Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Cortex
‹Avant-Garde Party Music›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAvant-Garde Party Music
Wykonawca / KompozytorCortex
Data wydania17 września 2017
NośnikCD
Czas trwania37:46
Gatunekjazz
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Thomas Johansson, Kristoffer Berre Alberts, Ola Høyer, Gard Nilssen
Utwory
CD1
1) Grinder05:49
2) Chaos03:49
3) Waltz05:58
4) [If You Were] Mac Davis03:39
5) Disturbance04:23
6) Observe / Reserve05:02
7) Perception05:13
8) Off Course03:54
Wyszukaj / Kup

Tu miejsce na labirynt…: Awangardowa potańcówka
[Cortex „Avant-Garde Party Music” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Norweska supergrupa (free)jazzowa Cortex przebudziła się po raz piąty. Po raz trzeci też wydała album pod skrzydłami cenionej w środowisku wytwórni Clean Feed z Lizbony. Tytuł wydawnictwa uznać można za najlepszą – i w zasadzie wyczerpującą – recenzję: „Avant-Garde Party Music”. By jednak czytelnicy nie posądzili nas o pójście na łatwiznę, o najnowszej płycie Skandynawów napiszemy trochę więcej.

Sebastian Chosiński

Tu miejsce na labirynt…: Awangardowa potańcówka
[Cortex „Avant-Garde Party Music” - recenzja]

Norweska supergrupa (free)jazzowa Cortex przebudziła się po raz piąty. Po raz trzeci też wydała album pod skrzydłami cenionej w środowisku wytwórni Clean Feed z Lizbony. Tytuł wydawnictwa uznać można za najlepszą – i w zasadzie wyczerpującą – recenzję: „Avant-Garde Party Music”. By jednak czytelnicy nie posądzili nas o pójście na łatwiznę, o najnowszej płycie Skandynawów napiszemy trochę więcej.

Cortex
‹Avant-Garde Party Music›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAvant-Garde Party Music
Wykonawca / KompozytorCortex
Data wydania17 września 2017
NośnikCD
Czas trwania37:46
Gatunekjazz
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Thomas Johansson, Kristoffer Berre Alberts, Ola Høyer, Gard Nilssen
Utwory
CD1
1) Grinder05:49
2) Chaos03:49
3) Waltz05:58
4) [If You Were] Mac Davis03:39
5) Disturbance04:23
6) Observe / Reserve05:02
7) Perception05:13
8) Off Course03:54
Wyszukaj / Kup
To są bardzo zapracowani ludzie. Nie należy więc wywierać na nich presji i domagać się co roku nowej płyty. A jeśli jakimś cudem tak się jednak zdarzy, warto pochylić się nisko i z uszanowaniem. Każdy z muzyków tworzących Cortex udziela się bowiem także w kilku innych projektach i tak też daje z siebie wszystko. Lider kwartetu, trębacz Thomas Johansson, znany jest chociażby z występów w All Included, Friends & Neighbors oraz grup Paala Nilssen-Love’a Large Unit i Pan-Scan Ensemble. Saksofonista Kristoffer Berre Alberts udziela się w norwesko-amerykańskim kwartecie Starlite Motel oraz oktecie Daga Magnusa Narvesena Damana. Z kolei kontrabasistę Olę Høyera możemy usłyszeć na płytach Moon Relay, Akode, Bladed czy Honest John, natomiast perkusistę Garda Nilssena – na wydawnictwach Astro Sonic, sPacemonKey, Bushman’s Revenge oraz „własnego” Acoustic Unity.
W ciągu siedmiu lat artystycznej aktywności kwartet, ani razu nie zmieniając składu, wydał pięć płyt. Nie jest to wprawdzie rekord pracowitości, ale też na pewno nie liczba, jakiej trzeba by się było wstydzić. Tym bardziej że lista wszystkich albumów nagranych w tym czasie przez muzyków tworzących Cortex byłaby nieporównywalnie dłuższa. Po krążkach „Resection” (2011), „Göteborg” (2012) oraz – wydanych już pod szyldem lizbońskiego Clean Feed – „Live!” (2014) i „Live in New York” (2016), we wrześniu tego roku pojawiło się w sprzedaży nowe wydawnictwo Norwegów – „Avant-Garde Party Music”. Tytuł mówi praktycznie wszystko. Płyta rzeczywiście przynosi smakowitą porcję klasycznego jazzu improwizowanego (w tym kontekście należy rozpatrywać tytułową „awangardę”), inspirowanego – co jest już w przypadku Skandynawów chwalebną tradycją – dokonaniami takich mistrzów amerykańskiego free, jak Ornette Coleman, John Coltrane, Don Cherry czy wczesny (z naciskiem na „wczesny”) John Zorn.
Tradycją jest także to, że albumy Cortex nie ciągną się w nieskończoność. Tym razem muzycy postanowili wypowiedzieć się w niespełna trzydziestu ośmiu minutach. Ba! na dodatek zrezygnowali z rozbudowanych improwizacji, umieszczając na krążku aż osiem kompozycji. Żadna z nich nie trwa dłużej niż sześć minut. W przypadku współczesnego free jazzu to naprawdę zaskakujący wybór. Ale – przyznajmy – jak najbardziej trafiony. Wielką sztuką jest bowiem zawrzeć w tak ograniczonym czasie to, na co inni potrzebują niekiedy pół godziny albo i więcej (nic oczywiście im, jak chociażby Kenowi Vandermarkowi i jego DKV Trio, nie ujmując). Z drugiej strony, nie ma co liczyć na to, że utwory krótsze będą mniej skomplikowane formalnie i bliższe na przykład stylistyce cool czy smooth jazzu. Nic z tych rzeczy. To wciąż rasowe free – soczyste, energetyczne, skrzące się solowymi popisami instrumentów dętych (trąbki Johanssona i saksofonów, altowego i tenorowego, Berrego Albertsa).
Otwarcie płyty – pod postacią utworu „Grinder” – musi zrobić wrażenie na wszystkich wielbicielach jazzowej awangardy. Grające unisono dęciaki brzmią bowiem wyjątkowo dostojnie. Ten motyw powraca potem zresztą jeszcze dwukrotnie i za każdym razem wywołuje ciarki na plecach. Pomiędzy nim pojawiają się natomiast improwizacje Thomasa i Kristoffera, którym mocy przydaje jeszcze intensywna i gęsta gra sekcji rytmicznej. „Chaos” – mający schemat podobny do poprzednika (vide wykorzystana trzykrotnie nić przewodnia) – zaczyna się zaskakująco skocznie; z biegiem czasu jednak Norwegowie coraz konsekwentniej zmierzają w stronę free, w czym duża jest zasługa Nilssena. Gard to przecież perkusista, który potrafi odnaleźć się w (niemal) każdej stylistyce, umie także „dać czadu”. Spokojnie sprawdziłby się w zespole stricte rockowym, co poniekąd udowadnia na kolejnych wydawnictwach Bushmen’s Revenge. W „Waltz” akurat takiej potrzeby nie ma. To swoisty – minimalistyczny – walczyk, w którym na tle delikatnie splątanych dźwięków kontrabasu i perkusji pojawia się subtelny dwugłos trąbki i saksofonu. Także później, gdy drogi obu instrumentów rozchodzą się, robią one wszystko, aby nie popsuć nastroju.
Z powrotem do energetycznego free jazzu mamy natomiast do czynienia w „(If You Were) Mac Davis”. Jest krótko i dosadnie, ale też nadzwyczaj konsekwentnie – Coleman na pewno by się nie powstydził. Podobnie zresztą jak i kolejnej kompozycji – „Disturbance”, tym jednak różniącej się od poprzedniczki, że tutaj muzycy pozwalają sobie z jednej strony na wprowadzenie ładnej melodii, z drugiej – na zawadiacką partię dęciaków. „Observe / Reserve” to z kolei, mimo tylko pięciu minut, dwa (rozdzielone krótką solówką perkusji) numery w jednym: najpierw mamy odrobinę awangardy, potem klasyczny, choć brzmiący bardzo nowocześnie, jazz z lat 60. XX wieku. W tę samą epokę przenosi słuchaczy balladowe „Perception”, w którym Norwegowie potrafią wykorzystać jako element kompozycji nawet… ciszę. Jest minimalistycznie, ale dzięki temu nie brakuje napięcia. Całość kwartet zamyka dynamicznym „Off Course”. Hasło do ataku rzuca Nilssen, do którego następnie – po prawie minucie – dołączają Johansson i Berre Alberts. Od tej pory trąbka i saksofon poczynają sobie z wielką swobodą – ich drogi przecinają się, to znów rozchodzą, ani na moment jednak nie tracąc się z oczu. Koncept to nie nowy, ponownie zapożyczony od klasyków free jazzu. Ale czy z tego powodu można mieć do Norwegów pretensje? To oczywiście pytanie retoryczne…
koniec
2 stycznia 2018
Skład:
Thomas Johansson – trąbka
Kristoffer Berre Alberts – saksofon altowy, saksofon tenorowy
Ola Høyer – kontrabas
Gard Nilssen – perkusja

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Czas zatrzymuje się dla jazzmanów
Sebastian Chosiński

25 IV 2024

Arild Andersen to w świecie europejskiego jazzu postać pomnikowa. Kontrabasista nie lubi jednak przesiadywać na cokole. Mimo że za rok będzie świętować osiemdziesiąte urodziny, wciąż koncertuje i nagrywa. Na dodatek kolejnymi produkcjami udowadnia, że jest bardzo daleki od odcinania kuponów. „As Time Passes” to nagrany z muzykami młodszymi od Norwega o kilkadziesiąt lat album, który sprawi mnóstwo radości wszystkim wielbicielom nordic-jazzu.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Oniryczne żałobne misterium
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

Martin Küchen – lider freejazzowej formacji Angles 9 – zaskakiwał już niejeden raz. Ale to, co przyszło mu na myśl w czasie pandemicznego odosobnienia, przebiło wszystko dotychczasowe. Postanowił stworzyć – opartą na starożytnym greckim micie i „Odysei” Homera – jazzową operę. Do współpracy zaprosił wokalistkę Elle-Kari Sander, kolegów z Angles oraz kwartet smyczkowy. Tak narodziło się „The Death of Kalypso”.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Mityczna rzeka w jaskini lwa
Sebastian Chosiński

23 IV 2024

Po trzech latach oczekiwania wreszcie zostały spełnione marzenia wielbicieli norweskiego tria Elephant9. Nakładem Rune Grammofon ukazała się dziesiąta, wliczając w to także albumy koncertowe, płyta formacji prowadzonej przez klawiszowca Stålego Storløkkena – „Mythical River”. Dla fanów skandynawskiego jazz-rocka to pozycja obowiązkowa. Dla tych, którzy dotąd nie zetknęli się z zespołem – szansa na nowy związek, którego nie da się zerwać.

więcej »

Polecamy

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku

A pamiętacie…:

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku
— Wojciech Gołąbowski

Ryan Paris – słodkie życie
— Wojciech Gołąbowski

Gazebo – lubię Szopena
— Wojciech Gołąbowski

Crowded House – hejnał hejnałem, ale pogodę zabierz ze sobą
— Wojciech Gołąbowski

Pepsi & Shirlie – ból serca
— Wojciech Gołąbowski

Chesney Hawkes – jeden jedyny
— Wojciech Gołąbowski

Nik Kershaw – czyż nie byłoby dobrze (wskoczyć w twoje buty)?
— Wojciech Gołąbowski

Howard Jones – czym właściwie jest miłość?
— Wojciech Gołąbowski

The La’s – ona znowu idzie
— Wojciech Gołąbowski

T’Pau – marzenia jak porcelana w dłoniach
— Wojciech Gołąbowski

Zobacz też

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.