówno pod względem graficznym, jak i fabularnym.
Pierwszym, co natychmiast rzuca się w oczy po przekartkowaniu komiksu, to surowa, niedokładna kreska, której towarzyszą bardzo grube warstwy tuszu. Wszystko to sprawia, że kadry czasem są niewyraźne, ale jednocześnie autorowi udaje się z marszu wytworzyć niepokojącą atmosferę. Od pierwszej strony wiemy bowiem, że zaraz stanie się coś strasznego. Nawet pomimo tego, że obcujemy z sielskim widoczkiem szczęśliwe rodziny, podskórnie wyczuwamy, że albo to wszystko jest jedynie fasadą, albo za moment się skończy.
I się kończy. Bohaterem „Zagubionych psów” jest bowiem potężny rolnik, którego córkę zamordowano na jego oczach, a żonę zgwałcono i śmiertelnie pobito. Pomimo swojej postury i siły nie był w stanie nic zrobić. A wszystko to dlatego, że skręcili nie w tę uliczkę, co trzeba. Mężczyzna z trudem dochodzi do siebie i zamierza się zemścić na katach swoich najbliższych. Nie jest jednak Bruce′em Wayne′em. Nie posiada miliardów, które mógłby zainwestować w wyposażenie Batmana, ani nawet w połowie nie jest tak lotny, jak on, by poradzić sobie z detektywistycznymi łamigłówkami. Może jedynie opierać się na swojej sile, ale czy to wystarczy, by pokonać bandytów?
Scenariusz nie jest, jak widać specjalnie wyszukany. Motyw zbrodni i zemsty jest stary jak świat. A jednak Lemire, choć używając do tego dość topornych środków, pokazuje nam coś zupełnie innego, niż wcielenie kolejnego Punishera. W swoim dramacie stara się uchwycić przede wszystkim człowieka i fakt, że czasem jesteśmy bezsilni wobec brutalnej rzeczywistości. Ten ludzki wymiar komiksu, wraz z pewnego rodzaju oniryczną otoczką, będzie później przez twórcę rozwijany, aż stanie się jego znakiem rozpoznawczym.
Na razie jest to jednak tylko zarys jego możliwości. Cóż, gdyby nie jego przyszłe dokonania, na pewno nikt nie pokusiłby się o tak eleganckie wydanie „Zagubionych psów”. Zapewne dziś Lemire zupełnie inaczej opowiedziałby tę historię, ale postanowił, że poprawi tylko liternictwo na bardziej czytelne, a resztą pokaże takim, jakie było. Ma to swój urok, aczkolwiek mam wrażenie, że omawianej pozycji o wiele bardziej służyłoby skromniejsze wydanie. Twarda oprawa i kredowy papier trochę nie pasują do tej nieopierzonej impresji, wyciągniętej z pudełka z koślawym napisem „underground”.
Niemniej, jeśli zostaliście już ostrzeżeni, że „Zagubione psy” to dopiero wprawka do przyszłych dokonań Kanadyjczyka, możecie śmiało sięgnąć po ten tomik. Jego odbiór w dużej mierze zależy od nastawienia. Każdy jakoś zaczynał i choć nie jest to rzecz wybitna, to o wstydzie na pewno nie może być mowy.



Tytuł: Zagubione psy
Scenariusz: Jeff Lemire
Data wydania: 24 lutego 2021
Rysunki: Jeff Lemire
Wydawca: KBOOM
ISBN: 9788395867576
Format: 104s. 165x225 mm
Cena: 55,00
Gatunek: obyczajowy
Zobacz w:
Ekstrakt: 60%
powrót; do indeksunastwpna strona

96
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.