No to cudnie, że wreszcie historia zmierza ku końcowi, gdyż poprzednie tomy były sztucznie rozwleczone; jakoś zniesmacza mnie takie odcinanie kuponów od pomysłu/popularności dla kasy.
Co do Galada, z całą pewnością był blondynem:) (mam go dobrze zwizualizowanego), Aybara raczej nie wiedział o oczyszczeniu Źródła (tutaj też nie mam stuprocentowej pewności, niemniej nie kojarzę żadnej sceny, w której miało by to nastąpić)
Co do redakcji i tłumaczenia - wygląda to na porażkę , niestety;)
Lan jest jedną z moich ulubionych postaci, szuka odkupienia i własnego przeznaczenia, takich bohaterów nie ocenia się z punktu widzenia pragmatyki!

Z Galadem się nie zgodzę - bo wydaje mi się, że właśnie było wspomniane, że jego przyrodnie rodzeństwo (Elayne i Gawyn) mieli rudoblond włosy po matce, a Galad był brunetem właśnie). Jak wrzucić do google "Galad Damodred" i szukać grafiki to na rysunkach jest on ciemnowłosy.
Co do informacji - cóż, to nie była jakaś konkretna scena, wydaje się, że gdzieś było wspomniane, że była taka wzmianka w rodzaju "wprawdzie asha'mani twierdzili, że saidar był już bezpieczny". Tym niemniej nie zamierzam się przekopywać przez poprzednie tomy w poszukiwaniu tej informacji. To w zasadzie drobiazgi.

Radzenie sobie z tak rozbudowanym światem i wątkami to i tak tytaniczna praca.

W sumie to nie do końca rozumiem, za co Lan miałby szukać odkupienia. A przeznaczenie - fajnie, tylko akurat samotny wjazd na Ugór (jaki mu się marzy) jest totalnie bezsensowny. Gdyby jeszcze był sam, to mógłby sobie popełnić honorowe samobójstwo w ten sposób. Ale nie jest. Ma żonę, ergo jest odpowiedzialny też za cudze uczucia i jego życie nie należy tylko do niego.

Jeszcze co do redakcji - na szczęście nie jest tak przez cały czas. Tak czy owak, cieszę się, że polski przekład się ukazał, bo nie podjęłabym się czytania takiej cegły w oryginale.

Co do Lana - mamy długi nie tylko wobec własnej historii ale także wobec historii naszego rodu/narodu, w tym kontekście nasze życie także nie należy do nas! Żony Lana wyjątkowo nie lubię więc jej uczucia jakoś mnie nie poruszają;). Mężczyzna musi robić to co mu honor dyktuje.
Jeśli znajdę dojście do poprzednich tomów poszukam opisu Galada, od początku wyobrażałam sobie, że jest w typie Rutgera Hauera z czasów filmu "Ciało i krew".

A ja miałam problem z Tamem (ojcem Randa) - przy czytaniu wychodzi na to, że jest jednocześnie z armią Perrina i razem z Min (Perrin kieruje przyjmowanych najemników do niego, potem jest scena pojednania Randa z ojcem, a potem jeszcze scena, w której Tam odchodzi z armii Perrina) - chyba, że to się dzieje w różnym czasie, albo ja czegoś nie doczytałam...

To jest przesunięcie czasowe - już wyjaśniam:

W "Pomrukach burzy" Sanderson chciał zakończyć tom jakimś mocniejszym akcentem.
Dlatego "popchnął" wątek Randa do przodu względem pozostałych.

W "Bastionach mroku" dalej są one przesunięte - gdzieś bodajże za połową "Bastionów...", kiedy Perrin wybiera się na kolejne spotkanie z Białymi Płaszczami Tam przychodzi do niego i mówi, że musi go opuścić, ale nie może powiedzieć o co chodzi - i to jest ten moment w wątku Randa z końcówki "Pomruków burzy", kiedy Tam pojawia się we Łzie.

Później zresztą w wątku Perrina on wędruje w Świecie Snów trafia na Górę Smoka, kiedy jest tam Rand - czyli gdzieś tak 2/3 wątku Perrina z "Bastionów mroku" przypada na końcówkę wątku Randa z "Pomruków burzy"

Mam pytanie istotne z punktu widzenia oszczędności czasu: czy można czytać nowe tomy (mam na myśli pisane przez Sandersona) z pominięciem środkowych, bez pogubienia się w fabule? Np. 1-7, a po nich 12-13...

Hmm, trudno mi powiedzieć, bo tak - z jednej strony na tom dzieje się bardzo niewiele istotnych wydarzeń, z drugiej jednak bohaterowie rozdzielają się, łączą i coś się jednak zmienia, więc po takiej dziurze wrażenie mogłoby być dziwne.

Ale - na wotpedii, do której linki wrzuciłam w tym artykule są streszczenia kolejnych tomów (po angielsku), które można sobie przeczytać w celu zapoznania się z rozwojem fabuły.

Myślę, że warto przeczytać Jordana tom 11ty, bo tam on już przyspieszył i tam się dzieje więcej.

Co ciekawe, na którejś angielskiej stronie czytałam, że wydawnictwo Tor ma w planach... wydanie skróconych i połączonych wersji tomów środkowych. Nie wiem, na ile to wiarygodna wiadomość.

tez zauwazylem pomylke z Egwene i Elayne

jak mozna wydawac skrocone ksiazki, zgroza, mam nadzieje ze nie okaze sie to prawda, czekam na zakoncznie tego cyklu w końcu :)
nadal tez czekam na kolejne ksiazki z cyklu Dragonlance :)

Szkoda że nie można jej już nigdzie dostać. A o dodruku nic nie słychać.

No proszę, a chwilami miałam wrażenie, że tych nowych wydań w większym formacie zalegało całkiem sporo...