powrót; do indeksunastwpna strona

nr 1 (BRE3)
Sebastian Chosiński #2 2024

East Side Story: Ojczyzna, honor, Gagarin
ciąg dalszy z poprzedniej strony
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Od strony artystycznej „Pierwszy w kosmosie” broni się jednak średnio. Scenarzyści – zapewne po to, aby nie drażnić rodziny Gagarina – pominęli wszystkie związane z tą postacią kontrowersje. W efekcie Jurij Aleksiejewicz stał się bohaterem kompletnie bez wyrazu; równie dobrze można by go zastąpić Myszką Miki bądź Kaczorem Donaldem i obraz nic by na tym nie stracił. Film nie niesie ze sobą – poza wspomnianym już zakończeniem – praktycznie żadnych emocji; smakuje jak letnie piwo, niby zaspokaja pragnienie, ale przyjemności nie daje w ogóle. W dużej mierze zawiniła konstrukcja fabuły. Gdyby Parchomienko, Kapaniec i Dmitrijew zdecydowali się pokazać wcześniejsze losy Gagarina po bożemu, chronologicznie, od dzieciństwa na wsi po sam lot – być może dałoby się jeszcze coś z tej historii wycisnąć. A tak wciśnięte pomiędzy wydarzenia jednego tylko dnia retrospekcje przypominają jedynie wysypane z rękawa anegdoty. Może i wysypane sensownie, ale pozostające tylko anegdotami. Rolę tytułową reżyser powierzył, urodzonemu w uralskim Niżnym Tagile, dwudziestosiedmioletniemu w chwili premiery filmu Jarosławowi Żałninowi, który wcześniej zaliczył niewielkie epizody w „Elenie” (2011) Andrieja Zwiagincewa i „Metrze” (2012) Antona Miegierdiczowa. W jego dublera – i zarazem drugiego radzieckiego kosmonautę, który odbył lot pozaziemski – Giermana Titowa wcielił się rówieśnik Żałnina, Wadim Miczman (rodem z Kujbyszewa). Od dziecka występował on w zespołach folklorystycznych, a po ukończeniu moskiewskiego Instytutu Sztuki Współczesnej (na wydziale śpiewu estradowo-jazzowego) wyspecjalizował się w musicalach. Wcześniej zagrał tylko w jednym filmie – komedii muzycznej Igora Korobiejnikowa „ Step by Step” (2010).
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Konstruktor rakiet Siergiej Korolow ma twarz doświadczonego Michaiła Filippowa („Purpurowy śnieg”, „Szpieg”), a rodzice Jurija – Nadieżdy Markinej („Dobrzy ludzie”, „We mgle”) i Wiktora Proskurina („Dworzec Białoruski”, „Gorzki romans”, „Morderczy Afganistan). Filmowa żona Gagarina, czyli Białorusinka Olga Iwanowa, znana jest bardziej w swojej ojczyźnie jako didżejka radiowa, choć może się też pochwalić epizodem w „Bikiniarzach”. Generała Nikołaja Kamanina zagrał Władimir Stiekłow („Pokażę ci Moskwę”, „Jelcyn. Trzy dni sierpnia”), doktor Adilę Kotowską – Inga Obołdina-Striełkowa („Wszyscy umrą, lecz nie ja”, „Dyrygent”), natomiast sekretarza generalnego KPZR Chruszczowa – etatowy odtwórca tej postaci Władimir Czuprikow („Gop-stop”), który obdarzył Nikitę Siergiejewicza swoją aparycją już po raz czwarty.
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Brak ilustracji w tej wersji pisma
Autorem ścieżki dźwiękowej do „Pierwszego w kosmosie” nie jest, o dziwo, Rosjanin, ale… Cypryjczyk – George Kallis (rocznik 1974), który fachu uczył się w Stanach Zjednoczonych (Berklee College of Music w Bostonie) oraz w Wielkiej Brytanii (The Royal College of Music w Londynie). Zaczynał jako kompozytor muzyki do filmów dokumentalnych i krótkometrażówek; z biegiem czasu upomniało się o niego Hollywood, choć jak do tej pory wielkiej kariery za Oceanem nie zrobił. W swoim curriculum vitae ma między innymi takie pozycje, jak „Joy Division” (2006) i „Screwed” (2011) Rega Travissa, „Nieśmiertelny: Źródło” (2007) Bretta Leonarda oraz „Dry Run” (2010) Arama Boyraziana. Za kamerą w roli operatora stanął natomiast czterdziestotrzyletni dzisiaj Anton Antonow, absolwent Wszechrosyjskiego Państwowego Instytutu Kinematografii (WGIK) z rocznika 1995. Praktycznie od początku swojej kariery artystycznej wierny jest jednemu reżyserowi – Jegorowi Konczałowskiemu („Antykiller”, 2002; „Antykiller 2”, 2003; „Ucieczka”, 2005; „Powrót do A”, 2011), ale zdarzyło mu się współpracować także z Antonem Miegierdiczowem („Walka z cieniem 2: Rewanż”, 2007; „Ciemny świat”, 2010) oraz Maksimem Pieżemskim („Miłostki-zagwozdki 2”, 2009); czytelnicy „Esensji” znają go natomiast z dramatu sensacyjnego „Pułapka na zabójcę” (2008) Samweła Gasparowa. Co ciekawe, Paweł Parchomienko wykorzystał w swoim filmie również zdjęcia legendarnego operatora radzieckiego Wadima Jusowa (choć informacja o tym w napisach początkowych się nie znalazła), który do historii przeszedł jako mocna podpora talentu Andrieja Tarkowskiego (vide „Dziecko wojny”, „Andriej Rublow”, „Solaris”).



Tytuł: Gagarin
Tytuł oryginalny: Гагарин. Первый в космосе
Dystrybutor: Kino Świat
Data premiery: 30 maja 2014
Rok produkcji: 2013
Kraj produkcji: Rosja
Czas trwania: 108 min
Gatunek: biograficzny, dramat
Zobacz w:
Ekstrakt: 50%
powrót; do indeksunastwpna strona

499
 
Magazyn ESENSJA : http://www.esensja.pl
{ redakcja@esensja.pl }

(c) by magazyn ESENSJA. Wszelkie prawa zastrzeżone
Rozpowszechnianie w jakiejkolwiek formie tylko za pozwoleniem.