Dwudziestokilkuletnia Magda to „dziwna laska”, która, mieszkając z pracoholikiem, popada we frustrację i… utrzymuje stały poziom wściekłości, nie mogąc znaleźć pracy. Odyseja bezrobotnej przez różne firmy i instytucje, w których słyszy rytualne „dziękujemy, oddzwonimy”, jest jednocześnie sprawdzianem większości języków, jakich używa dziś wolnorynkowe społeczeństwo. Dziewczyna tak skonstruowanemu światu mówi zdecydowane NIE. Występujący w spektaklu chór, zgodnie z grecką tradycją, jest komentatorem zdarzeń, jednak w tej odsłonie wyraźnie i swoiście nacechowanym. Śpiewający ze słuchu szacowni panowie to w większości emerytowani górnicy i kolejarze. Czy istnieje szansa na ponadpokoleniowe zrozumienie? Czy młodzi narażeni na problem bezrobocia mogą porozumieć się z tymi, którzy mają za sobą doświadczenie i ciężką pracę zawodową? Poszukiwanie odpowiedzi na te pytania bez patosu i histerii stanowi clou scenicznego dziania się.

Pełna nazwa: „Małż – rzecz na 3 młodych Polaków, antypiosenki i chór męski”

Opracowanie partii i recytatywów chóralnych oraz batuta: Adam Szeliga

Opracowanie muzyki: Stanisław Ruksza

Światło: Mateusz „Morgan” Musialik