Ruletka dat wiruje w deszczu konfetti a z za rogu uśmiecha się codzienność zdziwiona naszą nieświadomością I miejsce – Agnieszka Lalik (Wola Korzeniecka k. Birczy) – KURZ Kurzą się dni białym puchem grudnie mijają bezszelestnie sypiąc makiem i łuską karpia Czerstwieją na mrozie marzenia niczym poświąteczny sernik ulotne chwile jak rodzynki w cieście Tęsknota drapie duszę jak kłębek wełny jak świerkowe gałązki świątecznego drzewka ulotna woń zaklętych dni Ruletka dat wiruje w deszczu konfetti a z za rogu uśmiecha się codzienność zdziwiona naszą nieświadomością Kurzą się dni białym puchem stycznie mijają bezszelestnie stawiając puste nakrycia na stół
II miejsce – Katarzyna Hop-Drzewiecka (Legionowo/Bircza) – NIEMONOTONICZNA wkrótce się ześnieżę jednokolorowo prawdopodobnie na biało z domieszką szarości normalne w te dni hipochondryczne ze skłonnością do globalnej separacji jednodniowej z nachyleniem trzydziestostopniowym w stronę raskolnikowa zdeszczyć się też potrafię. nie dziś to jutro huśtawka nastroju schizofrenicznego pięcio- latka wstydliwie ukrywane za cieniem a wszystko jak chatka puchatka z miodzikiem bez ograniczeń liczenia kalorii i tylko z tą hipochondrią nie było hipokryzji. zwykła funkcja niemonotoniczna
 | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
III miejsce – Katarzyna Hudy (Mielec) – KOŁYSANKA DLA TYCH CO ZOSTALI dzisiaj księżyc jakby bledszy i smutniejszy a pytania zatrzymały się w kolejce gdyby znać odpowiedź choć na kilka a ten dzień okaże się mądrzejszy przecież serce to nie tylko zwykły system który tworzy zimne pliki do odczytu kto zostaje musi tutaj być obecny noc trwa tylko do wczesnego świtu wiem że chciałbyś jeszcze jeden raz usłyszeć lub zobaczyć – że to krzesło jest zajęte kto tam odszedł niewidzialnie jest przy tobie wierzy w ciebie pijąc z Bogiem świeżą miętę chociaż oczy szklą się czasem przy wspomnieniach i komedie cię nie śmieszą – wręcz przeciwnie jednak oddech wciąż unosi twe ramiona żyj z nadzieją – choć to może brzmieć naiwnie może myślisz że niewiele już się zmieni i gromadzisz w ciszy monotonne łzy kto zostaje musi tutaj żyć swe życie ten kto odszedł chce byś miał spokojne sny |