Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Och
‹Pö om pö›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPö om pö
Wykonawca / KompozytorOch
Data wydania27 maja 2022
Wydawca Rocket Recordings
NośnikWinyl
Czas trwania40:31
Gatunekelektronika, rock
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Fredric Ilmarson, Martin Daun, Lars Hoffsten
Utwory
Winyl1
1) Bolid05:01
2) Vadstena03:55
3) Syzyrgy07:00
4) Silverstjärnan04:53
5) Isfält05:35
6) Bråviken04:16
7) Impetus04:49
8) Ochra05:03
Wyszukaj / Kup

Tu miejsce na labirynt…: Na pograniczu snu
[Och „Pö om pö” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Zdarza Wam się tuż przed głębokim zaśnięciem zerwać z łóżka w przekonaniu, że usłyszeliście jakiś głos, poczuliście zapach albo zauważyliście kogoś przechodzącego tuż przed Wami? To mogą być objawy hipnagogii. O nich postanowili opowiedzieć na swojej najnowszej płycie – „Pö om pö” – muzycy szwedzkiego tria Och. A wykorzystali do tego nawiązującą do tradycji zachodnioniemieckiego rocka lat 70. muzykę krautrockową.

Sebastian Chosiński

Tu miejsce na labirynt…: Na pograniczu snu
[Och „Pö om pö” - recenzja]

Zdarza Wam się tuż przed głębokim zaśnięciem zerwać z łóżka w przekonaniu, że usłyszeliście jakiś głos, poczuliście zapach albo zauważyliście kogoś przechodzącego tuż przed Wami? To mogą być objawy hipnagogii. O nich postanowili opowiedzieć na swojej najnowszej płycie – „Pö om pö” – muzycy szwedzkiego tria Och. A wykorzystali do tego nawiązującą do tradycji zachodnioniemieckiego rocka lat 70. muzykę krautrockową.

Och
‹Pö om pö›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPö om pö
Wykonawca / KompozytorOch
Data wydania27 maja 2022
Wydawca Rocket Recordings
NośnikWinyl
Czas trwania40:31
Gatunekelektronika, rock
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
W składzie
Fredric Ilmarson, Martin Daun, Lars Hoffsten
Utwory
Winyl1
1) Bolid05:01
2) Vadstena03:55
3) Syzyrgy07:00
4) Silverstjärnan04:53
5) Isfält05:35
6) Bråviken04:16
7) Impetus04:49
8) Ochra05:03
Wyszukaj / Kup
To już ustaliliśmy jakiś czas temu: krautrock nie umarł! I chociaż nie ma się dzisiaj aż tak dobrze, jak w zachodnich Niemczech w latach 70. ubiegłego wieku, to jednak wciąż powstają świetne płyty, które wyrastają z tamtej tradycji. Kolejnym przedstawicielem współczesnego neokrautrocka jest szwedzka formacja o nadzwyczaj prostej nazwie… Och (co w oryginalne oznacza łącznik „i”). Grupa powstała w pierwszej połowie ubiegłej dekady w Linköping, a jej motorem napędowym – w przenośni i dosłownie – stali się dwaj muzycy z sekcji rytmicznej spacerockowej grupy Flower Must Die: basista Martin Daun i perkusista Lars Hoffsten (niegdyś także w The Brain i Ex Canis). Do spółki dobrali sobie jeszcze Fredrika Ilmarsona – artystę-grafika, twórcę teledysków, który w Och przyjął na siebie rolę klawiszowca i gitarzysty.
Początki nie były łatwe. Zespół zadebiutował niskonakładową kasetą „ETT” (2014), której wydanie przeszło w zasadzie niezauważone. Aż dziw bierze, że po tym niewypale Daun i Hoffsten nie poddali się, że wciąż doskonalili swoje kompozycje, aż wreszcie po kilku latach, spędzonych głównie na koncertowaniu, udało im się podpisać kontrakt z niezależną angielską wytwórnią Rocket Recordings. Płyta winylowa zatytułowana „II” ujrzała światło dzienne w lutym 2020 roku. Pięć miesięcy później trio udostępniło w formie cyfrowej jeden ze swoich starszych występów, który – jako „Live at Riksgränsen 2015” – dostępny jest na Bandcampie Och. Najnowszym dziełem Szwedów jest wydany w ostatni weekend maja album „Pö om pö”, co na polski można przetłumaczyć jako „Krok po kroku”. Jak tytuł ten rozumieją muzycy? Traktują go jako podróż do swojego wnętrza.
Jeśli chodzi o inspiracje muzyczne – Fredric, Martin i Lars ich nie ukrywają. Wymieniają wśród nich zarówno takich niemieckich wykonawców, jak Cluster czy Harald Grosskopf (znany z Wallenstein, The Cosmic Jokers, czy Ash Ra Tempel), jak również przedstawicieli szwedzkiej progresywnej awangardy w postaci Arbete och Fritid oraz Anna Själv Tredje. A na dokładkę dorzucają jeszcze Sun Araw i Magic Lantern – dwie grupy z kręgu amerykańskiej garażowej psychodelii, które działały jeszcze w czasie, kiedy zapadła decyzja o powstaniu Och. Co mogło zrodzić się z takiej mieszanki? Nic prostszego, wystarczy sięgnąć po „Pö om pö” – i będziecie mieć odpowiedź na wszystkie pytania. Może tylko poza jednym. O czym jest ta płyta? Bo choć zawiera ona muzykę instrumentalną, członkowie zespołu zdecydowali się przedstawić na niej konkretną opowieść.
To opowieść o świecie, który istnieje jedynie w naszych wyobrażeniach, omamach i halucynacjach, pojawiających się w stanie hipnagogii, a więc podczas zasypiania. Mając takie oznaki, cieszyć się nie powinniśmy, ponieważ mogą one być objawem psychopatologii względnie narkolepsji. Co byłoby gorsze? Nie jestem specjalistą, więc nie wiem, ale wiem za to, co byłoby lepsze – uważne wysłuchanie „Pö om pö”! Od otwierającego krążek utworu „Bolid” po zamykającą go „Ochrę”. To w sumie czterdzieści minut kosmiczno-folkowego krautrocka z elementami – podanej w sofie lo-fi – psychodelii. Dla koneserów, bo przypadkowi słuchacze, którzy nigdy wcześniej nie mieli do czynienia z eksperymentatorami z lat 70., mogą przeżyć mały szok, aplikując sobie kolejne dawki nowej płyty Och.
„Bolid”, choć reprezentatywny dla całości materiału, ma też jednak pewien wyznacznik, wyróżniający go od innych kompozycji. To pojawiająca się na tle szalonych, „kosmicznych” syntezatorów bardzo rockowa, zagrana z ogromnym rozmachem, improwizowana partia gitary. Nie w każdym utworze Ilmarson po nią sięga, a nawet jeżeli, to nie robi tego już z takim zaangażowaniem. W drugim w kolejności utworze „Vadstena” nie słychać jej w ogóle; są za to monotonne ścieżki nakładających się na siebie klawiszy. Istotna zmiana w przekazie następuje natomiast w najdłuższym w całym zestawie, siedmiominutowym „Syzyrgy”, który zaczyna się ponownie od nostalgicznych syntezatorów (w „kosmicznym” klimacie), by przejść do fragmentów awangardowo-abstrakcyjnych (z przetworzonymi elektronicznie głosami w tle), a całość zwieńczyć folkowo-elektronicznymi nawiązaniami do twórczości Popol Vuh z czasów „In den Gärten Pharaos” (1971) oraz „Hosianna Mantra” (1972).
Za sprawą sprzężonej gitary „Syzyrgy” płynnie przechodzi w ostatni na stronie A winylu „Silverstjärnan”. Tu czeka na słuchaczy kolejna niespodzianka, ponieważ obok inspiracji Popol Vuh pojawiają się również nawiązania do muzyki klasycznej (dawnej). Dość powiedzieć, że syntezator brzmi jak klawesyn, przydając tej kompozycji niezwykłego charakteru. Z kolei otwierający stronę B „Isfält” jest powrotem do peregrynacji kosmicznych, aczkolwiek przychodzi taki moment, kiedy syntezatory muszą ukryć się w tle, by zwolnić miejsce dla sekcji rytmicznej. W „Bråviken” natomiast trio robi wiele, aby ukoić emocje i ułożyć nas do snu. Lepiej jednak nie poddawać się tej atmosferze, ponieważ przebudzenie w finale – za sprawą elektronicznych zgrzytów i wsamplowanych w muzykę przeróżnych dźwięków – może być bolesne dla uszu. Na szczęście zaraz potem pojawia się psychodelicznie transowy, podlany sosem folkowym, „Impetus”, który przechodzi najpierw w uspokajający, a potem mocno energetyczny (za sprawą tamburynu i bębenków) utwór „Ochra”.
Czy po wydaniu „Pö om pö” trio Och przebije się do pierwszej ligi skandynawskich zespołów z kręgu psychodeliczno-progresywnego – wątpię. Ale powinno być im już łatwiej. Łatwiej organizować kolejne koncerty, podpisywać następne kontrakty i wydawać płyty. A wtedy kto wie, może osiągną status niezależnej gwiazdy.
koniec
16 czerwca 2022
Skład:
Fredric Ilmarson – syntezatory, efekty elektroniczne, gitara elektryczna
Martin Daun – gitara basowa
Lars Hoffsten – perkusja, instrumenty perkusyjne

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Tu miejsce na labirynt…: W poszukiwaniu zapomnianej przyszłości
Sebastian Chosiński

18 IV 2024

Każdy wielbiciel rodzimej progresywnej elektroniki powinien z uwagą przyglądać się kolejnym produkcjom kierowanego przez Jarosława Pijarowskiego Teatru Tworzenia. Chociaż lider pochodzi z Bydgoszczy, jest to projekt wykraczający znacznie poza miasto nad Brdą, a w przypadku najnowszego materiału – „Forbidden Archaeology (Opus 1,1)” – wręcz międzynarodowy. Jak na razie udostępniony został jedynie w sieci, także w formie filmu wideo.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Muzyczny seans spirytystyczny
Sebastian Chosiński

16 IV 2024

W latach 2019-2020 Alan Davey, były gitarzysta basowy Hawkwind, wydał pod nawiązującym do tej legendarnej formacji szyldem Hawkestrel trzy albumy, po czym… zamilkł. A w zasadzie zajął się innymi konceptami artystycznymi. Musiały minąć cztery lata, aby przypomniał sobie o tym projekcie i uraczył fanów longplayem o wielce mówiącym tytule „Chaos Rocks”.

więcej »

Płynąć na chmurach
Sebastian Chosiński

12 IV 2024

Choć ich artystyczna współpraca rozpoczęła się przed ośmioma laty, to jednak dopiero teraz duński duet skonsumował ją poprzez wydanie wspólnej płyty. Album „Clouds” – lokujący się gdzieś na pograniczu jazzu i elektroniki (z elementami awangardy i folku) – sygnują swoimi nazwiskami improwizująca wokalistka Randi Pontoppidan oraz jazzowy wibrafonista Martin Fabricius.

więcej »

Polecamy

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku

A pamiętacie…:

Murray Head – Judasz nocą w Bangkoku
— Wojciech Gołąbowski

Ryan Paris – słodkie życie
— Wojciech Gołąbowski

Gazebo – lubię Szopena
— Wojciech Gołąbowski

Crowded House – hejnał hejnałem, ale pogodę zabierz ze sobą
— Wojciech Gołąbowski

Pepsi & Shirlie – ból serca
— Wojciech Gołąbowski

Chesney Hawkes – jeden jedyny
— Wojciech Gołąbowski

Nik Kershaw – czyż nie byłoby dobrze (wskoczyć w twoje buty)?
— Wojciech Gołąbowski

Howard Jones – czym właściwie jest miłość?
— Wojciech Gołąbowski

The La’s – ona znowu idzie
— Wojciech Gołąbowski

T’Pau – marzenia jak porcelana w dłoniach
— Wojciech Gołąbowski

Zobacz też

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.