powrót; do indeksunastwpna strona

nr 7 (CCXIX)
wrzesień 2022

Pink Floyd w XXI wieku: Najwcześniejsze z wczesnych
W XXI wieku zespół Pink Floyd praktycznie przestał istnieć. Panowie jeśli już nagrywali, to raczej na swój rachunek, a o koncertach mowy być nie mogło. Niemniej fani niemal co roku są uszczęśliwiani kolejnymi albumami sygnowanymi nazwą zespołu. Na przykład opublikowanym osobno fragmentem boksu „The Early Years 1965-1972” pod tytułem „1965–1967: Cambridge St/ation” z 2017 roku.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
W zeszłym tygodniu mówiliśmy o tym, że w roku 2016 ukazał się Złoty Graal fanów Pink Floyd, a mianowicie obszerny box „The Early Years 1965-1972”, zawierający rzadkie i niepublikowane dotąd nagrania studyjne i koncertowe zespołu z początkowego okresu działalności. Niestety ze względu na swoją cenę, oscylującą w okolicach dwóch tysięcy złotych nie każdy mógł sobie na niego pozwolić. W tym niżej podpisany. Na pocieszenie otrzymaliśmy składankę, stanowiącą wybór utworów z boksu „The Early Years 1967–1972: Cre/ation”. Pozostawiała ona jednak słuchacza ze sporym uczuciem niedosytu. Szczęśliwie wydawca wpadł na pomysł, by wielopłytowe wydawnictwo podzielić na części. W ten sposób w 2017 roku do sklepów trafił „1965–1967: Cambridge St/ation”, zawierający dwa CD i DVD/Blu-Ray.
Jesteśmy na samym początku artystycznej drogi Pink Floyd. A nawet jeszcze wcześniej, ponieważ pierwsze sześć utworów zostało nagrane pod szyldem The Tea Set, kiedy to w składzie był jeszcze gitarzysta Bob Klose, a w chórkach śpiewała Juliette Gale, pierwsza żona Ricka Wrighta. Nie są to rzeczy całkiem nieznane, ponieważ w 2015 roku ukazały się na limitowanym EP „1965: Their First Recordings”. Teraz po raz pierwszy zostały udostępnione w tradycyjnej dystrybucji. Pokazują zespół z zupełnie innej strony, jako radosną ekipę rhyth’n’bluesową, bez śladu ciągot w stronę psychodeli.
Ta rozpoczęła się wraz z pożegnaniem się z Bobem Klose’em i przemianowaniem na Pink Floyd. Wtedy to na czele składu stanął Syd Barrett i pojawiły się pierwsze sukcesy. Zanim zespołowi udało się nagrać album „The Piper at the Gates of Dawn”, wypuścił szereg singli, z których największą popularnością cieszyły się „Arnold Layne” i „See Emily Play”. Nie zabrakło ich w niniejszym zestawieniu. Trzeciej małej płytce z „Apples and Oranges” nie szło już tak dobrze. Zestaw uzupełniają nagrania ze stron B, czyli „Paintbox” i „Candy and a Currant Bun”. Wszystkie te utwory można było wcześniej znaleźć na różnych składankach, na przykład „Masters of Rock” z 1974 roku, czy EP „1967: The First Three Singles” z 1997 roku.
Nowością nie jest także „Matilda Mother” z innym tekstem. Utwór ten pojawił się w 2007 roku na rozszerzonej edycji „The Piper at the Gates of Dawn”. Natomiast obecność „Jugband Blues” (nawet w nowym miksie) tłumaczę tylko tym, że to ostatnia kompozycja Pink Floyd stworzona przez Syda Barretta umieszczona na regularnym albumie.
Najlepsze zostawiono jednak na koniec. Są to trzy studyjne nagrania mające swoją premierę. Chodzi o instrumentalny, ale dość toporny „In the Beechwoods”, „Scream Thy Last Scream” i „Vegetable Man”. Ta ostatnia piosenka stała się wręcz legendarna. Przez dekady uznawana była za zaginioną. Autor tekstu Syd Barrett opisywał w niej fikcyjną postać Człowieka-Warzywo. Nick Manson twierdził jednak, że opis ten doskonale oddawał stan psychiki uzależnionego od narkotyków i popadającego w coraz większy obłęd twórcy, z którym formacja miała coraz większe problemy.
Druga płyta „1965–1967: Cambridge St/ation” prezentuje się już o wiele lepiej. Przynajmniej dla kolekcjonera nagrań Pink Floyd. Zawiera bowiem w całości materiał premierowy. Jego pierwsza część nosi tytuł „Live in Stockholm” i stanowi zapis występu z 10 września 1967 w Gyllene Cirken w Sztokholmie. Poza krótką introdukcją otrzymujemy siedem ścieżek, o których można by powiedzieć, że są niezłej jakości, gdyby nie jeden mały szczegół. Otóż wokal jest praktycznie niesłyszalny. Fakt ten przeszkadza najbardziej w „Matilda Mother”, „See Emily Play” i bardzo udanej wersji „Set the Controls for the Heart of the Sun”. W chaotycznym „Scream the last Scream” i tak to nie robi znaczenia. Szczęśliwie znaczna część materiału to kompozycje instrumentalne, ukazujące odjechane oblicze wczesnych Floydów. Mamy więc obowiązkowy w tamtym czasie „Interstellar Overdrive”, „Unknown Instrumental”, na bootlegach błędnie zidentyfikowany jako „Reaction in G” i rewelacyjną, ponad jedenastominutową wersję „Pow R. Toc H.”. Choć większości z wymienionych tytułów nigdy nie mieliśmy okazji usłyszeć z oficjalnych wydawnictw nagranych na żywo, to właśnie ten numer stanowi prawdziwą perełkę tego zestawu.
Druga część płyty zatytułowana „John Latham sessions” to improwizacje zespołu zarejestrowane z myślą o wykorzystaniu ich jako ścieżki dźwiękowej do eksperymentalnego filmu „Speak” Johna Lathama z 1962 roku. Z niewyjaśnionych bliżej powodów całość podzielono na 9 części, choć w tym wypadku nie można mówić o jakiejkolwiek zamkniętej formie instrumentalnej, w której kolejne motywy przechodziłyby w inne. Jedyne, co mi przychodzi do głowy, to chęć zarobienia na pobraniach większej ilości plików muzycznych. W każdym razie, jeśli chodzi o samą wartość artystyczną przedsięwzięcia, to jest ona skierowana wyłącznie do najzagorzalszych miłośników dźwiękowej kakofonii. Mnie to przerosło, choć niewątpliwie sporo w tym uroku młodzieńczej potrzeby dekonstrukcji skostniałego świata. Niemniej o wiele bardziej polecam zapoznanie się z rozbudowanymi wersjami „Interstellar Overdrive” i „Nick’s Boogie” z EP „London ’66-’67”. Żeby nie było, że się czepiam, to seans „Speak” jest równie traumatycznym przeżyciem.
Jak zatem widać, zespół i jego pomocnicy solidnie przetrzepali archiwa w poszukiwaniu czegokolwiek, co dałoby się zaprezentować szerszej publiczności. A że momentami są to rzeczy niesłuchalne, to cóż… takie były czasy. Fani docenią zwłaszcza drugi krążek „1965–1967: Cambridge St/ation”, ale wątpię by po jednym wysłuchaniu zbyt często gościł w ich odtwarzaczu.
Dla laików: * * / 5
Dla koneserów: * * * * / 5



Tytuł: 1965–1967: Cambridge St/ation
Wykonawca / Kompozytor: Pink Floyd
Data wydania: 8 kwietnia 2017
Nośnik: CD
Gatunek: rock
EAN: 0190295929855
Zobacz w:
Utwory
CD1
1) Lucy Leave
2) Double O Bo
3) Remember Me
4) Walk With Me Sydney
5) Butterfly
6) I’m A King Bee
7) Arnold Layne
8) See Emily Play
9) Apples And Oranges
10) Candy And A Currant Bun
11) Paintbox
12) Matilda Mother
13) Jugband Blues
14) In The Beechwoods
15) Vegetable Man
16) Scream Thy Last Scream
CD2
1) Introduction
2) Reaction in G
3) Matilda Mother
4) Pow R. Toc H.
5) Scream Thy Last Scream
6) Set The Controls For The Heart of The Sun
7) See Emily Play
8) Interstellar Overdrive
9) John Latham Version 1
10) John Latham Version 2
11) John Latham Version 3
12) John Latham Version 4
13) John Latham Version 5
14) John Latham Version 6
15) John Latham Version 7
16) John Latham Version 8
17) John Latham Version 9
BR1
1) Chapter 24
2) Nick’s Boogie
3) Interstellar Overdrive
4) Arnold Layne
5) Pow R. Toc H
6) Astronomy Domine
7) The Scarecrow
8) Jugband Blues
9) Apples And Oranges
10) Instrumental improvisation
11) Instrumental Improvisation
12) See Emily Play
13) The Scarecrow
14) Interstellar Overdrive
powrót; do indeksunastwpna strona

149
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.