Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Frode Gjerstad Trio
‹Steam in the Casa›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSteam in the Casa
Wykonawca / KompozytorFrode Gjerstad Trio
Data wydania8 maja 2016
Wydawca PNL Records
NośnikCD
Czas trwania37:43
Gatunekjazz
EAN7041880993870
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Frode Gjerstad, Jon Rune Strøm, Paal Nilssen-Love
Utwory
CD1
1) Pinch and Hide07:48
2) Stranger in a Common Place06:46
3) Dodging Borders12:33
4) Scattered Fiction02:23
5) Wobbly Rails07:30
Wyszukaj / Kup

Tu miejsce na labirynt…: Delikatniej (chyba) się już nie da
[Frode Gjerstad Trio „Steam in the Casa” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Siedemnasta płyta w dyskografii tria Frodego Gjerstada nie jest ani lepsza, ani gorsza od szesnastu wcześniejszych. To zła wiadomość? Skądże! Przecież album „Steam in the Casa” zawiera dokładnie to, czego od norweskiego saksofonisty oczekują jego liczni wielbiciele – porcję nieprzewidywalnego, niekiedy nastrojowego, to znów bardzo krnąbrnego free jazzu. I najlepiej niech tak zostanie już na zawsze.

Sebastian Chosiński

Tu miejsce na labirynt…: Delikatniej (chyba) się już nie da
[Frode Gjerstad Trio „Steam in the Casa” - recenzja]

Siedemnasta płyta w dyskografii tria Frodego Gjerstada nie jest ani lepsza, ani gorsza od szesnastu wcześniejszych. To zła wiadomość? Skądże! Przecież album „Steam in the Casa” zawiera dokładnie to, czego od norweskiego saksofonisty oczekują jego liczni wielbiciele – porcję nieprzewidywalnego, niekiedy nastrojowego, to znów bardzo krnąbrnego free jazzu. I najlepiej niech tak zostanie już na zawsze.

Frode Gjerstad Trio
‹Steam in the Casa›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSteam in the Casa
Wykonawca / KompozytorFrode Gjerstad Trio
Data wydania8 maja 2016
Wydawca PNL Records
NośnikCD
Czas trwania37:43
Gatunekjazz
EAN7041880993870
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Frode Gjerstad, Jon Rune Strøm, Paal Nilssen-Love
Utwory
CD1
1) Pinch and Hide07:48
2) Stranger in a Common Place06:46
3) Dodging Borders12:33
4) Scattered Fiction02:23
5) Wobbly Rails07:30
Wyszukaj / Kup
To siódmy (z siedemnastu dotychczasowych) album formacji Frode Gjerstad Trio nagrany w stuprocentowo norweskim składzie, w którym – obok grającego na saksofonie i klarnecie lidera – znaleźli się jeszcze kontrabasista Jon Rune Strøm (znany między innymi z takich projektów, jak Nu Ensemble Matsa Gustafssona, Universal Indians czy All Included) oraz perkusista Paal Nilssen-Love (współpracujący z Kenem Vandermarkiem, Michiyo Yagi, The Thing wspomnianego już Gustafssona, Peterem Brötzmannem i Akirą Sakatą, choć należy pamiętać, że to i tak jedynie wierzchołek góry lodowej jego aktywności). Wcześniej opublikowane to: „Mir” (2011), „East of West” (2011), „Hide Out” (2012), „Russian Standard” (2014), „Miyazaki” (2015) i – nagrany z towarzyszeniem amerykańskiego puzonisty Steve’a Swella – „At Constellation”.
Choć trio jest skandynawskie, cieszy się popularnością nie tylko wśród europejskich fanów jazzu improwizowanego; praktycznie co roku odbywa także koncerty na innych kontynentach, głównie w Azji i Ameryce Północnej. Płyta „Steam in the Casa” jest właśnie zapisem jednego z nich. Nagrania zarejestrowano podczas występu w – działającym od 2000 roku – montrealskim klubie Casa del Popolo, a miało to miejsce 27 listopada ubiegłego roku. Należy zresztą założyć, że jest to jedynie jego fragment, albowiem zwyczajowo trio Gjerstada przebywa na scenie mniej więcej półtorej godziny, tymczasem płyta trwa zaledwie niespełna trzydzieści osiem minut. Ale taki już urok wydawnictw sygnowanych nazwą PNL Records, czyli ukazujących się w firmie należącej do perkusisty zespołu. Widocznie Nilssen-Love woli pozostawić słuchacza w stanie niedosytu aniżeli zanudzić go na śmierć. Choć z drugiej strony, czy jest to możliwe w przypadku free jazzu zagranego na tak wysokim poziomie, przez artystów z najwyższej (światowej) półki? Uznajmy to pytanie za retoryczne…
Oceniając materiał zawarty na „Steam in the Casa”, można odnieść wrażenie, że Gjerstad przyjął odgórnie następujące założenie: tak dobierzemy utwory, by dało się zauważyć specyficzną prawidłowość. Jaką? Zaczniemy z wykopem, by później stopniowo wyciszać emocje, aaaż dooo… Zgodnie z tą zasadą zaserwowany na otwarcie „Pinch and Hide” to potężne uderzenie całego zespołu. Energetyczna perkusja Paala i pełen szaleństwa saksofon Frodego byłyby chyba w stanie postawić na nowi nawet nieboszczyka. A to tylko wstęp. W dalszej części Nilssen-Love daje prawdziwy popis swych umiejętności, udowadniając przy tym – który to już zresztą raz? – że każdy zespół thrash- bądź blackmetalowy miałby z niego wielki pożytek. Doprowadziwszy widownię do wrzenia, Paal pozostawia na chwilę swój zestaw i zabiera się za stojące obok perkusjonalia; przy okazji też po raz kolejny zaprasza do wspólnej „zabawy” Gjerstada. Tym razem jednak panowie rezygnują z udziału w konkurencji „najgłośniejszy zespół świata” i stawiają na budowanie nastroju. Co wychodzi im całkiem nieźle.
„Pinch and Hide” płynnie przechodzi w „Stranger in a Common Place”, a sygnałem do tego staje się uderzenie Nilssen-Love’a w dzwonki. Pierwsze minuty tej kompozycji stanowią w zasadzie rozwinięcie motywu zamykającego poprzedni utwór, dopiero w drugiej części muzycy decydują się na wprowadzenie nowych elementów. Przede wszystkim Paal i Jon podkręcają tempo, Frode z kolei sięga tym razem po klarnet, z pomocą którego – jak się szybko okazuje – potrafi równie skutecznie siać spustoszenie, jak wówczas gdy dmie w saksofon. „Dodging Borders” zaczyna się od klasycznego freejazzowego chaosu, choć nie ma wątpliwości co do tego, że Norwegowie przez cały czas wszystko mają pod pełną kontrolą. Przekonują o tym w dalszym ciągu, gdy nagle sekcja rytmiczna zaczyna lekko kołysać w rytmie funky, a Gjerstad gra melodyjną solówkę na saksofonie. Na zakończenie zaś wdaje się w nastrojowy dialog z perkusistą. Najkrótszy w całym zestawie „Scattered Fiction” kontynuuje tę drogę rozwoju, oparty jest na subtelnych dźwiękach perkusjonaliów i kontrabasu, którym w tle towarzyszy równie delikatny dęciak.
Nie mniej leniwie upływają pierwsze minuty kończącego płytę „Wobbly Rails”. Ba! w pewnym momencie muzycy grają tak cicho, że trzeba bardzo mocno podkręcić głośność, aby usłyszeć jakikolwiek dźwięk. I tak jest praktycznie do ostatniej sekundy. Zaskoczenie? Cóż, nigdzie nie jest powiedziane, że free jazz to tylko szaleńcza dźwiękowa orgia, od której pęka głowa. Tym razem panowie Gjerstad, Strøm i Nilssen-Love dowodzą, że może być dokładnie na odwrót. Że nawet muzyka improwizowana może charakteryzować się balladowym – no dobrze! to już lekka przesada, ale niech tak zostanie – klimatem. Nie należy jednak po „lekturze” „Steam in the Casa” wyciągać zbyt daleko idących wniosków. Z dużym prawdopodobieństwem kolejna propozycja Tria będzie oznaczała powrót do wcześniejszych założeń grupy – i wtedy pewnie zatęsknicie za tą stonowaną i pastelową płytą.
koniec
16 sierpnia 2016
Skład:
Frode Gjerstad – saksofon altowy, klarnet
Jon Rune Strøm – kontrabas
Paal Nilssen-Love – perkusja, instrumenty perkusyjne

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Tu miejsce na labirynt…: W poszukiwaniu zapomnianej przyszłości
Sebastian Chosiński

18 IV 2024

Każdy wielbiciel rodzimej progresywnej elektroniki powinien z uwagą przyglądać się kolejnym produkcjom kierowanego przez Jarosława Pijarowskiego Teatru Tworzenia. Chociaż lider pochodzi z Bydgoszczy, jest to projekt wykraczający znacznie poza miasto nad Brdą, a w przypadku najnowszego materiału – „Forbidden Archaeology (Opus 1,1)” – wręcz międzynarodowy. Jak na razie udostępniony został jedynie w sieci, także w formie filmu wideo.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Muzyczny seans spirytystyczny
Sebastian Chosiński

16 IV 2024

W latach 2019-2020 Alan Davey, były gitarzysta basowy Hawkwind, wydał pod nawiązującym do tej legendarnej formacji szyldem Hawkestrel trzy albumy, po czym… zamilkł. A w zasadzie zajął się innymi konceptami artystycznymi. Musiały minąć cztery lata, aby przypomniał sobie o tym projekcie i uraczył fanów longplayem o wielce mówiącym tytule „Chaos Rocks”.

więcej »

Płynąć na chmurach
Sebastian Chosiński

12 IV 2024

Choć ich artystyczna współpraca rozpoczęła się przed ośmioma laty, to jednak dopiero teraz duński duet skonsumował ją poprzez wydanie wspólnej płyty. Album „Clouds” – lokujący się gdzieś na pograniczu jazzu i elektroniki (z elementami awangardy i folku) – sygnują swoimi nazwiskami improwizująca wokalistka Randi Pontoppidan oraz jazzowy wibrafonista Martin Fabricius.

więcej »

Polecamy

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku

A pamiętacie…:

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku
— Wojciech Gołąbowski

Ryan Paris – słodkie życie
— Wojciech Gołąbowski

Gazebo – lubię Szopena
— Wojciech Gołąbowski

Crowded House – hejnał hejnałem, ale pogodę zabierz ze sobą
— Wojciech Gołąbowski

Pepsi & Shirlie – ból serca
— Wojciech Gołąbowski

Chesney Hawkes – jeden jedyny
— Wojciech Gołąbowski

Nik Kershaw – czyż nie byłoby dobrze (wskoczyć w twoje buty)?
— Wojciech Gołąbowski

Howard Jones – czym właściwie jest miłość?
— Wojciech Gołąbowski

The La’s – ona znowu idzie
— Wojciech Gołąbowski

T’Pau – marzenia jak porcelana w dłoniach
— Wojciech Gołąbowski

Zobacz też

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.