Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 24 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

‹Śląkfa›

Foto © Szymon Gonera<br>Projekt statuetki © Marian Knobloch
NazwaŚląkfa
OpisŚląkfa jest istniejącą od 1984r. nagrodą, przyznawaną przez Śląski Klub Fantastyki. Laureaci wybierani są w trzech kategoriach: Twórca, Wydawca, Fan. Wyboru dokonuje jury, w skład którego wchodzą członkowie zarządu Klubu oraz inne zaproszone osoby. Statuetkę zaprojektował Marian Knobloch.
WWW

Nominacje do Śląkfy za rok 2016

Esensja.pl
Esensja.pl
1 2 »
Śląski Klub Fantastyki ogłosił nominacje do Śląkf za rok 2016. Zapraszamy do lektury listy nominacji wraz z ich uzasadnieniami.

Nominacje do Śląkfy za rok 2016

Śląski Klub Fantastyki ogłosił nominacje do Śląkf za rok 2016. Zapraszamy do lektury listy nominacji wraz z ich uzasadnieniami.

‹Śląkfa›

Foto © Szymon Gonera<br>Projekt statuetki © Marian Knobloch
NazwaŚląkfa
OpisŚląkfa jest istniejącą od 1984r. nagrodą, przyznawaną przez Śląski Klub Fantastyki. Laureaci wybierani są w trzech kategoriach: Twórca, Wydawca, Fan. Wyboru dokonuje jury, w skład którego wchodzą członkowie zarządu Klubu oraz inne zaproszone osoby. Statuetkę zaprojektował Marian Knobloch.
WWW
Ogłoszenie zwycięzców i wręczenie statuetek odbędzie się w sobotę 17 czerwca – podczas Seminarium Literackiego ŚKF-u, na tradycyjnym bankiecie.
Twórca Roku 2016
Gdyby Śląkfy miały kategorię „Zaskoczenie Roku”, to „Olga i osty” pasowałyby do niej idealnie. Nie, nie dlatego że Agnieszka Hałas napisała tak dobrą książkę – pamiętamy przecież cykl „Teatr Węży”. Dlatego, że napisała powieść tak inną od swojej wcześniejszej twórczości, z pogranicza fantastyki i głównego nurtu (osobiście bez wahania zaliczam ją do realizmu magicznego). Ta nieśpiesznie opowiadana historia uwodzi, mimo że nie cofa się przed pokazywaniem dalekiego od ideału życia bohaterki zmagającej się z niemałymi problemami; zakończeniem z kolei daje nadzieję – taką zwykłą, codzienną. Dobrze czasem sobie przypomnieć że fantastyka to nie tylko statki kosmiczne i epickie zmagania z Odwiecznym Złem, a powieść Agnieszki Hałas daje nam taką możliwość.
Joanna Słupek
Dwa pierwsze tomy cyklu powieściowego „Kroniki Rozdartego Świata” Aleksandry Janusz, czyli „Asystent czarodziejki” i „Utracona Bretania”, tworzą zamkniętą całość i są tym wszystkim, co najlepsze w fantasy. Sympatyczni główni bohaterowie, wartka akcja, niezwykłe krajobrazy, polityka i armie, magia i oczywiście smoki – wszystko to napisane dobrym językiem i wzbogacone elementami humoru. Uderza też dbałość o szczegóły – owszem, czarodziejki rzucają kule ognia, ale też zaklinają sobie suknie, żeby się nie brudziły. Dawno nie czytałam tak sympatycznego fantasy, dlatego też nominuję autorkę do tegorocznej Śląkfy.
Helena Strokowska
Wojtek Orliński, dziennikarz, a także znakomity komentator popkultury (między innymi), znany jest również jako specjalista od Stanisława Lema i autor wydanej 10 lat temu książki „Co to są sepulki? Wszystko o Lemie”, świetnego poradnika i przewodnika po twórczości i biografii wybitnego pisarza. Borys Lankosz to reżyser i aktor, nagrodzony m.in. Paszportem Polityki i Złotymi Lwami na festiwalu w Gdyni. W zeszłym roku stworzyli film „Autor »Solaris«” – jak można się domyślać, opowiadający o Stanisławie Lemie. Orliński napisał scenariusz, Lankosz zajął się reżyserią.
Trzeba przyznać, że film jest znakomity. Pokazuje Lema, jakiego dotąd nie znaliśmy, a może nawet się nie domyślaliśmy. Autorom udało się dotrzeć do archiwów rodziny, do naukowców i przyjaciół, do filmów, jakie państwo Lemowie nagrywali amatorską kamerą. Na potrzeby filmu zekranizowali także kilka fragmentów tekstów Lema, niekoniecznie tych najbardziej fantastycznych. Bogactwo wykorzystanych materiałów budzi podziw, stawiane w filmie tezy są interesujące i jak dotąd w literaturze fachowej nie były prezentowane.
Film trafił do telewizji (TVP Kultura), był też prezentowany podczas Euroconu w Barcelonie (przy pełnej sali). Nie tylko tam, oczywiście, ale dla nas ta projekcja jest najbliższa.
Nigdy dość Lema – dlatego uważam, że Śląkfa dla Twórcy Roku 2016 należy się twórcom „Autora »Solaris«” jak mało komu.
Piotr W. Cholewa
Korporacyjne piekło czy piekło w korporacji, dane, wyniki, wykresy narzędzia… Tylko jak ciężko w tym odnaleźć człowieka. Tego zwykłego, szarego, składającego się głownie z wad. Grzesznika ze świecą szukać – albo jak w powieści Marcina Mortki – z laptopem w ręce.
Byłem zaciekawiony tą powieścią. Nie była o wojownikach, piratach, Tappiego też nie było. I po raz kolejny nie zawiodłem się na autorze. Książka jest ciekawa, wciągająca, miejscami nawet zabawna, tylko po uśmiechu przychodzi czas na przemyślenia. Jest to też kolejna, po „Czterdzieści i cztery” Piskorskiego, udana próba przeniesienia schematów znanych z zachodniej literatury w polskie realia. Dla mnie największą zaletą tej powieści jest fakt, iż po przeczytaniu zacząłem się zastanawiać, dlaczego powinienem ją przeczytać po raz kolejny. Podobały mi się postacie lesza, mało korporacyjnego Rokity i miasteczka, które wprawdzie jest małe, ale problemy ma duże. Zresztą przeczytajcie – polecam i z czystym sumieniem oraz diabelskim uśmiechem nominuję „Projekt Mefisto” do nagrody Śląkfa w kategorii Twórca Roku za rok 2016.
PS: Taka, moim zdaniem, ciekawostka: przeglądałem recenzje tej książki w sieci i zwróciłem uwagę, że najczęściej pojawia się w nich stwierdzenie „przystojny diabeł” – czyli jednak zło ma w sobie więcej uroku niż dobro.
Piotr Rak
Po świetnej, nagrodzonej Nagrodą im. Zajdla powieści „Cienioryt”, Krzysztof Piskorski ponownie zachwycił mnie innym swoim dziełem. Duża dawka romantyzmu – jak przystało na rok 1844 – i plejada postaci znanych z kart historii Polski tworzą świat z jednej strony jakby dobrze znany, a z drugiej całkiem niezwykły, bo przetworzony przez wyobraźnię autora. Już wcześniej światotworzeniem Piskorskiego zachwycił się Jacek Dukaj. Niedawno „Czterdzieści i cztery” zyskało uznanie jury Nagrody im. Żuławskiego, uważam więc, że najwyższy czas, by twórczość Krzysztofa Piskorskiego została doceniona przez jury Śląkfy.
Elżbieta Gepfert
Ilustracje Jakuba Różalskiego, przedstawiające polską wieś lat międzywojennych – wzbogaconą o mechy – wzbudziły w Internecie wielkie zainteresowanie. Do tego stopnia, że Amerykanin Jamey Stegmaier zaproponował artyście stworzenie gry planszowej Scythe inspirowanej wspomnianymi obrazami. Zebrała ona dużo rozgłosu jeszcze przed premierą, głównie z powodu aspektów wizualnych (choć, jak się później okazało, równie rewelacyjna są sama mechanika i wykonanie).
Mogłoby się wydawać, że światy fantasy nie są już w stanie nas niczym zaskoczyć. Jakub Różalski udowadnia, że nic bardziej mylnego. Sprawnie łączy oklepane elementy, tworząc z nich coś nowego, oryginalnego i stricte swojego – odpowiadając przy tym na pytanie, co mogliby malować Wojciech Kossak i Józef Chełmoński, gdyby naoglądali się anime.
Warto w tym miejscu zauważyć, że owo uniwersum 1920+ ciągle się rozwija – na przyszły rok zaplanowano premierę osadzonej w tym świecie gry komputerowej Iron Harvest.
Jakub Różalski zwraca uwagę świata na Polskę nie gorzej niż Wiedźmin (którego notabene również malował), dlatego z czystym sumieniem nominuję go do tegorocznej Śląkfy.
Piotr Zawada
Dorota Kalina Trojanowska
Pojęcie sztuki dawno już przestało obejmować wyłącznie malarstwo, rzeźbę, architekturę, muzykę, retorykę, poezję, taniec i teatr. „Dziewiąta muza” czyli film, jest tu najbardziej znanym, lecz niejedynym przykładem.
Larpowcy od lat torują sobie drogę na artystyczny Olimp, a „Saga o Ulvedalen” jest jednym z koronnych dowodów na to, że miejsce między teatrem a literaturą twórczości larpowej po prostu się należy.
Obcując z „Sagą o Ulvedalen” przekonujemy się, że design document, czyli tekst wprowadzający do larpa, może być dobrze napisaną wielowątkową opowieścią, zdolną do samodzielnej egzystencji jako utwór literacki. Forma gry fabularnej daje czytelnikowi zauroczonemu wykreowanym przez Dorotę Kalinę Trojanowską światem szansę przeżycia osadzonej w nim historii w sposób osobisty i niepowtarzalny. Nie tylko dzięki plastycznemu sztafażowi opowieści, nie tylko dzięki przemyślanej i dopracowanej mechanice gry, lecz także – a może przede wszystkim – dzięki świetnie napisanym, wielowymiarowym postaciom, połączonym emocjonalnie i funkcjonalnie prawdopodobnym systemem wzajemnych relacji. Bo larp to nie tylko historia, nie tylko ciąg wydarzeń, na który uczestnik ma realny wpływ, lecz także potężna dawka emocji – od ekscytacji przez lęk po czułość.
Za stworzenie poruszającej opowieści, za dbałość o szczegóły przy tworzeniu gry i za otworzenie przed graczami wrót do porywającej przygody nominuję Dorotę Kalinę Trojanowską do Śląkfy w kategorii Twórca Roku.
Klaudia Heintze
1 2 »

Komentarze

08 V 2017   10:10:16

A gdzie Darda??? ;-D

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Promocja: Przebarwienia na twarzy - jak sobie z nimi radzić?

19 IV 2024

Przebarwienia na twarzy mogą mieć naprawdę różne pochodzenie. Mogą być wynikiem zarówno działania słońca, jak i zmian hormonalnych, stanów zapalnych, a także niewłaściwej pielęgnacji skóry. Zobacz jak sobie radzić z przebarwieniami.

więcej »

Promocja: Z ekranu komputera na dywan – najlepsze LEGO dla graczy

11 IV 2024

W świecie pełnym ekscytujących gier komputerowych LEGO wkracza na scenę, oferując szeroki wybór zestawów, które przenoszą ulubione światy wirtualne prosto na dywan w pokoju malucha. Dla fanów gier, zarówno młodych, jak i tych bardziej dojrzałych, LEGO stworzyło zestawy, które zapewniają godziny wspaniałej zabawy. Jakie jest najlepsze LEGO dla graczy? Wybierz je wspólnie z nami!

więcej »

Promocja: Porównanie wymagań systemowych pomiędzy wersją PC a konsolową gry Wiedźmin 3

2 IV 2024

Gra Wiedźmin 3 dostępna jest na komputery osobiste, a także na takie konsole jak PlayStation 4 i Xbox One. Każda z tych platform ma swoje zalety i wady. Dlatego wybór platformy sprzętowej nie powinien być przypadkowy. Pod uwagę wziąć należy kilka czynników. Przede wszystkim bardzo istotny jest efekt wizualny. Warto zatem poznać różnice w wymaganiach sprzętowych między wersją na PC a wersją na konsolę.

więcej »

Polecamy

Zobacz też

Inne recenzje

Nominacje do Śląkfy za rok 2019

Krew jego dawne bohatery
— Anna Nieznaj

Vivat Academia, vivant cantatrices!
— Anna Nieznaj

Esensja czyta: Marzec 2017
— Dawid Kantor, Daniel Markiewicz, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Styczeń 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Beatrycze Nowicka, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski

Doskonały przepis na placek po bretańsku
— Zofia Marduła

Całkiem zwyczajny czarodziej
— Magdalena Kubasiewicz

Esensja czyta: Wrzesień 2016
— Dominika Cirocka, Miłosz Cybowski, Jarosław Loretz, Beatrycze Nowicka, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski

Steam-science-fiction
— Miłosz Cybowski

Esensja czyta: Lipiec 2016
— Miłosz Cybowski, Anna Kańtoch, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Anna Nieznaj, Beatrycze Nowicka, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Tegoż autora

Prawo losu
— Krzysztof Piskorski

Diabeł warszawski
— Wojciech Orliński

Ciasteczko dla Lorelei
— Aleksandra Janusz

Proud to be nerd
— Wojciech Orliński

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.