Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 21 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXVI

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Xavier Dorison, Fabien Nury, Christian Rossi
‹W.E.S.T. #5: Megan›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułW.E.S.T. #5: Megan
Scenariusz
Data wydaniapaździernik 2014
RysunkiChristian Rossi
KolorChristian Rossi
Wydawca Taurus Media
CyklW.E.S.T.
Gatuneksensacja, western
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk

Cień zapomnianego mroku
[Xavier Dorison, Fabien Nury, Christian Rossi „W.E.S.T. #5: Megan” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Album „Megan” stanowi otwarcie trzeciej (i ostatniej) dylogii z cyklu „W.E.S.T.”. Tym razem francuscy autorzy – scenarzyści Xavier Dorison i Fabien Nury oraz rysownik Christian Rossi – stawiają na opowieść rodem z horroru. Jej fabuła koncentruje się wokół postaci córki Mortona Chapela, jednocześnie też odkryta zostaje mroczna przeszłość szefa zespołu.

Sebastian Chosiński

Cień zapomnianego mroku
[Xavier Dorison, Fabien Nury, Christian Rossi „W.E.S.T. #5: Megan” - recenzja]

Album „Megan” stanowi otwarcie trzeciej (i ostatniej) dylogii z cyklu „W.E.S.T.”. Tym razem francuscy autorzy – scenarzyści Xavier Dorison i Fabien Nury oraz rysownik Christian Rossi – stawiają na opowieść rodem z horroru. Jej fabuła koncentruje się wokół postaci córki Mortona Chapela, jednocześnie też odkryta zostaje mroczna przeszłość szefa zespołu.

Xavier Dorison, Fabien Nury, Christian Rossi
‹W.E.S.T. #5: Megan›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułW.E.S.T. #5: Megan
Scenariusz
Data wydaniapaździernik 2014
RysunkiChristian Rossi
KolorChristian Rossi
Wydawca Taurus Media
CyklW.E.S.T.
Gatuneksensacja, western
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Morton Chapel to facet, któremu lepiej nie wchodzić w drogę. Ci, którzy próbowali – nawet jeżeli należeli do ludzi wysoko postawionych bądź ustosunkowanych – rzadko kiedy wychodzili zwycięsko ze sporu z nim. Mężczyznę cechują bowiem przekonanie o własnej racji, wierność idei oraz niezwykła skuteczność w działaniu. Słowem: piorunująca mieszanka! Ale przynajmniej zawsze można liczyć na to, że rozpoczętą sprawę doprowadzi do końca – szczęśliwego czy nie, to już zupełnie inna kwestia. Kierując Weird Enforcement Special Team, niejednokrotnie narażał życie; jednocześnie udowadniał, że należy do ludzi odważnych i unikających zbędnego ryzyka. Relacje Mortona z najbliższymi współpracownikami bywały trudne, ale przecież szef jednostki specjalnej, której powierzane są najbardziej niebezpieczne misje w kraju i poza jego granicami, nie jest od głaskania po główce. Przełożeni rozliczają go za co innego. Tym razem jednak sytuacja diametralnie się zmienia; następuje obrót o sto osiemdziesiąt stopni. W poprzednich dylogiach to bowiem Chapel tropił innych, teraz sam staje się zwierzyną łowną.
Jak do tego dochodzi? Aby wyjaśnić tę kwestię, trzeba cofnąć się w czasie o prawie trzy dekady. Powracający z Indii, gdzie dorobił się zresztą fortuny, Morton poznaje w Nowym Orleanie piękną dwudziestolatkę, Madeleine, córkę niezwykle bajecznie bogatego i mającego ogromne ambicje polityczne przedsiębiorcy w branży górniczej, senatora Johana Verhagena. Kobieta właśnie zerwała stosunki z ojcem i uciekła z domu – dlaczego, wtedy jeszcze Chapel tego nie wie; wiedzę tę zdobędzie dopiero po latach i stanie się ona przyczyną wielkiej tragedii rodzinnej. W jej skutku córka Mortona i Madeleine, Megan, popada w katatonię i ląduje w szpitalu, gdzie spędza następnych dwadzieścia lat swego życia. Leczeniem dziewczyny, a później już kobiety zajmuje się doktor James Nisbet, któremu pomaga, związana z W.E.ST., Kathryn Lennox. Nisbet przekonany jest, że jedynym człowiekiem, który może pomóc Megan wrócić do zdrowia i równowagi psychicznej, jest jej ojciec. Ale on niechętnie mówi o przeszłości. Nie chce zdradzać tajemnic nawet w czasie sesji terapeutycznych z Kathryn. Trochę jest w tym winy samej panny Lennox, której trudno uwierzyć w to, co słyszy z ust Chapela. Psychiatrka uważa go wręcz za paranoika.
Fabuła „Megan” przez dłuższy czas prowadzona jest dwutorowo. Z jednej strony poznajemy bieżące wydarzenia, z drugiej – w formie retrospekcji – losy nieszczęśliwej miłości Mortona, której skutki wciąż jeszcze rzucają się cieniem na los mężczyzny. Skonfliktowany ze swoim teściem, przerażony tym, co może stać się z jego córką, gdy pewnego dnia odzyska świadomość, Chapel dojrzewa do podjęcia straszliwej decyzji i tym samym ostatecznego rozwiązania problemu. Kłopot w tym, że jego przeciwnik jest nie z tego świata i na dodatek wydaje się niezwyciężony. Jakby tego było mało, do akcji wkracza stary i schorowany, lecz wciąż pałający żądzą zemsty, Johan Verhagen, który od lat marzy tylko o jednym – zobaczyć trupa męża Madeleine, którego oskarża o wszelkie nieszczęścia, jakie go spotkały. A że ma pieniądze i wpływy, sprawia, że Morton zostaje ogłoszony wrogiem publicznym. Rozkaz jego pojmania i wyeliminowania otrzymują nawet dawni towarzysze z W.E.S.T.
Na kartach komiksu po raz kolejny spotykamy więc pułkownika Richarda Claytona (teraz będącego doradcą prezydenta USA Theodore’a Roosevelta), znakomitego snajpera Joeya Bishopa oraz speca od mokrej roboty Barta Ramble’a; powraca nawet indiański egzorcysta Angel Salvaje, który – jak można sądzić – najważniejszą (a przynajmniej jedną z najistotniejszych) rolę odegra w kolejnym, wieńczącym całość serii, albumie „Seth” (2011). Pod względem fabularnym „Megan” prezentuje się nieźle; kilka zwrotów akcji i ponura tajemnica z przeszłości robią swoje, działając jak potężny magnes przyciągający uwagę czytelnika. Jedyne, nad czym można pochylić się z troską, to pewne wątpliwości, czy w kolejnej odsłonie uda się scenarzystom utrzymać odpowiednie napięcie. W zakończeniu tej części komiksu dowiadujemy się już bowiem bardzo dużo, a przynajmniej to dokąd zmierzają bohaterowie i – mniej więcej – po co. Można się też domyślać, co stanie się, kiedy już dotrą na miejsce. Cóż, zostaje wierzyć, że panowie Dorison i Nury, będąc specjalistami w swoim fachu, zdołają unieść ciężar i czymś jeszcze zaskoczą. Zaskoczeń nie należy natomiast oczekiwać od Christiana Rossiego, który podobnie jak we wcześniejszych albumach, tak i w tym prezentuje odpowiednio wysoką formę, świetnie radząc sobie z odwzorowaniem realiów obyczajowych epoki.
koniec
17 listopada 2014

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Urodziny Pająka
Marcin Knyszyński

20 V 2024

Ale dużo czytania będzie w najnowszym albumie z cyklu „The Amazing Spider-Man. Epic Collection”! Jest to tom najbardziej wypełniony materiałami dodatkowymi, podsumowaniami, esejami, wypowiedziami twórców i wspominkami. Okazja jest w końcu nie byle jaka – człowiek-pająk skończył trzydzieści lat! Dokładnie tyle – mamy wszak rok 1992.

więcej »

Film animowany w gratisie
Marcin Osuch

19 V 2024

Czy tom trzynasty serii może być pechowy? Na pewno dla Jona Arbucle’a pod tym względem niewiele się zmienia.

więcej »

Sześćdziesiąt lat minęło…
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

18 V 2024

„Wasp: Małe światy” to pozycja, po którą powinien sięgnąć każdy fan Marvela znad Wisły. Głównie z pobudek patriotycznych. W większości jest bowiem zilustrowana przez naszego człowieka w Ameryce – Katarzynę Niemczyk, ukrywającą się pod pseudonimem Kasia Nie.

więcej »

Polecamy

Ambasadorka pokoju

Niekoniecznie jasno pisane:

Ambasadorka pokoju
— Marcin Knyszyński

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Na Dzikim Zachodzie bez zmian
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Serce nie sługa
— Paweł Ciołkiewicz

Blast It!
— Marcin Knyszyński

Run, Felicity, run!
— Sebastian Chosiński

Demon dżentelmen i twardziel po przejściach
— Sebastian Chosiński

Kochajmy się!
— Sebastian Chosiński

Kuba – wyspa jak zombie cuchnąca
— Sebastian Chosiński

Mission impossible w stylu retro
— Sebastian Chosiński

XIII – sto lat wcześniej
— Konrad Wągrowski

Tegoż autora

Jazzowe oblicze noise’u i post-rocka
— Sebastian Chosiński

Kto nie ryzykuje, ten… w spokoju nie żyje
— Sebastian Chosiński

W starym domu nie straszy
— Sebastian Chosiński

Czas zatrzymuje się dla jazzmanów
— Sebastian Chosiński

Płynąć na chmurach
— Sebastian Chosiński

Ptaki wśród chmur
— Sebastian Chosiński

„Czemu mi smutno i czemu najsmutniej…”
— Sebastian Chosiński

Pieśni wędrujące, przydrożne i roztańczone
— Sebastian Chosiński

W kosmosie też znają jazz i hip hop
— Sebastian Chosiński

Od Bacha do Hindemitha
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.