Najnowsze wydawnictwo sztokholmskiego kwintetu Neon Heart składa się z dwóch płyt. Każda z nich ma inny tytuł, dlatego zdecydowaliśmy się przyjrzeć im osobno. Po omówionym kilka dni temu „Livet” teraz przyszła pora na „Ytan”, który nie wprowadzając żadnej rewolucji stylistycznej, sprawia jednak, że zespół wznosi się o klasę wyżej.  |  | ‹Livet / Ytan›
|
To już zostało autorytarnie ustalone przeze mnie wcześniej: panowie z Neon Heart to pracusie, jakich mało. Po liczbie wydawnictw, jakie opublikowali od 2017 roku, kiedy to kwintet powstał, można wnioskować, że studio nagraniowe to ich naturalne środowisko – czują się w nim jak ryba w wodzie, względnie jak goryl w dżungli. Ostatniego dnia ubiegłego roku ukazała się ich kolejna płyta – i to od razu podwójna! – „Livet / Ytan”. Jej pierwszą odsłoną, czyli „Livet”, zająłem się przed paroma dniami, dzisiaj czas na część drugą, to jest „Ytan”. W sumie to półtorej godziny muzyki. Sporo, ale mimo to dobrze się stało, że Szwedzi nie przykrawali tego materiału do objętości kompaktu, ponieważ wtedy trzeba by coś wyrzucić, a na obu krążkach nie ma w zasadzie utworu, który zasługiwałby na artystyczną eliminację (choć, znając podejście muzyków ze Sztokholmu, jestem pewien, że prędzej czy później taki „odrzut” i tak by spożytkowali). Z drugiej strony patrząc: „Livet / Ytan” – jako całość – nie jest żadnym arcydziełem. Jest po prostu bardzo równą pod względem jakości propozycją, która nade wszystko powinna usatysfakcjonować wielbicieli psychodelii i elektronicznego krautrocka. Omawiając „ Livet”, narzekałem głównie na wokalistę (obowiązki te pełni basista grupy Johnny Karlsson-Kern), który ewidentnie nie ma zadatków ani na Freddy’ego Mercury, ani na Roberta Planta. Stara się więc, jak może, dopasować do stylistyki zespołu, bardziej skupiając się na pełnej dramatyzmu melodeklamacji, aniżeli klasycznym śpiewaniu. To, przy odpowiedniej aranżacji, ustawieniu głosu i zespoleniu warstwy instrumentalnej z wokalną – może „zagrać”. I, o dziwo!, w przypadku drugiego krążka tego wydawnictwa – „zagrało” dużo lepiej. Na „Ytan” składa się siedem kompozycji. Gatunkowo nie różnią się one niczym ani od tego, co trafiło na „Livet”, ani do zawartości jakiejkolwiek z wcześniejszych płyt kwintetu, czyli chociażby longplayów „ Neon Heart” (2020) i „ Temporaria” (2020). A jednak… brzmią bardziej dojrzale. Wydają się bardziej dopracowane aranżacyjnie i dzięki temu także różnorodne. Na ten album trafiły typowe dla Szwedów kompozycje krautrockowo-psychodeliczne z dodatkiem elektroniki (vide energetyczne „Gatans makt” i pełny zgrzytliwych gitarowych dźwięków „Början och slutet”), ale też takie, w których istotniejszy jest dla muzyków niespieszny psychodeliczny trans (jak w „Som bara” oraz „Får ta tid”). Zaskoczeniem może natomiast być utwór „Tusen dagar” – krótki, bo zaledwie czterominutowy, lecz bardzo konkretny: alternatywny i „garażowy”, przywodzący na myśl grupy postpunkowe z lat 80. i 90. ubiegłego wieku.  | |
Najmocniejszą stroną „Ytan” są jednak dwa najdłuższe – nieco ponad dziesięciominutowe – numery. W tytułowym, któremu blisko jest zresztą do psychodelicznego transu, w paru momentach na plan pierwszy wybija się pełen rozmachu saksofon altowy Daniela Borgegårda Älgå. To właśnie za jego sprawą, jak również dzięki wydatnej pomocy gitarzysty Björna Wallgrena, w drugiej części kompozycji Neon Heart przeistacza się w grupę – tak, to nie przesada – jazzrockową. Kapitalnym zwieńczeniem całości jest natomiast „Sång till dig”. Miejscami minimalistyczny, z Johnnym sennie melodeklamującym jedynie na tle delikatnego basu i perkusji, to znów zaskakująco intensywny, z nadzwyczaj mocną sekcją rytmiczną. Wartością dodaną jest zaś świetnie rozwijająca się solówka gitarowa, która z czasem nabiera mocy, nie tracąc przy tym melodyjności i nastroju. Tak, spośród wszystkich dotychczasowych wydawnictw sztokholmskiego kwintetu, ta część podwójnego „Livet / Ytan” jest rzeczą najwartościowszą. Oby w przyszłości, a nie wątpię, że Szwedzi mają już gotowy materiał na kolejne płyty, potrafili zachować ten poziom. Skład: Björn Wallgren – gitara elektryczna Petter Kärnekull – elektryczna altówka Daniel Borgegård Älgå – saksofon altowy Johnny Karlsson-Kern – gitara basowa, śpiew Magnus Nordén – perkusja, lider
Tytuł: Livet / Ytan Data wydania: 31 grudnia 2021 Nośnik: CD Czas trwania: 90:19 Gatunek: rock W składzie Utwory CD1 1) Glossolalia: 04:14 2) Tysta mig: 09:50 3) Semena: 07:48 4) Toppar: 05:00 5) Andas så: 07:42 6) Livet: 08:33 CD2 1) Gatans makt: 06:05 2) Som bara: 05:24 3) Ytan: 10:04 4) Tusen dagar: 04:01 5) Får ta tid: 06:26 6) Början och slutet: 04:18 7) Sång till dig: 10:50 Ekstrakt: 80% |