Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 23 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Joyce Carol Oates
‹Niebieski ptak›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNiebieski ptak
Tytuł oryginalnyLittle Bird of Heaven
Data wydania17 sierpnia 2010
Autor
PrzekładKatarzyna Karłowska
Wydawca Rebis
ISBN978-83-7510-449-3
Format416s. 150×255s. oprawa twarda, obwoluta
Cena39,90
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Bilet do ziemi obiecanej
[Joyce Carol Oates „Niebieski ptak” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Niebieski ptak z nieba sfrunął, trzymam go w dłoni swej” śpiewała Zoe Kruller na małomiasteczkowych festynach. Niestety, jak wynika z powieści Joyce Carol Oates, na amerykańskiej prowizji marzenia i ambicje muszą przegrać z brutalną rzeczywistością.

Monika Twardowska-Wągrowska, Konrad Wągrowski

Bilet do ziemi obiecanej
[Joyce Carol Oates „Niebieski ptak” - recenzja]

„Niebieski ptak z nieba sfrunął, trzymam go w dłoni swej” śpiewała Zoe Kruller na małomiasteczkowych festynach. Niestety, jak wynika z powieści Joyce Carol Oates, na amerykańskiej prowizji marzenia i ambicje muszą przegrać z brutalną rzeczywistością.

Joyce Carol Oates
‹Niebieski ptak›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNiebieski ptak
Tytuł oryginalnyLittle Bird of Heaven
Data wydania17 sierpnia 2010
Autor
PrzekładKatarzyna Karłowska
Wydawca Rebis
ISBN978-83-7510-449-3
Format416s. 150×255s. oprawa twarda, obwoluta
Cena39,90
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Na amerykańskiej prowincji, w zapomnianym, sennym miasteczku zostaje brutalnie zamordowana młoda dziewczyna. To Zoe Kruller, lokalna piękność, próbująca swych sił w śpiewie, ambitna, marząca o wyrwaniu się stąd w szeroki świat i karierze piosenkarki. Zoe czuła, że nie pasuje, niedawno porzuciła swego męża i syna. Sama uznała, że zbyt wcześnie wyszła za mąż i zbyt wcześnie zaszła w ciążę, i że pragnie zupełnie innego życia. Wkrótce po zabójstwie wychodzi na jaw fakt, że Zoe miała romans z lokalnym stolarzem, Eddym Diehlem. Obydwaj – mąż, przystojny mężczyzna indiańskiego pochodzenia i Diehl, do tej pory z pozoru szczęśliwy małżonek i ojciec dwójki dzieci – stają się głównymi podejrzanymi.
„Niebieski ptak” z pozoru wydaje się być powieścią kryminalną, ale jak to zwykle bywa w książkach Joyce Carol Oates, będzie to jedynie pretekst do szerszej, wielowątkowej opowieści, podejmującej tematy społeczne, rodzinne, przedstawiającej obserwacje amerykańskiej prowincji, tamtejszych ludzi i relacji między nimi. Historię poznajemy z dwóch dziecięcych perspektyw – Aarona, syna Zoe i Kristy, córki Diehla. Obydwoje muszą zmagać się z oskarżeniami padającymi na ich ojców, Aaron musi przeżywa osobistą stratą, a na oczach Kristy rozpada się jej rodzina.
Ten ostatni temat wydaje się być kluczowy dla całej powieści. Diehlowie do tej pory sprawiali wrażenie typowej szczęśliwej, amerykańskiej rodziny. Dwoje rodziców i dwoje dzieci. Żona jest gospodynią domową, dumną ze swego ciężko pracującego męża, przygotowującą wieczorne obiady, będące swego rodzaju codzienną celebracją i miejscem pielęgnacji rodzinnego życia. Mąż ma opinię dobrego fachowca, pracuje w lokalnej firmie. Wyjście na jaw romansu i oskarżenia wobec niego rujnują ten świat. Diehl traci dobre imię, traci rodzinę, otrzymuje zakaz kontaktowania się z własnymi dziećmi. Cierpi tu Krista, wciąż kochając swego ojca i wierząca w jego niewinność. Nie lepiej układają się też losy byłego męża Zoe, który pod ciężarem oskarżeń popada w alkoholizm, a społeczny ostracyzm powoduje załamanie jego biznesu i kłopoty finansowe. Prawda wyjdzie na jaw jednak po wielu latach, gdy dokonają się rzeczy, których już nie można cofnąć.
Oates po raz kolejny patrzy krytycznie na małomiasteczkową społeczność. Podobnie jak w „Mojej matce, mojej miłości” zderza ambicje ludzi pragnących się stąd wybić z brutalną rzeczywistością. O ile w poprzednio wydanej u nas powieści amerykańskiej pisarki ambicje owe wiązane były z utalentowaną córką, o tyle w „Niebieskim ptaku” sama bohaterka próbuje uciec i zrobić prawdziwą karierę. I tam, i tu kończy się to dramatem – Oates sugeruje, że takie bohaterki jak Zoe Kruller, niepasujące już do swego świata, ale niewystarczająco utalentowane, by zaistnieć gdzieś indziej (padają w powieści słowa, że takich Zoe Kruller jest mnóstwo w małych miasteczkach) musi spotkać tragiczny los. „Zgubiłam bilet do ziemi obiecanej” śpiewa w tytułowym „Niebieskim ptaku” Zoe – problem w tym, że tak naprawdę, nigdy tego biletu nie miała…
Między Aaronem i Kristą pojawia się specyficzna więź, wprowadzająca do książki wątek nietypowego romansu. Nie chodzi tu jednak o miłosną opowieść, ale o określenie się Kristy wobec losów własnych rodziców. Dziewczyna widzi, że idzie w kierunku swej matki, że prawdopodobnie czeka ją identyczny los i próbuje podejmować decyzje, które pozwolą jej go uniknąć. Czy to może się udać?
Jak zwykle Oates pisze w sposób bardzo emocjonalny, bezpośredni, naturalistyczny, nie oszczędzający czytelnika. Jest szczegółowa w opisach, ale przede wszystkim koncentruje się na oddaniu stanów emocjonalnych swych bohaterów. Nie należy się spodziewać po „Niebieskim ptaku” typowej opowieści kryminalnej i oczekiwać rozrywki w odgadywaniu „kto zabił”. Historia zabójstwa jest raczej wtórna wobec szczerej, dosłownej opowieści o życiu w pewnym środowisku, ludziach i relacjach między nimi, własnych wyborach i ich konsekwencjach.
koniec
12 grudnia 2010

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

UWAGA, MILICJA!: Jak własowiec, to musi być bydlę
Sebastian Chosiński

20 V 2024

Milicyjna kariera Władysława Kostienki zaczęła się w 1963 roku od powieści „Trzech z wydziału śledczego”. W swoim debiucie pojawił się on jako oficer w stopniu majora, będący podwładnym pułkownika Sadczikowa. Julian Siemionow postawił przed nimi arcytrudne zadanie: mają dopaść i unieszkodliwić grasującą po Moskwie bandę, która napada, kradnie, a nawet zabija. I oczywiście planuje kolejne „skoki”.

więcej »

Perły ze skazą: Los bezprizornego człowieka
Sebastian Chosiński

18 V 2024

Choć kilka książek Władimira Maksimowa ukazało się w Polsce (także Ludowej), nie jest on nad Wisłą postacią szczególnie znaną. Co zrozumiałe o tyle, że od początku lat 70. istniał na niego w ZSRR zapis cenzorski. Wczesna nowela „A człowiek żyje…”, w dużej mierze eksplorująca osobiste przeżycia pisarza, to jeden z najbardziej wstrząsających opisów losu człowieka „bezprizornego”.

więcej »

PRL w kryminale: Pecunia non olet
Sebastian Chosiński

17 V 2024

Za najohydniejsze dzieło w dorobku Romana Bratnego uznaje się opublikowany po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego „Rok w trumnie”. Siedem lat wcześniej autor „Kolumbów” wydał jednak inną książkę. W kontekście tego, czym inspirował się pisarz, być może nawet ohydniejszą. To „Na bezdomne psy”, w której, aby zdyskredytować postać okrutnie zamordowanego Jana Gerharda, Bratny posłużył się kostiumem „powieści milicyjnej”.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Inne recenzje

Esensja czyta: Styczeń 2011
— Jędrzej Burszta, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Agnieszka Szady, Monika Twardowska-Wągrowska, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Tegoż twórcy

Tajemnica brzydszej siostry
— Marcin Mroziuk

Joyce Carol King
— Konrad Wągrowski

Tatulo się tobą zaopiekuje
— Jacek Jaciubek

Strach się bać
— Jacek Jaciubek

Esensja czyta: Grudzień 2011
— Artur Chruściel, Joanna Kapica-Curzytek, Monika Twardowska-Wągrowska, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Grudzień 2009
— Jędrzej Burszta, Jakub Gałka, Anna Kańtoch, Marcin T.P. Łuczyński, Daniel Markiewicz, Beatrycze Nowicka, Monika Twardowska-Wągrowska, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Relacja zza kulis
— Wiktoria Skurnowicz

Bluesowa trylogia
— Michał Hernes

Tegoż autora

Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski

Statek szalony
— Konrad Wągrowski

Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski

Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski

Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski

Migające światła
— Konrad Wągrowski

Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski

Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski

Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski

Kac Vegas w Zakopanem
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.