Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 2 czerwca 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXVI

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Brian Azzarello, Eduardo Risso
‹100 naboi #2 (wyd. zbiorcze)›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Tytuł100 naboi #2 (wyd. zbiorcze)
Scenariusz
Data wydaniamaj 2018
RysunkiEduardo Risso
Wydawca Egmont
Cykl100 naboi
ISBN9788328134171
Format400s. 170x260 mm
Cena119,99
Gatuneksensacja
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Szemrane historie
[Brian Azzarello, Eduardo Risso „100 naboi #2 (wyd. zbiorcze)” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Drugi tom zbiorczego wydania serii „100 naboi” Briana Azzarello i Eduardo Risso potwierdza, że mamy tu do czynienia z komiksem kompletnym. Doskonale prowadzona narracja i świetne rysunki to nadal znaki rozpoznawcze tego dzieła.

Paweł Ciołkiewicz

Szemrane historie
[Brian Azzarello, Eduardo Risso „100 naboi #2 (wyd. zbiorcze)” - recenzja]

Drugi tom zbiorczego wydania serii „100 naboi” Briana Azzarello i Eduardo Risso potwierdza, że mamy tu do czynienia z komiksem kompletnym. Doskonale prowadzona narracja i świetne rysunki to nadal znaki rozpoznawcze tego dzieła.

Brian Azzarello, Eduardo Risso
‹100 naboi #2 (wyd. zbiorcze)›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Tytuł100 naboi #2 (wyd. zbiorcze)
Scenariusz
Data wydaniamaj 2018
RysunkiEduardo Risso
Wydawca Egmont
Cykl100 naboi
ISBN9788328134171
Format400s. 170x260 mm
Cena119,99
Gatuneksensacja
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Dostajemy kolejną porcję smakowitych opowieści, z których każda mogłaby z powodzeniem stanowić samodzielną, zamkniętą historię. Tajemniczy agent Graves kontynuuje swoją misję, oferując osobom znajdującym się na życiowych zakrętach możliwość dokonania bezkarnej zemsty. Dokumenty, pistolet oraz sto naboi niemożliwych do namierzenia, które odnalezione na miejscu zbrodni sprawią, że natychmiast zamknięte zostanie wszelkie dochodzenie. Sprawa jest zatem prosta: jeśli ktoś zdecyduje się na wykorzystanie prezentu od Gravesa, będzie bezkarny. Oczywiście Graves nie zwraca się do przypadkowych osób, lecz systematycznie realizuje niezwykle skomplikowaną intrygę i reaktywuje pozostających do tej pory w uśpieniu Minutmenów, czyli zabójczo niebezpiecznych członków oddziału pilnującego równowagi w Truście – potężnej organizacji zrzeszającej trzynaście wpływowych rodzin. W poprzednim tomie poznaliśmy już Cole’a Burnsa, teraz przychodzi czas na kolejne osoby i kolejne historie.
Tom otwiera opowieść zatytułowana „Naśladowca”, w której pozornie nic się nie dzieje. Oto na ławeczce w parku siedzi sobie pan Shepherd i rozmawia z synem najbardziej wpływowego członka Trustu – Benito Medici próbuje w jej trakcie dowiedzieć się czegoś na temat planów Gravesa. Jeśli jednak, ktoś wyobraża sobie, że Azzarello i Risso zaserwują nam gadające głowy i statyczne ujęcia, jest oczywiście w błędzie. W gruncie rzeczy rozgrywa się tu kilka osobnych, skomplikowanych dramatów, które znów śledzimy z wariacko krążącej po całym terenie parku kamery. Po tym przyprawiającym o zawrót głowy otwarciu następują kolejne opowieści tworzące mozaikową całość. Dostajemy zatem opowieść o uzależnionym od heroiny i staczającym się na dno mężczyźnie szukającym kogoś, kto zechce wysłuchać jego opowieści. Następnie obserwujemy dramat starszego człowieka, który próbuje zdobyć pieniądze na leczenie swojej żony… grając w kasynach. Oczywiście traci ostatni grosz i zostaje zmuszony do radykalnych działań. Poznajemy także historię życia starszego mężczyzny, niegdyś znanego sportowca, który agenta Gravesa spotkał na swej drodze kilkadziesiąt lat wcześniej. Zawieramy również znajomość z dość niepozornym pracownikiem stacji benzynowej, który wikła się w podejrzany interes.
Tom wieńczy najdłuższa i chyba najlepsza w tym tomie opowieść – sześciozeszytowa historia „Szemrany detektyw”. Ten utrzymany w Chandlerowkskich klimatach kryminał noir, opowiadający o losach prywatnego detektywa skrywającego twarz za bandażami, mógłby w gruncie rzeczy doskonale sprawdzić się jako samodzielna całość. Trzeba dodać, że tomie znalazł się także odcinek zupełnie inny od pozostałych (chodzi o zeszyt #26). Oto w rozgrywającym się we Francji epizodzie znany z poprzedniej odsłony pan Branch dzieli się szczegółami własnego śledztwa dotyczącego Trustu z przyprowadzoną do swojego domu prostytutką. Jego zadziwiającą szczerość tłumaczy fakt, że dziewczyna nie zna angielskiego. Ta fabuła też oczywiście odgrywa ważną rolę w całej narracji, ale stworzenie tego zeszytu chyba przede wszystkim stanowiło pretekst do zaproszenia kilku znanych rysowników. Swoje wersje bohaterów wymyślonych przez Azzarello przedstawiają tu między innymi Jim Lee, Frank Miller, Jordi Bennet, Tim Bradstreet czy Dave Gibbons.
Rysunki tych artystów stanowią interesujące uzupełnienie doskonałej roboty wykonywanej przez Eduardo Risso. Argentyński rysownik potwierdza bowiem w tym tomie doskonałą formę. Nadal obecne są tu znaki rozpoznawcze jego twórczości – posługiwanie się dużym kontrastem, wyraziste światłocienie, brak kreskowania i – przede wszystkim – fenomenalne kadrowanie. Jeżeli chodzi o ten ostatni aspekt, to Risso po prostu przechodzi samego siebie. Wspomniana na początku sekwencja parkowa otwierająca tom to prawdziwy majstersztyk – koniecznie trzeba poświęcić nieco czasu na przeanalizowanie poszczególnych faz i ujęć tego epizodu. Poza tym rysownik znów nie przestaje nas zadziwiać ukazując poszczególne sceny z coraz bardziej zaskakujących miejsc. Tym razem spoglądamy na przykład na zdarzenia z dna wypełnionej petami popielniczki!
Krótko mówiąc drugi tom wydania zbiorczego serii Briana Azzarello i Eduardo Risso przynosi dokładnie to czego można było się spodziewać. Akcja rozwija się bardzo powoli, niejako przy okazji pojawiania się kolejnych opowieści, pozornie niezwiązanych z główną osią narracyjną. Podczas lektury sami musimy wyławiać kolejne elementy składające się na tę skomplikowaną narracyjną mozaikę. Jasne jest już, że jest to opowieść o zemście. Chodzi jednak nie tyle o zemstę, jaką umożliwia Graves, oferując różnym ludziom aktówkę i sto naboi, ale o zemstę samego Gravesa, który chce odegrać się na Truście za zdarzenia z Atlantic City. Wszystko spowija jeszcze mgła tajemnicy raz po raz delikatnie rozwiewana przez autorów. Na przykład wtedy gdy obserwujemy spotkanie trzynastu rodzin tworzących Trust, albo gdy słuchamy Brancha opowiadającego przygodnej prostytutce o szczegółach działalności tej organizacji. Rozkaz dotyczący likwidacji Minutmanów bez wątpienia przysporzy jeszcze członkom Trustu wielu kłopotów. Agent Graves już o to zadba, ku uciesze czytelników.
koniec
30 lipca 2018

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Galaktyczny syndrom sztokholmski
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

1 VI 2024

Marvel to mistrz rozmieniania się na drobne. Jeśli jakiś pomysł zaskoczył, możemy być pewni, że za chwilę powstanie milion kopiujących go komiksów. Tak właśnie stało się z Mroczną Phoenix, której potęga przez kolejne pokolenia scenarzystów jest uszczuplana. Na przykład w takich historiach jak „Avengers: Wejście Feniksa”.

więcej »

Góra, czyli punkt kulminacyjny
Marcin Osuch

31 V 2024

Makoto Fukamachi, japoński fotograf uczestniczący w wyprawach wysokogórskich, podąża śladami Habu Jojiego, jednego z najwybitniejszych himalaistów z Kraju Kwitnącej Wiśni. Spotykając się z kolejnymi osobami, które miały do czynienia z Jojim, Fukamachi odkrywa przed czytelnikami historię tego tajemniczego człowieka. Tom pierwszy „Szczytu bogów” kończy się, gdy wspinacz wchodzi na arenę międzynarodową.

więcej »

Klasyczny Papa Baranowski
Dagmara Trembicka-Brzozowska

30 V 2024

Niemal trzy dekady – tyle czasu upłynęło między powstaniem pierwszych opowiastek o Szlurpie i Burpie, a ich ostatnią "prawdziwą" iteracją. W 2017 roku zebrano je w albumie „Bezdomne wampiry o zmroku” w Kulturze Gniewu, dwa lata temu wznowiono z kilkoma dodatkowymi planszami i nową okładką.

więcej »

Polecamy

Ambasadorka pokoju

Niekoniecznie jasno pisane:

Ambasadorka pokoju
— Marcin Knyszyński

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Palec z artretyzmem na cynglu
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Tort i świeczki dla Batmana
— Maciej Jasiński

Lono żyje!
— Andrzej Goryl

Jak odłamki granatu
— Maciej Jasiński

Skoki w bok
— Marcin Knyszyński

El Mariachi Death Metal
— Marcin Knyszyński

Koniec gry
— Paweł Ciołkiewicz

Głowa rodziny
— Paweł Ciołkiewicz

Sto sucharów
— Paweł Ciołkiewicz

Gambit królewski
— Paweł Ciołkiewicz

Tegoż autora

Kto tu jest potworem?
— Paweł Ciołkiewicz

Idę do ciebie
— Paweł Ciołkiewicz

Piłka i miecz
— Paweł Ciołkiewicz

Śmierć go czeka…
— Paweł Ciołkiewicz

Dyskretny urok showbiznesu
— Paweł Ciołkiewicz

Piękny umysł
— Paweł Ciołkiewicz

Mieć chaos w sobie
— Paweł Ciołkiewicz

Blask z innej przestrzeni
— Paweł Ciołkiewicz

Między prawdą a kłamstwem
— Paweł Ciołkiewicz

Nosferatu ponad wszystko
— Paweł Ciołkiewicz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.