powrót; do indeksunastwpna strona

nr 1 (BRE3)
Sebastian Chosiński #2 2024

East Side Story: Szósty stopień oddalenia… od prezydenta Miedwiediewa
ciąg dalszy z poprzedniej strony
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
W Ufie z kolei niemłoda już Julia, na co dzień dyrektorka zakładu, wybiera się na zakupy do supermarketu; tam przypadkiem zauważa swojego narzeczonego w towarzystwie kochanki. Mimo rozpaczy, idzie na spotkanie z przyjaciółkami; te z kolei starają się je pocieszyć, ale okazuje się to niezwykle trudne. W Permie dwóch nastolatków pragnie rozstrzygnąć odwieczny spór – kto jeździ szybciej, narciarz czy snowboardzista? Nie wybierają się jednak w tym celu na zaśnieżoną górę, ale… na najwyższe piętro starej kamienicy, by zjechać na dół po schodach i poręczy. Wyścig kończy się tym, że narciarz, odrobinę szybszy, wpada na stojącą przy skrzynkach na listy babcię Manię. Staruszka pada jak nieżywa na posadzkę, a chłopacy zastanawiają się, czy jest jeszcze jakaś szansa, aby ją uratować. W Kazaniu z kolei przecinają się losy dwójki studentów – Michaiła i Leny, którym, choć wydaje się, że są na przeciwległych biegunach Ziemi, przyjdzie jeszcze przed nadejściem Nowego Roku spotkać się w cztery oczy. W finale akcja wraca do punktu wyjścia, czyli Kaliningradu, gdzie poznajemy jeszcze jedną barwną postać – pochodzącego z turkmeńskiego Aszchabadu Jusupa. Przeżywa on w restauracji MacDonald’s bardzo zabawną przygodę, w wyniku której wchodzi w posiadanie telefonu komórkowego należącego do Igora, urzędnika z kancelarii prezydenta Miedwiediewa. Tym sposobem również przybysz z dalekiej Azji Środkowej odgrywa niepoślednią rolę w całej historii. „Choinki” to pełna ciepła i pogody ducha bezpretensjonalna komedia obyczajowa, która ma nie tylko bawić, ale nade wszystko nieść nadzieję. I w takiej kategorii sprawdza się znakomicie. Pod warunkiem jednak, co wydaje się oczywiste, że przymkniemy oko na wszystkie – typowe dla filmów o charakterze świąteczno-noworocznym – spłycenia i uproszczenia.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
W obsadzie „Choinek” znalazła się cała masa gwiazd i gwiazdeczek rosyjskiego kina – począwszy od tych największych, po te dopiero wschodzące. W rolach dzieci z kaliningradzkiego sierocińca pojawili się trzynastoletnia Alina Bułynko (czyli filmowa Warwara) oraz młodszy od niej o rok Siergiej Pochodajew (Wowka). Dziewczynka, która od piątego roku życia uczy się w szkole baletowej, ma już całkiem spore doświadczenie przed kamerą; do tej pory zagrała w dziesięciu filmach, w tym między innymi w tak wielkim przeboju, jak „Miłostki-zagwozdki 2” (2008) Maksima Pieżemskiego. Zazdrosnego biznesmena Borisa zagrał trzydziestodwuletni Iwan Urgant, absolwent Sankt-Petersburskiej Państwowej Akademii Sztuk Teatralnych, który zyskał popularność dzięki występom w dwóch komediach romantycznych: „Troje i Snieżynka” (2007) Pawła Bardina i Mgera Mkrtcziana oraz „Wolszebnik” (2008) Andresa Puustusmyy. W pogrywającego z nim aktora Żenię wcielił się natomiast Siergiej Swietłanow (rocznik 1977), rodem ze Swierdłowska (dzisiejszego Jekaterynburga), który dał się poznać rodakom w zwariowanej, choć niekoniecznie wysokich lotów, komedii „Nasza Rosja. Jajca losu” (2010) Gleba Orłowa. Urokliwa Ola zawdzięcza swą twarz Jelenie Płaksinej, znanej między innymi z historycznego obrazu Dmitrija Korobkina „Jarosław. Tysiąc lat temu” (2010). Piosenkarkę pop, do której wzdycha krasnojarski taksówkarz Pasza Bondariew, czyli Nikita Priesniakow („Indygo”), zagrała dwudziestoośmioletnia Wiera Breżniewa, przez kilka lat wokalistka girlsbandu VIA Gra, mająca również na koncie rolę pięknej blondynki w dwóch częściach „Miłości w wielkim mieście” (2009-2010) Mariusa Wajsberga; jej przyjacielem Fiodorem był z kolei Boris Chwosznianski („Huśtawka” Antona Siwiersa). Najlepiej obsadzona jest nowelka jekaterynburska, w której pojawili się Siergiej Garmasz („Nasi”, „72 metry”, „12”, „Rosyjska gra”, „Bikiniarze”, „Przenicowany świat”, „Spaleni słońcem 2”, „Czarna Błyskawica”, „Zapis namiętności”, „Kryj się!”, „Na końcu świata”) jako kapitan Sinicyn, Artur Smoljaninow („Rok 1612”, „Ten, który gasi światło”, „Ja”, „Księga Mistrzów”) jako złodziej Aleksiej oraz Jekatierina Wilkowa („Ten, który gasi światło”, „Bikiniarze”, „Czarna Błyskawica”) w roli jego przyjaciółki Aliny.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
W poszukującą miłości Julię, dyrektorkę zakładu w Ufie, wcieliła się Maria Poroszyna („Straż Nocna”, „Straż Dzienna”), a w jedną z jej przyjaciółek – Olga Tumajkina („Utracone imperium”). Studenta Miszę, który miał przywitać Sylwestra na słonecznej Kubie, zagrał Siergiej Druzjak („18/14”, „Rusini”), zaś wzdychającą do niego Lenę – dwudziestodwuletnia modelka Kristina Asmus. Mieszkający w Permie snowboardzista Kolian zawdzięcza swój wizerunek Aleksandrowi Gołowinowi („Swołocz”), natomiast jego przyjaciel narciarz – Aleksandrowi Domogarowowi młodszemu (którego jesienią będziemy mieli okazję zobaczyć w epizodycznej roli w „Bitwie warszawskiej 1920” Jerzego Hoffmana); poturbowana przez tego ostatniego babcia Mania to w rzeczywistości Galina Stachanowa („Dom Słońca”). Przez kilka minut mamy również okazję podziwiać na ekranie przyjaciela Biekmambietowa jeszcze z czasów studenckich, mającego polskie korzenie Wiktora Wierżbickiego („Paragraf 78”, „12”, „Admirał”, „Miraż”, „Czarna Błyskawica”, „W grze”, „Jarosław. Tysiąc lat temu”), rolę narratora producent powierzył z kolei Konstantinowi Chabienskiemu („Nasi”, „Admirał”, „Cud”). Za kamerami Biekmambietow postawił duet, z którym współpracował już przy okazji „Czarnej Błyskawicy” – Siergieja Trofimowa i Lewana Kapanadzego. Ścieżkę dźwiękową skomponował zaś, urodzony w 1971 roku w Nowosybirsku, Paweł Jesienin, wcześniej przez wiele lat kierujący karierą popularnych w Rosji wykonawców popowych – piosenkarza Aleksandra Miedwiediewa (Szury) oraz zespołu Hi-Fi.



Tytuł: Choinki
Tytuł oryginalny: Ёлки
Rok produkcji: 2010
Kraj produkcji: Rosja
Czas trwania: 90 min
Gatunek: komedia
Zobacz w:
Ekstrakt: 60%
powrót; do indeksunastwpna strona

286
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.