Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 września 2023
w Esensji w Esensjopedii

Aleksandra Wojtkowska
‹Promienie chwil›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
AutorAleksandra Wojtkowska
TytułPromienie chwil
OpisMłoda acz dobrze się zapowiadająca poetka Aleksandra Wojtkowska. Sama o sobie: Lubię nieoczywistości w literaturze, inspiruję się głównie miłością. Wiersze są dla mnie ujściem wszystkich wzruszeń. Chciałabym mieszkać na wsi, mieć swój ogród i zwierzęta”. Zajrzycie do światów Oli również na Instagramie.
Gatunekpoezja

Promienie chwil

Aleksandra Wojtkowska
zatapiam się w nocnej łunie
za ciężkimi zasłonami
ciemność snu przytulam do policzka

Aleksandra Wojtkowska

Promienie chwil

zatapiam się w nocnej łunie
za ciężkimi zasłonami
ciemność snu przytulam do policzka

Aleksandra Wojtkowska
‹Promienie chwil›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
AutorAleksandra Wojtkowska
TytułPromienie chwil
OpisMłoda acz dobrze się zapowiadająca poetka Aleksandra Wojtkowska. Sama o sobie: Lubię nieoczywistości w literaturze, inspiruję się głównie miłością. Wiersze są dla mnie ujściem wszystkich wzruszeń. Chciałabym mieszkać na wsi, mieć swój ogród i zwierzęta”. Zajrzycie do światów Oli również na Instagramie.
Gatunekpoezja
* * *
Nie chcę wzruszać ramionami
Idąc wprzód na wspak
Zamykać oczu na niezmierzone
Twarze ludzkich usiłowań
Proszę
Daj mi odkrywać na nowo
Odetchnąć Twoim ciepłem
Od ciężkości Twoich słów
Zatapiam się w nicości
* * *
morze przetoczonych liter
moje strumienie świadomości
twoim wstydliwym wzrokiem
drżącymi rękami odkryte
najmniejszy zakątek zakurzonych szuflad
pragnących rozumności
nie boję się już wytykać palcami
brzydką brzydotą
oko za oko
Aleksandra Wojtkowska
Aleksandra Wojtkowska
* * *
zatapiam się w nocnej łunie
za ciężkimi zasłonami
ciemność snu przytulam do policzka
nie mierze godzin w niepewności jutra
z ręką na sercu zasypiam tak co dnia
wypatruję głębi swojego życia marszu
tyle pytań mam do ciebie wciąż
* * *
jak więźniowie
mikro – metrażu
pułapkowych cudów architektoniki
oglądamy świat w szklanych odbiciach
życie kołem się toczy
terminowo liczymy dni
łapiąc minuty samoświadomości
słońce jest jeszcze
piękniejsze
jak w półśnie lekkim spojrzeniem
ogarniasz moje ciało
szybujemy poza prozą szarych ludzi
szukałam wszystkiego
zawsze myśląc o krok za daleko
teraz na moich źrenicach
czuję drobinki mojego uśmiechu
wszystkie wersje mnie
mienią się w twoim blasku
koniec
6 maja 2023

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Ilustracja: <a href='mailto:aszady@uw.lublin.pl'>Agnieszka ‘Achika’ Szady</a>

Czarny Poeta
Józef Bilski

23 IX 2023

ulotne jesienią są słowa
wilgotne jak strzępki mgły
z liśćmi siadają na rowach
wierzą w złudzenia i sny

więcej »
Ilustracja: <a href='mailto:aszady@uw.lublin.pl'>Agnieszka ‘Achika’ Szady</a>

W Twojej gestii
Mariusz S. Kusion

9 IX 2023

decyzją rady archeologii kulturalnej
telepatycznie w trybie obiegowym
zostałem botem dostępnym online

więcej »
Ilustracja: <a href='mailto:aszady@uw.lublin.pl'>Agnieszka ‘Achika’ Szady</a>

Czas nie ma mnie
Izabela Gardian

26 VIII 2023

tymczasem przejaśniało
i powietrze ledwo ledwo
drży we mnie lato

więcej »

Polecamy

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.