EKSTRAKT: | 90% |
---|---|
WASZ EKSTRAKT: | |
Zaloguj, aby ocenić | |
Tytuł | Soundtrack |
Wykonawca / Kompozytor | Lao Che |
Data wydania | 17 października 2012 |
Wydawca | Mystic Production |
Nośnik | CD |
Gatunek | rock |
EAN | 5903427875624 |
Zobacz w | Kulturowskazie |
Wyszukaj w | Skąpiec.pl |
Wyszukaj w | Amazon.co.uk |
Utwory | |
CD1 | |
1) District Line, Wimbledon Branch, Westbound, At Putney Bridge | |
2) 4 piosenki | |
3) Kołysan go | |
4) Jestem psem | |
5) Na końcu języka | |
6) Dym | |
7) Już jutro | |
8) Zombi ! | |
9) Govindam | |
10) Idzie Wiatr |
Album niekoncepcyjny z konceptem |
EKSTRAKT: | 90% |
---|---|
WASZ EKSTRAKT: | |
Zaloguj, aby ocenić | |
Tytuł | Soundtrack |
Wykonawca / Kompozytor | Lao Che |
Data wydania | 17 października 2012 |
Wydawca | Mystic Production |
Nośnik | CD |
Gatunek | rock |
EAN | 5903427875624 |
Zobacz w | Kulturowskazie |
Wyszukaj w | Skąpiec.pl |
Wyszukaj w | Amazon.co.uk |
Utwory | |
CD1 | |
1) District Line, Wimbledon Branch, Westbound, At Putney Bridge | |
2) 4 piosenki | |
3) Kołysan go | |
4) Jestem psem | |
5) Na końcu języka | |
6) Dym | |
7) Już jutro | |
8) Zombi ! | |
9) Govindam | |
10) Idzie Wiatr |
No tak, to wszystko prawda. I odniesienia do literatury, i ciekawe dźwięki, ale razem to jest nudne. Z Prądów w pamięci została tylko Zimaaa stuleeecia, a tu może Zombie. Dla mnie to druga nieudana płyta i następną przesłucham przed kupnem. Gospel to dla mnie najlepsze Lao Che i chyba już tak zostanie.
Jestem sympatykiem Lao Che od bardzo dawna w pierwszych trzech albumach zakochałem się od pierwszego przesłuchania byłem na kilku koncertach po których wracałem powalony na kolana.Niestety już "Prąd ..." poza kilkoma dobrymi kawałkami trochę mnie zaniepokoił ogromnym spadkiem formy już tam coś zgrzytało.Tak "Soundtrack" to dla mnie totalna porażka album z ciężkim sercem i ogromnym trudem przesłuchałem dwa razy ( mam do nich ogromna sympatie więc chciałem dać chłopakom szansę )i po prostu nie mam ochoty do niego wracać dla mnie jest nie do strawienia.Przekombinowany przerost formy nad treścią.Szkoda na prawdę szkoda.Mimo wszystko Mam nadzieję że chłopaki mnie jeszcze zaskoczą powstana jak przysłowiowy feniks z popiołów może jeszcze nie teraz ale za kilka albumów .... będę monitorował ich muzyczną karierę bo naprawdę mam ogromny sentyment do nich za ich pierwsze genialne albumy
Po trzech latach oczekiwania wreszcie zostały spełnione marzenia wielbicieli norweskiego tria Elephant9. Nakładem Rune Grammofon ukazała się dziesiąta, wliczając w to także albumy koncertowe, płyta formacji prowadzonej przez klawiszowca Stålego Storløkkena – „Mythical River”. Dla fanów skandynawskiego jazz-rocka to pozycja obowiązkowa. Dla tych, którzy dotąd nie zetknęli się z zespołem – szansa na nowy związek, którego nie da się zerwać.
więcej »Każdy wielbiciel rodzimej progresywnej elektroniki powinien z uwagą przyglądać się kolejnym produkcjom kierowanego przez Jarosława Pijarowskiego Teatru Tworzenia. Chociaż lider pochodzi z Bydgoszczy, jest to projekt wykraczający znacznie poza miasto nad Brdą, a w przypadku najnowszego materiału – „Forbidden Archaeology (Opus 1,1)” – wręcz międzynarodowy. Jak na razie udostępniony został jedynie w sieci, także w formie filmu wideo.
więcej »W latach 2019-2020 Alan Davey, były gitarzysta basowy Hawkwind, wydał pod nawiązującym do tej legendarnej formacji szyldem Hawkestrel trzy albumy, po czym… zamilkł. A w zasadzie zajął się innymi konceptami artystycznymi. Musiały minąć cztery lata, aby przypomniał sobie o tym projekcie i uraczył fanów longplayem o wielce mówiącym tytule „Chaos Rocks”.
więcej »Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku
— Wojciech Gołąbowski
Ryan Paris – słodkie życie
— Wojciech Gołąbowski
Gazebo – lubię Szopena
— Wojciech Gołąbowski
Crowded House – hejnał hejnałem, ale pogodę zabierz ze sobą
— Wojciech Gołąbowski
Pepsi & Shirlie – ból serca
— Wojciech Gołąbowski
Chesney Hawkes – jeden jedyny
— Wojciech Gołąbowski
Nik Kershaw – czyż nie byłoby dobrze (wskoczyć w twoje buty)?
— Wojciech Gołąbowski
Howard Jones – czym właściwie jest miłość?
— Wojciech Gołąbowski
The La’s – ona znowu idzie
— Wojciech Gołąbowski
T’Pau – marzenia jak porcelana w dłoniach
— Wojciech Gołąbowski
Nareszcie
— Jakub Stępień
Festiwal piosenki studenckiej
— Paweł Franczak
Niech żyje Polska!
— Marek Staszewski
Trzecia odsłona i na pewno nie ostatnia. Cieszy fakt, że Esensja (Recenzenci) dostrzega zachodzące zmiany w pełnym zakresie. Kultura - muzyka, jest w nas i nas otacza. Nie może ograniczać się do produkcji kiczu i kitu i mówić o niczym. Jeżeli ukazuje się coraz więcej płyt "Socjologicznych" to widocznie są ku temu powody. Jeśli ktoś tego nie lubi to przecież ma wolną wolę, chyba, że już nie!