Miejsca, które warto odwiedzić: Dziewczyna z końskim ogonem w garściStatek-muzeum to zawsze spora atrakcja – w samym Londynie jest ich chyba z pięć, od repliki XVI-wiecznej „Złotej Łani” po prawdziwy krążownik „Belfast”. Cutty Sark to najszybszy żaglowiec w historii, który obecnie można obejrzeć z zewnątrz, wewnątrz, a nawet od spodu.
Agnieszka ‘Achika’ SzadyMiejsca, które warto odwiedzić: Dziewczyna z końskim ogonem w garściStatek-muzeum to zawsze spora atrakcja – w samym Londynie jest ich chyba z pięć, od repliki XVI-wiecznej „Złotej Łani” po prawdziwy krążownik „Belfast”. Cutty Sark to najszybszy żaglowiec w historii, który obecnie można obejrzeć z zewnątrz, wewnątrz, a nawet od spodu. Nazwa „Cutty Sark” oznacza mniej więcej „krótką koszulkę” i odnosi się do wyglądu damy wyrzeźbionej jako galion, a pochodzącej z poematu „Tam O’Shanter” Roberta Burnsa. Koński ogon (w poemacie próbowała zatrzymać pędzącego konno wieśniaka) był umieszczany w jej ręce tylko przy wchodzeniu do portu. Klipry herbaciane były żaglowcami przystosowanymi do szybkiego transportu w miarę lekkiego ładunku, jaki stanowiła… no, łatwo zgadnąć. Do Cutty Sark wchodzi się nader nieortodoksyjnie, a mianowicie przez otwór w burcie – wprost do ładowni, w labirynt skrzyń, na których umieszczone są informacje o historii sprowadzenia herbaty do Europy. Można na przykład zobaczyć stare zdjęcia chińskich tragarzy wnoszących paki na pokład, albo – w specjalnie urządzonym kąciku – film o historii statku od zwodowania aż do przerobienia na muzeum. Niektóre skrzynie można otwierać i oglądać kopie dzienników pokładowych lub dokumentów przewozowych; jest też zestaw rycin z przekrojem żaglowca oraz model jego szkieletu. W części przeznaczonej dla załogi odtworzono wyposażenie kuchni i kajut, niekiedy z ciekawymi efektami, jak wyświetlanie hologramów postaci w strojach z epoki. Można na przykład ujrzeć widmo chłopca okrętowego piszącego list (przy realnie stojącym stole), słysząc zarazem w słuchawce tekst. Na górnym pokładzie znajdują się rozmaite atrakcje interaktywne, na przykład można sprawdzić, czy nasze nazwisko figurowało kiedykolwiek na liście załogi, zabawić się w prowadzenie statku po mapie od jednego portu do drugiego albo wysunąć szufladę i obejrzeć talerze z realistycznymi makietami typowego posiłku marynarzy w dzień powszedni i niedzielę. Robaków w sucharach nie uwzględniono. Ekspozycję wewnętrzną kończą bele australijskiej wełny i zdjęcia ich załadunku, ponieważ pod koniec swojej kariery statek nie przewoził już herbaty. Na pokładzie można obejrzeć i obmacać elementy takielunku i wyposażenia, od steru po wiadra do gaszenia pożaru. Wszystkie są starannie opisane na metalowych tabliczkach (również alfabetem Braille’a), z dodatkowym zachętami, żeby wyszukiwać ludzi w koszulkach wolontariuszy i pytać ich o szczegóły. Kliper jest zawieszony w specjalnej konstrukcji, która umożliwia zobaczenie również spodu kadłuba. W tym opływowym, częściowo przeszklonym budyneczku, oprócz obowiązkowej kafejki i sklepu z pamiątkami, znajduje się wystawa galionów, odrestaurowanych i pomalowanych w jaskrawe kolory. W nawiązaniu do trwającej wtedy w obserwatorium Greenwich z lekka steampunkowej wystawy „Longitude Punk’d”, w gablotkach pod kadłubem zainstalowano czasową ekspozycję o herbatnikach w konwencji marynistyczno-wojennej. Na przykład typy ciastek bojowych (chleba krasnoludów nie było), albo rozpoznawanie różnych rodzajów herbatników, tak jak lotników uczono odróżniać sylwetki niemieckich samolotów. Jednak najbardziej rozbawiła mnie niepozorna, zawieszona na wysokości kolan tabliczka z napisem „Zabrania się schylania w celu odczytania tego napisu”. 24 września 2017 |
A ja kiedyś kupiłam suchary beskidzkie w sklepie i jak głupia się dziwiłam, czemu tego się nie da jeść. No to teraz rozumiem.
Czy Magda Kozak była pierwszą Polką w stanie nieważkości? Ilu mężów zabiła Lukrecja Borgia? Kto pomógł bojownikom Bundu w starciu z carską policją? I wreszcie zdjęcie jakiego tajemniczego przedmiotu pokazywał Andrzej Pilipiuk? Tego wszystkiego dowiecie się z poniższej relacji z lubelskiego konwentu StarFest.
więcej »Długie kolejki, brak podstawowych towarów, sklepowe pustki oraz ograniczone dostawy produktów. Taki obraz PRL-u pojawia się najczęściej w narracjach dotyczących tamtych czasów. Jednak obywatele Polski Ludowej jakoś sobie radzą. Co tydzień w Teleranku Pan „Zrób to sam” pokazuje, że z niczego można stworzyć coś nowego i użytecznego. W roku 1976 startuje rubryka „Praktycznej Pani”. A o tym, od czego ona się zaczęła i co w tym wszystkim zmalował Tadeusz Baranowski, dowiecie się z poniższego tekstu.
więcej »34. Międzynarodowy Festiwal Komiksu i Gier w Łodzi odbywał się w kompleksie sportowym zwanym Atlas Arena, w dwóch budynkach: w jednym targi i program, w drugim gry planszowe, zaś pomiędzy nimi kilkanaście żarciowozów z bardzo smacznym, aczkolwiek nieco drogim pożywieniem. Program był interesujący, a wystawców tylu, że na obejrzenie wszystkich stoisk należało poświęcić co najmniej dwie godziny.
więcej »GSB – Etap 21: Stożek - Ustroń
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 20: Węgierska Górka – Stożek
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 19: Hala Miziowa – Węgierska Górka
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 18: Markowe Szczawiny – Hala Miziowa
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 17: Hala Krupowa – Markowe Szczawiny
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 16: Skawa – Hala Krupowa
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 15: Turbacz – Skawa
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 14: Krościenko nad Dunajcem - Turbacz
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 13: Przehyba – Krościenko nad Dunajcem
— Marcin Grabiński
GSB – Etap 12: Hala Łabowska - Przehyba
— Marcin Grabiński
Kiedy para - buch!
— Wojciech Gołąbowski
Ochorowiczówka ma młodsze rodzeństwo!
— Wojciech Gołąbowski
Budować 33 lata i… wyjechać
— Wojciech Gołąbowski
Sentymenty, zadziwienie, oszołomienie
— Wojciech Gołąbowski
Szopka inna niż zwykle
— Wojciech Gołąbowski
Domek mały, Górki Wielke, serce ogromne
— Wojciech Gołąbowski
Roosevelt jest królem, a czołg skoczkiem
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Jaka jest różnica między dzwonem a fajką?
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Wieś, która odpływa w przeszłość
— Beatrycze Nowicka
Bliskie spotkania krowiego stopnia
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Po komiks marsz: Marzec 2024
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady
Po komiks marsz: Luty 2024
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady
Krótko o filmach: Walka Thora z podwodnym Sauronem
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Weekendowa Bezsensja: Wszystko, czego nigdy nie chcielibyście wiedzieć o… Esensji (31)
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
I gwiazdka z nieba nie pomoże, kiedy brak natchnienia
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Tajemnica beczki z solą
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Serializacja MCU
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Od Lukrecji Borgii do bitew kosmicznych
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Półelfi łotrzyk w kanale burzowym
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Zwariowane studentki znów atakują
— Agnieszka ‘Achika’ Szady
Jeżeli nie było "Sucharów Beskidzkich", to nie ma mowy o herbatnikach bojowych. A chleb krasnoludzki to pożywienie klasy survival- zrobisz/zjesz wszystko, żeby tylko go nie musieć napocząć.
PS- napis na tabliczce był po to, aby uniemożliwić wytoczenie procesu o molestowanie ;-p