Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Jan Rudziński
‹Komisja›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
AutorJan Rudziński
TytułKomisja
OpisArmia (przyszłości?) funduje nie tylko zwyczajowy urlop od myślenia, ale i …rozległe badania wytrzymałościowe.
Gatunekhumor / satyra, SF

Komisja

We wtorek rano po nieprzespanej z nerwów nocy ubrali go w niezmiernie skomplikowany, wielowarstwowy strój. Na wierzch już samodzielnie założył mundur. Kapral wręczył mu plecak, ważący co najmniej 70 kg, i ryknął: „Biegiem marsz”. Obecny obok Sierżant potwierdził „To rozkaz, szeregowy”.

Jan Rudziński

Komisja

We wtorek rano po nieprzespanej z nerwów nocy ubrali go w niezmiernie skomplikowany, wielowarstwowy strój. Na wierzch już samodzielnie założył mundur. Kapral wręczył mu plecak, ważący co najmniej 70 kg, i ryknął: „Biegiem marsz”. Obecny obok Sierżant potwierdził „To rozkaz, szeregowy”.

Jan Rudziński
‹Komisja›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
AutorJan Rudziński
TytułKomisja
OpisArmia (przyszłości?) funduje nie tylko zwyczajowy urlop od myślenia, ale i …rozległe badania wytrzymałościowe.
Gatunekhumor / satyra, SF
Późnym wieczorem Sierżant wepchnął go do przytulnie urządzonej poczekalni, w której ujrzał trzy bardzo ładne dziewczyny. Najstarsza z nich, wyglądająca na 27 lat, wysoka szatynka, powiedziała „Dobry wieczór”. Wszystkie trzy zachichotały. „Nazywam się Diana i kieruję zespołem Wojskowych Asystentek Psychoseksualnych. To jest Marlena, a to Ewa”. Wskazała na niską brunetką i średniego wzrostu, rdzawo rudą. „Naszym zadaniem jest okazać ci pomoc. Wybierz jedną z nas”.
„Armia funduje wam jedną laskę” zarechotał Kapral. „To rozkaz, szeregowy” szepnął Sierżant, chyba setny raz w tym dniu.
Najstarsza Asystentka spojrzała ostro na obu podoficerów, a oni natychmiast wyszli. Mimo potwornego zmęczenia nagle poczuł nieodpartą ochotę na seks – czyżby do kolacji dodano mu stymulantów? A przecież myślał, że w ten koszmarny wtorek już nic go nie zdoła zdziwić. Chwilę się zawahał, wybrał niską brunetkę i przeszli do sąsiedniego pokoju.
W nocy spał głęboko mimo bólu odczuwanego w każdym mięśniu.

Środa, początek maja.
Hurra! Wiedziałem, że nauka się opłaca. Moje trzy dyplomy: MBA, ekonomia i technika telewizyjna pomogły mi zdobyć pracę w Ministerstwie Kultury. Jestem osobistym asystentem dyrektora departamentu. Jak tylko dostanę pełen etat, powiem promotorowi, co o nim myślę. Doktorat! myślałby kto…
………
………
Czwartek, koniec maja.
Dziś Ostatni Niepewny Czwartek. W przyszłą środę wszystko będzie jasne. Po czterech tygodniach okresu próbnego muszą przyjąć mnie na etat. Albo… albo pieprzony doktorat.

We wtorek rano po nieprzespanej z nerwów nocy ubrali go w niezmiernie skomplikowany, wielowarstwowy strój. Na wierzch już samodzielnie założył mundur. Kapral wręczył mu plecak, ważący co najmniej 70 kg, i ryknął: „Biegiem marsz”. Obecny obok Sierżant potwierdził „To rozkaz, szeregowy”.
Wymarsz obserwował oficer, który już poprzedniego wieczoru, po badaniach przed komisją lekarską, szepnął mu konfidencjonalnie do ucha „Dobrze radzę, proszę postarać się we wszystkich próbach. Od tego zależy pana przyszłość. Minister czeka”. Teraz tylko pokiwał głową.

Piątek.
Dyrektor polecił mi, żebym liczył się z wyjazdem służbowym w poniedziałek i wtorek. Sprawdziłem plany – w grę wchodzi tylko Kraków: konferencja z delegacją ŚKF. A co najważniejsze – w przyszły piątek zaplanowano dalsze rozmowy. Musi w nich wziąć udział ten, kto pojedzie na początku tygodnia. Więc?…
Sobota.
Przyszedłem do pracy w wolny dzień. Studiowałem dokumenty dotyczące spotkania. Po południu poszedłem na miasto z kumplami. Ale już nie mogłem tak ciągnąć, jak w dawnych latach. 6 piw i koniec.

Biegi z obciążeniem w pełnym słońcu, czołganie w błocie, wspinaczka po linie, kopanie rowów. Omdlewał ze zmęczenia, serce waliło jak młotem, organizm, który od pięciu lat nie zaznał większego wysiłku fizycznego, protestował. Kapral co chwila ryczał i beształ. Niektóre próby musiał powtarzać kilkakrotnie, a muru w końcu nie pokonał.
W masce przeciwgazowej zemdlał natychmiast. Kiedy został ocucony, Kapral powiedział trochę zmieszany: „Co za palanty w tym magazynie. Filtr niedrożny, udusilibyście się za minutę jak nic. Dwadzieścia minut odpoczynku!”.
Po południu przy próbie przepłynięcia rzeki prawie utonął. Oficer kręcił głową z narastająca dezaprobatą.
W czasie kolacji w kantynie Sierżant usiadł obok niego. Z podręcznej torby wyjął stelaż z probówkami i w trakcie jedzenia, sprawdzając co chwila kolejność na wydrukowanej liście, dolewał ich zawartość do kawy.
Po kolacji przewidziano prysznic. Spodnią warstwę ubrania zdejmowało z niego dwóch wojskowych w mundurach medyków. Po kąpieli założyli skomplikowany ubiór z powrotem, zrobili kilka zastrzyków i tak przygotowanego zaprowadzili do Asystentek.

Niedziela.
Wszystkie dziewczyny akurat wyjechały. Iwona, Anka, co je tak nosi? Mariola jest w Warszawie, ale nie chciała się ze mną spotkać. Ewa też jest i to nawet chętna, ale bez Iwony z nią do łóżku nie pójdę, sama jest nie do zniesienia.
W końcu stanęło na kolejnych pięciu piwach, na dziewczyny będzie czas później.
Poniedziałek.
Cóż za koszmarny dzień. Rano okazało się, że do Krakowa jedzie kto inny. Szef wezwał mnie i przedstawił faceta w mundurze. To major, którego polecenia mam teraz wykonywać. Okazało się, że owszem wyjeżdżam, ale na poligon. Natychmiast. W ramach umowy o pracę, która obowiązuje do środy włącznie.

W środę rano już nie pojechali na poligon. Kapral zaprowadził go do sali projekcyjnej. Obraz w telewizorze był nieostry, kaseta źle nagrana, ale treść frapująca. Niezwykle realistycznie pokazane przesłuchania i tortury. Po filmie przewieźli go śmigłowcem do innej jednostki i zaprowadzili do ciemnego pokoju, gdzie posadzili na bardzo niewygodnym krześle. No tak – właśnie tutaj odbywały się przesłuchania, które przed chwilą oglądał!
„Dobrze ci radzę, przyznaj się po dobroci. Mamy niezbite dowody!” za biurkiem nagle pojawił się niewysoki człowieczek w cywilnym ubraniu i zaczął krzyczeć. „Jak to do czego!? Wredny szpieg jesteś!”, po chwili „Nie ty, to może twój dyrektor? Słucham, co masz do powiedzenia, szybciej!”. Gdy przerażony próbował się tłumaczyć, usłyszał: „Jakoś nic ci nie wierzę. Mamy na takich sposoby”. Głos śledczego stał się teraz cichy i prawie łagodny: „Kapralu, przywiążcie mocno szpiega do krzesła”.

………
punkt 17.3. Badanie wysiłkowe EKG według wariantu ekstremalnego, z obciążeniem 8 punktów w 10 punktowej skali Fleishmiksa wykazało średni stan zdrowia badanego. Na podstawie analizy wykresu (patrz zał. 4) można stwierdzić, że w trakcie badań wystąpiło 6 mikrozawałów serca. Wynik poniżej normy, akceptowalny.
punkt 17.4. Badanie EKG w warunkach stresu psychicznego wykazało bardzo silne zaburzenia (patrz zał. 5), które można interpretować tylko jako rozległy zawał serca. Ponieważ wystąpił on już w sytuacji szacowanej na 6 punktów w 10 punktowej skali Mindbeattera, oceniamy wynik jako dyskwalifikujący do pracy w urzędach państwowych.
punkt 17.5. Wnioski dotyczące stanu serca opisane w punktach 17.3 i 17.4 całkowicie potwierdziła sekcja zwłok.
………
koniec
1 września 2001

Komentarze

03 II 2021   08:24:58

Takie trochę nierealne w kraju w którym wystarczy nie oddawać kału i nie moczyć się bezpośrednio przy petentach.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Ilustracja: Waldemar Jagliński

Malarz, chłopiec i Ewa
Waldemar Jagliński

20 IV 2024

Pośród soczystych traw zobaczył znajomą postać. Obraz zafalował, stał się żywy, a chłopiec z pierwszego planu znikał i pojawiał się, pulsując barwami. Kilka większych kwiatów pochyliło się w stronę Promyka, a ten uśmiechnął się szeroko i wskoczył na mocne łodygi.

więcej »
Ilustracja: <a href='mailto:tatsusachiko@gmail.com'>Tatsu</a>, wygenerowane przy pomocy AI

Bestseller
Marcin Pindel

16 III 2024

— Spójrz prawdzie w oczy: marny z ciebie pisarzyna, takich „talentów” jest na pęczki w każdym zakątku tego kraju. Nawet wśród twoich uczniów było wielu lepszych od ciebie; pewnie to zauważyłeś, czytając ich wypracowania, ale twoje chore przekonanie o tym, że jesteś wyjątkowy, pozbawiło cię trzeźwego osądu. Tylko ja mogę ci pomóc, jedyne, co musisz zrobić, to o to poprosić.

więcej »
Ilustracja: Małgorzata Myśliborska

Pająki
Jan Myśliborski

14 I 2024

Było już prawie zupełnie ciemno. Kiedy zatrzaskiwał ciężkie skrzydło bramy, wydało mu się, że po drugiej stronie drogi dostrzegł zarys sylwetki stojącego pod drzewem człowieka. Mimo wszystko poczuł coś w rodzaju ulgi, gdy już przekręcił klucz.

więcej »

Polecamy

...ze szkicownika, cz. 9

...ze szkicownika:

...ze szkicownika, cz. 9
— Jacek Rosiak

...ze szkicownika, cz. 8
— Jacek Rosiak

...ze szkicownika, cz. 7
— Jacek Rosiak

...ze szkicownika, cz. 6
— Jacek Rosiak

...ze szkicownika, cz. 5
— Jacek Rosiak

Za kulisami autoportretu, cz. 3
— Jacek Rosiak

...ze szkicownika, cz. 4
— Jacek Rosiak

...ze szkicownika, cz. 3
— Jacek Rosiak

...ze szkicownika, cz. 2
— Jacek Rosiak

...ze szkicownika, cz. 1
— Jacek Rosiak

Zobacz też

Tegoż twórcy

Przymioty ducha i ciała
— Jan Rudziński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.