powrót; do indeksunastwpna strona

nr 1 (BRE3)
Sebastian Chosiński #2 2024

East Side Story: Borat nie przeżyłby tutaj nawet minuty!
ciąg dalszy z poprzedniej strony
Zanim stanął za kamerą w roli reżysera pełnometrażowej fabuły, Kuat Isajew zajmował się przede wszystkim realizacją wideoklipów. Był także uczniem legendarnego Bołata Omarowa, jednego z twórców kinematografii niepodległego Kazachstanu, autora wielu filmów dokumentalnych i fabularnych, przez wiele lat pracownika niezwykle prężnie działającej wytwórni „Kazachfilm”. Na odtwórcę głównej roli, czyli młodego milicjanta Nurtasa, wybrano Sanżara Madijewa. Po ukończeniu Międzynarodowego Gimnazjum Językowego w Ałmatach rozpoczął on studia ekonomiczne na Narodowym Uniwersytecie Kazachskim, po czym przeniósł się do Narodowej Kazachskiej Akademii Sztuki imienia Temirbeka Żurgenowa, gdzie pod okiem Bołata Atabajewa wciąż jeszcze uczy się sztuki reżyserii teatralnej. Z filmem po raz pierwszy zetknął się w 2005 roku przy okazji kręcenia „Nomady”. Wziął wówczas udział w castingu i został wybrany do roli młodego Szarisza, którego w dorosłym już wieku grał Mark Dacascos. Wybór został zaaprobowany przez czeskiego reżysera Ivana Passera, który jednak po kilku miesiącach pracy został zastąpiony przez Rosjanina Siergieja Bodrowa starszego. Ten zaś zdecydował o przesunięciu młodego Sanżara do scen masowych. Gdy jednak na jaw wyszły jego zdolności lingwistyczne (przede wszystkim płynna znajomość języka angielskiego), zatrudniono go ostatecznie jako tłumacza asystenta reżysera – w efekcie przed kamerą nie stanął. Tym większym zaskoczeniem była więc dla niego propozycja zagrania – i to od razu głównej roli! – w „Drugiej stronie”. Odtwórcy postaci Nurtasa producenci poszukiwali przez pięć miesięcy; Ernar Malikow zdecydował się na Madijewa, przeglądając w komputerze bazę danych kazachskich aktorów. Ale ten nie od razu się zgodził, najpierw poradził się swego profesora. Atabajew wyjaśnił mu zaś krótko i przejrzyście: „Reżyserem możesz zostać zawsze, a szansa zagrania głównej roli w filmie pojawia się rzadko” – i tym samym rozstrzygnął wszystkie wątpliwości. Po występie u Isajewa posypały się kolejne propozycje. Madijew zdążył już zagrać w serialu obyczajowym „Gorod mieczty” (2009) Ernesta Abdyżaparowa i Galiny Jefimowej, a na premierę czeka kinowa „Skaz pro rozowogo zajca” (2010) Farhada Szaripowa. W piękną Karinę, romansującą z ochraniającym ją gliniarzem, wcieliła się natomiast dwudziestotrzyletnia Asza Matai, studentka stosunków międzynarodowych (przyszła specjalistka od prawa międzynarodowego), tenisistka, popularna piosenkarka i – mówiąc najogólniej – kazachska celebrytka.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Skoro główne role powierzono debiutantom, w tych drugiego planu postanowiono obsadzić aktorów już doświadczonych. Długo trwały dyskusje nad tym, kto mógłby przekonująco wcielić się w postać najczarniejszego charakteru filmu, czyli Beka, „ojca chrzestnego” miejscowej mafii. Od samego początku założono, że musi to być łatwo rozpoznawalny aktor rosyjski, producenci mieli bowiem nadzieje, że dzięki temu „Druga strona” będzie miała otwarte drzwi do dystrybucji w Rosji i innych krajach dawnej Wspólnoty Niepodległych Państw. Męska część ekipy filmowej obstawała ponoć za Aleksiejem Sieriebriakowem, żeńska natomiast murem stała za Dmitrijem Diużewem – i ta właśnie opcja zwyciężyła. Urodzony w 1978 roku w Astrachaniu, mierzący niemal dwa metry wzrostu aktor, absolwent moskiewskiego Państwowego Instytutu Sztuk Teatralnych (GITIS), dał się już poznać między innymi dzięki kreacjom w „Jeźdźcu o imieniu Śmierć” (2004) Karena Szachnazarowa, „Wyspie” (2006) Pawła Łungina, „Podróży ze zwierzętami domowymi” (2007) Wiery Storożewej oraz „Taryfie noworocznej” (2008) Jewgienija Biedariewa. Oficera milicji Gieorgija Bojchowa zagrał natomiast Dmitrij Skirta, niegdyś student szkoły teatralnej w syberyjskim Irkucku, a obecnie – od szesnastu lat – aktor Rosyjskiego Teatru dla Dzieci i Młodzieży w Ałmatach. W filmie zadebiutował w obyczajowej telenoweli „Pieriekriestok” (1996-2000); ostatnio pojawił się w historycznym dramacie „Mustafa Szokaj” (2008) Satybałdy Narymbetowa oraz miłosnej komedii „Kajrat” (2009) Denisa Kuklina i Lwa Mariupolskiego. Niemałe osiągnięcia ma na koncie również Bołat Abdiłmanow (rocznik 1960), odtwórca roli zamordowanego przez mafię biznesmena. Po ukończeniu w 1982 roku Akademii Sztuki imienia Żurgenowa trafił na dwa lata do Armii Czerwonej; po powrocie do ojczyzny został etatowym aktorem ałmackiego Teatru Młodego Widza, a następnie (do 2006 roku) Kazachskiego Teatru Dramatycznego. W kinie zadebiutował w połowie lat 80. XX wieku niewielką kreacją w baśni Wiktora Pusurmanowa i Wiktora Czugunowa „Bojsia, wrag, diewiatogo syna”. Dwa lata temu pojawił się w historycznym „Machambecie” Słambeka Taukela, będącym biografią wielkiego dziewiętnastowiecznego kazachskiego poety Machambeta Utemisowa, zaś rok temu – w dramacie politycznym Eldora Urazbajewa „Pryżok Afaliny”.
W żonę Tenirbajewa, Alinę, wcieliła się pięćdziesięciojednoletnia Żannat Kuanyszewa, kazachska aktorka, która sławę w ojczyźnie zdobyła jeszcze w epoce Związku Radzieckiego, grając między innymi w melodramacie „Priczta o liubwi” Bułata Mansurowa oraz obyczajowym dramacie Szaripa Bejsembajewa „Chrani swoju zwiezdu” (oba filmy z 1975 roku). W niepodległym Kazachstanie swoją pozycję ugruntowała występami w wieloodcinkowych produkcjach: „Pieriekriestok” oraz w kryminalnej „Saranczy” (2001-2003). Główną scenarzystką „Drugiej strony” jest Marina Kunarowa, która we wczesnej młodości zaliczyła nawet epizod aktorski, pojawiając się w opartym na faktach dwuczęściowym dramacie Kałdybaja Abienowa „Alkażar” (1993), który opowiadał o rozruchach społecznych w grudniu 1986 roku w ówczesnej Ałma-Acie. Film Isajewa jest jej pisarskim debiutem. Drugim zrealizowanym przed rokiem tekstem Kunarowej był natomiast dramat kryminalny „Lawe”, którego reżyserii podjął się Anuar Rajbajew.
„Druga strona” Kuata Isajewa do historii kinematografii wprawdzie nie przejdzie, ale może dostarczyć bezpretensjonalnej rozrywki tym wszystkim, którzy gustują w krwawym kinie gangsterskim „made in Asia”. Pod warunkiem jednak, że nie będą oni oczekiwać od fabuły logicznych wątków przyczynowo-skutkowych i przymkną oko na mało przekonująco poprowadzony wątek miłosny.



Tytuł: Druga strona
Tytuł oryginalny: Обратная сторона
Reżyseria: Kuat Isajew
Zdjęcia: Paweł Kazakow
Rok produkcji: 2009
Kraj produkcji: Kazachstan
Czas trwania: 80 min
Gatunek: sensacja
Zobacz w:
Ekstrakt: 60%
powrót; do indeksunastwpna strona

192
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.