Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 25 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Pożegnania 2020 (4/4)

Esensja.pl
Esensja.pl
« 1 2 3 »

Jarosław Loretz

Pożegnania 2020 (4/4)

W listopadzie:
1. – Rachel Caine, czyli w rzeczywistości Roxanne Longstreet Conrad. Amerykańska autorka powieści SF i fantasy z elementami romansu, powieści detektywistycznej i horroru. Po polsku wyszedł jej młodzieżowy cykl „Wampiry z Morganville” (15 tomów), zaczątek młodzieżowego cyklu „Wielka Biblioteka” (1 z 5 tomów), fragment cyklu „Czas Wygnania” (3 z 4 tomów), będącego odpryskiem niewydanego u nas cyklu „Weather Warden” (liczy 10 tomów i opowiada o Strażnikach Pogody), fragment kryminalnego cyklu „Stillhouse Lake” (jak na razie wyszły 4 z 5 tomów) oraz garść opowiadań w kilku antologiach.
3. – Jan Stanisław Zaus, tłumacz z angielskiego, specjalizujący się kryminałach. Spolszczył – niejednokroć na spółkę z Ireną Ciechanowską-Sudymont – szereg powieści Agathy Christie, Arthura Conan Doyle’a, Edgara Wallace’a, Dashiella Hammetta, Cornella Woolricha, Fergusa Hume’a, Craiga Rice’a, Steve’a Cavanagha, Vince’a Flynna, a spoza gatunku tłumaczył m.in. kilka powieści Charlesa Dickensa, dwa zbiory opowiadań Roberta E. Howarda („Cień bestii” i „Wilcza głowa”) oraz „Upiorną opowieść” Petera Strauba.
4. – Ken Hensley, brytyjski multiinstrumentalista i wokalista rockowy, autor piosenek, producent muzyczny. Największą popularność zyskał jako klawiszowiec, gitarzysta i wokalista zespołu Uriah Heep, a także autor większości jego utworów. To dzięki niemu powstały takie przeboje jak „Lady in Black”, „July Morning”, „Easy Living”, „Come Away Melinda”, „Sweet Lorraine” czy „Stealin”. Po nagraniu 13 płyt z Uriah Heep Hensley rozpoczął solową karierę, przez jakiś czas grając z zespołem Blackfoot, a także biorąc udział w nagraniach grupy W.A.S.P. Notabene półtora miesiąca wcześniej, 19 września, zmarł inny członek Uriah Heep – basista Lee Kerslake.
5. – Geoffrey Palmer, brytyjski aktor telewizyjny i filmowy. Swoją karierę związał z telewizją, występując mniej lub bardziej epizodycznie w serialach przeważnie sitcomowych – m.in. w „Hotelu Zacisze”, „Whoops Apocalypse”, „Czarnej Żmii”, a także „Rewolwerze i meloniku”, „Świętym”, „Doktorze Who” czy „Poirocie”. Większą rolę miał w serialu „Butterflies”, natomiast ukoronowaniem kariery była główna rola – u boku Judi Dench – w trwającym dziesięć sezonów serialu „Z biegiem lat”. Oprócz tego wystąpił w drobniejszych, choć wyrazistych rolach, w „Szczęśliwym człowieku”, „Rybce zwanej Wandą”, „Szaleństwie króla Jerzego”, Bondzie „Jutro nie umiera nigdy” i „Piotrusiu Panie”.
18. – László Benkő, węgierski muzyk i wokalista. Współzałożyciel i stały członek zespołu Omega, długi czas jego klawiszowiec (fortepian, organy Hammonda, Clavinet, potem syntezatory Korg, Minimoog), okazjonalnie grający także na flecie, trąbce, cytrze, a nawet wiolonczeli. Także kompozytor, równolegle tworzący swoje własne projekty. Z Omegą nagrał 17 albumów studyjnych, natomiast na własny rachunek wydał 6 płyt z muzyką mniej lub bardziej elektroniczną („Lexikon”, „Lexikon 2”, „Ikarosz”, „Omega-mix”, „Impressio” i „Másik világ”) i jedną z bardziej klasyczną muzyką do filmu „Pieśni Róży” („Hogyan tovább?”). Notabene trzy dni po nim, 21 listopada, zmarł nieaktywny już zawodowo Tamás Mihály, przez 40 lat grający w Omedze jako basista.
23. – Konrad Fiałkowski, informatyk, cybernetyk i pisarz SF, aktywny literacko w latach 60. i 70. Jego dorobek stanowi blisko 40 opowiadań, z których większość została zebrana w zbiorach opowiadań „Wróble Galaktyki”, „Poprzez piąty wymiar” i „Włókno Claperiusa” (potem zbiorczo zostały wznowione przez Iskry w „Kosmodromie”), oraz dwie – z dzisiejszego punktu widzenia raczej słabe – powieści: „Homo divisus” i „Adam, jeden z nas”.
24. – Siergiej Siniakin, rosyjski pisarz SF, emerytowany podpułkownik milicji. Zostawił po sobie sześć powieści i niezliczoną ilość mikropowieści i opowiadań. Po polsku mieliśmy jedynie pięć krótszych tekstów: „Nudny wieczór na Marsie”, „Feniks”, „Czas Apokalipsy” i „Władca mórz” ukazały się w zbiorze noszącym tytuł ostatniej z wymienionych mikropowieści, zaś obsypany szeregiem nagród przez rosyjski fandom „Mnich na skraju ziemi” pojawił się w antologiach „Zombi Lenina” i „Rakietowe szlaki 4” (2012).
25. – Diego Maradona, argentyński piłkarz i trener piłkarski. Legenda piłki nożnej, bożyszcze nastolatków w latach 80. i na początku 90. Po przejściu na sportową emeryturę obejmował posady trenera w kolejnych zespołach i reprezentacjach, ale prowadzone przezeń drużyny nie odniosły większych sukcesów. Zostawił po sobie autobiografię, wydaną również w Polsce.
26. – Daria Nicolodi, włoska aktorka i scenarzystka. Ze względu na małżeństwo z Dariem Argento (1974-1985) wystąpiła w głównych bądź wyraźnych drugoplanowych rolach w większości jego najważniejszych filmów – „Głębokiej czerwieni”, „Infernie”, „Ciemności”, „Fenomenach” i „Operze”. Napisała też z mężem scenariusz do „Odgłosów” (sama nie mogła wystąpić ze względu na kontuzję). W tym okresie w głównej roli obsadził ją też Mario Bava w swoim „Schocku”. Po rozpadzie małżeństwa i porażce w postaci „Upiornego domu” (Nicolodi napisała do niego scenariusz i zagrała główną rolę) ograniczyła się do sporadycznych występów w produkcjach telewizyjnych. Dała się też namówić do zagrania w autobiograficznym filmie córki, Asii Argento („Scarlet Diva”).
27. – Piotr Strojnowski, muzyk reggae, wokalista, współzałożyciel zespołu Daab. Jego autorstwa są wszystkie teksty piosenek na pierwszej płycie zespołu, czyli m.in. „Fala ludzkich serc” i „Ogrodu serce”, znane bardziej jako „W moim ogrodzie”.
28. – David Prowse, brytyjski kulturysta, sztangista, a dopiero na końcu aktor. Grał drugoplanowe, ale mocno zauważalne role m.in. w „Horrorze Frankensteina” i „Frankenstein i potwór z piekła” (oczywiście był tam potworem Frankensteina), „Mechanicznej pomarańczy” (służący i ochroniarz Franka Alexandra), „Cyrku wampirów” (siłacz) i „Jabberwockym” (Czarny Rycerz). No a potem były „Gwiezdne wojny” i od tej pory Prowse był kojarzony już wyłącznie jako Darth Vader, aktor bez twarzy…
29. – Ben Bova, amerykański pisarz, redaktor i popularyzator SF, redaktor naczelny „Analog Science Fiction” (1972-1978) i „Omni” (1978-1981), laureat sześciu nagród Hugo za redagowane antologie. Z 80 powieści i 15 tomów opowiadań do Polski dotarło 13 tomów cyklu „Droga przez Układ Słoneczny” (z ogólnej liczby 27), powieść „Wędrowcy”, będąca pierwszą częścią tetralogii o tej samej nazwie, oraz zbiór opowiadań „Zbrodnia”. W czasach klubówek krążyły jeszcze w drugim obiegu beletryzacja scenariusza „THX 1138”, powieść „Brama wieczności” i wydane odrębnie opowiadanie „Potop”.
« 1 2 3 »

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Od Lukrecji Borgii do bitew kosmicznych
Agnieszka ‘Achika’ Szady

1 XII 2023

Czy Magda Kozak była pierwszą Polką w stanie nieważkości? Ilu mężów zabiła Lukrecja Borgia? Kto pomógł bojownikom Bundu w starciu z carską policją? I wreszcie zdjęcie jakiego tajemniczego przedmiotu pokazywał Andrzej Pilipiuk? Tego wszystkiego dowiecie się z poniższej relacji z lubelskiego konwentu StarFest.

więcej »

Razem: Odcinek 3: Inspirująca Praktyczna Pani
Radosław Owczarek

16 XI 2023

Długie kolejki, brak podstawowych towarów, sklepowe pustki oraz ograniczone dostawy produktów. Taki obraz PRL-u pojawia się najczęściej w narracjach dotyczących tamtych czasów. Jednak obywatele Polski Ludowej jakoś sobie radzą. Co tydzień w Teleranku Pan „Zrób to sam” pokazuje, że z niczego można stworzyć coś nowego i użytecznego. W roku 1976 startuje rubryka „Praktycznej Pani”. A o tym, od czego ona się zaczęła i co w tym wszystkim zmalował Tadeusz Baranowski, dowiecie się z poniższego tekstu.

więcej »

Transformersy w krainie kucyków?
Agnieszka ‘Achika’ Szady

5 XI 2023

34. Międzynarodowy Festiwal Komiksu i Gier w Łodzi odbywał się w kompleksie sportowym zwanym Atlas Arena, w dwóch budynkach: w jednym targi i program, w drugim gry planszowe, zaś pomiędzy nimi kilkanaście żarciowozów z bardzo smacznym, aczkolwiek nieco drogim pożywieniem. Program był interesujący, a wystawców tylu, że na obejrzenie wszystkich stoisk należało poświęcić co najmniej dwie godziny.

więcej »

Polecamy

Zobacz też

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.