Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Miejsca, które warto odwiedzić: Co dwa młyny to nie jeden

Esensja.pl
Esensja.pl
Gdy na drodze do Ojcowa tworzy się korek, a wokół Pieskowej Skały nie sposób zaparkować, zjedź z drogi pomiędzy nimi, by zwiedzić starą osadę młynarską – Boroniówkę.

Wojciech Gołąbowski

Miejsca, które warto odwiedzić: Co dwa młyny to nie jeden

Gdy na drodze do Ojcowa tworzy się korek, a wokół Pieskowej Skały nie sposób zaparkować, zjedź z drogi pomiędzy nimi, by zwiedzić starą osadę młynarską – Boroniówkę.
Plan sytuacyjny<br/>Fot. Wojciech Gołąbowski
Plan sytuacyjny
Fot. Wojciech Gołąbowski
Na stronie boroniowka.pl dzieje osady ujęto bardzo krótko: „Historia naszego młyna sięga XV wieku. Pierwszym właścicielem był Zakon Sióstr Klarysek z Grodziska, które przekazały młyn i tartak wodny w ręce prywatne w 1816 roku. Obecne zabudowania mieszkalne i gospodarcze pochodzą z roku 1850. Jest to cenny przykład drewnianej architektury przemysłowej z zachowanym oryginalnym wyposażeniem i starymi urządzeniami działającymi do dziś.” W czasie zwiedzania dowiadujemy się więcej. Poznajemy historię ostatnich właścicieli – dwóch braci, którzy postanowili podzielić podwójny młyn na dwie części, wzdłuż kalenicy stawiając ściankę działową. W ten sposób jeden został młynarzem, a drugi – pilarzem.
Młyn bowiem – trzon składającej się z zaledwie kilku zabudowań osady – jest drewnianym budynkiem w kształcie odwróconej litery L. Wzdłuż dłuższego boku przepływa strumień, za pomocą kanałów i przepustów kierowany na dwa wielkie koła. Jedno z nich zasila młyn, w którym do dziś miele się ziarno na mąkę pytlową, drugie zaś – piłę tartaczną. Pozostała część budynku – krótsze ramię litery L – to część mieszkalna.
Boroniówka w prawie całej okazałości: tartak, młyn i kawiarnia (dawniej: izba trakowego)<br/>Fot. Wojciech Gołąbowski
Boroniówka w prawie całej okazałości: tartak, młyn i kawiarnia (dawniej: izba trakowego)
Fot. Wojciech Gołąbowski
Wracając do historii osady: jeden z braci miał same córki i zięciów niechętnych do podjęcia pracy ich teścia. Drugi z braci nie miał dzieci w ogóle. Bracia żyli zgodnie aż do śmierci (w drugiej połowie XX wieku), a następnie Boroniówka poszła w zapomnienie. Dachy się zapadły, grzebiąc pod sobą wyposażenie – które dzięki temu nie zostało rozkradzione. Przez trzydzieści lat nikt się młynem nie interesował.
Mini-skansen młyna i tartaku wodnego Boroniówka jest aktywny dopiero od kilku lat. Zniszczone dachy naprawiono, teren uprzątnięto, wytyczono parking, wyposażono kawiarnię. Cena za zwiedzanie – 12 zł osoba dorosła, 8 zł za bilet ulgowy. Właściciele zachęcają do tworzenia zdjęć – sesji plenerowych, a trzeba przyznać, okolica jest bardzo malownicza. Na użytek własny turyści mogą „cykać” za darmo ile tylko chcą. Można też organizować warsztaty np. pieczenia chleba czy ciastek. Właściciele są otwarci na różne propozycje.
Tartak (po lewej: miejsce oczekiwania, aż praca wykona się sama)<br/>Fot. Wojciech Gołąbowski
Tartak (po lewej: miejsce oczekiwania, aż praca wykona się sama)
Fot. Wojciech Gołąbowski
Można wreszcie rozłożyć koc na skoszonej łące, wsłuchać się w szmer strumienia, obserwować pasące się w niewielkiej zagrodzie stadko owiec i… odpocząć majówkowo.


Młyn z częścią mieszkalną<br/>Fot. Wojciech Gołąbowski
Młyn z częścią mieszkalną
Fot. Wojciech Gołąbowski


Kolorowe okna kawiarni zachęcają do wejścia<br/>Fot. Wojciech Gołąbowski
Kolorowe okna kawiarni zachęcają do wejścia
Fot. Wojciech Gołąbowski


Kładka przy młynie i przepływ biegu jałowego (zamknięty)<br/>Fot. Wojciech Gołąbowski
Kładka przy młynie i przepływ biegu jałowego (zamknięty)
Fot. Wojciech Gołąbowski


Worek mąki gotowy do załadunku<br/>Fot. Wojciech Gołąbowski
Worek mąki gotowy do załadunku
Fot. Wojciech Gołąbowski


Zasilanie tartaku<br/>Fot. Wojciech Gołąbowski
Zasilanie tartaku
Fot. Wojciech Gołąbowski


Fragment drewnianego koła zębatego...<br/>Fot. Wojciech Gołąbowski
Fragment drewnianego koła zębatego...
Fot. Wojciech Gołąbowski


...i całe (prawie całe) takie koło.<br/>Fot. Wojciech Gołąbowski
...i całe (prawie całe) takie koło.
Fot. Wojciech Gołąbowski


Odbudowany dach tartaku<br/>Fot. Wojciech Gołąbowski
Odbudowany dach tartaku
Fot. Wojciech Gołąbowski


Dom mieszkalny i stajnia (obecnie: WC)...<br/>Fot. Wojciech Gołąbowski
Dom mieszkalny i stajnia (obecnie: WC)...
Fot. Wojciech Gołąbowski


...a pomiędzy nimi wąskie przejście.<br/>Fot. Wojciech Gołąbowski
...a pomiędzy nimi wąskie przejście.
Fot. Wojciech Gołąbowski


Urokliwy ogródek pod oknem<br/>Fot. Wojciech Gołąbowski
Urokliwy ogródek pod oknem
Fot. Wojciech Gołąbowski


To pewnie była kapliczka<br/>Fot. Wojciech Gołąbowski
To pewnie była kapliczka
Fot. Wojciech Gołąbowski


Szmer strumyka...<br/>Fot. Wojciech Gołąbowski
Szmer strumyka...
Fot. Wojciech Gołąbowski
koniec
2 maja 2018

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Od Lukrecji Borgii do bitew kosmicznych
Agnieszka ‘Achika’ Szady

1 XII 2023

Czy Magda Kozak była pierwszą Polką w stanie nieważkości? Ilu mężów zabiła Lukrecja Borgia? Kto pomógł bojownikom Bundu w starciu z carską policją? I wreszcie zdjęcie jakiego tajemniczego przedmiotu pokazywał Andrzej Pilipiuk? Tego wszystkiego dowiecie się z poniższej relacji z lubelskiego konwentu StarFest.

więcej »

Razem: Odcinek 3: Inspirująca Praktyczna Pani
Radosław Owczarek

16 XI 2023

Długie kolejki, brak podstawowych towarów, sklepowe pustki oraz ograniczone dostawy produktów. Taki obraz PRL-u pojawia się najczęściej w narracjach dotyczących tamtych czasów. Jednak obywatele Polski Ludowej jakoś sobie radzą. Co tydzień w Teleranku Pan „Zrób to sam” pokazuje, że z niczego można stworzyć coś nowego i użytecznego. W roku 1976 startuje rubryka „Praktycznej Pani”. A o tym, od czego ona się zaczęła i co w tym wszystkim zmalował Tadeusz Baranowski, dowiecie się z poniższego tekstu.

więcej »

Transformersy w krainie kucyków?
Agnieszka ‘Achika’ Szady

5 XI 2023

34. Międzynarodowy Festiwal Komiksu i Gier w Łodzi odbywał się w kompleksie sportowym zwanym Atlas Arena, w dwóch budynkach: w jednym targi i program, w drugim gry planszowe, zaś pomiędzy nimi kilkanaście żarciowozów z bardzo smacznym, aczkolwiek nieco drogim pożywieniem. Program był interesujący, a wystawców tylu, że na obejrzenie wszystkich stoisk należało poświęcić co najmniej dwie godziny.

więcej »

Polecamy

Zobacz też

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.