 | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Subbotinej udało się zgromadzić na planie filmowym całkiem niezłą ekipę aktorską, wśród której nie zabrakło niekwestionowanych gwiazd współczesnej rosyjskiej kinematografii. Przebiegłego biznesmena Władimira Wiktorowicza zagrał sam Fiodor Bondarczuk (reżyser „9 kompanii” oraz „ Przenicowanego świata”), a jednego z jego doradców, Konstantina Uszakowa – Jewgienij Styczkin („ Puszkin. Ostatni pojedynek”, „ Panowie oficerowie: Uratować imperatora”, „ Sala numer 6”, „ Spaleni słońcem 2: Oczekiwanie”, „ Nie trzeba się martwić”). W żonę Włada, Ładę, wcieliła się Oksana Fandera („ Kamienny łeb”), z kolei w Daszę – Olga Sutułowa („ Nirwana”). Sekretarka biznesmena, piękna, ale pechowa Lena, ma twarz Anny Starszenbaum („ Dzieciom do lat 16…”), zaś jej ojciec – legendarnego litewskiego aktora, dziś już siedemdziesięcioletniego, Juozasa Budraitisa („ Anastazja Słucka”, „ Czarna Błyskawica”). Jedną z przyjaciółek Łady zagrała natomiast Jekatierina Wuliczenko („ Kryptonim Gwiazda”, „ Szczęściarz”). Za najmniej znaną w całym gronie uznać można Marię Maszkową, czyli filmową kosmetyczkę Ritę, współlokatorkę Daszy. Los sprawił, że urodziła się ona w 1985 roku w Nowosybirsku w rodzinie słynnego radzieckiego aktora Władimira Maszkowa. Na scenie teatralnej pojawiała się już od siódmego roku życia; w filmie zadebiutowała jako dwunastolatka w baśni Władimira Grammatikowa „Malienkaja princessa”. Gdy dorosła, postanowiła pójść swoją drogą i podjęła studia ekonomiczna. Wytrzymała na nich zaledwie dwa miesiące, po czym… poszła jednak w ślady ojca przeniosła się do Wyższej Szkoły Teatralnej imienia Borisa Szczukina. Popularność przyniósł jej udział w dwóch częściach wielkiego komediowego hitu Maksima Pieżemskiego „Mama, nie goriuj!” (1998, 2005) oraz w szwedzko-rosyjskim thrillerze Andersa Bankego „Goriaczije nowosti” (2009). Pierwszą główną rolę zagrała dopiero przed dwoma laty – w komedii noworocznej „Opieracyja Prawiednik” w reżyserii Pawła Bardina i Marii Machańko.  | Brak ilustracji w tej wersji pisma |
Za kamerą Subbotina postawiła starego wyjadacza, specjalistę, jakich mało w swoim fachu – Michaiła Agranowicza (rocznik 1946). Po ukończeniu wydziału operatorskiego Wszechzwiązkowego Państwowego Instytutu Kinematografii w 1970 roku dość długo szukał wytwórni, która zapewniłaby mu stały etat. Próbował szczęścia w Tadżykistanie, gdzie zrealizował swój debiutancki film – „Habib, powielitiel zmiej” (1972) Anwara Turajewa – by ostatecznie w połowie lat 70. zakotwiczyć w „Mosfilmie”. Od tamtej pory zatrudniano go przede wszystkim przy ekranizacjach wielkiej literatury: Iwana Turgieniewa („Rudin” Konstantina Woinowa, 1977), Aleksandra Puszkina („Maleńkie tragedie” Michaiła Szwejcera, 1979), Lwa Tołstoja („Sonata kreutzerowska” Szwejcera, 1987; „Za co?” Jerzego Kawalerowicza, 1995), Maksima Gorkiego („Matka” Gleba Panfiłowa, 1989), Nikołaja Gogola („Rewizor” Siergieja Gazarowa, 1996) oraz Bertolda Brechta („Kariera Arturo Ui” Borisa Błanka, 1996). Najwięcej satysfakcji i zaszczytów przyniosła mu jednak współpraca z Gruzinem Tengizem Abeładze przy słynnej „Pokucie” (1984). W ostatnich latach natomiast Agranowicz stał się etatowym operatorem Panfiłowa – poza wspomnianą już „Matką”, zrealizował z nim jeszcze trzy obrazy: dramat historyczny „Romanowowie” (2000), serialową adaptację „Kręgu pierwszego” (2006) Aleksandra Sołżenicyna oraz pięknie stylizowaną ekranizację dziewiętnastowiecznego dramatu Aleksandra Ostrowskiego „Bez winy winowatyje” (2008). Scenariusz „Miłości ON/OFF” wyszedł spod pióra niespełna czterdziestoletniej Wiktorii Jewsiejewej, absolwentki WGIK-u, która zanim zajęła się zawodowo pisaniem na potrzeby kinematografii, przez dziesięć lat pracowała jako dziennikarka, redagując internetowe wydanie gazety „Argumenty i fakty”. W roli scenarzystki wyspecjalizowała się przede wszystkim w adaptacjach komediowych kryminałów Darii Doncowej; ma na koncie pojedyncze odcinki „Eulampii Romanowej” (2003-2004), „Daszy Wasiliejewej” (2003-2004), „Wioli Tarakanowej” (2005) oraz „Iwana Poduszkina” (2007). Poza tym pracowała przy całej masie seriali obyczajowych i kryminalnych. Jej kinowym debiutem była natomiast komedia przygodowa Jusupa Razykowa „Bieglianki” (2007). Stworzenie ścieżki dźwiękowej reżyserka powierzyła sprawdzonemu już przy okazji innych produkcji duetowi Andriej Komissarow i Gleb Matwiejczuk („ Kamienny łeb”, „ Nowa Ziemia”, „ Jarosław. Tysiąc lat temu”), którzy ani nie zawiedli, ani też nie ujęli widza jakimś szczególnie pięknym fragmentem muzycznym. 1) Akcja powieści (i tym samym filmu) rozgrywa się jeszcze w czasach, gdy odbywały się wybory na gubernatorów; dzisiaj urząd ten sprawowany jest z nominacji.
Tytuł: Miłość ON/OFF Tytuł oryginalny: Про любOFF Obsada: Fiodor Bondarczuk, Olga Sutułowa, Oksana Fandera, Maria Maszkowa, Jewgienij Styczkin, Juozas Budraitis, Andriej Kuziczow, Anna Starszenbaum, Jekatierina Wuliczenko, Alisa Prizniakowa, Władimir Ruga, Maria Maksakowa, Witalij Alszanski, Aleksiej Osipow, Anton Stiepanow, Maria Kitajewa, Siergiej WiesninRok produkcji: 2010 Kraj produkcji: Rosja Czas trwania: 106 min Gatunek: dramat Ekstrakt: 70% |