W „Córce z Kuby” znajdziemy dwie równolegle opowiedziane historie. Różny jest ich czas i miejsce, ale siła miłości jest taka sama.  |  | ‹Córka z Kuby›
|
To drugi tom cyklu „Utracone córki” nowozelandzkiej pisarki. Niedawno ukazała się pierwsza część, pt. „ Córka z Włoch”, ale seria nie ma ustalonej kolejności. Punktem wspólnym dla wszystkich tych powieści jest dom samotnej matki w Londynie, gzie przed laty trafiały dzieci do adopcji. Jedynym śladem przeszłości są drobne pamiątki, trafiające po latach do członków ich rodzin. Takie oto pudełko otrzymała Claudia. Znajduje się w nim wizytówka brytyjskiego biznesmena i herb kubańskiej rodziny. Co ma to wspólnego z jej nieżyjącą już babcią? Pamięć o bliskiej jej osobie motywuje ją do rozwikłania tej tajemnicy. Nieoczekiwanie dla siebie ląduje w Hawanie z nadzieją, że dowie się czegoś więcej. Powieść toczy się naprzemiennie w dwóch perspektywach czasowych. Przenosimy się także do Hawany w latach 50. XX wieku i poznajemy historię dziewiętnastoletniej Esmeraldy Díaz, najstarszej córki bogatego właściciela firmy cukrowej. Interesy idą znakomicie, ojciec nawiązuje kontakty handlowe z pewną brytyjską firmą. Reprezentuje ją Chistopher, którego spotkanie z Esmeraldą, choć przelotne, wywiera na nim głębokie wrażenie. Czy tak samo czuje młoda dziewczyna? Musi ona przede wszystkim pamiętać o obowiązku względem swojego szanowanego rodu i o tym, aby nie splamić jej honoru. Reguły patriarchalnej kultury są bezlitosne. Książka jest przede wszystkim niezobowiązującym rozrywkowym romansem, dlatego też do jej tła nie trzeba specjalnie przywiązywać wagi. O ile w „Córce z Włoch" nie było zbyt dużo opisów włoskich realiów, o tyle wydaje się, że okruchów Kuby znajdziemy w tej powieści trochę więcej, choć obraz tego kraju jest mocno wyidealizowany. Sympatycznie przedstawieni są kubańscy znajomi Claudii. Jak się okazuje, wszyscy mówią płynnie po angielsku - oczywiście ten brak bariery językowej wydaje się raczej kreacją na potrzeby powieści. Wtrącane hiszpańskie wyrażenia dodają powieści kolorytu, ale byłoby dobrze, aby ich zapis był jednak zgodny z ortografią tego języka (w odpowiednich zdaniach brakuje odwróconych znaków zapytania i wykrzykników). Schemat fabuły „Córki z Kuby” jest podobny do poprzedniej części. Mamy tutaj główną bohaterkę, którą intryguje odkrywanie rodzinnych tajemnic. Podąża ich tropem krok po kroku. Jak się okazuje, odnajduje nie tylko swoje korzenie, ale i miłość. Nie jest to nic specjalnie odkrywczego, ale Soraya Lane pisze na tyle barwnie i zajmująco, że książka może się podobać. Dwa wątki są ze sobą ciekawie i intrygująco powiązane. I Claudia, i Esmeralda, doświadczają piękna i siły uczucia, które bezpowrotnie zmienia ich życie, ale też w nieoczekiwany sposób łączy obie bohaterki.
Tytuł: Córka z Kuby Tytuł oryginalny: The Cuban Daughter Data wydania: 9 sierpnia 2023 ISBN: 978-83-6751-386-9 Format: 135×205mm; oprawa zintegrowana Cena: 44,90 Gatunek: historyczna, obyczajowa Ekstrakt: 60% |