Rok 1938. Makabryczny mord, dokonany na młodej cudzoziemce, stawia na nogi cały aparat policyjny w Breslau. Wiele wskazuje na to, że ofiara miała jakiś związek z obcym wywiadem. Do akcji rusza oficer Abwehry Eberhard Mock. Odrzuca szpiegowski wątek i skupia się na typowo kryminalnych aspektach śledztwa. To zaś zmusza go do opuszczenia na pewien czas ukochanego Breslau. Miłośnicy kryminałów w Polsce i za granicą zdążyli dobrze poznać Eberharda Mocka, głównego bohatera cyklu powieści o Breslau. Jednak tym razem Mock wszystkich zaskoczy. Czytelnicy, przygotujcie się na prawdziwe trzęsienie ziemi…

Ostatni rok panowania Władysława IV Wazy. Rzeczpospolita pławi się w złudnym poczuciu własnej potęgi. Nikt nie dostrzega zbierającej się nad Dnieprem burzy. Na dworze królewskim plenią się intrygi, a słabujący na zdrowiu monarcha szuka pocieszenia w ramionach kolejnych kochanek. Państwem rządzą zwalczające się magnackie koterie. Narasta anarchia, bezprawie i sprzedaż urzędów. Kto silniejszy, bierze przemoc nad słabszym. Kto bogatszy, za nic ma skorumpowane sądy.

Wciąż jednak są ludzie, którzy strzegą ustanowionych praw. Należy do nich instygator Joachim Hirsz, człowiek do specjalnych poruczeń Jego Królewskiej Mości. Mężczyzna cyniczny, twardy, skrywający mroczne sekrety z przeszłości. Wzywany zawsze, gdy niebezpieczeństwo dotyka tronu lub gdy w zbrodnie wmieszana jest czarna magia.

Człowiek obdarzony niezwykłym darem. Uczestnik intryg wywiadowczych, tropiciel czarów, zabójca demonów i wiedźm. Nieustępliwy łowca szpiegów i morderców.

Jeśliś zdrajcą czy sługą szatana i spotkasz go na swej drodze, STRZEŻ SIĘ!

„Północna granica” to pierwsza część jednej z najlepszych polskich serii fantasy, obejmującej kompletną opowieść o świecie Szereru – Księgi Całości. Jest to opowieść o braterstwie i poświęceniu, lojalności i ambicji. O tym, gdzie jest miejsce kobiety podczas wojny i co się dzieje z tymi, które chcą pójść do walki. Jest to książka, w której nie ma heroicznych bohaterów, a dobrzy żołnierze umierają na gangrenę. Lub z głodu.

Na północnych rubieżach Szereru trwa wojna. Tuż za granicą zaczynają się przeklęte ziemie, którymi włada szalony bóg – Aler. Stworzone przezeń dziwne, rozumne stwory – nazywane złotymi i srebrnymi Alerami – wdzierają się w coraz większej sile na terytorium Imperium. Rawat, oficer jazdy Legionu Dartańskiego w niewielkiej stanicy, musi powstrzymać zastępy bestii, mając do dyspozycji jedynie niewielki oddział i kota – zwiadowcę…

Gdy humor wkracza w świat fantasy, wszystko może się zdarzyć – i zwykle się zdarza, zwłaszcza pod pomysłowym piórem tak błyskotliwych pisarzy jak Terry Pratchett, Woody Allen i Spike Milligan, którzy występują w tym nowym przezabawnym zbiorze.

„Obłędni rycerze” – tak jak cieszący się niezwykłą popularnością „Czarnoksiężnicy z Krainy Osobliwości” i „Czarujące obiekty latające” – to zbiór humorystycznych opowieści fantasy, który wykorzystuje bogactwo możliwości sf, romansu heroicznego i kryminału. Od Terry’ego Pratchetta, rozpętującego chaos na hollywoodzkiej autostradzie, i Petera S. Beagle’a, wszczynającego rozruchy rękami pewnego nowojorczyka, któremu przydarzyło się być wilkołakiem, po obłąkanych rycerzy, zwariowanych astronautów i nieudolnych przestępców – mamy tu opowiadania buchające wesołością i absurdem, od satyry do groteski, wspaniały melanż dowcipu i geniuszu wyobraźni.

Wśród pisarzy prezentowanych w zbiorze znaleźli się James Thurber, Mervyn Peake, Philip K. Dick, Evan Hunter, Ray Bradbury, Donald E. Westlake, Peter Sellers i Robert Bloch, a także tacy mistrzowie komedii jak Woody Allen, G.K. Chesterton, Jerome K. Jerome i A. A. Milne. Pod hasłami „Wzlotów wyobraźni”, „Wieków zamętu” i „Zła w Błędnej Krainie” stworzyli niezrównaną drużynę postrzelonych humorystów. Obecnie komiczne fantasy jest chyba najbardziej popularnym rodzajem fikcji fantastycznej, a w „Obłędnych rycerzach” występuje w swoim najlepszym, najżywszym i szalonym wydaniu.

Grupa szalonych naukowców bawiła się w tworzenie rekombinantów, co oznacza wszczepianie DNA jednego gatunku drugiemu. Większość eksperymentów zakończyła się straszliwą klęską. Niektóre gatunki ginęły po krótkim czasie. Parę przetrwało, na przykład my, latające dzieci, w zasadzie ludzie, ale z ptasim DNA. Nasza szóstka jest razem do lat. Kieł, Iggy i ja jesteśmy najstarsi, mamy po czternaście lat. Ten drugi gatunek, który funkcjonuje całkiem nieźle, to hybrydy ludzi i wilków. Nazywamy ich Likwidatorami. Przed nimi uciekamy. I usiłujemy utrudnić naukowcom unicestwienie nas i większej części ludzkości. Czasami zaczynają wykonywać nerwowe ruchy i robią z siebie idiotów, usiłując nas złapać. I tyle. Oto nasze życie w drastycznym streszczeniu. Ze wskazaniem na drastyczność.

Oto bestseller Jamesa Pattersona – przygoda, tajemnica i sensacyjna akcja spod pióra mistrza!

Powiadają, że Kaptur, Pan Śmierci, zgromadził zastęp bogów w miejscu znajdującym się poza zasięgiem śmiertelników. Powiadają, że czeka on na końcu każdego planu i spisku, wszystkich zakrojonych na wielką skalę ambicji. Tym razem jednak sprawy mają się inaczej. Tym razem Kaptur jest na początku…

Darudżystan poci się w letnim upale. Miasto jest pełne złowrogich omenów, niepokojących pogłosek i podstępnych szeptów. Przybyli obcy, morderca wziął się do roboty, możliwe też, że budzi się pradawna tyrania. Na byłych Podpalaczy Mostów z Baru K’rula zwrócili swe śmiercionośne spojrzenia miejscy skrytobójcy. Niski, korpulentny człowieczek w czerwonej kamizelce jest przerażony swą wciąż rosnącą tuszą, wie jednak, że to najmniejsze z jego zmartwień. Gdzieś w dali słychać bowiem ujadanie ogarów.

W dalekim Czarnym Koralu z pozoru obojętne rządy sprawują Tiste Andii. Pod potężnym kurhanem usypanym pod miastem gromadzą się tysiące wyznawców kultu Odkupiciela. Ongiś był on śmiertelnikiem, a jego honor i szlachetność czynią go bezbronnym wobec wypaczonych ambicji wyznawców.

Tak więc, Kaptur stoi na początku spisku, który wstrząśnie całym kosmosem, na jego końcu zaś czeka ktoś inny. Nadszedł czas, by Anomander Rake, Syn Ciemności, naprawił straszliwy, starożytny błąd.

Z tym kolejnym rozdziałem wspaniała opowieść Stevena Eriksona zbliża się do ostatniego etapu.

Po raz pierwszy zebrano w jednym tomie pięć słynnych opowiadań Stephena Kinga, których ekranizacje zdobyły uznanie krytyków i milionów widzów na całym świecie. Są to również ulubione filmy samego autora. Przed każdym z tekstów czytelnik znajdzie krótki, fascynujący komentarz pisarza, osobisty i pełen informacji spoza planu filmowego.

Zbiór zawiera następujące opowiadania: „Skazani na Shawshank” (ze zbioru „Cztery pory roku”; ekranizacja tego opowiadania zdobyła siedem nominacji do Oscara), „1408” (ze zbioru „Wszystko jest względne”), „Dzieci kukurydzy” i „Maglownica” (ze zbioru „Nocna zmiana”) oraz „Serca Atlantydów” (a dokładnie pierwsza część powieści pod tym samym tytułem).

W Viriconium młodzi mężczyźni, nocami zaprzątnięci morderczymi gierkami, porozumiewają się za pomocą gwizdnięć. Ktoś, kto obudzi się znienacka w środku nocy, może czasem usłyszeć tupot ich nóg albo czyjś naglący szept. Potem te odgłosy znikają, oddalają się w stronę Cynowego Rynku bądź Margarethestrasse. Następnego dnia, gdzieś w rynsztoku, zostanie odnaleziony kolejny arystokrata z poderżniętym gardłem.

Kto odróżni, co jest rzeczywistością, a co majakiem; co magią, a co iluzją; kto bohaterem, a kto łotrem; kto człowiekiem, a kto potworem… w Viriconium?

Wstąp do polskiego Twin Peaks…

Piewca tematyki osiedlowej powraca do korzeni. Tym razem w blokach nie zagnieździły się diabły ani duchy, a drugie osiedle. Urzeczeni mieszkańcy porzucają dotychczasowe życie, by oddać się demolowaniu własnych mieszkań – pod warstwą tynku i cegieł kryje się gorąca, czarna powierzchnia. Z każdym dniem na niezwykłym osiedlu przepada coraz więcej ludzi, mnożą się gapie, wyznawcy i badacze, szaleństwo ogarnia administrację i media.

„Święty Wrocław” to horror-ballada o Polsce proroków, pielgrzymów i wariatów, o mieście pierwszych miłości, o wiośnie dziewięciu cudów, o zbliżającej się katastrofie.

Christopher Moore kierował już ostrze swojego dowcipu na śmierć, zombie, samce alfa, anioły, kapłanki, a nawet Jezusa. Teraz zaś składa hołd jednej z najznaczniejszych postaci w historii kultury: Szekspirowi. Tytułowy błazen to sierota, wychowany przez zakonnice. Został trefnisiem i zaufanym powiernikiem króla, który ma trzy piękne, a chwilami niebezpieczne córki. W zamku Leara na porządku dziennym są zdrady, intrygi i zabójstwa, a błazen i jego uczeń znajdują się w samym środku wydarzeń.

OSTRZEŻENIE
Opowieść to sprośna a rubaszna, ohydne gwałty, morderstwa, okaleczenia, zdradę i klepanie po tyłku ukazująca. Wulgarności i bluźnierstw w księdze tej zawartych świat jeszcze nie widział, jako też podobnego nagromadzenia dziwnej gramatyki, bezokoliczników i okazjonalnej masturbacji. Drogi Czytelniku, gdyby Cię to turbowało, księgę tę z dala omijać radzimy, chociaż chcemy Cię jeno zabawić, afrontu nie czyniąc. Jeśli przeto zabawę w podobnych księgach odnajdujesz, trafiłeś na historię zaiste doskonałą.

Ostry odlot!

Trzy niepozorne ziarenka, dar Ngangi Wsiewołoda Nandrabaty, rosyjskiego buddysty.

Jedno z nich jest fioletowe i te należy pielęgnować szczególnie.
Zasiane w doniczkach pięknie wystrzeliwują w górę. Tybetańska jakość. Tylko fioletowe jest nieco inne, bardziej drzewiaste.
Pan Władek jest bardzo zadowolony.

Zwłaszcza gdy na ekranie komputera samoczynnie pojawia się doskonale mu znana z lustra twarz. Tylko trochę inna. Odwrotna.
To przybysze z Kosmosu – Kolesie. W jedności wielość.
Kolesie mają dla pana Władka propozycję nie do odrzucenia.
Musi tylko znaleźć odpowiedź,

Gdzie zaczyna się materia, a gdzie kończy się duch?

I takie tam…

„Much i Dateria” – pod tym enigmatycznym tytułem kryje się kolejna zwariowana, szaleńczo śmieszna, barwna i bezpruderyjna powieść autora „Ostrego odjazdu”.

Sięgnąwszy po temat z żelaznego repertuaru fantastyki – kontakt z obcą cywilizacją – Waszkiewicz stawia odwieczne pytania, co zwycięży – dobro czy zło, duch czy materia i takie tam, jak sam wielokrotnie powtarza. A także: dlaczego jest Coś, a nie Nic? I jeśli jest Coś, to Po Co?

Bohater książki, niekonwencjonalny artysta żyjący trochę poza nawiasem społeczeństwa, po zażyciu niespotykanej odmiany marihuany w osobliwy sposób nawiązuje łączność z kosmitami i otrzymuje informacje, które okażą się nader przydatne pod względem finansowym. Co oczywiście wzbudzi zainteresowanie mafii…

Bądź wola Wasza, o Przedksiężycowi!

Lunapolis. Miasto w szponach kultu sztuki. Tu nawet mordercy dążą do perfekcji. I są art-zbrodniarzami.

Dzieci zamawia się u duszoinżynierów. W konkurencyjnych korporacjach. Dorosłe beztalencia kasowane są w okamgnieniu, by jako ludzkie odpady zgnić w cuchnących, rozkładających się światach przeszłości. Przebudzenia dostąpią tylko najdoskonalsi, albowiem tak chcą Przedksiężycowi.

– Niesprawiedliwe wredne sukinsyny! – bluźni początkujący artysta.

Jak się okazuje, ten młody malarz nie jest w swym buncie odosobniony…

W dodatku czas dobiega końca, a świat rozpada się i rdzewieje…

Fantasy dla dorosłych.

Wilżyńska Dolina jest ukryta pośrodku Gór i — jakkolwiek władyka i pleban mogą mieć w tej kwestii inne zdanie — nieodwołalnie i niepodzielnie należy do Babuni Jagódki. W Wilżyńskiej Dolinie nic nie jest naprawdę tym, czym się wydaje, ale jedna rzecz jest pewna — nie należy lekceważyć Babuni, niewiasty wygadanej, bezczelnej i nader niebezpiecznej. Jej magiczne interwencje bezpowrotnie zmieniają los Szymka świniopasa, który zakochał się w najbogatszej dziewczynie ze wsi i zapragnął zostać żołnierzem, pięknej Jarosławny młynarzówny, wiejskiej ladacznicy i zbójcy Waligóry, a także wielu innych. Z czasem w sielskie życie górskiej osady wkracza wielki świat: opat z pobliskiego klasztoru przysyła kolejnych misjonarzy z zadaniem pognębiania bezwstydnej wiedźmy, książęta toczą krwawe wojny, a grasanci żelazem i ogniem pustoszą okolicę.

Pełna zgryźliwego humoru, przewrotna opowieść, w której baśń miesza się z groteską i zaskakująco współczesną refleksją. „Opowieści z Wilżyńskiej Doliny” to historia świata, w którym nie ma nic groźniejszego niż własne życzenia. Zwłaszcza jeśli się spełniają.

Za jedno z opowiadań zawartych w tej książce, „A kochał ją, że strach”, autorka otrzymała Nagrodę Fandomu Polskiego im. Janusza A. Zajdla, natomiast opowiadanie „Kot Wiedźmy” było do tej Nagrody nominowane.

Pełna namiętności historia miłosnego trójkąta, ze splendorem i dekadencją angielskiej arystokracji u progu drugiej wojny światowej.

„Powrót do Brideshead” nie jest powieścią wojenną, lecz nostalgicznym – i trochę ironicznym – wspomnieniem znakomitego pisarza o szalonym świecie lat dwudziestych, młodości na uniwersytecie w Cambridge, o przyjaźniach, miłościach, a zwłaszcza o dworze w Brideshead, który z perspektywy okopów wydaje się bohaterowi utraconą Arkadią…

Rok 1819. W Europie nastał wiek etheru. Nauka oparta na energii próżni zadziwia wszystkich coraz wspanialszymi konstrukcjami – o jej osiągnięcia walczą wywiady oraz tajne organizacje. W tę grę wplątany zostaje spokojny naukowiec, Maurice Dalmont. Tymczasem w świecie po drugiej stronie bramy trwa wojna, w której środek trafił podpułkownik Stanisław Tyc, weteran napoleońskich kampanii. Obaj mężczyźni nie wiedzą, że ich historia jest naprawdę jedną i tą samą opowieścią. Za sprawą etheru zdarzenia splatają się bowiem w trudny do przewidzenia sposób.

Do czego carski szpieg chce użyć wynalazku profesora Beulay’a? Po czyjej stronie stoi potężne Stowarzyszenie Arcueil? Co jest tam, gdzie kończą się przestrzeń, czas i materia?

Oto świat, jakiego nie znacie. Armaty i żywe trupy. Koronkowe parasolki i energie próżni. Monokle i etherowe pancerniki. Polscy woltyżerowie oraz tubylcy z nowego świata. Polityczne rozgrywki, kolonizacja, początek ery rozumu oraz bomba beulayowska, która może zakończyć to wszystko.

W migotliwym świetle etheru znane nam pojęcia rozpadają się w pył. Kto zdoła odkryć jego naturę?