Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 18 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Draken

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDraken
Wykonawca / KompozytorDraken
Data wydania26 marca 2021
Wydawca Majestic Mountain Records
NośnikCD
Czas trwania43:36
Gatunekmetal
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Hallvard Gaardløs, Even Helte Hermansen, André Drage Haraldsen, Per Spjøtvold
Utwory
CD1
1) Realm of Silence04:15
2) Way Down Low05:41
3) Grand General03:47
4) [We Walk] In Circles07:13
5) The Master09:40
6) Strange Love06:46
7) Mountain in an Endless Ocean06:09
Wyszukaj / Kup

Tu miejsce na labirynt…: Smocze wyn(at)urzenia
[Draken „Draken” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Pozostajemy w Norwegii! Po nowych produkcjach Spidergawd, Hedvig Mollestad i Red Kite – dzisiaj bierzemy na warsztat debiutanckie dzieło tria Draken. Choć to pierwszy album grupy, dwóch muzyków ma już niemałe doświadczenie na scenie i w studiu, więc nie musimy obawiać się wpadki. Fani heavy metalu po zapoznaniu się z tą płytą na pewno będą usatysfakcjonowani.

Sebastian Chosiński

Tu miejsce na labirynt…: Smocze wyn(at)urzenia
[Draken „Draken” - recenzja]

Pozostajemy w Norwegii! Po nowych produkcjach Spidergawd, Hedvig Mollestad i Red Kite – dzisiaj bierzemy na warsztat debiutanckie dzieło tria Draken. Choć to pierwszy album grupy, dwóch muzyków ma już niemałe doświadczenie na scenie i w studiu, więc nie musimy obawiać się wpadki. Fani heavy metalu po zapoznaniu się z tą płytą na pewno będą usatysfakcjonowani.

Draken

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDraken
Wykonawca / KompozytorDraken
Data wydania26 marca 2021
Wydawca Majestic Mountain Records
NośnikCD
Czas trwania43:36
Gatunekmetal
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Hallvard Gaardløs, Even Helte Hermansen, André Drage Haraldsen, Per Spjøtvold
Utwory
CD1
1) Realm of Silence04:15
2) Way Down Low05:41
3) Grand General03:47
4) [We Walk] In Circles07:13
5) The Master09:40
6) Strange Love06:46
7) Mountain in an Endless Ocean06:09
Wyszukaj / Kup
Czasami odnoszę wrażenie, że norwescy rockmani i jazzmani mają po prostu… za dobrze. Gdyby musieli, jak zdecydowana większość polskich artystów, łączyć przyjemność grania muzyki z pracą etatową (bo przecież w naszym kraju, nie będąc gwiazdą disco polo bądź twórcą hołubionym przez państwowe media, nie da się godnie żyć, robiąc tylko to pierwsze), nie mieliby czasu na angażowanie się w kilka projektów jednocześnie. Nie nagrywaliby i nie wydawali po kilka płyt w ciągu roku. Nad Wisłą więc prawdopodobnie taki zespół, jak Draken by nie powstał. A nawet jeśli, to umarłby śmiercią naturalną po paru latach, nie doczekawszy się żadnej publikacji. Dopiero dwadzieścia lat później ktoś wygrzebałby ich nagrania demo, wydał na archiwalnym krążku, a krytycy podnieśliby larum, że taki talent został zmarnowany…
Wybaczcie ten nieco osobisty (choć muzykiem akurat nie jestem) wtręt i, proszę, nie odbierzcie go opacznie. Cieszę się, że Norwegowie mogą sobie na to pozwolić, bo gdyby nie mogli, bylibyśmy ubożsi o wiele doskonałych płyt, które cieszą przecież słuchaczy nie tylko skandynawskich, ale przynoszą radość także tysiącom sfrustrowanych Polaków. Mam tu na myśli między innymi debiutancki longplay pochodzącego z Oslo tria Draken. Tworzący je muzycy od lat funkcjonują na scenie rockowej, można więc tę formację spokojnie określić mianem supergrupy (ewentualnie… minisupergrupy). Jej motorem napędowym jest wokalista i basista Hallvard Gaardløs, który karierę zaczynał w bluesowo-hardrockowym Orango, potem dołączył do rockowego Woodland, a dwa lata temu został etatowym (piątym) członkiem Spidergawd, z którym nagrał najnowszy album grupy – „Spidergawd VI” (wydany w grudniu tego roku).
Gaardløs zaprosił do współpracy gitarzystę Evena Heltego Hermansena, który wcześniej dał się poznać jako podpora Shining, Bushman’s Revenge, Grand General, Scheen Jazzorkester, a ostatnio przede wszystkim doskonałego Red Kite. Skład uzupełnił jeszcze najmniej doświadczony z nich perkusista André Drage Haraldsen, którego Hallvard i Even Helte wyszukali w progresywno-jazzrockowej formacji Tip the Scales. By zarejestrować swój debiutancki materiał, trójka ta spotkała się w studiu nagraniowym Røffsound Recordings w Oslo, do którego zaproszony został również – aby w jednym utworze wspomóc wokalnie Gaardløsa („Way Down Low”) – Per Spjøtvold (najbardziej znany z reaktywowanej nie tak dawno grupy Goat the Head). Gotowy już album – zatytułowany po prostu „Draken” – ujrzał światło dzienne w marcu za sprawą szwedzkiej wytwórni Majestic Mountain Records (tej samej, która wydawała drugi pełnowymiarowy longplay innej norweskiej formacji – Jointhugger).
Czego można się spodziewać po debiucie Drakena? Choć zawarty na krążku materiał jest w pełni autorski, stanowi on interesujący przegląd hardrockowych i heavymetalowych mód począwszy od lat 70. ubiegłego wieku, poprzez lata 80. i 90., aż po czasy współczesne. Najgłębiej zespół sięga w otwierającym dysk „Realm of Silence”, którego stonerowy początek może być lekką zmyłką. Kiedy jednak Gaardløs zaczyna śpiewać, z miejsca przenosimy się w końcówkę lat 70. – do świata ówczesnego metalowego undergroundu, gdy do kariery szykowały się takie amerykańskie grupy, jak Pentagram, Saint Vitus czy Trouble. Mocy utworowi przydają jeszcze nałożone na siebie ścieżki gitar Hermansena (to jest, jak się okazuje, stałą praktyką na płycie) oraz podłożony przez niego chórek. W efekcie końcówka utworu zamienia się w potężny, nokautujący cios, po którym przez dłuższą chwilę trzeba dochodzić do siebie.
W drugim w kolejności „Way Down Low” klasyczny heavy metal (zagrany na jak najbardziej współczesną modłę) miesza się z black metalem, co jest oczywiście zasługą zaproszonego do studia Pera Spjøtvolda (w końcu zalicza się on do tych wokalistów, którzy zazwyczaj nie biorą jeńców). „Grand General” z kolei to wycieczka w lata 90. XX wieku. Choć i jemu nie brakuje mocy i ciężaru, a aranżacyjny rozmach robi spore wrażenie (zwłaszcza gdy zdamy sobie sprawę z tego, że Draken to trio), to ma on także spory potencjał na przebój. Którym jednak nigdy nie zostanie, bo mało który prezenter w radiu znajdzie w sobie odwagę, by taką kompozycję promować na antenie mainstreamowego radia. W „(We Walk) In Circles” zespół wreszcie odrobinę zwalnia tempo. Do tego stopnia, że Hallvard – zamiast śpiewać – melodeklamuje tekst. Chociaż i tu przychodzi moment, w którym trio wskakuje na właściwe dla siebie tory i wytacza najcięższe działa.
Opus magnum płyty stanowi niemal dziesięciominutowy „The Master”. Monumentalny, ze stonerowym otwarciem gitary i hipnotycznie grającą sekcją rytmiczną. Ze zmieniającymi się nastrojami i płynnym przechodzeniem od subtelności do wściekłości. Wreszcie z przejmującym zakończeniem, w którym uszy słuchacza świdruje pogłos przetworzonej przez jakiś efekt elektroniczny gitary (prawdopodobnie). W „Strange Love” Draken odkrywa dla siebie lata 80.: Hermansen snuje swoją opowieść na gitarze, a Gaardløs i Haraldsen przydają całości pikanterii wstawkami psychodelicznymi. Finałowe wyciszenie ma stworzyć kontrast przed ostatnim punktem repertuaru – czadowym i rozpędzonym „Mountain in an Endless Ocean” (w którym gitary tną przestrzeń jak lancet!). I chociaż w samej końcówce trio odrobinę zwalnia tempo, mentalny efekt przygniecenia pozostaje.
To dobre otwarcie kariery, która – co istotne – nie zakończy się, jak już wiadomo, na tej jednej płycie. W grudniu zespół opublikował bowiem nowe dziełko („Bastards”), które zapowiada drugi longplay – „Book of Black”. Jeśli całość będzie taka, jak promujący ją singielek – to można spodziewać się jeszcze większej metalowej miazgi. Ale przecież może być całkiem inaczej…
koniec
23 grudnia 2021
Skład:
Hallvard Gaardløs – śpiew, gitara basowa
Even Helte Hermansen – gitara elektryczna, chórek
André Drage Haraldsen – perkusja

gościnnie:
Per Spjøtvold – śpiew (2)

Komentarze

23 XII 2021   22:10:53

(bo przecież w naszym kraju, nie będąc gwiazdą disco polo bądź twórcą hołubionym przez państwowe media, nie da się godnie żyć, robiąc tylko to pierwsze)

fakt, te wszystkie hołubione przez państwowe media, ******* *** Organki, Marie Peszek, Nergale, siostry Sistars to przecież przymierają głodem. :D

23 XII 2021   22:12:07

Maleńczuk pewnie jak Krystyna Janda chleb zamraża żeby mieć na cały tydzień. :)

23 XII 2021   23:21:26

Sorry za offtopa - Ja tam chleb zamrażam, żeby nie musieć często po niego chodzić do sklepu i aby nie spleśniał :>

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Tu miejsce na labirynt…: W poszukiwaniu zapomnianej przyszłości
Sebastian Chosiński

18 IV 2024

Każdy wielbiciel rodzimej progresywnej elektroniki powinien z uwagą przyglądać się kolejnym produkcjom kierowanego przez Jarosława Pijarowskiego Teatru Tworzenia. Chociaż lider pochodzi z Bydgoszczy, jest to projekt wykraczający znacznie poza miasto nad Brdą, a w przypadku najnowszego materiału – „Forbidden Archaeology (Opus 1,1)” – wręcz międzynarodowy. Jak na razie udostępniony został jedynie w sieci, także w formie filmu wideo.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Muzyczny seans spirytystyczny
Sebastian Chosiński

16 IV 2024

W latach 2019-2020 Alan Davey, były gitarzysta basowy Hawkwind, wydał pod nawiązującym do tej legendarnej formacji szyldem Hawkestrel trzy albumy, po czym… zamilkł. A w zasadzie zajął się innymi konceptami artystycznymi. Musiały minąć cztery lata, aby przypomniał sobie o tym projekcie i uraczył fanów longplayem o wielce mówiącym tytule „Chaos Rocks”.

więcej »

Płynąć na chmurach
Sebastian Chosiński

12 IV 2024

Choć ich artystyczna współpraca rozpoczęła się przed ośmioma laty, to jednak dopiero teraz duński duet skonsumował ją poprzez wydanie wspólnej płyty. Album „Clouds” – lokujący się gdzieś na pograniczu jazzu i elektroniki (z elementami awangardy i folku) – sygnują swoimi nazwiskami improwizująca wokalistka Randi Pontoppidan oraz jazzowy wibrafonista Martin Fabricius.

więcej »

Polecamy

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku

A pamiętacie…:

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku
— Wojciech Gołąbowski

Ryan Paris – słodkie życie
— Wojciech Gołąbowski

Gazebo – lubię Szopena
— Wojciech Gołąbowski

Crowded House – hejnał hejnałem, ale pogodę zabierz ze sobą
— Wojciech Gołąbowski

Pepsi & Shirlie – ból serca
— Wojciech Gołąbowski

Chesney Hawkes – jeden jedyny
— Wojciech Gołąbowski

Nik Kershaw – czyż nie byłoby dobrze (wskoczyć w twoje buty)?
— Wojciech Gołąbowski

Howard Jones – czym właściwie jest miłość?
— Wojciech Gołąbowski

The La’s – ona znowu idzie
— Wojciech Gołąbowski

T’Pau – marzenia jak porcelana w dłoniach
— Wojciech Gołąbowski

Zobacz też

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.