Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 24 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

The Intuition Orchestra
‹Summa intuitiva›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSumma intuitiva
Wykonawca / KompozytorThe Intuition Orchestra
Data wydania24 września 2021
Wydawca Audio Cave
NośnikCD
Czas trwania49:25
Gatunekjazz
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Maria Pomianowska, Bolesław Błaszczyk, Ryszard Wojciul, Jacek Alka, Olga Szwajgier, Justyna Rekść-Raubo, Wojciech Błażejczyk, Krzysztof Knittel, Krzysztof Majchrzak, Krzysztof Szmańda
Utwory
CD1
1) Spiritual phenomena06:57
2) Affectus emphasis07:04
3) Res materialis07:33
4) Mentis phenomena04:26
5) Ita artis04:19
6) Motus continui02:27
7) De industria spatium05:06
8) Animum noctis04:22
9) Summa intuitiva07:12
Wyszukaj / Kup

Tu miejsce na labirynt…: Polacy nie gęsi, po łacinie umieją
[The Intuition Orchestra „Summa intuitiva” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Sześć lat milczenia jazzowo-awangardowej The Intuition Orchestra to naprawdę nic strasznego. Był już przecież okres w historii tej formacji, kiedy tworzący ją muzycy nie grali razem przez kilkanaście lat. Teraz, na szczęście, powrócili i to w bardzo rozbudowanej formule. Z czego tylko należy się cieszyć, ponieważ dzięki temu „Summa intuitiva” brzmi nadzwyczaj bogato i atrakcyjnie.

Sebastian Chosiński

Tu miejsce na labirynt…: Polacy nie gęsi, po łacinie umieją
[The Intuition Orchestra „Summa intuitiva” - recenzja]

Sześć lat milczenia jazzowo-awangardowej The Intuition Orchestra to naprawdę nic strasznego. Był już przecież okres w historii tej formacji, kiedy tworzący ją muzycy nie grali razem przez kilkanaście lat. Teraz, na szczęście, powrócili i to w bardzo rozbudowanej formule. Z czego tylko należy się cieszyć, ponieważ dzięki temu „Summa intuitiva” brzmi nadzwyczaj bogato i atrakcyjnie.

The Intuition Orchestra
‹Summa intuitiva›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSumma intuitiva
Wykonawca / KompozytorThe Intuition Orchestra
Data wydania24 września 2021
Wydawca Audio Cave
NośnikCD
Czas trwania49:25
Gatunekjazz
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Maria Pomianowska, Bolesław Błaszczyk, Ryszard Wojciul, Jacek Alka, Olga Szwajgier, Justyna Rekść-Raubo, Wojciech Błażejczyk, Krzysztof Knittel, Krzysztof Majchrzak, Krzysztof Szmańda
Utwory
CD1
1) Spiritual phenomena06:57
2) Affectus emphasis07:04
3) Res materialis07:33
4) Mentis phenomena04:26
5) Ita artis04:19
6) Motus continui02:27
7) De industria spatium05:06
8) Animum noctis04:22
9) Summa intuitiva07:12
Wyszukaj / Kup
Intuicja – jak można przeczytać w jednej z definicji tego zjawiska – „objawia się w postaci nagłego przebłysku myślowego, w którym dostrzega się myśl, obraz, rozwiązanie problemu lub odpowiedź na nurtujące pytanie”. W jazzie improwizowanym odgrywa niepoślednią rolę, co często podkreślają sami, uprawiający go, muzycy. A są i tacy, którzy umieścili to pojęcie na swoich sztandarach. Chociażby trio… The Intuition Orchestra, które w tym roku opublikowało swoją piątą płytę zatytułowaną… „Summa intuitiva”. I z miejsca wiadomo, czego się spodziewać! Czyżby? Bo skoro zespół gra jazz intuicyjny, to raczej niczego nie da się przewidzieć, a więc tym samym słuchacza czeka mnóstwo zaskoczeń – i tak jest w rzeczywistości. Pierwszym zaskoczeniem jest zaś fakt, że prapoczątki Orkiestry (sic! Trzyosobowej) sięgają połowy lat 80. ubiegłego wieku, kiedy to trzech kolegów, uczęszczających na zajęcia do szkoły muzycznej (podstawowej), postanowiło grać jazz.
Już samo to jest niezwykłe. W tamtym czasie nastolatkowie pragnęli grać przede wszystkim heavy metal bądź punk rock. Ale jazz? I to improwizowany? Cóż, każdemu według jego zasług, jak twierdził jeden z obrońców światowego proletariatu (wszak historia ta zaczęła się jeszcze w Polsce Ludowej). Tymi trzema kolegami byli: grający na instrumentach dętych Ryszard Wojciul (w przyszłości nie tylko muzyk, ale również dziennikarz i promotor, organizator koncertów i wydawca), pianista i wiolonczelista Bolesław Błaszczyk (który zaliczy nawet epizod w Grupie MoCarta) oraz perkusjonista Jacek Alka. Młodzi muzycy rejestrowali swoje ówczesne poszukiwania artystyczne, dzięki czemu po ponad ćwierć wieku, za sprawą wytwórni Requiem Records, ukazała się płyta z tymi archiwaliami – „1984-1985”. Sygnuje ją jednak nie The Intuition Orchestra, lecz… Legendarne Ząbki. To pierwsza nazwa, używana do dzisiaj, pojawiła się bowiem dopiero w 2008 roku, kiedy to zespół został reaktywowany po kilkunastu latach niebytu.
Od tamtego momentu co jakiś czas grupa daje o sobie znać. Pomiędzy 2009 a 2015 rokiem na przykład opublikowała cztery albumy: dwupłytowy „I.O.O. Free Acoustic 001: The Intuition Orchestra Vol. 1” (2009), „Fromm” (2012) – z gościnnym udziałem wokalistki Grażyny Auguścik, „To the Inside” (2014) oraz „Case of Surprise” (2015). A potem nastąpiło przedłużające się milczenie, które przerwane zostało jednodniową sesją nagraniową, jaka odbyła się 20 września ubiegłego roku w należącym do Polskiego Radia warszawskim studiu S4. Choć w ten sposób pandemia przysłużyła się zespołowi: muzycy znaleźli czas, aby spotkać się i wspólnie pomuzykować. Ba! z ich zaproszenia do wspólnej gry skorzystało również kilkoro zacnych gości, bez których „Summa intuitiva” – wydana niemal dokładnie rok po nagraniu przez krakowską wytwórnię Audio Cave – miałaby zapewne zupełnie inny kształt (jeśli w ogóle by powstała).
Fot. Paweł Kula
Fot. Paweł Kula
Co to za goście? Przyjrzyjmy się im. Wokalistka Olga Szwajgier – zawodowo aktywna od połowy lat 70. XX wieku, z taką samą przyjemnością śpiewająca muzykę klasyczną, rozrywkową, co – i to zapewne doprowadziło ją do współpracy z The Intuition Orchestra – eksperymentalną. Maria Pomianowska – mistrzyni gry na takich instrumentach strunowych, jak suka biłgorajska i fidel płocka, jak również grająca na różnych odmianach violi da gamba Justyna Rekść-Raubo. Awangardowego posmaku muzyce Orkiestry przydali natomiast odpowiadający za efekty elektroniczne Krzysztof Knittel (od 1973 roku stanowiący podporę Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia) oraz Wojciech Błażejczyk. Ten ostatni zagrał między innymi na tak zwanych obiektofonach. Co kryje się pod tym pojęciem? Różnego rodzaju zużyte przedmioty codziennego użytku – najczęściej wykorzystywane przez nas w kuchniach i łazienkach – których dźwięk poddawany jest na żywo przekształceniom elektronicznym. Sekcję rytmiczną, oprócz wspomnianego już Jacka Alki, stworzyli natomiast obecnie mieszkający we Francji basista Krzysztof Majchrzak oraz perkusista Krzysztof Szmańda (mający na koncie współpracę chociażby z pianistą Krzysztofem Dysem).
Fot. Paweł Kula
Fot. Paweł Kula
To teraz sporządźcie, proszę, sumę intuicyjnych doświadczeń muzycznych wszystkich wymienionych artystów i spróbujcie sami sobie odpowiedzieć, co ma do zaoferowania na swojej najnowszej płycie The Intuition Orchestra? Można się pogubić, prawda? Dlatego postaram się to nieco uporządkować. Płytę otwiera siedmiominutowy „Spiritual phenomena”. Po jego wysłuchaniu łatwo zrozumieć, dlaczego tak właśnie się stało. Jest on bowiem swoistym streszczeniem całości wydawnictwa. Pojawiają się w nim bowiem elementy free jazzu (partia saksofonu plus bardzo intensywna sekcja rytmiczna), rocka i noise’u (vide gitara, po którą sięga Błażejczyk) oraz muzyki dawnej (za sprawą smyczków). Do tego dochodzą jeszcze obficie zastosowane efekty elektroniczne, które przydają utworowi cech awangardowych. W całym tym programowo kontrolowanym szaleństwie zaskakiwać może rozbrzmiewający przez cały czas na dalekim planie stonowany, monotonny fortepian – jedyny instrument, który nie daje się ponieść chaosowi. Jeśli więc przetrwacie ten wstęp, nic, co usłyszycie w dalszej części, nie będzie Wam straszne.
Fot. Paweł Kula
Fot. Paweł Kula
Drugi w kolejności „Affectus emphasis”, w którym od pierwszych sekund na plan pierwszy wybija się klarnet, ma charakter – być może takie określenie pojawi się w krytyce muzycznej po raz pierwszy – retro-awangardowy. Te ciągotki ku klasyce jazzu słychać wyraźnie w warstwie instrumentalnej, za to w wokalnej Olga Szwajgier pozwala sobie na ciekawe eksperymenty w duchu klasycznej muzyki współczesnej. Co ciekawe, słuchając jej głosu, z miejsca przeniosłem się w końcówkę lat 80., kiedy to po raz pierwszy miałem okazję wysłuchać z płyt oparte na dramacie Stanisława Ignacego Witkiewicza awangardowe widowisko Edwarda Bogusławskiego „Sonata Belzebuba”. To dokładnie taka sama forma narracji! Za to w „Res materialis” pojawia się znacznie więcej free jazzu, o tyle nietypowego, że – przynajmniej do piątej minuty – obywającego się bez perkusji, za to z wyeksponowanymi dęciakami i elektroniką. Dopiero w końcówce robi się spokojnie za sprawą skrzypiec.
Fot. Paweł Kwiecień
Fot. Paweł Kwiecień
Po ponad dwudziestu minutach bardzo intensywnego grania muzycy dochodzą do wniosku, że słuchaczom należy się chwila ukojenia. Zapewnia ją – gwoli ścisłości to ponad cztery minuty – oparty na współpracy sekcji dętej i smyczkowej „Mentis phenomena” (z syntezatorowym finałem). W „Ita artis” z kolei wolną rękę od liderów The Intuition Orchestra otrzymał Błażejczyk, który sięgnął po swoje obiektofony. Co wypadło zresztą nadzwyczaj ciekawie, czyniąc poniekąd z tej kompozycji eksperymentalne słuchowisko. Jej druga część jest już bardziej typowa, a wieńczy ją, nie licząc fortepianowej cody, rzewna melodia zagrana na smyczkach. „Motus continui” to najkrótszy fragment wydawnictwa, ale za to dynamiczny i emocjonalny. Ponownie pojawiają się w nim obiektofony (na otwarcie), które jednak z czasem zostają przytłumione elektroniką i energetycznymi bębnami.
„De industria spatium” idealnie pasowałby do którejkolwiek z wydawanych przez Bôłt Records płyt z archiwaliami Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia. To bowiem awangarda w najczystszej postaci! Za to w „Animum noctis” ponownie mamy do czynienia z dźwiękami kojącymi uszy. Dba o to głównie Ryszard Wojciul (zaczynając na saksofonie, kończąc na klarnecie), a wspomagają go koledzy odpowiadający za elektronikę i sięgający po elektryczną wiolonczelę Bolesław Błaszczyk. Płytę zamyka kompozycja tytułowa, którą uznać można za idealne zwieńczenie całości. Jak „Spiritual phenomena” był nadzwyczaj zgrabnym wprowadzeniem do świata The Intuition Orchestra, tak „Summa intuitiva” jest jego podsumowaniem. Ponownie mamy tu wokalne eksperymenty Szwajgier i elektroniczny noise (w stylu Merzbow), a do tego jeszcze fragmenty stricte freejazzowe i kolejne nawiązania do muzyki dawnej. Co ciekawe z granych unisono partii smyczków i saksofonu „wykluwa” się intrygująca solówka na dęciaku, która powoli prowadzi do miejsca z napisem „meta”.
koniec
30 grudnia 2021
Skład:
Ryszard Wojciul – saksofon sopranowy, saksofon altowy, klarnet, klarnet basowy, EWI (elektroniczny instrument dęty), głos
Bolesław Błaszczyk – fortepian, syntezator, wiolonczela, elektryczna wiolonczela, głos
Jacek Alka – instrumenty perkusyjne

gościnnie:
Olga Szwajgier – śpiew / sopran (2,9)
Maria Pomianowska – suka biłgorajska, fidel płocka, głos
Justyna Rekść-Raubo – viola da gamba (odmiany sopranowa i basowa)
Wojciech Błażejczyk – gitara, efekty elektroniczne, obiektofony
Krzysztof Knittel – efekty elektroniczne
Krzysztof Majchrzak – gitara basowa, gitara basowa bezprogowa, efekty elektroniczne
Krzysztof Szmańda – perkusja

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Tu miejsce na labirynt…: Mityczna rzeka w jaskini lwa
Sebastian Chosiński

23 IV 2024

Po trzech latach oczekiwania wreszcie zostały spełnione marzenia wielbicieli norweskiego tria Elephant9. Nakładem Rune Grammofon ukazała się dziesiąta, wliczając w to także albumy koncertowe, płyta formacji prowadzonej przez klawiszowca Stålego Storløkkena – „Mythical River”. Dla fanów skandynawskiego jazz-rocka to pozycja obowiązkowa. Dla tych, którzy dotąd nie zetknęli się z zespołem – szansa na nowy związek, którego nie da się zerwać.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: W poszukiwaniu zapomnianej przyszłości
Sebastian Chosiński

18 IV 2024

Każdy wielbiciel rodzimej progresywnej elektroniki powinien z uwagą przyglądać się kolejnym produkcjom kierowanego przez Jarosława Pijarowskiego Teatru Tworzenia. Chociaż lider pochodzi z Bydgoszczy, jest to projekt wykraczający znacznie poza miasto nad Brdą, a w przypadku najnowszego materiału – „Forbidden Archaeology (Opus 1,1)” – wręcz międzynarodowy. Jak na razie udostępniony został jedynie w sieci, także w formie filmu wideo.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Muzyczny seans spirytystyczny
Sebastian Chosiński

16 IV 2024

W latach 2019-2020 Alan Davey, były gitarzysta basowy Hawkwind, wydał pod nawiązującym do tej legendarnej formacji szyldem Hawkestrel trzy albumy, po czym… zamilkł. A w zasadzie zajął się innymi konceptami artystycznymi. Musiały minąć cztery lata, aby przypomniał sobie o tym projekcie i uraczył fanów longplayem o wielce mówiącym tytule „Chaos Rocks”.

więcej »

Polecamy

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku

A pamiętacie…:

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku
— Wojciech Gołąbowski

Ryan Paris – słodkie życie
— Wojciech Gołąbowski

Gazebo – lubię Szopena
— Wojciech Gołąbowski

Crowded House – hejnał hejnałem, ale pogodę zabierz ze sobą
— Wojciech Gołąbowski

Pepsi & Shirlie – ból serca
— Wojciech Gołąbowski

Chesney Hawkes – jeden jedyny
— Wojciech Gołąbowski

Nik Kershaw – czyż nie byłoby dobrze (wskoczyć w twoje buty)?
— Wojciech Gołąbowski

Howard Jones – czym właściwie jest miłość?
— Wojciech Gołąbowski

The La’s – ona znowu idzie
— Wojciech Gołąbowski

T’Pau – marzenia jak porcelana w dłoniach
— Wojciech Gołąbowski

Zobacz też

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.