Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 19 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Joyce Carol Oates, Beth Henley, Albert Ramsdell Gurney
‹Amerykański blues›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAmerykański blues
Teatr Wrocławski Teatr Współczesny
AutorJoyce Carol Oates, Beth Henley, Albert Ramsdell Gurney
ReżyseriaKrystyna Meissner
PrzekładLech Jęczmyk, Krystyna Meissner
MuzykaStanisław Fijałkowski
ScenografiaAndrzej Witkowski
ObsadaBolesław Abart, Irena Dudzińska, Katarzyna Bednarz, Krzysztof Boczkowski, Renata Kościelniak, Bartosz Woźny
Data premiery14 maja 2004

Bluesowa trylogia
[Joyce Carol Oates, Beth Henley, Albert Ramsdell Gurney „Amerykański blues” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Trochę dobrej muzyki i nie zawsze dobre historie – tak w skrócie opisać można „Amerykański blues”, wystawiony w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu. Co prawda początek sztuki trochę rozczarowuje, ale potem robi się coraz ciekawiej.

Michał Hernes

Bluesowa trylogia
[Joyce Carol Oates, Beth Henley, Albert Ramsdell Gurney „Amerykański blues” - recenzja]

Trochę dobrej muzyki i nie zawsze dobre historie – tak w skrócie opisać można „Amerykański blues”, wystawiony w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu. Co prawda początek sztuki trochę rozczarowuje, ale potem robi się coraz ciekawiej.

Joyce Carol Oates, Beth Henley, Albert Ramsdell Gurney
‹Amerykański blues›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAmerykański blues
Teatr Wrocławski Teatr Współczesny
AutorJoyce Carol Oates, Beth Henley, Albert Ramsdell Gurney
ReżyseriaKrystyna Meissner
PrzekładLech Jęczmyk, Krystyna Meissner
MuzykaStanisław Fijałkowski
ScenografiaAndrzej Witkowski
ObsadaBolesław Abart, Irena Dudzińska, Katarzyna Bednarz, Krzysztof Boczkowski, Renata Kościelniak, Bartosz Woźny
Data premiery14 maja 2004
„Amerykański blues” w reżyserii Krystyny Meissner podzielony został na trzy części, będące tak jakby trzema osobnymi piosenkami, z których największym hitem zdecydowanie jest ta ostatnia. W spektaklu wykorzystano teksty Beth Henley, A.R. Gurneya i Joyce Carol Oates. Pierwotnie zestaw ten uzupełniał jeszcze „Robol” Arthura Millera, ale później się z tego wycofano. Na szczęście nie zrezygnowano z usług Leny Skrzypczak, która w przerwie między kolejnymi opowieściami pięknie i z dużą klasą śpiewała piosenki Billie Holiday, budując przy tym cudowny, melancholijny nastrój. Miejscami żałowałem, że nie był to jej koncert, bo swoimi występami zaciekawiła mnie bardziej niż pierwsza przedstawiona w sztuce historia. Traktowała ona o spotkaniu dwójki młodych ludzi – dziewczyny i chłopaka. Ona nie wie, co ze sobą zrobić, on kombinuje, jak stracić dziewictwo, by zaimponować swoim kumplom, ja zaś modliłem się, żeby to wszystko jak najszybciej się skończyło, ponieważ w swoich rolach drętwo wypadli zarówno Katarzyna Bednarz, jak i Krzysztof Boczkowski.
Na szczęście druga opowieść była znacznie ciekawsza, bo dowcipna i zaskakująca. Znudzone małżeństwo (Renata Kościelniak i Bartosz Woźny) angażuje się w intrygującą, ociekającą perwersją grę. Wreszcie powiało świeżością, miejscami czuć było charakterystyczne dla bluesa smutek i rozpacz, których kulminacja nastąpiła w przejmującym finale, czyli w ostatniej historii. Na scenie pojawia się dwójka starszych ludzi (Irena Dudzińska i Bolesław Abart – oklaski na stojąco dla obojga!). Występują oni w programie telewizyjnym i próbują bronić swojego syna mordercy. Trzeba przyznać, że są przy tym niesamowicie realistyczni. Patrząc na nich, myślałem sobie: „Właśnie po to przyszedłem do teatru”.
Irena Dudzińska, Bolesław Abart </br>Fot. Piot Hawałej
Irena Dudzińska, Bolesław Abart
Fot. Piot Hawałej
W tym wszystkim zabrakło mi tylko „Robola” Arthura Millera. Mówiąc szczerze, wolałbym go zamiast pierwszej opowieści, która jest moim zdaniem zupełnie niepotrzebna i żenująca. Podczas oglądania sztuki zastanawiałem się natomiast, co poza rozpaczą należy uznać za motyw łączący wszystkie te epizody. Niewykluczone, że chciano w ten sposób zaprezentować przekrój całego ludzkiego życia – od pierwszego poznania w młodości przez pierwszy kryzys małżeński aż do goryczy związanej ze starością. Jeśli takie były intencje twórców, to udało im się to zgrabnie i w miarę inteligentnie połączyć, chociaż nie wszystkie historie trzymają równy poziom.
Nie zmienia to faktu, że warto wybrać się na „Amerykański blues” i delektować się jego najlepszymi fragmentami, wśród których można znaleźć co najmniej jeden wielki hit, czyli popisy Dudzińskiej i Abarta z ostatniego aktu.
koniec
29 grudnia 2008

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fot. za zygmunthubner.pl

Ulisses: Everyman, czyli rzecz o inscenizacji Zygmunta Hübnera
Paweł Kozłowski

30 VIII 2015

„Ulisses”, monumentalna powieść Jamesa Joyce’a, w 1970 roku została wyreżyserowana przez Zygmunta Hübnera i wystawiona na deskach gdańskiego Teatru Wybrzeże.

więcej »

Scena za ciasna na Lód
Karolina „Nem” Cisowska

3 V 2014

Wystawienie „Lodu” Jacka Dukaja na scenie wydawało się pomysłem tak szalonym, trudnym w realizacji i niezrozumiałym, że oczywiste było, iż sama ciekawość przyciągnie do teatru na Woli w Warszawie widzów zarówno z obozu fantastycznego, jak i mainstreamowego. I sama ciekawość została zaspokojona.

więcej »

O monologach romantyków
Miłosz Cybowski

13 IV 2014

Jak dowodzą „Towiańczycy. Królowie chmur” Jolanty Janiczak, na temat polskiego romantyzmu, polskich wieszczów i ich życia można powiedzieć bardzo dużo. Szkoda tylko, że wystawiony na deskach Teatru Starego w Krakowie spektakl w reżyserii Wiktora Rubina wygląda raczej jak nieskoordynowany monolog.

więcej »

Polecamy

Zobacz też

Tegoż twórcy

Tajemnica brzydszej siostry
— Marcin Mroziuk

Joyce Carol King
— Konrad Wągrowski

Tatulo się tobą zaopiekuje
— Jacek Jaciubek

Strach się bać
— Jacek Jaciubek

Esensja czyta: Grudzień 2011
— Artur Chruściel, Joanna Kapica-Curzytek, Monika Twardowska-Wągrowska, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Styczeń 2011
— Jędrzej Burszta, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Agnieszka Szady, Monika Twardowska-Wągrowska, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Bilet do ziemi obiecanej
— Monika Twardowska-Wągrowska, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Grudzień 2009
— Jędrzej Burszta, Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Marcin T.P. Łuczyński, Daniel Markiewicz, Beatrycze Nowicka, Monika Twardowska-Wągrowska, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Relacja zza kulis
— Wiktoria Skurnowicz

Tegoż autora

„Interstellar” jak marmolada pomarańczowa
— Michał Hernes

Tina, królowa talk show
— Michał Hernes

„Operetka” jest naga
— Michał Hernes

Grzech nie zobaczyć
— Michał Hernes

Klęska „Baala”
— Michał Hernes

Masz talent?
— Michał Hernes

Politycznie poprawne poprawianie
— Michał Hernes

Sens życia według Cohena
— Michał Hernes

Tysiące pojedynczych słów
— Michał Hernes

Kur…, to nie ten koncert!
— Michał Hernes

Wkrótce

zobacz na mapie »

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.